Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 28 marca 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu, V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący: sędzia Katarzyna Górna-Szuława

Protokolant: Kinga Gnerowicz

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2022 r. w Kaliszu

na rozprawie sprawy

z powództwa: (...) M. Ś., (...) Spółki jawnej z siedzibą w T.

przeciwko: (...) spol. s r.o. z siedzibą w T.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) spol. s r.o. z siedzibą w T. na rzecz powódki (...) M. Ś., (...) Spółki jawnej z siedzibą w T. kwotę 17.700,00 zł (siedemnaście tysięcy siedemset złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 27 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanej (...) spol. s r.o. z siedzibą w T. na rzecz powódki (...) M. Ś., (...) Spółki jawnej z siedzibą w T. kwotę 3.839,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.617,00 tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  nakazuje pobrać od pozwanej (...) spol. s r.o. z siedzibą w T. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 1.025,25 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych,

sędzia Katarzyna Górna-Szuława

Sygn. akt V GC 574/18

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Kaliszu V Wydziału Gospodarczego
w dniu 05 lutego 2018 r. (data wpływu) powód (...) M. Ś., (...) Spółka jawna z siedzibą w T. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika domagał się orzeczenia nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, że pozwany (...) S.. s.r.o. z siedzibą w Czechach ma zapłacić mu kwotę 17.700,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 27 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż strony łączyła umowa o roboty budowlane, której przedmiotem były prace związane z wykonaniem basenu miejskiego w O. W.. Podał, że prawidłowo zrealizował zlecenie i wstawił pozwanemu fakturę VAT za wykonane prace. Pozwany nie kwestionował jej treści. Jednakże, mimo upływu terminu płatności nie uregulował wynikającej z niej kwoty.

W odpowiedzi na pozew z dnia 27 marca 2018 r. (data wpływu) pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o oddalenie powództwa
w całości oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, że powód nie wykonał prac opisanych
w pozwie. Podał również, iż powód nie dostarczył mu żadnych urządzeń ani i okablowania wentylacji, zaś pracownik, który w imieniu pozwanej podpisywał dokumenty nie był do tego uprawniony.

W toku procesu pełnomocnik pozwanego proponował powodowi ugodowe załatwienie sporu. Do zawarcia ugody jednak nie doszło.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Powód (...) M. Ś., (...) Spółka jawna z siedzibą w T. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...). Pozwany (...) S.. s.r.o.
z siedzibą w Czechach jest wpisany do Rejestru Handlowego prowadzonego przez Sąd Miejski w P. sekcja C pod poz. 182125.

Fakt bezsporny.

Dnia 18 stycznia 2016 r. Gmina M. O. W.. na podstawie dokonanego wyboru oferty wykonawcy w trybie przetargu ograniczonego zawarła z pozwanym umowę nr (...). (...).272.004.2016. W ramach umowy pozwany zobowiązał się do zaprojektowania
i wykonania robót budowlanych dla zadania inwestycyjnego pn. (...) położonego w O. W.. przy ul. (...), działka nr (...), obręb (...) w terminie do dnia 30 listopada 2017 r. W §16 umowy strony wskazały, że za realizację umowy ze strony pozwanego odpowiada B. M. (1).

Dowód: umowa k. 19-25.

W dniu 30 listopada 2016 r. Gmina M. O. W.. na podstawie dokonanego wyboru oferty wykonawcy w trybie przetargu nieograniczonego zawarła z pozwanym umowę nr (...). (...).272.052.2016. W ramach umowy pozwany zobowiązał się do wykonania robót dodatkowych w ramach inwestycji pn. (...) położonego w O. W.. przy ul. (...), działka nr (...), obręb (...) zgodnie z zakresem robót zawartym w załączniku nr 9 do specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia w terminie do dnia 23 kwietnia 2017 r. W §15 umowy strony wskazały, że za realizację umowy ze strony pozwanego odpowiada B. M. (1).

Dowód: umowa k. 14-18.

Umowy zostały podpisane przez osoby do tego umocowane.

Fakt bezsporny.

Na podstawie „Udzielenia zlecenia nr O./WENT/01-2017” z dnia 05 stycznia 2017 r. pozwany zlecił powodowi usługę dostawy urządzeń i przewodów wentylacyjnych pomieszczeń basenowych zgodnie z dokumentacją projektową sporządzona przez M. C. (załącznik nr 1) za kwotę 14.390,24 zł netto. Usługa miała być wykonana w terminie od dnia 09 stycznia 2017 r. do dnia 26 maja 2017 r. Jako miejsce dostawy strony wskazały O. 789, 739 61 T., Republika Czeska. Płatność za wykonane prace miała nastąpić w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury VAT. Zlecenie zostało podpisane przez koordynatora budów pozwanego B. M. (1).

