Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kalisz, dnia 10.09.2019r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Robert Roliński

Protokolant: Justyna Porada

po rozpoznaniu

na rozprawie w dniu 27.08.2019r.

sprawy z powództwa: (...) Spółka z o. o. Spółka komandytowa z/s w M.

przeciwko: Ł. Ż.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Ł. Ż. na rzecz powoda (...) Spółka z o. o. Spółka komandytowa z/s w M. kwotę 5.864,53 zł (pięć tysięcy osiemset sześćdziesiąt cztery złote 53/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 09 kwietnia 2014r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.867,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 3.617,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  ustalić i przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu adw. N. M. kwotę 3.617,00 zł powiększoną o 23% podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej pozwanemu z urzędu;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kaliszu) kwotę 146,00 zł tytułem zwrotu wydatków.

Sygn. akt: V GC 1860/18

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2016 roku powód (...) Sp. z o.o. sp. k. z/s w M. wniósł o zasądzenie od pozwanego Ł. Ż. kwoty 5.864,53 zł. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 09 kwietnia 2014r. do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z opłata skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, iż w dniu 25.10.2013r. strony zawarły umowę kontraktacyjną na dostawę kaczek rzeźnych. Na podstawie w/w umowy powód wystawił fakturę VAT z tytułu dostawy piskląt kaczek (...) na kwotę 40.117,68 zł. wymagalną w dniu 08.04.2014r. Natomiast z tytułu dostawy kaczek rzeźnych (...) na kwotę 34.285,15 zł. wymagalną w dniu 30.04.2014r. Z uwagi na wymagalność wierzytelności powoda dokonał on kompensaty wierzytelności na kwotę 34.253,15 zł., o czym pozwany został powiadomiony. Zatem do zapłaty przez pozwanego pozostała kwota 5.864,53 zł.

Pozwany pomimo wezwania do zapłaty pozwany nie uregulował należności wobec powoda.

(pozew k. 2-3 akt)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 27 stycznia 2016r. Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy w osobie Referendarza Sądowego, w sprawie o sygn. akt V GNc 248/16, orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W ustawowym terminie pozwany wniósł sprzeciw od w/w nakazu zapłaty podnosząc zarzut potracenia należności przysługującej pozwanemu w stosunku do powoda w postaci części roszczenia odszkodowawczego do kwoty 8.000 zł. oraz wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, że roszczenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie bowiem dostarczone pisklęta dotknięte były wadą, gdyż były chore, o czym pozwany nie wiedział w dniu odbioru piskląt. Padłe kaczki zostały poddane badaniu, rozpoczęto leczenie kaczek. Pomimo tego upadki zaczęły się nasilać. Pozwany niezwłocznie powiadomił o tym fakcie powoda. Kontynuowano leczenie. Z uwagi na stwierdzoną salmonellozę – zarażenie od stada podstawowego, doszło do upadku całego stada.

(sprzeciw k. 63-66 akt)

W piśmie procesowym z dnia 08 lipca 2016 roku pełnomocnik powoda podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Ponadto zaprzeczył, aby kiedykolwiek otrzymał od powoda oświadczenie o potraceniu rzekomej wierzytelności czy to na kwotę 8.000 zł. lub 160.000 zł. jak również zaprzeczył, aby przeprowadzone badania potwierdziły zarażenie stada salmonellozą.

(pismo k. 77-83 akt)

W dalszych pismach procesowych strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2019r. pełnomocnik pozwanego cofnął wniosek o przesłuchanie w charakterze świadka A. Ż..

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny.

