Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 16 lutego 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 09 lutego 2022 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa Zakładu (...) Spółki Akcyjnej w O.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w O.

na skutek sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13.07.2021r, sygn. akt V GNc 1577/21 co do kwoty 1 544,40 zł z odsetkami ustawowymi

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. na rzecz powoda Zakładu (...) Spółki Akcyjnej w O. kwotę 1 544,40 zł (jeden tysiąc pięćset czterdzieści cztery złote czterdzieści groszy) z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot :

- 237,60 zł od dnia 12.11.2020r do dnia zapłaty;

- 237,60 zł od dnia 11.12.2020r do dnia zapłaty;

- 237,60 zł od dnia 11.01.2021r do dnia zapłaty;

- 237,60 zł od dnia 11.02.2021r do dnia zapłaty;

- 237,60 zł od dnia 11.03.2021r do dnia zapłaty;

- 356,40 zł od dnia 12.04.2021r do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 974/21

UZASADNIENIE

Powód Zakład (...) Spółka Akcyjna w O. pozwem z dnia 2 czerwca 2021r. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym kwoty 2.138,40 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 237,60 zł od dnia 11 września 2020r. do dnia zapłaty, od kwoty 356,40 zł od dnia 12 października 2020r. do dnia zapłaty, od kwoty 237,60 zł od dnia 12 listopada 2020r. do dnia zapłaty, od kwoty 237,60 zł 11 grudnia 2020r. do dnia zapłaty, od kwoty 237,60 zł od dnia 11 stycznia 2021r. do dnia zapłaty, od kwoty 237,60 zł od dnia 11 lutego 2021r. do dnia zapłaty, od kwoty 237,60 zł od dnia 11 marca 2021r. do dnia zapłaty, od kwoty 356,40 zł od dnia 12 kwietnia 2021r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że wykonał usługę wywozu odpadów i wystawił faktury za usługi, które pozwany odebrał, jednak ich nie uregulował.

Do pozwu załączono faktury VAT oraz wezwanie do zapłaty.

W dniu 13 lipca 2021r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 1577/21, zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany, zachowując ustawowy termin wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, częściowo co do kwoty 1.544,40 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 237,60 zł od dnia 12 listopada 2020r., 237,60 zł od dnia 11 grudnia 2020r. do dnia zapłaty, 237,60 zł od dnia 11 stycznia 2021r. do dnia zapłaty, 237,60 zł od dnia 11 lutego 2021r. do dnia zapłaty, 237,60 zł od dnia 11 marca 2021r. do dnia zapłaty, 356,40 zł od dnia 12 kwietnia 2021r. do dnia zapłaty. Nakaz uprawomocnił się co do kwoty 594 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 237,60 zł od dnia 11 września 2020r. do dnia zapłaty i od kwoty 356,40 zł od dnia 12 października 2020r. do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie nakaz zapłaty się uprawomocnił.

W uzasadnieniu sprzeciwu wskazano, że strony współpracowały od 2019r. W dniu 17 października 2020r. firma pozwanego została zamknięta decyzją Prezesa Rady Ministrów i wówczas pozwany rozmawiał z powodem o zawieszeniu płatności, informując iż od dnia 1 stycznia 2021r. zmieniają lokalizację firmy i nie będą już współpracować z powodem, ponieważ w nowej lokalizacji wywóz odpadów jest w cenie czynszu najmu lokalu. Prezes zarządu K. K. w uzasadnieniu sprzeciwu wskazała, że osobiście prowadziła rozmowy z powodem i uzyskała zgodę na zawieszenie płatności za miesiące październik, listopad i grudzień 2020r. oraz zakończenie współpracy z dniem 31 grudnia 2020r. W związku z tym pozwany za zasadne uznał zapłacenie jedynie faktur za sierpień i wrzesień 2020r. Do sprzeciwu załączono dowód zapłaty w dniu 9 września 2021r. kwoty 594 zł.

