Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 11 maja 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2022 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Jawnej w K.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o zapłatę

1.  uchyla nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 12 sierpnia 2019r., sygn. akt V GNc 4420/19 w całości i oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda (...) Spółki Jawnej w K. na rzecz pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 75 zł (siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 2140/19

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka jawna w K. pozwem z dnia 30 lipca 2019r. wniósł o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej w S. kwoty 4.625,33 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 4.256,33 zł od dnia 26 marca 2019r. do dnia zapłaty i od kwoty 369 zł od dnia 26 marca 2019r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany zlecił powodowi wykonanie usługi transportowej (zlecenie nr (...)). Powód usługi wykonał a następnie z tego tytułu wystawił i przekazał pozwanemu faktury VAT, których terminy płatności upłynęły bezskutecznie (...) na kwotę 21.120,58 zł dnia 23 marca 2019r. i (...) na kwotę 369 zł dnia 23 marca 2019r. Faktury zostały odebrane i opatrzone podpisem przez pozwanego. Pozwany uznając roszczenie powoda w dniu 25 kwietnia 2019r. dokonał częściowej wpłaty w kwocie 16.864,25 zł, zaliczonej przez powoda na poczet faktury VAT nr (...). Po uwzględnieniu tej wpłaty do uregulowania z ww. faktury pozostała nadal kwota 4.256,33 zł, której zapłaty pozwany nie dokonał.

Do pozwu załączono powołane w pozwie zlecenie, uwierzytelnione odpisy faktur VAT z podpisami pozwanego, potwierdzenie transakcji, notę obciążeniową i wezwanie do zapłaty.

W dniu 12 sierpnia 2019r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, sygn. akt V GNc 4420/19 którym nakazał pozwanemu zapłatę na rzecz powoda kwoty 4.625,33 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot 4.256,33 zł od dnia 26 marca 2019r. do dnia zapłaty i od kwoty 369 zł od dnia 26 marca 2019r. do dnia zapłaty oraz kwotę 647 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 617 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany zachowując ustawowy termin wniósł zarzuty od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Pozwany zgłosił zarzut nieistnienia roszczenia w zakresie należności głównej w kwocie 4.625,33 zł oraz należności ubocznych, nienależytego wykonania przez powoda zlecenia transportu nr (...), w związku z czym doszło w tym transporcie do szkody, zapłaty należności wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 25 stycznia 2019r. w dniu 24 kwietnia 2019r. w całości, kompensaty wierzytelności w wysokości 4.625,33 zł przysługującej powodowi względem pozwanego, wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 25 stycznia 2019r. z wierzytelnością przysługującą pozwanemu względem powoda, wynikająca z noty obciążeniowej nr 0001/03/2019 z dnia 1 marca 2019r.

W uzasadnieniu zarzutów pozwany przyznał, że zlecił powodowi wykonanie usługi przewozu. Był to przewóz w transporcie międzynarodowym, tj. na podstawie Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z 1956r. (Dz.U. z 1962r., Nr 49, poz. 238 z późn. zm.) przepisy tej Konwencji mają co do zasady bezwzględnie wiążący charakter, co wynika z art. 41 CMR. Przewóz odbył się za zleceniem transportu nr (...) w dniach od 19 stycznia 2019r. do 22 stycznia 2019r. z Hiszpanii do Polski. Przedmiotem przewozu było 6.055 kg pomidorów w 880 opakowaniach. Za wykonanie przewozu powód miał otrzymać fracht w wysokości 4.000 euro + VAT. Przewóz nie został jednak wykonany przez powoda prawidłowo, o czym świadczy zastrzeżenie wpisane przez odbiorcę (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w P. do listu przewozowego CMR z dnia 19.01.2019r. Nr (...). Za wykonanie przewozu powód wystawił fakturę VAT nr (...) z dnia 25 stycznia 2019r. na kwotę 21.120,58 zł.