Strony postępowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarły umową kontraktacji, na mocy której pozwany zobowiązał się wytuczyć i sprzedać powodowi kaczki klasy eksportowej w ilości 63.000 szt. Stosownie do § 10 pkt. 5 umowy kontraktacji pozwany jako producent zobowiązał się regulować należności za pisklęta we wskazanym zakładzie wylęgowym gotówką lub przelewem w dniu dostawy lub odbioru piskląt. Z kolei w myśl § 3 pkt. 3 i § 14 pkt. 2c umowy kontraktacji pozwany zobowiązał się zgłaszać powodowi i specjalistycznej służbie weterynaryjnej do spraw ochrony drobiu o przypadkach jakichkolwiek objawów chorobowych i ubytkach najpóźniej w ciągu 24 godzin od chwili wystąpienia i przechowywać wszystkie padłe pisklęta lub kaczki do oględzin przez powoda lub jego przedstawiciela przez okres 48 godzin w zamkniętym pojemniku. Ponadto zgodnie z § 3 pkt. 6 wszelkie reklamacje dotyczące piskląt muszą być zgłoszone do 48 godzin od momentu wstawienia i wymagają formy pisemnej. Natomiast w myśl § 3 pkt. 7 umowy w przypadku braku pisemnego zgłoszenia i nieokazania przez producenta padłych sztuk przedstawicielowi kontraktującego, oraz braku prowadzonej na bieżąco dokumentacji weterynaryjnej na fermie w szczególności dotyczącej przebiegu leczenia padłego na fermie drobiu, jak również stwierdzenie jakichkolwiek uchybień o których mowa § 3 pkt. 4 i 5 reklamacje nie będą uznawane.

(dowód: umowa kontraktacyjna wieloletnia nr (...) na dostawę kaczek rzeźnych wraz z

załącznikiem k. 8-10,11 akt)

W związku z dostawą piskląt do pozwanego powód w dniu 08 kwietnia 2014r. wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 40.117,68 zł. z tytułu dostawy piskląt kaczek (...), wymagalną w dniu 08.04.2014r. Pozwany potwierdził na dokumencie wz, iż dostarczono mu 12.300 szt. piskląt kaczych.

(dowód: dokument wz k. 44 akt;

faktura k. 12 akt)

W związku z odbiorem kaczek od pozwanego, powód w dniu 31 marca 2014r. wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 34.285,15 zł. z tytułu dostawy kaczek rzeźnych (...), wymagalną w dniu 30.04.2014r.

(dowód: faktura k. 13 akt)

W dniu 31 marca 2014r. powód poinformował pozwanego, iż w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 22.05.2009r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych z faktury nr (...) naliczył i przekazał kwotę 32 zł. na fundusz promocji od zbytego towaru.

(dowód: pismo k. 14 akt)

W dniu 29 kwietnia 2014r. powód przesłał pozwanemu pismo z dnia 08.04.2014r. dotyczące dokonanej kompensaty wierzytelności na kwotę 34.253,15 zł. Powód nie był rozliczony z pozwanym z poprzedniej dostawy i dokonał potrącenia.

(dowód: kompensata k. 15 akt;

potwierdzenie nadania k. 16 akt;

zeznania świadka B. P. e-protokół z dnia 13 lutego 2017r. 00:02:46-

00:21:49 min)

W piśmie z dnia 16 czerwca 2014r. pozwany poinformował powoda, iż z uwagi na brak wypłaty kwoty 34.253,15 zł. do dnia 30.04.2014r. uznaje umowę za rozwiązaną z dniem 01 maja 2014r. Ponadto wskazał, iż upadki są zdarzeniami losowymi.

(dowód: pismo k. 54, 98 akt;

potwierdzenie nadania i odbioru k.57 akt)

W dniu 02 lipca 2014r. pozwany zwrócił się do powoda o rozłożenie kwoty 5.800 zł. na raty płatne od lipca 2014r. informując powoda, iż został bez środków, ponadto wskazał, że o ile zaistnieje możliwość uregulowania należności wcześniej to spłaci należność wcześniej.

(dowód: pismo k. 22,103 akt;

potwierdzenie nadania i odbioru k.56 akt)

Pismem, które wpłynęło do powoda w dniu 20 sierpnia 2014r. pozwany poinformował powoda, iż odsyła kompensatę bez księgowania, gdyż jest ona niezgodna ze stanem faktycznym.