W odpowiedzi na sprzeciw powód oświadczył, że w październiku 2020r nie otrzymał żadnej pisemnej informacji o zawieszeniu działalności ani prośby o zawieszenie płatności od dłużnika. Pismo o przeniesieniu firmy od 1 stycznia 2021r. i rezygnacji z usługi powód otrzymał pocztę elektroniczną w dniu 2 lutego 2021r. Zgodnie z umową okres wypowiedzenia wynosi 3 miesiące. Umowę zamknięto więc na dzień 31 marca 2021r. Wobec zapłaty faktur za lipiec, sierpień i wrzesień 2020r. w dniu 9 września 2021r., powód podtrzymał żądanie zasądzenia kwoty 1.544,40 zł

Do pisma załączono mail prezes zarządu pozwanego z dnia 2 lutego 2021r. z odręcznymi zapiskami.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany prowadzi klub fitness w O.. Początkowo znajdował się on przy ul. (...). Od 1 stycznia 2021r. zmieniono lokalizację na ul. (...). Z powodem w pierwszym kwartale 2019r. zawarto pisemną umowę na wywóz śmieci. Płatność była z dołu do 10 tego dnia każdego miesiąca. Klub z powodu lock downu nie działał od pierwszych dni marca do 8 czerwca 2020r., następnie od 17 października 2020r. do 28 maja 2021r. Pozwany miał jedynie podpisaną umowę z koszykarzami. Udostępniał im salę do ćwiczeń na zasadzie sponsoringu. Można było również wpuszczać osoby z licencją sportową, ale to było 2-3% działalności pozwanego. Powód udostępnił duży kontener na śmieci, którego pozwany nie zapełniał. W pierwszym kwartale, na skutek telefonicznych uzgodnień powód zawiesił pozwanemu wystawianie faktur, włącznie do maja. W miejscu, gdzie było biuro pozwanego były trzy instytucje, w tym restauracja i nikt nie kontrolował czy kontener był zapełniany przez powoda.

Dowód: zeznania świadka H. M. (00:09:35 – 00:24:23 minuta

rozprawy z dnia 9.02.2022r.)

W dniu 30 października 2020r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę nr (...) z tytułu usuwania odpadów O. R. 78– poj. PP- (...) na kwotę 237,60 zł, płatną do dnia 10 listopada 2020r.

Dowód: faktura Nr (...) (k. 12 akt)

W dniu 30 listopada 2020r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę nr (...) z tytułu usuwania odpadów O. R. 78– poj. PP- (...) na kwotę 237,60 zł, płatną do dnia 10 grudnia 2020r.

Dowód: faktura Nr (...) (k. 11 akt)

W dniu 16 grudnia 2020r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę nr (...) z tytułu usuwania odpadów O. R. 78– poj. PP- (...) na kwotę 237,60 zł, płatną do dnia 10 stycznia 2021r.

Dowód: faktura Nr (...) (k. 10 akt)

W dniu 29 stycznia 2021r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę nr (...) z tytułu usuwania odpadów O. R. 78– poj. PP- (...) na kwotę 237,60 zł, płatną do dnia 10 lutego 2021r.

Dowód: faktura Nr (...) (k. 9 akt)

W dniu 2 lutego 2021r. prezes zarządu pozwanego K. K. w mailu skierowanym do przedstawicielki powoda oświadczyła, że w związku z przeniesieniem firmy od dnia 1 stycznia 2021r. rezygnuje z kontenera oraz wywozu śmieci. Poprosiła o informacje, jak może rozwiązać umowę. Na wydruku maila odnotowano odręcznie numery telefonów do pozwanego oraz informację o zabraniu pojemnika w dniu 31 marca 2021r.