Dowód: zlecenie k. 26, zeznania świadka B. M. (1) k. 277-278, e-protokół rozprawy z dnia 04.10.2018r. 00:04:39-00:17:00

W zleceniu znalazł się zapis, że miejsce dostawy urządzeń znajduje się w Czechach, żeby pozwany mógł zastosować 0 stawkę podatku VAT.

Dowód: zeznania świadka B. M. (1) k. 277-278, e-protokół rozprawy z dnia 04.10.2018r. 00:04:39-00:17:00.

B. M. (1) z ramienia pozwanego przebywał na budowie, nadzorował wykonywane prace i uczestniczył w sporządzaniu raportów tygodniowych kierownictwa budowy.

Dowód: raporty k. 70-176, e-mail k. 193-196.

W budynku basenu powód dokonał montażu instalacji wentylacyjnej. Wszystkie zakupione urządzenia zostały zamontowane w obiekcie. Do wykonanych przez powoda prac nie było zgłaszanych żadnych zastrzeżeń.

Dowód: protokół kontroli k. 224-227, raport k. 233-251, zawiadomieni o przestąpieniu do użytkowania wraz z załącznikami k. 251v-252, dokumentacja zdjęciowa k. 256-274, protokół ze sprawdzenia stanu technicznego przewodów k. 228-229, protokół pomiarów skuteczności wentylacji mechanicznej k. 230-233, zeznania świadków: B. M. (1) k. 277-278, e-protokół rozprawy z dnia 04.10.2018r. 00:04:39-00:17:00, R. R. k. 278-279, e-protokół rozprawy z dnia 04.10.2018r. 00;17:54-00:26:00.

Dnia 08 maja 2017 r. została przeprowadzona kontrola przebudowy niecek basenowych, budowy budynku technicznego, budowy budynku zaplecza basenowego, budowy tarasów ziemnych wraz z zagospodarowaniem i infrastruktura techniczną basenu. Z treści protokołu nr ON-NS.466.38.2017 wynika, że podczas kontroli korzystano z protokołu skuteczności wentylacji sporządzonego przez powoda. W jej przeprowadzeniu jako przedstawiciel pozwanego brał udział B. M. (1).

Dowód: protokół kontroli k. 224-227, protokół ze sprawdzenia stanu technicznego przewodów k. 228-229, protokół pomiarów skuteczności wentylacji mechanicznej k. 230-233.

W dniu 26 maja 2017 r. pozwany odebrał prace wykonane przez powoda. W protokole odbioru wykonanych robót budowlano-remontowych ich jakość została określona jako dobra. Protokół został podpisany przez M. Ś. i B. M. (1).

Dowód: protokół k. 27-28.

Tego samego dnia powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 14.390,24 zł netto, tj. 17.700,00 zł brutto za wykonanie instalacji sanitarnych na basenie miejskim w O. W.. z terminem płatności określonym na dzień 09 czerwca 2017 r. Fakturę podpisali M. Ś. i B. M. (1).

Dowód: faktura VAT k. 29.

O wystawieniu faktury za wentylację mechaniczną przez powoda B. M. (1) poinformował pozwaną spółkę w dniu 31 maja 2017 r. i przesłał jej scan.

Dowód: e-mail k. 221-223.

Pozwany nie uregulował należności wynikającej z faktury w uzgodnionym w zleceniu terminie.

Fakt bezsporny.

Obiekt został odebrany i funkcjonuje.

Fakt bezsporny.

W maju 2017 r. pozwany rozwiązał z B. M. (1) łączącą ich umowę o pracę w trybie natychmiastowym z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych. Jako przyczynę podał podpisanie dokumentów w zakresie współpracy z firmami P. P.H.U. (...), Usługi budowlane, Handel (...) Budowlanymi (...) oraz korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych.

Dowód: rozwiązanie umowy o pracę k. 67-69.

Pismem z dnia 25 sierpnia 2017 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 17.700,00 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 26 maja 2017 r. w terminie 3 dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania windykacyjnego.

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 30.

W mailu z dnia 18 września 2017 r. pozwany poinformowała powoda, że nie ma
w ewidencji żadnej faktury od niego i poprosił o jej przesłanie wraz z załącznikami. Tego samego dnia powód przesłał mu żądane dokumenty.

Dowód: korespondencja mailowa k. 31.

W piśmie z dnia 19 września 2017 r. pozwany wypowiedział powodowi zlecenie nr O./WENT/01-2017 z dnia 05 stycznia 2017 r. z powodu niedotrzymania jego warunków
i zobowiązań. Wskazał, że nie dokonano żadnych prac, usług, ani dostaw w zakresie objętym zleceniem.

Dowód: wypowiedzenie k. 32.

Tego samego dnia pozwany złożył oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli. Podniósł, że na skutek wezwania do zapłaty z dnia 25 sierpnia 2017 r. powziął informację, że jego pracownik B. M. (1) podpisywał dokumenty, faktury
i oświadczenia związane z prowadzeniem robót i zamówieniami dotyczącymi modernizacji basenu miejskiego w O. W.., do czego nie był umocowany. Nadto został wprowadzony w błąd przez dostawców i wykonawców co do treści, prawdziwości i zakresu tych dokumentów. Jednocześnie pozwany oświadczył, iż nie akceptuje żadnych dokumentów podpisanych przez B. M. (1) i uchyla się od wszystkich oświadczeń woli i wiedzy składanych z związku z ta inwestycją, gdyż działał on bez zgody
i wiedzy pozwanego.

Dowód: oświadczenie k. 33.

Zakres prac zleconych powodowi przez pozwanego został wykonany poprawnie,
a także zgodnie z projektem instancji sanitarnych opracowanym przez mgr inż. M. C. i mgr inż. B. C. z kwietnia 2016 r. Świadczy o tym cała dokumentacja odbiorowa. Wartość prac związanych z wykonaniem przedmiotowej wentylacji mechanicznej mieści się w realiach cen rynkowych.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych mgr inż. T. S. k. 313-332, opinia uzupełniająca k. 353.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów załączonych przez strony do akt, zeznań świadków oraz pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu budownictwa w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych mgr inż. T. S..

Sąd uznał przedłożone dokumenty w całości za wiarygodne. Ich autentyczność oraz prawdziwość stwierdzonych w nich faktów nie budziła jego wątpliwości. Pozwany kwestionował ich treść wyłącznie z uwagi na okoliczność, że zostały podpisane przez B. M. (1).

Sąd uznał również zeznania słuchanych w sprawie świadków B. M. (1)
i R. R. za prawdziwe. Były one spontaniczne, spójne, logiczne
i znajdowały potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Nadto nie zostały zakwestionowane przez pełnomocników stron (art. 210§2 kpc i art. 230 kpc).

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka P. K., że powód nie wykonał na rzecz pozwanej spółki żadnych robót na ternie basenu miejskiego w O. W.., gdyż były one sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Nie uznał za prawdziwe również jego twierdzeń, że to pozwany sam zainstalował na basenie instalacje wentylacyjną, gdyż brak było dowodów na tą okoliczność, a ciężar dowody w tym zakresie obciążał pozwanego (art. 6 kc i art. 232 kpc).

Na rozprawie w dniu 29 października 2020 r. pełnomocnik pozwanego cofnął wniosek
o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków B. M. (2) i W. H., więc Sąd go nie przeprowadził.

Opinia biegłego ma na celu ułatwienie Sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są do tego wiadomości specjalne. Sama opinia nie może być źródłem materiału faktycznego sprawy ani stanowić podstawy ustalenia okoliczności będących przedmiotem oceny biegłych. Opinia biegłego podlega, jak inne dowody, ocenie według art. 233§1 kpc, lecz co odróżnia ją pod tym względem, to szczególne dla tego dowodu kryteria oceny, które stanowią: poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania sformułowanego w niej stanowiska oraz stopień stanowczości wyrażonych
w niej ocen, a także zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej (postanowienie SN
z dnia 07 listopada 2000 r., I CKN 1170/98). Specyfika oceny tego dowodu wyraża się zatem w tym, że sfera merytoryczna opinii kontrolowana jest przez Sąd, który nie posiada wiadomości specjalnych, w istocie tylko w zakresie zgodności z zasadami logicznego myślenia i wiedzy powszechnej.

Podkreślić należy, iż dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu według mierników właściwych dla przedmiotu konkretnej opinii, a więc z punktu widzenia zgodności
z zasadami logicznego rozumowania, wiedzy powszechnej, podstaw teoretycznych opinii wskazujących na wiedzę biegłego, sposobu formułowania opinii i jej wniosków, także ze względu na ich jednoznaczność i zgodność z postawionymi biegłemu pytaniami, jednakże bez wnikania w ten zakres materii opinii, która wynika z wiedzy specjalistycznej biegłego (tak uzasadnienie wyroku SO w Łodzi z dnia 24 sierpnia 2020 r., XIII Ga 700/19, uzasadnienie wyroku SA w Krakowie z dnia 16 stycznia 2020 r., I ACa 1049/18). Konieczność zasięgnięcia opinii biegłego ogranicza samodzielność Sądu w zakresie dokonywania ustaleń wymagających wiadomości specjalnych. Sąd nie jest związany opinią biegłego, ale nie może, nie podzielając jego merytorycznych wypowiedzi ingerować w treść opinii, wprowadzać w miejsce merytorycznych wywodów biegłego własnych stwierdzeń dotyczących przedmiotu opinii. Zdyskwalifikowanie w całości lub w części albo zweryfikowanie wywodów opinii biegłego nie może być dokonane bez posłużenia się wiedzą specjalistyczną (tak uzasadnienie wyroku SO w Łodzi z dnia 24 sierpnia 2020 r., XIII Ga 700/19 oraz uzasadnienie wyroku SA w Katowicach z dnia 20 grudnia 2019 r., I ACa 620/19).