(dowód: pismo k. 26,28,100 akt;

potwierdzenie wpływu k. 27 akt)

W dniach 13 listopada 2014r. i 11 grudnia 2014r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 5.864,53 zł. wraz z odsetkami w terminie 7 dni na wskazany rachunek bankowy.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 24,25 akt)

Z kolei w piśmie, które otrzymał powód w dniu 30 grudnia 2014r. pozwany zwrócił się do powoda o całkowite umorzenie kwoty należności twierdząc, iż pisklęta były wadliwe.

(dowód: pismo k. 23 akt)

W piśmie z dnia 09 stycznia 2015r. powód poinformował pozwanego, iż nie wyraża zgody na umorzenie należności w kwocie 5.864,53 zł.

(dowód: pismo k. 29 akt)

W dniu 15 grudnia 2015r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 5.864,53 zł. wraz z odsetkami w terminie 7 dni na wskazany rachunek bankowy.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 17,19 akt;

potwierdzenie nadania k. 20 akt;

potwierdzenie odbioru k. 18 akt)

W trakcie wizytacji hodowli pozwanego stwierdzono, iż pozwany nie prowadził karty upadków, z oświadczenia pozwanego wynikało, iż w okresie od 25.04.2014r. do dnia 28.04.2014r. padło około 800 szt. kaczek, przy czym pozwany nie okazał padłych sztuk pracownikowi powoda twierdząc, że zostały zutylizowane. Kaczką podano antybiotyki. Średnia waga stada na dzień 28.04.2014r. wynosiła ok. 300 g, co oznaczało niedobór w wadze ok. 1000 g. U pozwanego stwierdzono zaniedbania w postaci bardzo małego pomieszczenia, które miało 296m ².

(dowód: przebieg wizyty k. 91-93 akt;

zeznania świadka F. S. e-protokół z dnia 13 lutego 2017r. 00:02:46-

00:21:49 min)

Po telefonicznej reklamacji pozwanego prezes producenta piskląt (...) Spółki (...) udał się na fermę pozwanego, gdzie stwierdził złe warunki tj. za niską temperaturę, zbyt dużą wilgotność, ptaki były skulone w grupach, puch był wilgotny, a ściółka była wysoka i nasiąknięta. Stado pozwanego skontrolował lekarz weterynarii P. K., który zalecił pozwanemu odgrodzenie starej ściółki i położenie nowej oraz podwyższenie temperatury. Pozwany nie dysponował kartą leczenia i inną dokumentacją weterynaryjną oraz kartą chowu Z tej samej partii producent piskląt sprzedał pisklęta innym kontrahentom i nie było żadnych problemów. Lekarz powiatowy nie stwierdził aby w stadzie rodzicielskim była salmonella. Ponieważ producent piskląt nie uwzględnił reklamacji, także powód nie uwzględnił reklamacji pozwanego.

(dowód: zeznania świadka K. K. (1) e-protokół z dnia 13 lutego 2017r. 00:37:46-

00:52:16 min oraz e-protokół z dnia 18 kwietnia 2019r. 00:26:16- 01:01:58 min;

zeznania świadka P. K. e-protokół z dnia 13 lutego 2017r. 00:53:51-

01:02:32 min;

zeznania członka zarządu powodowej spółki (...) e-protokół z dnia 10

października 2017r. 00:01:51- 00:19:37 min)

Dostarczone pozwanemu pisklęta kaczek (...) nie chorowały na salmonellozę. Natomiast stwierdzono u padłych kaczek poddanych laboratoryjnemu badaniu mierny stan zapalny jelit, bakterie zapalenia płuc, odwodnienie i skazę moczanową.

(dowód: dokumentacja laboratoryjna k. 45-51 akt;

protokół badań k. 84,187 akt;

sprawozdanie k. 85 akt)

Pozwany do dnia 29.04.2014r. nie zgłaszał Powiatowemu Lekarzowi Weterynarii upadków piskląt kaczych czy stwierdzonej salmonellozy.