Dowód: wydruk maila z dnia 2.02.2021r. (k. 71 akt)

Faktury cały czas przychodziły od powoda do pozwanego. W odpowiedzi na maila z 2 lutego 2021r. pozwany otrzymał pismo, że wypowiedzenie umowy jest trzymiesięczne. Prezes zarządu pozwanego K. K. nie wiedziała jaki jest okres wypowiedzenia umowy. Pełniła funkcję prezesa od września 2020r. Pozwany wynajmowany lokal opuścił do końca grudnia 2020r. Oprócz kontaktów telefonicznych nie było żadnych pism oprócz pisma z dnia 2 lutego 2021r.

Dowód: zeznania prezesa zarządu pozwanego K. K. (00:26:32 –

00:42:21 minuta rozprawy z dnia 9.02.2022r.)

W dniu 26 lutego 2021r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę nr (...) z tytułu usuwania odpadów O. R. 78– poj. PP- (...) na kwotę 237,60 zł, płatną do dnia 10 marca 2021r.

Dowód: faktura Nr (...) (k. 8 akt)

W dniu 31 marca 2021r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę nr (...) z tytułu usuwania odpadów O. R. 78– poj. PP- (...) na kwotę 356,40 zł, płatną do dnia 10 kwietnia 2021r.

Dowód: faktura Nr (...) (k. 7 akt)

W dniu 10 maja 2021r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 2.138,40 zł z tytułu faktur VAT wystawionych wobec pozwanego od dnia 31 sierpnia 2020r. do dnia 31 marca 2021r.

Dowód: ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty z 10.05.2021r. (k. 16 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, częściowo zeznań świadka H. M. oraz częściowo zeznań prezes zarządu pozwanego K. K..

Sąd ograniczył dowód z zeznań stron do przesłuchania pozwanego na podstawie art. 302§ 1 k.p.c. albowiem powód nie stawił się na rozprawie mimo prawidłowego wezwania do osobistego stawiennictwa.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka H. M., że nie pamiętał jaki był okres wypowiedzenia umowy z powodem albowiem był on wcześniej członkiem zarządu pozwanego i zawierał z powodem umowę pisemną, cały czas pomagał K. K. w prowadzeniu klubu jako wspólnik pozwanego.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom świadka H. M. i prezes zarządu pozwanego K. K., że powód obiecał nie wystawiać faktur wobec pozwanego. Sąd nie dał wiary zeznaniom K. K., że zadzwoniła do powoda w październiku 2020r. i poinformowała powoda, że pozwany przenosi siedzibę i nie będzie wytwarzać śmieci. Zeznaniom tym zaprzeczył powód i przeczy im treść maila z dnia 2 lutego 2021r, w którym K. K. oświadcza, że chce zrezygnować z kontenera i prosi o informację, jak rozwiązać umowę. O tym, że w czasie rozmów telefonicznych, które miały miejsce po 2 lutego 2021r., uzgodniono zakończenie umowy w dniu 31 marca 2021r., a nie wcześniej, świadczą odręczne dopiski pracownika powoda na wydruku maila z dnia 2 lutego 2021r., a także same zeznania K. K., że w odpowiedzi na maila powód poinformował o trzymiesięcznym terminie wypowiedzenia umowy.

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyła umowa o świadczenie usług. Strony zawarły umowę pisemną, lecz żadna ze stron nie przedstawiła jej treści.

Zgodnie z art. 750 kodeksu cywilnego do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Świadczenie usług występuje w przypadku wszelkich umów obligujących do dokonywania czynności faktycznych (jednorazowych, wielokrotnych, w tym wykonywanych stale). Co do zasady, do umów o świadczenie usług mogą być wprost stosowane przepisy dotyczące reguły odpłatności zlecenia i kryteriów określenia wysokości wynagrodzenia (art. 735 kodeksu cywilnego). Zobowiązanie pozwanego do zapłaty wynagrodzenia wynikało jednak wprost z łączącej strony umowy pisemnej.