W związku z nienależytym wykonaniem przez powódka ww. przewozu, w czasie przewozu doszło do przewrócenia 4 palet, tj. 600 opakowań, w których znajdowały się pomidory i wysypania ich w pojeździe transportowym. Odbiorca dokonał zastrzeżenia w liście przewozowym CMR dotyczącego uszkodzenia towaru, a następnie segregacji 4 palet i utylizacji 696 kg pomidorów. Cena za utylizację z transportem wyniosła 1,47 euro za kilogram, co po przeliczeniu na złoty wg tabeli kursów średnich nr (...) z dnia 18 stycznia 2019r. (kurs euro 4, (...)) daje kwotę 4.395,73 zł. Koszt segregacji 4 palet wyniósł 160 zł (4 x 40 zł), a koszt utylizacji 69,60 zł (696 kg x 0,10 zł). Odbiorca poniósł szkodę w łącznej wysokości 4.625,33 zł. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 CMR przewoźnik odpowiada za całkowite lub częściowe zaginięcie towaru lub za jego uszkodzenie, które nastąpi w czasie między przyjęciem towaru a jego wydaniem, jak również za opóźnienie dostawy. Odpowiedzialnym za szkodę w świetle powyższego przepisu jest powód. Odbiorca jednak, wobec tego, że powód działa przy wykonywaniu ww. przewozu jako podwykonawca pozwanego, za którego działania i zaniechania pozwany ponosi odpowiedzialność jak za swoje czyny (art. 3CMR), obciążył pozwanego odpowiedzialnością za szkodę i obciążając go wystawił notę obciążeniową nr 02/02/2019 z dnia 8 lutego 2019r. wraz z protokołem reklamacyjnym nr 01/01/2019 z dnia 22 stycznia 2019r. oraz zdjęciami. Pozwany dokonał zapłaty odszkodowania w kwocie 4.625,33 zł w drodze potrącenia dokonanego przez odbiorcę z wierzytelnością pozwanego. W związku z tym, że powód ponosi względem pozwanego odpowiedzialność za szkodę na podstawie zlecenia transportu nr (...), pozwany przesłał powodowi pocztą elektroniczną notę nr 02/02/2019 z dnia 8 lutego 2019r. Pozwany wystawił także na rzecz powoda notę obciążeniową nr 0001/03/2019 z dnia 1 marca 2019r. na kwotę stanowiąca równowartość poniesionej przez odbiorcę szkody a zarazem wypłaconego przez pozwanego odszkodowania. Pozwany wysłał powodowi ww. notę. Pozwany jest uprawniony do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od powoda w związku z zawarciem z odbiorcą umowy cesji wierzytelności. (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jako odbiorcy przysługiwała w stosunku do powoda wierzytelność w kwocie 4.625,33 zł tytułem odszkodowania za szkodę w przewozie za zleceniem transportu nr (...). W wykonaniu umowy cesji odbiorca przeniósł na pozwanego ww. wierzytelność. Na pozwanego przeszło w szczególności prawo do dochodzenia roszczeń związanych ze szkodą. W dalszej kolejności pozwany dokonał kompensaty wierzytelności w wysokości 4.625,33 zł, przysługującej powodowi względem pozwanego, wynikającej z faktury VAT nr (...) z 25 stycznia 2019r. z wierzytelnością przysługującą pozwanemu względem powoda, wynikającą z noty obciążeniowej 0001/03/2019 z dnia 1.03.2019r.. Kompensata ta wynika z potwierdzenia transakcji z dnia 24 kwietnia 2019r.. Przelewem tym pozwany zapłacił powodowi kwotę 16.864,25 zł. Na kwotę tę składa się zapłata należności wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 25 stycznia 2019r. w całości (369 zł) oraz zapłata należności wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 25 stycznia 2019r. w kwocie 16.495,25 zł (z 21.120,58 zł). W związku z kompensatą wierzytelność powoda wynikająca z faktury VAT nr (...) uległa umorzeniu w zakresie kwoty 4.625,33 zł. Ww. kompensata, jak wynika z kompensaty nr (...) z dnia 10 kwietnia 2019r. oraz z potwierdzenia transakcji z dnia 24 kwietnia 2019r.(gdzie w tytule przelewu wyraźnie wskazano „minus nota 1/03/2019”) odnosi się jedynie do faktury VAT nr (...) z dnia 25 stycznia 2019r. W związku z dokonaną kompensatą roszczenie powoda o zapłatę uległo zaspokojeniu jeszcze przed wniesieniem powództwa i na dzień wniesienia pozwu nie istniało.

Do zarzutów załączono list przewozowy CMR, tabelę kursów walut NBP z 18.01.2019r., Notę obciążeniową nr 02/02/2019 z 8.02.2019r. wystawioną przez (...) Sp. z o.o. wobec pozwanego na kwotę 4.625,33 zł z protokołem reklamacyjnym i zdjęciami i potwierdzeniem operacji z 1 kwietnia 2019r. na kwotę 24.208,44 zł, korespondencję mailową stron, Notę obciążeniową 0001/03/2019 pozwanego wobec powoda na kwotę 4.625,33 zł z dowodem nadania, umowę cesji wierzytelności z dnia 2 kwietnia 2019r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. a pozwanym, kompensatę nr (...) z 10.04.2019.

W odpowiedzi na zarzuty pełnomocnik powoda wniosła o utrzymanie w mocy nakazu zapłaty i zawiadomienie w trybie art. 84 § 1 k.p.c. o toczącym się procesie (...) S.A. Pełnomocnik powoda podtrzymała żądania pozwu i zgłoszone wnioski dowodowe, wskazując, że podnoszone przez pozwanego zarzuty są niezasadne. Powód zakwestionował aby zaistniały przesłanki do obciążenia go kwotą 4.625,33 zł albowiem pozwany nie zweryfikował w sposób rzetelny otrzymanych od odbiorcy towaru dokumentów mających wskazywać na ilość uszkodzonego towaru oraz wyliczoną na jej podstawie wysokość szkody pomimo, iż powód kwestionował zarówno ilość przewróconych palet jak i ilość uszkodzonego towaru. Według powoda było nie więcej niż ok. 30 – 40 kg, podczas gdy w protokole znajduje się ilość 696 kg. Powód zasadnie podnosił, że protokół reklamacyjny został sporządzony w sposób nierzetelny. Powód zakwestionował wysokość ustalonej przez odbiorcę towaru szkody jako mocno zawyżonej. Na fakt zawyżenia ilości uszkodzonych pomidorów wskazują również załączone do zarzutów zdjęcia, na których widać wyraźnie, że uszkodzone pomidory zajmują jedynie dwie skrzynki, o czym powód poinformował pozwanego mailem z dnia 4 kwietnia 2019r. Pomimo tego pozwany nie uwzględnił twierdzeń powoda i nie odniósł się do jego argumentów.

(...) Spółka Akcyjna w W. nie stawił się na rozprawie w dniu 13 stycznia 2021r. mimo prawidłowego zawiadomienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 stycznia 2019r. pozwany zlecił powodowi przewóz ładunku na trasie Hiszpania – Polska ( (...) w W.). W zleceniu wskazano cztery miejsca załadunku w dniu 19 stycznia 2019r., a rozładunek miał nastąpić w dniu 22 stycznia 2019r. Ładunek określono jako warzywa, a środek transportu chłodnia i wymóg dwóch kierowców. Fracht wskazano na 4.000 euro + VAT. Całość faktury miała być płatna w PLN. Termin płatności wskazano na 45 dni od daty otrzymania oryginału faktury łącznie z dokumentami potwierdzającymi datę wykonania usługi (rozładunek towaru wg CMR).

Dowód: zlecenie transportowe nr (...) (k. 11 – 12 akt)

Pomidory zostały załadowane w kilku miejscach w Hiszpanii. Kierowca powoda nie uczestniczył w ładowaniu pomidorów. Podjechał pod rampę. Było to w okolicy A. – firma (...). Pracownicy załadowcy wózkami widłowymi wjeżdżali na naczepę i załadowali pomidory. Było pięć lub siedem palet – nieparzysta liczba. Na końcu doładowywał paprykę. Pomidory były ustawione w kratkach plastikowych po 150 skrzyneczek plastikowych na palecie Nie było narożników, które opasane taśmą utrzymywałyby stabilność skrzynek. Wszystkim tak ładowano pomidory bez wyjątków. Gdy kierowca udał się na czwarty punkt załadunku po paprykę i otwarto naczepę, zauważył rozwalone pomidory po całej naczepie z ostatniego ładunku. Całe dwie palety się przewróciły. Z dwóch kolejnych palet około połowy skrzynek spadło. Łącznie około trzech palet było przewróconych. Kierowca powiadomił o tym panią spedytor, która zorganizowała pracowników, którzy w miejscu załadunku papryki dokonali przesortowania pomidorów. Pomidory uszkodzone zostały odłożone na miejscu a nienaruszone zostały spakowane z powrotem do skrzynek i zbandowane na paletach. Kierowca zrobił zdjęcia uszkodzonych pomidorów. Były one w dwóch skrzynkach. Po załadowaniu papryki, której było pięć palet, kierowca założył tyczki zabezpieczając cały towar.