(dowód: pismo k. 86 akt;

zeznania pozwanego e-protokół z dnia 15 maja 2017r. 00:03:44-00:31:33 min)

Pozwany nigdy nie przedłożył powodowi wyników badań potwierdzających salmonellozę.

(dowód: zeznania świadka B. P. e-protokół z dnia 13 lutego 2017r. 00:02:46-

00:21:49 min;

zeznania członka zarządu powodowej spółki (...) e-protokół z dnia 10

października 2017r. 00:01:51- 00:19:37 min)

W dniu 08 maja 2014r. pozwany poinformował powoda, iż z przyczyn losowych doszło na fermie do masowych upadków. W dniu 28 maja 2014r. pozwany złożył oświadczenie, z którego wynika, iż nie zna przyczyn 100% upadku wstawionych w dniu 08.04.2014r. piskląt kaczych. Upadłe stado kaczek zostało zutylizowane.

(dowód: oświadczenie k. 90 akt;

dokumenty odbioru padliny k. 52-53,96,97 akt;

pismo k. 94 akt)

P., którą pozwany karmił kaczki posiadała atest.

(dowód: atest k. 219 akt;

kwit wagowy k. 220 akt)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w postaci dokumentów. Dokumenty te, w ocenie Sądu nie budzą wątpliwości co do ich rzetelności i zgodności z treścią łączącego strony stosunku prawnego.

Ponadto sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o zeznania świadków B. P., F. S., K. K. (1), P. K. oraz członka zarządu powoda I. A. bowiem w sposób logiczny, spójny i rzeczowy uzupełniły materiał dowodowy oparty na dokumentach.

Czyniąc ustalenia faktyczne Sąd nie oparł się na zeznaniach świadka M. Ż. bowiem nie miała ona wiedzy na temat hodowli kaczek, nie pomagała synowi w hodowli kaczek. Ponadto jak zeznała nie widziała nawet kaczek. Niemniej należy w tym miejscu wskazać, iż Sąd nie dał wiary twierdzeniom tego świadka, że pisklęta kaczek były zarażone salmonellozą bowiem nie znalazły one potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym.

Podobnie Sąd dał wiarę tylko częściowo zeznaniom pozwanego, natomiast odmówił wiary jego zeznaniom w tej części, w której są sprzeczne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a co istotne w tej części, która dotyczy istotnych ustalonych przez sąd okoliczności w sprawie i tak: pozwany twierdził, iż przekazano próbki do doktora K., który w oparciu o wyniki badań, które wykazały, że pisklęta są zarażone salmonellozą okoliczność tą potwierdził, tymczasem zeznający w charakterze świadka P. K. okoliczności tej nie potwierdził. Ponadto rzekome wyniki badań potwierdzające tą okoliczność miały zaginąć pozwanemu, co też nie wydaje się odpowiadać rzeczywistemu stanowi rzeczy skoro pozwany posiadał inne wyniki badań, z których jednakże nie wynika, aby pisklęta kaczek były zarażone salmonellą. Ze znajdującej się w aktach sprawy dokumentacji dotyczącej przeprowadzonych badań nie wynika, aby pisklęta chorowały na salmonellozę. Ponadto Sąd nie dał wiary pozwanemu, że ze stada zostało 300 kaczek, które po leczeniu były zdrowe, a rzekomo powód nie chciał ich odebrać bowiem twierdzenia pozwanego w tym zakresie są sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym miejscu należy wskazać, iż sam pozwany w pismach k. 90,94 akt twierdził, iż padło 100% kaczek. Nadto należy zaznaczyć, iż twierdzenia pozwanego zawarte w korespondencji mailowej, iż jakoby otrzymał tylko 12230 szt. piskląt są sprzeczne z treścią dokumentu wz, stosownie do którego pozwany potwierdził odbiór kaczek w ilości 12.300 szt.

Sąd na podstawie art. 258 k.p.c. pominął wniosek pozwanego o przesłuchanie w charakterze świadka A. F. bowiem pozwany pomimo stosownego zobowiązania Sądu nie podał aktualnego miejsca zamieszkania tego świadka, a z notatki służbowej sporządzonej przez policję wynikało, iż A. F. nie zamieszkuje pod adresem wskazanym przez pozwanego.

Z uwagi na brak możliwości odtworzenia płyty CD z nagraniem k. 229 akt jak również żadnej z płyt, którymi dysponowali pełnomocnicy stron Sąd odstąpił od przeprowadzenia dowodu z tego nośnika.

Sąd zważył, co następuje.

Strony niniejszego postępowania łączyła umowa kontraktacji, w ramach której pozwany zobowiązał się przeprowadzić tucz kaczek rzeźnych (...), a powód zobowiązał się zakupić od pozwanego przedmiot kontraktacji na zasadach wskazanych w treści umowy. Umowa zawarta przez strony miała mieć charakter umowy wieloletniej. Z tytułu zawartej umowy powód posiadał wobec pozwanego wierzytelność z tytułu dostawy piskląt kaczek rzeźnych na kwotę 40.117,68 zł., wymagalną w dniu 08.04.2014r. Natomiast pozwany posiadał wobec powoda wierzytelność z tytułu odbioru kaczek rzeźnych na kwotę 34.285,15 zł., wymagalną w dniu 30.04.2014r.

Stosownie do art. 499 zdanie 1 k.c., potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Przesłanki potrącenia na gruncie kodeksu cywilnego formułuje art. 498 k.c. Powód i pozwany muszą być względem siebie dłużnikami i wierzycielami, przedmiotem obu wierzytelności muszą być pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone co do gatunku, obie wierzytelności muszą być wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Przy czym należy w tym miejscu zaznaczyć, iż jak słusznie zwrócono uwagę w piśmiennictwie –artykuł ten należy stosować także wtedy, gdy jedynie wierzytelność potrącającego jest wymagalna, w odniesieniu zaś do wierzytelności przeciwstawnej zachodzi tylko możność zaspokojenia. Jeżeli bowiem potrącający, jako dłużnik, ze względu na zastrzeżenie terminu na jego korzyść może spłacić dług przed terminem, to analogicznie powinna przedstawiać się jego sytuacja w zakresie prawa do skorzystania z potracenia.

Mając na uwadze powyższe oraz okoliczności niniejszej sprawy należy uznać, iż powód skutecznie dokonał potracenia wzajemnej wierzytelność, przy czym w wyniku dokonanego potracenia powód posiadał jeszcze wobec pozwanego wymagalną wierzytelność w kwocie 5.864,53 zł.

Pozwany zakwestionował istnienie w/w wierzytelność podnosząc zarzut potracenia należności przysługującej pozwanemu w stosunku do powoda w postaci części roszczenia odszkodowawczego do kwoty 8.000 zł. Ponadto w toku niniejszego postępowania pełnomocnik pozwanego podniósł zarzut przedawnienia roszczenia powoda.

Mając na uwadze zgromadzony materiał dowody z w/w zarzutami pozwanego nie sposób się zgodzić.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do najdalej idącego zarzutu pozwanego tj. do zarzutu przedawnienia. Otóż w świetle zgromadzonego materiału dowodowego należy uznać w/w zarzut za bezzasadny. Wzajemne roszczenia producenta i kontraktującego przedawniają się z upływem dwóch lat od dnia spełnienia świadczenia przez producenta. Natomiast jeżeli producent nie spełnił świadczenia – termin przedawnienia liczy się od dnia, w którym powinno być spełnione. Tak wynika z art. 624 § 1 k.c. Przy czym stosownie do § 10 pkt. 5 umowy kontraktacji pozwany jako producent zobowiązał się regulować należności za pisklęta we wskazanym zakładzie wylęgowym gotówką lub przelewem w dniu dostawy lub odbioru piskląt. Ze zgromadzonego materiału faktycznego wynika, iż pozwany otrzymał pisklęta w dniu 08.04.2014r. Zatem wyżej wskazany termin przedawnienia rozpoczął swój bieg w dniu następnym tj. 09.04.2014r. Skoro powód wytoczył niniejsze powództwo w dniu 21.01.2016r. to należy przyjąć, iż roszczenie powoda nie uległo przedawnieniu. Z kolei na skutek wytoczenia niniejszego powództwa doszło do przerwania biegu przedawnienia stosownie do art. 123 k.c.

Z kolei odnosząc się do podniesionego przez pozwanego zarzutu potracenia należy wskazać, jak już była mowa wyżej, iż zgodnie z art. 499 zdanie 1 k.c., potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Przesłanki potrącenia na gruncie kodeksu cywilnego formułuje art. 498 k.c. Powód i pozwany muszą być względem siebie dłużnikami i wierzycielami, przedmiotem obu wierzytelności muszą być pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone co do gatunku, obie wierzytelności muszą być wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Zarzut potrącenia, który jako czynność wyłącznie procesowa, jest tylko powołaniem się na fakt umorzenia wierzytelności w wyniku złożenia oświadczenia woli o dokonanej kompensacji wzajemnych wierzytelności (por. postanowienie SN z 26 kwietnia 2001 r., sygn. akt II CZ 147/00, Lex nr 52686). Twierdzenie zgłaszającego zarzut wymaga jednak weryfikacji (por. wyrok SN z 7 maja 2004 r., sygn. akt l CK 666/03, OSNC nr 5/2005, póz. 86). Podjęta przez pozwanego obrona musi się odbywać według reguł przyjętych w prawie procesowym, Ustawodawca doszedł do przekonania, że skoro powód udowadnia istnienie i wysokość swojego roszczenia, to uzasadnione jest żądanie od pozwanego, by wykazał istnienie i wysokość potrącanej wierzytelności. Przedłożone dokumenty przez pozwanego w toku niniejszego postępowania w żadnej mierze nie dowodzą, że pozwany posiada wymagalną wierzytelność w stosunku do powoda, która miała wynikać z faktu rzekomej szkody jaka poniósł pozwany na skutek dostarczenia mu przez powoda piskląt wadliwych tj. chorych na salmonellozę. Tymczasem warunkiem skuteczności potrącenia jest wymagalność obu wierzytelności. Oznacza to, że jeden i drugi wierzyciel mogą nawzajem żądać od siebie spełnienia należnych im świadczeń, czyli najczęściej zapłaty, bo termin płatności już minął. Próba potrącenia niewymagalnej wierzytelności jest bezskuteczna i wymaga złożenia w późniejszym terminie, po stwierdzeniu wymagalności wierzytelności, odrębnego oświadczenia. Pozwany nie wykazał, że przysługuje mu wymagalna wierzytelność wobec powoda. Nie przedłożył żadnych dokumentów z których wynikałoby że takową wierzytelność posiada. Tymczasem wobec twierdzeń powoda, iż pozwanemu nie przysługują wobec niego żadna należności to na pozwanym stosownie do art. 6 k.c. spoczywał obowiązek udowodnienia, iż przysługują mu wobec powoda wymagalna wierzytelność. W tym miejscu należy podkreślić, że ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie obciąża tę stronę, która wywodzi z nich określone skutki prawne (art. 6 k.c.). Strona, która nie przedstawi dowodów na poparcie swoich twierdzeń, ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30.10.2015r., I ACa 548/15, Lex nr 1856462). Ponadto przedstawienie przez stronę dowodu w celu wykazania określonych twierdzeń o faktach sprawy, z których wywodzi ona korzystne dla siebie skutki, jest jej ciężarem procesowym, wynikającym i zagwarantowanym przepisami prawa, przede wszystkim w jej własnym interesie. To interes strony, jakim jest wygranie procesu, nakazuje jej podjąć wszelkie możliwe czynności procesowe w celu udowodnienia przedstawionych twierdzeń o faktach (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 06.03.2015r., I ACa 833/14, Lex nr 1770860). Powyższemu obowiązkowi pozwany nie podołał bowiem nie udowodnił, że przysługuje mu wobec powoda wymagalna wierzytelność w postaci odszkodowania za rzekoma szkodę poniesiona przez pozwanego w związku z dostarczeniem mu przez powoda wadliwych piskląt kaczek rzeźnych i w konsekwencji upadku całego stada.