Zgodnie z art. 746 § 1 k.c. dający zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie. Powinien jednak zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia; w razie odpłatnego zlecenia obowiązany jest uiścić przyjmującemu zlecenie część wynagrodzenia odpowiadającą jego dotychczasowym czynnościom, a jeżeli wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu, powinien także naprawić szkodę. Zgodnie z § 3 tego przepisu nie można zrzec się z góry uprawnienia do wypowiedzenia zlecenia z ważnych powodów.

Przepis art. 746 k.c. uznaje za dopuszczalne wypowiedzenie zlecenia w każdym czasie przez każdą ze stron ze skutkiem natychmiastowym (ex nunc), bez względu na to, czy dany stosunek zlecenia ma charakter trwały, czy został zawarty na czas oznaczony itd. Strony mogą jednak zmodyfikować reguły dotyczące jednostronnego rozwiązania zlecenia, z tym że nie mogą zrzec się z góry uprawnienia do wypowiedzenia zlecenia z ważnych powodów. R. omawianego rozwiązania polega na zagwarantowaniu każdej ze stron możliwości natychmiastowego rozwiązania zlecenia w przypadku utraty zaufania do drugiej strony lub z innych ważnych powodów.

Umowa zlecenia wygasa na ogół przez wykonanie zleconej czynności. Poza tym, zastosowanie znajdują zwykłe przyczyny ustania stosunku prawnego według przepisów części ogólnej zobowiązań. Dodatkowo jednak, ze względu na charakter zlecenia jako stosunku opartego na szczególnym zaufaniu, ustawodawca dopuszcza szczególny tryb jego przedwczesnego zakończenia w wyniku wypowiedzenia, które może zostać dokonane przez każdą ze stron ze skutkiem natychmiastowym.

Postępowanie dowodowe wykazało, że pozwany dopiero w dniu 2 lutego 2021r. dokonał wypowiedzenia umowy. Z twierdzeń powoda, którym pozwany nie zaprzeczył, ani nie przedstawił przeciwnego dowodu wynikało, że w pisemnej umowie strony przyjęły trzymiesięczny okres wypowiedzenia.

Wypowiedzenie dokonywane jest przez oświadczenie złożone drugiej stronie (art. 61 k.c.). Dla jego skuteczności nie jest wymagane zachowanie formy szczególnej. Jeżeli jednak umowa zlecenia miała taką formę, wypowiedzenie wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem ograniczeń dowodowych. Wymóg ten nie dotyczy stosunków zlecenia w obrocie profesjonalnym (zob. art. 77 § 2 i 3 w zw. z art. 74 k.c.).

Zgodnie z art. 60 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli).

Wysłane przez pozwanego oświadczenie o zamiarze rozwiązania umowy (wypowiedzenie umowy, przesłane drogą mailową wywołało skutek prawny). Z zeznań K. K., prezes zarządu pozwanego wynikało, że pozwany potwierdził otrzymanie tego e-maila i w odpowiedzi wskazał na trzymiesięczny okres wypowiedzenia. Pozwany nie zaprzeczył, że w treści umowy wskazano taki okres wypowiedzenia. Powód, mimo oświadczenia o wypowiedzeniu umowy przez pozwanego w dniu 2 lutego 2021r. nie zastosował jednak trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia albowiem zgodził się rozwiązać umowę z dniem 31 marca 2021r.

Ustawa nie określa terminów wypowiedzenia. Postępowanie dowodowe wykazało jednak, że określiła je umowa stron. Powód wykonywał usługi zgodnie z umową do 31 marca 2021r. Roszczenie powoda co do zapłaty kwot wynikających z faktur VAT za okres do 31 marca 2021r., podlegało więc uwzględnieniu przez Sąd w terminach płatności określonych w fakturach.

Na skutek opóźnienia w zapłacie, wobec pozwanego powstał obowiązek uiszczenia odsetek ustawowych. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 481 § 1 k.c.).

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążono nimi w całości pozwanego. Na koszty te złożyła się opłata sądowa w kwocie 200 zł

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś