Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2021r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy

Przewodnicząca sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2021r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda J. B. kwotę 1.693,79 zł (jeden tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt trzy złote siedemdziesiąt dziewięć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 maja 2019r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 949 zł (dziewięćset czterdzieści dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

3.  zwraca powodowi kwotę 136 zł (sto trzydzieści sześć złotych) tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego,

4.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 212,30 zł (dwieście dwanaście złotych trzydzieści groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 1602/19

UZASADNIENIE

Powód J. B. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą B. w P. pozwem z dnia 24 lipca 2019r. wniósł o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 1.693,79 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 26 maja 2019 roku do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 14 kwietnia 2019r. doszło do kolizji drogowej w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki C. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność D. K.. Odpowiedzialność pozwanego za szkodę wynika z faktu, że zawarł on umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych dla samochodu, którym poruszał się sprawca kolizji. Po zgłoszeniu szkody pozwany przeprowadził proces likwidacji, po zakończeniu którego co do zasady przyjął odpowiedzialność i wypłacił kwotę 1.136,83 zł tytułem odszkodowania za uszkodzenia pojazdu. Wypłacone odszkodowanie zostało ustalone w oparciu o kalkulację naprawy sporządzoną przez pozwanego. W ocenie poszkodowanego, wypłacona kwota jest rażąco zaniżona i niewystarczająca do pokrycia uzasadnionych kosztów naprawy. Na zlecenie powoda dokonane zostało wyliczenie kosztów naprawy pojazdu w systemie A., który jest oparty na cenach oryginalnych części zamiennych ustalonych przez generalnego importera do stosowania w obrocie detalicznym. Zgodnie z tym wyliczeniem uzasadnione koszty naprawy pojazdu wynoszą 2.830,62 zł. W dniu 20 maja 2019r. poszkodowany D. K. przelał swoje prawa do odszkodowania za uszkodzenia na (...) Sp. z o.o., który z kolei w dniu 21 maja 2019r. zawarł z powodem J. B. umowę cesji, na podstawie której przelał na jego rzecz wierzytelność o naprawienie szkody, jaką posiadał wobec pozwanego w związku z uszkodzeniem swojego pojazdu w kolizji z dnia 14 kwietnia 2019r. Koszty niezbędne do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed wypadku wynoszą 2.830,62 zł, a skoro pozwany wypłacił jedynie kwotę 1.136,83 zł, do zapłaty pozostaje jeszcze suma 1.693,79 zł.

Do pozwu załączono „ustalenie wysokości szkody” pozwanego z kalkulacją naprawy z dnia 4 maja 2019r., sporządzoną przez pozwanego, decyzję o wypłacie odszkodowania na rzecz (...) Sp. z o.o. we W., kalkulację naprawy z dnia 31 maja 2019r. na kwotę 2.830,62 zł, umowę przeniesienia wierzytelności z 20 maja 2019r. na (...) Sp. z o.o. oraz umowę cesji z dnia 21 maja 2019r.

Zarządzeniem Referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Kaliszu sprawę skierowano do rozpoznania w postępowaniu zwykłym.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu przyznał, że właściciel sprawcy szkody zawarł z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. W ramach zawartej umowy pozwany przyjął odpowiedzialność za powstała szkodę z dnia 14 kwietnia 2019r. i wypłacił odszkodowanie w kwocie 1.136,83 zł brutto za stwierdzoną w pojeździe szkodę częściową. Powód nabył od poszkodowanego roszczenie w zakresie odszkodowania za powstałą w jego pojeździe szkodę z dnia 14 kwietnia 2019r. w drodze umowy cesji wierzytelności. Wobec nieudokumentowania przez poszkodowanego poniesionych kosztów naprawy pojazdu pozwany ustalił wysokość szkody na podstawie przeciętnej wartości cen usług i cen części zamiennych występujących na lokalnym rynku, tzw. kosztorysowym rozliczeniem szkody uwzględniając zakres niezbędnych do wykonania prac określonych w profesjonalnym systemie kalkulacji kosztów naprawy. Pozwany ustalił, że restytucja techniczna uszkodzonego pojazdu nie wymagała wymiany części zamiennych, a jedynie przeprowadzenie określonych czynności naprawczych. Wyliczone w ten sposób odszkodowanie pokrywa hipotetyczne koszty naprawy pojazdu.

Niezależnie od powyższego, to pozwany oferował poszkodowanemu zorganizowanie naprawy uszkodzonego pojazdu przy zachowaniu technologii producenta w warsztacie należącym do jego sieci naprawczej celem doprowadzenia auta do stanu przedkolizyjnego za wyliczoną wartość szkody.

Do odpowiedzi na pozew pozwany załączył druk zgłoszenia szkody, decyzję o przyznaniu odszkodowania D. K. i akta szkody na płycie CD.

W piśmie z dnia 26 lutego 2020r. powód podtrzymał żądania pozwu i złożone wnioski dowodowe.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Do zdarzenia doszło pod Wyższą Szkołą (...) we W.. Była to szkoda parkingowa. Szkoda dotyczyła przodu samochodu. Sprawca szkody zostawił kartkę z numerem samochodu. Po miesiącu, gdy doszło do następnej szkody, D. K. zgłosił się do firmy (...) Sp. z o.o. i umocował tę firmę do wykonywania wszystkich czynności, w tym zgłoszenia szkody. Firma (...) zajęła się również naprawą samochodu. D. K. upoważnił ich do odbioru odszkodowania. Na czas naprawy dostał auto zastępcze. Jest pierwszym właścicielem samochodu w kraju. (...) zostało zakupione w komisie w S. koło O.. Wcześniej miało jednego lub dwóch właścicieli w Danii. Samochód był po drobnej kolizji parkingowej. Miał wymieniany lewy błotnik. Nie był serwisowany w oparciu o oryginalne części producenta w przypadku poważniejszej naprawy. Drobne części były kupowane oryginalne. D. K. miał wcześniej szkodę likwidowaną z autocasco. Wymieniano na nowe elementy zderzaka. Pojazd nie był serwisowany w (...). Przed szkodą nie miał naprawianych części. Kupił oryginalną, używaną maskę. Lewy błotnik był zamiennikiem, elementy plastikowe zderzaka były oryginalne, lewy reflektor był zamiennikiem odpowiadającym oryginałowi. Nie miał żadnego kontaktu z (...). Dostawał tylko listy o przyznaniu odszkodowania. (...) nie proponowało mu zorganizowania naprawy uszkodzonego pojazdu. Pojazd po szkodzie został naprawiony. Szkoda była naprawiana tylko w zakresie prac blacharsko – lakierniczych. Nie było potrzeby wymiany części i to nawet wskazał ubezpieczyciel. Poszkodowany nie miał żadnych rachunków z tytułu naprawy. Nie miał możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z pojazdem. Nie zbył tego samochodu. Przed szkodą dokonał regeneracji przednich siłowników hydraulicznych. Samochód wyprodukowano w 2011r.

Dowód: zeznania świadka D. K. (00:05:01 – 00:27:08

minuta rozprawy z dnia 13.01.2021r. k. 84v - 85 akt)

Do zdarzenia doszło we W. w dniu 14 kwietnia 2019r. W zaparkowany pojazd uderzył właściciel pojazdu T. (...). Zgnieciony został błotnik przedni prawy, rysy na zderzaku przednim, błotnik przedni prawy.

Dowód: druk zgłoszenia szkody (k. 49 - 50 akt)

W dniu 26 kwietnia 2019r. pozwany potwierdził otrzymanie zgłoszenia o wypłatę odszkodowania z polisy OC i wezwał poszkodowanego do dostarczenia dokumentów.

Dowód: potwierdzenie otrzymania zgłoszenia (k.54- 55 akt0

W dniu 4 maja 2019r. pozwany sporządził wycenę wartości rynkowej uszkodzonego pojazdu na kwotę 25.167 zł.

Dowód: wycena z 4.05.2019r. (k. 53 – 53v akt)

W dniu 4 maja 2019r. pozwany dokonał ustalenia wysokości szkody wyliczając koszty naprawy na kwotę 1.136,83 zł.

Dowód: ustalenie wysokości szkody wraz z kalkulacją naprawy z dnia

4.05.2019r. (k. 10 – 15 akt)

W dniu 6 maja 2019r. pozwany zaproponował poszkodowanemu D. K. odszkodowanie w kwocie 1.136,83 zł.

Dowód: pismo pozwanego z 6.05.2019r. (k. 56 akt)

W dniu 20 maja 2019r.D. K. jako cedent zbył na rzecz (...) Spółki z o.o. we W. wszelkie wierzytelności, jakie przysługiwały mu od pozwanego w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 14 kwietnia 2019r., w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki C. o nr rej. (...). Cedent oświadczył, że łączna suma odszkodowania, jaką otrzymał wyniosła kwotę 1.136,83 zł.

Dowód: umowa przeniesienia wierzytelności nr 1/20/05/2019 z 20.05.2019r.

(k. 23 – 24 akt)

Pismem z dnia 20 maja 2019r. pozwany poinformował (...) Sp. z o.o. we W. o wypłacie na jego rzecz z upoważnienia poszkodowanego D. K. odszkodowania w kwocie 1.136,83 zł.

Dowód: pismo pozwanego z 20.05.2019r.(k. 16 akt)

W dniu 21 maja 2019r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. jako cedent zawarł z powodem jako cesjonariuszem umowę cesji wierzytelności stanowiącej prawo do odszkodowania z tytułu szkody komunikacyjnej z dnia 14 kwietnia 2019r. w pojeździe marki C. o nr rej (...).

Dowód: umowa cesji z 21.05.2019r. (k. 25 akt)

W dniu 31 maja 2019r. na zlecenie powoda wykonana została kalkulacja naprawy uszkodzonego pojazdu na kwotę 2.830,62 zł.