Dowód: zeznania świadka Ł. N. (00:09:57 – 00:25:54 minuta

rozprawy z dnia 13.01.2021r. k.132v – 133 akt)

(...) Sp. z o.o. w P. zajmuje się zakupem owoców i warzyw oraz ich sprzedażą do supermarketów. W godzinach wieczornych w dniu 19 stycznia 2019r. agent i pośrednik w Hiszpanii (...) Sp. z o.o. zadzwonił do dyrektora handlowego A. Ł. z informacją, że na miejscu załadunku po otwarciu samochodu nie można dokonać załadunku towaru ponieważ znajdują się tam przewrócone palety z pomidorami. Dostał też zdjęcia, prawdopodobnie od magazyniera na drugim załadunku. Skontaktował się od razu z pozwanym, który organizował transport. Prosił o kontakt z kierowcami i ustalenie, czy kierowcy są w stanie uporządkować ładunek, co było niemożliwe. Poprosił więc o pomoc firmę hiszpańską. Były to godziny wieczorne a odbiorcy bardzo zależało na terminowej dostawie. Dopiero wcześnie rano pracownicy magazynu uporządkowali ciężarówkę. Dążąc do ograniczenia strat poprosił o uporządkowanie tego towaru bez dokonywania selekcji. Koszty segregacji i utylizacji są dużo droższe w Hiszpanii niż w Polsce. Swoją decyzję uzgodnił z pozwanym.

Dowód: zeznania świadka A. Ł. (00:42:29 – 01:02:23 minuta

rozprawy z dnia 19.01.2022r. k.219 v – 220 akt)

W momencie otwarcia naczepy na miejscu rozładunku wszystko było w porządku. Towar był zabezpieczony. Tyczki należycie zabezpieczały towar. W samochodzie były trzy pogięte tyczki, które były schowane w paleciaku.

Dowód: zeznania świadka M. K. (1) (00:37:08 – 00:42:28 minuta

rozprawy z dnia 13.01.2021r. k.133 – 133v akt)

Na miejscu rozładunku w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. ul. (...) w dniu 22 stycznie 2019r. odbiorca sporządził adnotację w liście przewozowym, że 600 opakowań przyjęto w depozyt – towar przekładany po przewróceniu – do sprawdzenia towar w depozycie.

Dowód: międzynarodowy list przewozowy CMR (k. 52 akt)

(...) Sp. z o.o. w P. M. F. (1) sporządził w dniu 22 stycznia 2019r. Protokół reklamacyjny nr 01/01/2019. W treści protokołu wpisano, że w wyniku nieprawidłowego wykonania usługi transportowej przewrócono 4 palety, tj. 600 opakowań pomidora. W dniu 21 stycznia 2019r. wysłano informację z miejsca załadunku. Po segregacji i sprzedaży do utylizacji 698 kg pomidora w cenie zakupu z transportem 1,47 euro/kg. Do protokołu załączono zdjęcia. Sposób rozliczenia reklamacji określono jako Nota obciążeniowa. W treści protokołu sporządzono odręczne wyliczenia: 696 kg pomidorów x 1,47 euro = 1.023,12 euro x 4, (...) = 4.395,73 zł, segregacja 4 palety x 40 zł = 160 zł, utylizacja 696 kg x 0,10 zł = 69,60 zł. Łącznie wyliczono kwotę 4.625,33 zł. Kurs Tabela 013/A/NP./2019.