Pozwany nie wykazał, aby jego rzekoma wierzytelność wynikała z przepisów o rękojmi za wady fizyczne. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 24 października 1979 r., sygn. akt IV CR 408/79, padnięcie piskląt hodowlanych na skutek wad, które należy przypisać kontraktującemu, uzasadnia jego odpowiedzialność według odpowiednio stosowanych przepisów o rękojmi za wady fizyczne. Tymczasem z okoliczności faktycznych sprawy nie wynika, iż padniecie piskląt było efektem wad, które należy przypisać powodowi bowiem wbrew twierdzeniom pozwanego, pisklęta nie chorowały na salmonellozę. Ponadto należy mieć na uwadze, iż pozwany nie wykazał, iż złożył reklamację powodowi zgodnie z zasadami wynikającymi z treści umowy tj. na piśmie w ciągu 24 godzin oraz nie przechował przez 48 godzin wszystkich padłych piskląt lub kaczek do oględzin przez powoda. Jak wynika to z materiału dowodowego pozwany zutylizował padnięte sztuki przed dokonaniem ich oględzin przez powoda. Ponadto pozwany nie wykazał, aby powód mógł ponosić odpowiedzialność za padniecie piskląt lub kaczek z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy kontraktacji na zasadach ogólnych z k.c., tj. na zasadzie winy.

Pozwany nie wykazał, iż dostarczone pisklęta były złej jakości, że do zarażenia stada salmonellą doszło w stadzie podstawowym tj. w wylęgarni. W tym miejscu należy wskazać, iż pozwany pomimo zobowiązania przez sąd nie podał aktualnego adresu zamieszkania A. F., która rzekomo przeprowadziła badania padłych piskląt i która miała potwierdzić okoliczności podnoszone przez pozwanego, a mające świadczyć o zarażeniu piskląt salmonellozą.

Ponadto pozwany cofnął wniosek o przesłuchanie w charakterze świadka A. Ż., która również miała potwierdzić okoliczności podnoszone przez pozwanego, a wskazujące na zasadność podniesionego zarzutu potracenia.

Nadto nagranie rozmowy pomiędzy pozwanym a świadkiem K. K. (1) utrwalone na płycie CD i mające stanowić dowód na okoliczności rzekomego zarażenia piskląt salmonella w stadzie podstawowym okazało się niemożliwe do odtworzenia. Przy czym w/w świadek ustosunkowując się do odręcznego stenogramu sporządzonego przez pozwanego nie potwierdził tychże okoliczności.

Pozwany nie wykazał, iż prowadził karty odchowu i dokumentację lekarsko- weterynaryjną jak również karty upadków.

Ponadto pozwany nie wykazał swojego roszczenia co do wysokości bowiem nie przedłożył jakichkolwiek dokumentów, jak również nie zgłosił stosownych wniosków dowodów, które pozwoliłyby na zweryfikowanie rzeczywistej wysokości rzekomego roszczenia . Ponadto co istotne pozwany nie wykonał ciążących na nim obowiązków wynikających z treści zawartej umowy, a mianowicie w myśl § 3 pkt. 3 i § 14 pkt. 2c umowy kontraktacji pozwany zobowiązał się zgłaszać powodowi i specjalistycznej służbie weterynaryjnej do spraw ochrony drobiu o przypadkach jakichkolwiek objawów chorobowych i ubytkach najpóźniej w ciągu 24 godzin od chwili wystąpienia i przechowywać wszystkie padłe pisklęta lub kaczki do oględzin przez powoda lub jego przedstawiciela przez okres 48 godzin w zamkniętym pojemniku. Pozwany nie wykazał, aby zgłosił reklamację powodowi w ciągu w/w 24 godzin jak również nie zgłosił upadków specjalistycznej służbie weterynaryjnej do spraw ochrony drobiu.

W świetle całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego należy jednoznacznie wykluczyć, aby pisklęta kaczek wstawione przez powoda były chore na salmonellozę, którą miały rzekomo zarazić się od stada podstawowego. Natomiast wydaję się, iż przyczyny upadków kaczek należy doszukiwać w zaniedbaniach po stronie pozwanego o czym świadczą stwierdzony u kaczek stan zapalny jelit, bakterie zapalenia płuc, odwodnienie i skaza moczanową. Niezależnie od powyższego należy zwrócić uwagę na okoliczność, iż pozwany w pismach kierowanych do powoda, twierdził, iż do masowego upadku doszło na skutek przyczyn losowych (k. 94,98 akt). Ponadto należy wskazać, iż w piśmie z dnia 02.07.2014r. pozwany nie tylko nie kwestionował żądania powoda, ale wnosił o rozłożenia należności na raty Zatem należy przyjąć, iż zgłoszone przez pozwanego zarzuty są jedynie efektem obranej przez pozwanego linii obrony.

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O odsetkach sąd orzekł na podstawie art. art. 481§1k.c. w zw. z art. 476 k.c. i art. 359 k.c., uznając, iż w związku z tym, iż pozew został złożony po dniu 01.01.2016r. powód domaga się zasądzenia odsetek ustawowych wg stawki wynikającej z treści art. 359 k.c. Zasądzeniu odsetek w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie sprzeciwiał się art. 321 k.p.c., albowiem zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie, w sytuacji w której powód żądał jedynie odsetek za opóźnienie (skoro wysokość tych pierwszych jest większa) stanowiłoby orzeczenie ponad żądanie. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 10 kwietnia 2017 r., I ACa 1261/16 Legalis nr 1611702). Ponadto Sąd miał na uwadze, iż stosownie do § 10 ustęp 5 umowy kontraktacji roszczenie powoda stało się wymagalne od dnia następnego po dostawie piskląt. Skoro dostawa miała miejsce w dniu 08 kwietnia 2014r. to roszczenie powoda było wymagalne w dnia 09 kwietnia 2014r.

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z art. 98 k.p.c. oraz art. 108 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2005 Nr 167, poz. 1398 ze zmianami)

Stosownie do art. 98 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Powołany przepis ustanawia dwie zasady rozstrzygania o kosztach procesu, tj. zasadę odpowiedzialności za wynik procesu oraz zasadę orzekania o zwrocie kosztów niezbędnych i celowych. Przepisy art. 98 § 2 i 3 k.p.c. statuują niezbędne koszty procesu, i tak stosownie do § 3 do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa w sądzie. Jednakże pełnomocnikiem strony powodowej był radca prawny, zatem zastosowanie obok art. 98 k.p.c. znajduje art. 99 k.p.c., zgodnie z którym stronom reprezentowanym przez radcę prawnego zawraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata. Z kolei stosownie do art. 108 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zwolnienie od kosztów sądowych nie zwalnia strony od obowiązku zwrotu kosztów procesu przeciwnikowi.

Kosztami postępowania sąd obciążył pozwanego wobec uwzględnienia powództwa i zasądził ich zwrot od pozwanego na rzecz powoda w całości. Koszty postępowania po stronie powodowej w niniejszej sprawie stanowiły opłata sądowa od pozwu w kwocie 250 zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa radcy prawnego reprezentującego powoda w kwocie 17 zł., wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 3617 zł. ustalone w oparciu o § 2 pkt. 4 i § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804) za I i II instancję.

Z kolej mając na uwadze okoliczność, iż pozwany był reprezentowany w toku postępowania przez pełnomocnika z urzędu Sąd ustalił i przyznał temu pełnomocnikowi stosowne wynagrodzenie na podstawie Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Nadto Sąd mając na uwadze art. 100 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2005 Nr 167, poz. 1398 ze zmianami) i okoliczność, iż zwolnienie pozwanego od kosztów sadowych miało charakter tymczasowy, nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 146 zł. tytułem zwrotu wydatków, o czym orzekł w pkt. 4 sentencji wyroku.