Dowód: kalkulacja naprawy nr (...) z 31 05.2019r. (k. 18 – 22 akt)

Kalkulacja powoda jest wykonana poprawnie. Koszt naprawy samochodu C. (...) wykonany zgodnie z technologią producenta wynosi 2.830,62 zł. Pozwany w swojej kalkulacji zastosował stawkę 50 zł za 1 roboczogodzinę, a powód 100 zł. W kalkulacji pozwanego nie wprowadzono wymiany części jednorazowego użycia wobec konieczności zdjęcia tych części ze zderzaka do lakierowania, wprowadzono ręcznie wyjęcie i założenie części wklejanych, które podlegają wymianie po odłączeniu od zderzaka. W kalkulacji powoda powiększono zakres rzeczowy części do wymiany o części jednorazowego użycia. W kalkulacji pozwanego obniżono ceny materiałów lakierniczych o 33%. W kalkulacji powoda wprowadzono pełną cenę materiałów lakierniczych

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. inż. J. P. (k. 108 - 119 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadka D. K. oraz opinii biegłego sądowego mgr. inż. J. P..

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę powstałą w dniu 14 kwietnia 2019r. była umowa ubezpieczenia OC, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika zaś z przepisu art.436 § 1 w zw. z 435 § 1 k.c., zgodnie z którymi samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność jak prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu elektryczności, paliw płynnych itp.) Ponosi on odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 §1 zd.1 k.c.).

Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Jeżeli ubezpieczyciel wykaże, że prowadzi to do wzrostu wartości pojazdu, odszkodowanie może ulec obniżeniu o kwotę odpowiadającą temu wzrostowi” (uchwała składu 7 sędziów SN z 12 kwietnia 2012r., III CZP 80/11, OSNC 2012, nr 10, poz. 112)

W toku postępowania dowodowego ustalono wysokość odszkodowania z uwzględnieniem ustalonego przez biegłego zakresu napraw w oparciu o dokumentację zawartą w aktach szkody, na podstawie kosztorysu naprawy wykonanego przez pozwanego i przez powoda oraz po ustaleniu wartości nowych części podlegających wymianie i kosztów robocizny z uwzględnieniem przyjętych w miejscu zamieszkania poszkodowanej stawek robocizny za tego rodzaju usługi.

Sąd przyjął, w oparciu o opinię biegłego, że wysokość szkody odpowiada wyliczeniom powoda i wynosi kwotę 2.830,62 zł brutto. Kalkulacja przedstawiona przez powoda została wykonana poprawnie. Stawka roboczogodziny zastosowana w kalkulacji pozwanego została zaniżona do kwoty 50 zł, w stosunku do stawek 100 zł netto najczęściej występujących na rynku lokalnym w południowej W. w roku 2019. Wprowadzono ręcznie w kalkulacji pozwanego operację zdjęcia i założenia dwóch kratek zderzaka, które są elementami przyklejanymi i program kalkulacyjny nie przewiduje operacji zdjęcia i ponownego założenia tych elementów. Elementy te są bowiem elementami jednorazowego użycia. Pozwany wprowadził więc do programu zmiany zaniżając wysokość odszkodowania.

Powód stał się wierzycielem pozwanego na skutek umowy przelewu wierzytelności. Zgodnie bowiem z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Pozwany wypłacił odszkodowanie zaniżając wartość kosztów naprawy, co zostało potwierdzone opinią biegłego sądowego.

Różnica pomiędzy ustalonym przez Sąd odszkodowaniem (2.830,62 zł), a odszkodowaniem wypłaconym przez pozwanego (1.136,83 zł) podlegała uwzględnieniu przez Sąd, co oznacza, że powództwo podlegało uwzględnieniu przez Sąd w całości.

O odsetkach rozstrzygnięto na podstawie art. 817 §1 k.c.

O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i obciążył nimi w całości przegrywającego pozwanego. Na koszty procesu złożyły się: opłata sądowa w kwocie 85 złotych, wynagrodzenie biegłego w kwocie 864 złotych, koszty dojazdu świadka w wysokości 212,30 zł oraz wynagrodzenia pełnomocników stron ustalone na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015r. (Dz.U. z 2015r. poz. 1.800 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015r. (Dz. U. z 2015r. poz. 1804 ze zm.) wraz z opłatami skarbowymi od pełnomocnictw w kwocie po 917 złotych. Pozwany zobowiązany jest zwrócić poniesione przez powoda koszty opłaty sądowej, wynagrodzenia pełnomocnika i wynagrodzenia biegłego wydatkowanego z zaliczki uiszczonej przez powoda w wysokości 1.000 zł. Sąd zwrócił więc powodowi niewykorzystaną część zaliczki w kwocie 136 zł. Ponadto pozwany ma obowiązek zwrócić Skarbowi Państwa poniesione przez niego tymczasowo koszty dojazdu świadka.

sędzia Magdalena Berczyńska- Bruś