Dowód: Protokół reklamacyjny nr 01/01/2019 z 22.01.2019r. (k. 55 akt), Tabela

(...) (k. 53 akt), zdjęcia (k. 56 – 65 akt)

M. F. (2) jest pracownikiem firmy (...) Sp. z o.o. oraz rzeczoznawcą Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej (...). Odbył dwutygodniowy kurs organizowany przez wojewodę w zakresie norm i jakości handlowej owoców i warzyw. (...) zajmuje się handlem owocami i warzywami. Do jego obowiązków należy ocena jakości towaru i sporządzanie ewentualnych protokołów reklamacyjnych. Dwa dni przed dostawą towaru otrzymał informację, że doszło do przewrócenia się towaru i miał zwrócić szczególną uwagę na towar w momencie dostawy. Towar jechał z Hiszpanii i tam doszło jeszcze do jego przewrócenia. Na prośbę (...) pracownicy magazynu w drugim miejscu załadunku uporządkowali porozrzucane skrzynki i bez segregacji wrzucili z powrotem pomidory do skrzynek, bez względu na to, czy pomidory zostały uszkodzone, czy też nie. Pomidory znajdowały się w plastikowych skrzynkach. Sprzedawcą i producentem była jedna z największych w Europie firma (...) i prawdopodobnie przy załadunku nie popełniono żadnych błędów. Palety, na których były ułożone skrzynki nie były uszkodzone. Kierowca prawdopodobnie nie zabezpieczył ładunku tyczkami. Pozwany był informowany o sytuacji i ewentualnej możliwości udziału z ich strony rzeczoznawcy w momencie przyjęcia ładunku. Nikt nie pojawił się w momencie otwarcia transportu.

Dowód: zeznania świadka M. F. (2) (00:08:17 – 00:39:32 minuta rozprawy

z dnia 19.01.2022r. k. 218v – 219 akt)

W dniu 25 stycznia 2019r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) z tytułu usługi transportowej na kwotę 21.120,58 zł (17.171,20 zł netto), płatną w terminie 60 dni do 23 marca 2019r. W fakturze powołano zlecenie nr (...), fracht 4.000 euro, kurs euro z 21.01.2019r. 4,2928 zł.

Dowód: faktura VAT nr (...) z 25.01.2019r. (k. 8 akt)

W dniu 25 stycznia 2019r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) z tytułu usługi transportowej na kwotę 369 zł (300 zł netto), płatną w terminie 60 dni do 23 marca 2019r. W fakturze wskazano (...)

Dowód: faktura VAT nr (...) z 25.01.2019r. (k. 10 akt)

Powód miał informację o zdarzeniu od kierowcy. Dowiedział się, że spedytor pozwanego dokonała ustaleń o segregacji pomidorów. Nie rozmawiał z pozwanym o tej sytuacji ani o poniesieniu kosztów. Zdaniem powoda towar był odpowiedni zabezpieczony, a palety nie miały pionowych wzmocnień, tzw. narożników. Fakturę wobec pozwanego wystawiono dwa lub trzy dni po terminie rozładunku. Faktura nr (...) nie dotyczyła tego transportu. Wyniknęła z dodatkowego zlecenia na transport już po tym rozładunku.

Dowód: zeznania wspólnika powoda P. B. (00:08:01 – 00:28:14

minuta rozprawy z dnia 4.05.2022r. k.236v – 237 akt)

Przedmiotowy towar pomidorów był ładowany na największej hiszpańskiej giełdzie Casi i nie jest możliwe, aby towar był źle załadowany. Dziennie wyjeżdżają stamtąd setki transportów pomidorów i są one ładowane w ten sam sposób. Pomidory są ładowane w skrzynkach plastikowych. Jest standardowa wysokość palet. Są one zwieńczone kartonem z logo giełdy i zabezpieczone taśmą plastikową. Przy plastikowych opakowaniach nie stosuje się takich zabezpieczeń jak narożniki, które stosuje się przy piętrowo ułożonych kartonach tekturowych. Plastikowe skrzynki nie potrzebują takich wzmocnień, ponieważ skrzynka wchodzi w skrzynkę. Obowiązkiem kierowcy jest zabezpieczenie ładunku tyczkami i takie zabezpieczenie trzeba wykonać po każdym załadunku. Gdyby ładunek był nieodpowiednio przygotowany do transportu, to trzeba było zgłosić to telefonicznie do spedytora pozwanego. Takiego zgłoszenia jednak nie było. Tyczki nie są w stanie utrzymać towaru, jeżeli hamowanie jest gwałtowne. Kierowcy wiedzą, że jak jest wiele miejsc załadunku to trzeba jechać bardzo ostrożnie, gdy jest wolna przestrzeń w skrzyni ładunkowej. Pozwany zadzwonił do powoda informując o sytuacji. Kierowcy powoda nie byli w stanie uporządkować towaru. Przedstawiciel powoda wybrał opcję uporządkowania i włożenia pomidorów z powrotem do skrzynek i przebrania ich dopiero przez odbiorcę na miejscu. Pomidory nawet z pęknięciami zostały włożone z powrotem do skrzynek i ułożone na palety. Jedynie całkowicie zmiażdżone pomidory zostały na miejscu. Samochód przyjechał na rozładunek, ale powód nie poinformował o tym swojego ubezpieczyciela. Pozwany miał cały czas kontakt z powodem, uzgodniono nawet przewóz tego towaru w kolejne miejsce na podstawie dodatkowej umowy.

Dowód: zeznania prezesa zarządu pozwanego A. K. (00:36:14 – 01:19:07

minuta rozprawy z 4.05.2022r. k.237v – 238v akt)

W dniu 8 lutego 2019r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wystawił wobec pozwanego Notę obciążeniową nr 02/02/2019 na kwotę 4.625,33 zł z tytułu nieprawidłowego wykonania usługi transportowej – uszkodzenia towaru – wg załączonego protokołu nr (...).

Dowód: Nota obciążeniowa nr 02/02/2019 z 8.02.2019 (k. 54 akt)

W dniu 11 lutego 2019r. pozwany w związku z uszkodzeniem towaru podczas transportu przesłał powodowi drogą mailową dokumenty i zdjęcia, informując o wyliczeniu szkody.

Dowód: mail pozwanego do powoda z 11.02.2019r. (k. 67 – 68 akt)

W dniu 1 marca 2019r. pozwany wystawił wobec powoda Notę obciążeniową 0001/03/2019 z tytułu nieprawidłowego wykonania usługi transportowej – uszkodzenia towaru na kwotę 4.625,33 zł płatną przelewem do dnia 15 marca 2019r.

Dowód: Nota obciążeniowa 0001/03/2019 z 1.03.2019r. (k. 13, 69 akt), dowód

nadania z 29.03.2019r. (k. 70 akt)

W dniu 1 kwietnia 2019r. (...) Sp. z o.o. w P. przelał na rzecz pozwanego kwotę 24.208,44 zł tytułem faktury FV 55 oraz Noty obciążeniowej 2/02/19.

Dowód: potwierdzenie operacji z 1.04.2019r. (k. 66 akt)

W dniu 2 kwietnia 2019r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. jako cedent przelał na rzecz pozwanego jako cesjonariusza wierzytelność przysługująca cedentowi jako odbiorcy towaru w stosunku do powoda w kwocie 4.625,33 zł tytułem odszkodowania za szkodę w przewozie. Wierzytelność powstała na skutek szkody w przewozie wykonywanym przez powoda za zleceniem transportowym nr (...) w dniach 19.01.2019 – 22.01.2019.

Dowód: umowa cesji wierzytelności z 2.04.2019r. (k. 71 – 71v akt)

Mailem z dnia 4 kwietnia 2019r. powód zwrócił pozwanemu Notę obciążeniową nr 0001/03/2019 z 1.03.2019r. albowiem protokół reklamacyjny nie zgadzał się ze stanem faktycznym, co przedstawiają załączone zdjęcia. Wywróconych palet było trzy a nie cztery. Zniszczonego towaru po przebraniu w A. było około 30 – 40 kg. Protokół reklamacyjny został sporządzony nierzetelnie a kwota noty obciążeniowej mocno zawyżona.

Dowód: mail powoda z 4.034.2019r. (k. 86 – 89 akt)

W dniu 10 kwietnia 2019r. pozwany dokonał wobec powoda Kompensatę nr (...) obejmującą wierzytelność powoda w kwocie 4.625,33 zł wynikającą z faktury (...) z wierzytelnością pozwanego w kwocie 4.625,33 zł, wynikającą z Noty NO 0001/03/2019 .

Dowód: Kompensata nr (...) z 10.04.2019r. (k. 72 akt)

W dniu 24 kwietnia 2019r. pozwany przelał na rachunek bankowy powoda kwotę 16.864,25 zł tytułem faktury FV (...) + FV (...) minus Nota 1/03/2019.

Dowód: potwierdzenie transakcji z dnia 24.04.2019r. (k. 9 akt)

W dniu 7 maja 2019r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty

kwoty 4.625,33 zł wynikającej z faktury (...) z 25.01.2019r. (pozostało do zapłaty 4.256,33 zł) i z faktury (...) z 25.01.2019r. na kwotę 369 zł z datą płatności w dniu 23 marca 2019r.

Dowód: wezwanie do zapłaty (k. 15 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadków Ł. N., M. K. (1), M. F. (2) i A. Ł. oraz zeznań stron.

Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda, że przed przewróceniem skrzynek z pomidorami towar był odpowiednio zabezpieczony. Z zeznań kierowcy Ł. N. wynika, że założył tyczki dopiero po załadowaniu papryki na ostatnim miejscu załadunku. Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda, że kierowca użył pięciu tyczek do zabezpieczenia towaru. Zeznania te są sprzeczne z zeznaniami świadka M. K. (2), który zeznał, że w samochodzie po otwarciu naczepy zauważył w paleciaku trzy pogięte tyczki.

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), podpisanej w 1956r. w G. (Dz. U. Nr 49,poz.238 z 14 września 1962r.). Zgodnie z jej art. 1 ust.1 Konwencję stosuje się do wszelkiej umowy o zarobkowy przewóz drogowy towarów pojazdami, niezależnie od miejsca zamieszkania i przynależności państwowej stron, jeżeli miejsce przyjęcia przesyłki do przewozu i miejsca przewidziane dla jej dostawy, stosownie do ich oznaczenia w umowie, znajdują się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest krajem umawiającym się.

Stosowanie Konwencji jest niezależne od miejsca zamieszkania bądź siedziby stron umowy oraz ich przynależności państwowej. Jedynym warunkiem zastosowania postanowień CMR jest okoliczność, że przewóz odbywa się pomiędzy miejscami znajdującymi się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest krajem umawiającym się. Z załączonych do pozwu dokumentów wynika, że warunki te zostały spełnione w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 3 Konwencji przewoźnik odpowiada, jak za swoje własne czynności i zaniedbania, za czynności i zaniedbania swoich pracowników i wszystkich innych osób, do których usług odwołuje się w celu wykonania przewozu, kiedy ci pracownicy lub te osoby działają w wykonaniu swych funkcji. Pozwany zawierając umowę z powodem nie zastrzegł, że działa jak spedytor, należy więc przyjąć, że doszło do umowy stron, w której pozwany, mający status przewoźnika powierzył w całości wykonanie przewozu powodowi.

Przewoźnik, który wypłaca odszkodowanie za szkodę spowodowaną działaniem jednej z osób wymienionych w art.3 CMR, nabywa roszczenie regresowe w stosunku do tej osoby. Roszczenie to obejmuje wszelkie szkody, jakie przewoźnik wyrządził osobie uprawnionej.

Zgodnie z art. 4 CMR dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy. Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom niniejszej Konwencji.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie - I Wydział Cywilny
z dnia 27 listopada 2013 r. I ACa 1056/13 list przewozowy nie jest wyłącznym dowodem zawarcia umowy przewozu. Stanowi on dowód zawarcia umowy, warunków umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, ale tylko w braku przeciwnego dowodu. W sytuacji, gdy takie przeciwne do listu przewozowego dowody przedstawiono, to strony umowy przewozu, wysokość przewoźnego oraz osoby zobowiązane do jego zapłaty, należy ustalić uwzględniając te dowody ( Legalis numer 1092018).

Strony zawarły w niniejszej sprawie pisemną umowę, nazywając ją zleceniem transportowym, w której szczegółowo określiły wzajemne obowiązki przy jej wykonaniu.

Zgodnie z art. 17 ust.1 CMR przewoźnik odpowiada za całkowite lub częściowe zaginięcie towaru lub za jego uszkodzenie, które nastąpi w czasie pomiędzy przyjęciem towaru a jego wydaniem, jak również za opóźnienie dostawy.

Zgodnie natomiast z ust. 2 art. 17 CMR przewoźnik jest zwolniony od tej odpowiedzialności, jeżeli zaginięcie, uszkodzenie lub opóźnienie spowodowane zostało winą osoby uprawnionej, jej zleceniem nie wynikającym z winy przewoźnika, wadą własną towaru lub okolicznościami, których przewoźnik nie mógł uniknąć i których następstwom nie mógł zapobiec. Pozwany nie wykazał, aby nastąpiła którakolwiek z tych przyczyn, a zgodnie z art. 18 CMR dowód, że zaginięcie, uszkodzenie lub opóźnienie spowodowane zostało jedną z przyczyn przewidzianych w artykule 17, ustęp 2, ciąży na przewoźniku.

Pozwany wykazał, że został obciążony odszkodowaniem w kwocie 4.625,33 zł przez odbiorcę (...) Sp. z o.o. w P. i że należność tę uregulował. Ponadto w oparciu o umowę cesji wierzytelności nabył od odbiorcy wierzytelność przysługującą mu wobec powoda tytułem odszkodowania w wysokości 4.625,33 zł za szkodę w przewozie.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 CMR jeżeli na podstawie postanowień niniejszej Konwencji przewoźnik obowiązany jest zapłacić odszkodowanie za całkowite lub częściowe zaginięcie towaru, odszkodowanie to oblicza się według wartości towaru w miejscu i w okresie przyjęcia go do przewozu.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 czerwca 2002 r. II CKN 1003/00 orzekł, że zgodnie z art. 23 ust. 1 Konwencji z 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) (Dz.U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238 ze zm.) odszkodowanie za całkowite lub częściowe zaginięcie towaru oblicza się według wartości towaru w miejscu i w okresie przyjęcia go do przewozu. Wartością tą w wypadku przewozu towaru od sprzedawcy do kupującego jest cena sprzedaży. Ta bowiem wartość oznacza wartość towaru w miejscu sprzedaży, tożsamym z miejscem przyjęcia tego towaru do przewozu. (Legalis Numer 277468).

W toku postępowania dowodowego ustalona została wartość szkody poprzez wskazanie wysokości ceny sprzedaży zniszczonego towaru.

Ponadto zgodnie z art. 37 CMR przewoźnikowi, który na mocy postanowień niniejszej Konwencji wypłacił odszkodowanie, przysługuje roszczenie zwrotne o sumę odszkodowania, odsetki i koszty do przewoźników, którzy uczestniczyli w wykonaniu umowy przewozu, zgodnie z postanowieniem, że przewoźnik, który spowodował szkodę, powinien sam ponosić ciężar odszkodowania, które wypłacił sam lub które wypłacił inny przewoźnik.

Konwencja zasadniczo nie reguluje odpowiedzialności za inne szkody spowodowane niewykonaniem i nienależytym wykonaniem umowy przewozu. Nie oznacza to, że przewoźnik nie ponosi za nie odpowiedzialności. Podstawą odpowiedzialności są bowiem wówczas przepisy właściwego prawa krajowego (np. art.471 i następne k.c.).

Przedstawione do potrącenia z wierzytelnością powoda z tytułu wynagrodzenia za przewóz roszczenie pozwanego, jak odpowiadające prawu, zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 498 § 1 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (§2). Zgodnie natomiast z art. 499 k.c. potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe.

Złożone przez pozwanego w dniu 10 kwietnia 2019r. oświadczenie – Kompensata nr (...) odpowiadają wymogom powołanego przepisu. Wskutek złożonego oświadczenia wierzytelność powoda w kwocie dochodzonej pozwem została umorzona.

Z uwagi na powyższe, Sąd na podstawie art. 493 §4 k.p.c. uchylił nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym i wobec nieistniejącego roszczenia powoda oddalił powództwo.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążył nimi w całości powoda jako przegrywającego spór. Na koszty, które powód ma obowiązek zwrócić pozwanemu złożyła się opłata sądowa od zarzutów od nakazu zapłaty w wysokości 75 zł i wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego ustalone w oparciu o § 6 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018r. poz. 265) wraz z opłatą skarbową w wysokości 17 zł od pełnomocnictwa.

sędzia Magdalena Berczyńska -Bruś