Pełnomocnik powoda nie złożył zastrzeżeń do opinii biegłego sądowego sporządzonej
w sprawie. Pełnomocnik pozwanego zakwestionował ją wskazując, że biegły przed jej sporządzeniem nie dokonał oględzin basenu. Ustosunkowując się do tego zarzutu biegły wskazał, że zebrany w aktach sprawy materiał dowodowy, a zwłaszcza załączona do niego dokumentacja zdjęciowa były wystarczające do wydania opinii i w całości podtrzymał opinię główną sporządzoną w sprawie. Pełnomocnik pozwanego wielokrotnie domagał się dopuszczenia dowodu z opinii innego biegłego sądowego, który dokona oględzin obiektu.

Specyfika dowodu z opinii biegłego polega m.in. na tym, że jeżeli taki dowód już został przez Sąd dopuszczony, to stosownie do treści art. 286 kpc, opinii dodatkowego biegłego można żądać jedynie „w razie potrzeby”. Potrzeba taka nie może być jedynie wynikiem niezadowolenia strony z niekorzystnego dla niej wydźwięku konkluzji opinii, lecz musi być następstwem umotywowanej krytyki dotychczasowej opinii. W przeciwnym bowiem razie Sąd byłby zobligowany do uwzględniania kolejnych wniosków strony dopóty, dopóki nie złożona zostałaby opinia w pełni ją zadowalająca, co jest w oczywisty sposób niedopuszczalne. Nie jest też uzasadniony wniosek strony o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego, jeżeli w przekonaniu Sądu opinia wyznaczonego biegłego jest na tyle kategoryczna i przekonująca, że wystarczająco wyjaśnia zagadnienia wymagające wiadomości specjalnych (tak m.in. postanowienie SN z dnia 22 listopada 2012 r., I UK 411/12, wyrok SN z dnia 05 lutego 2013 r., II UK 194/12).

Sąd uznał, iż zarzuty pełnomocnika pozwanego w istocie były gołosłowną polemiką
i wyrazem niezadowolenia z niekorzystnego dla pozwanej spółki wydźwięku wniosków opinii, a nie umotywowaną jej krytyką.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd podzielił opinię biegłego sądowego
z dziedziny budownictwa w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych mgr inż. T. S.. W ocenie Sądu opinia biegłego jest jasna i logiczna, a nadto została sporządzona fachowo i rzetelnie. Wnioski wywiedzione w opinii są należycie uzasadnione
i wolne od błędów logicznych oraz wewnętrznych sprzeczności, co świadczy o dużym doświadczeniu zawodowym i rzetelnej wiedzy fachowej biegłego. Biegły opierając się na dokumentacji załączonej przez strony do akt w sposób kategoryczny i jednoznaczny wskazał, że zakres prac zleconych powodowi przez pozwanego został wykonany poprawnie, a także zgodnie z projektem instancji sanitarnych opracowanym przez mgr inż. M. C. i mgr inż. B. C. z kwietnia 2016 r., o czym świadczy o tym cała dokumentacja odbiorowa. Wartość prac związanych z wykonaniem przedmiotowej wentylacji mechanicznej mieści się w realiach cen rynkowych.

Na rozprawie w dniu 14 marca 2022 r. Sąd oddalił pozostałe wnioski dowodowe (wniosek pełnomocnika powoda o przesłuchanie powoda i wniosek pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego), albowiem uznał sprawę za dostatecznie wyjaśniona do jej rozstrzygnięcia. Pełnomocnik pozwanego złożył zastrzeżenia w trybie art. 162 kpc w zakresie oddalonego wniosku dowodowego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Pozwana spółka kwestionując roszczenie powoda podnosiła, że powódka nie wykonała na jej rzecz żadnych prac, a dokumenty związane z realizacja umowy podpisała w jej imieniu osoba do tego nieupoważniona.

W pierwszej kolejności Sąd zbadał, czy B. M. (1) był upoważniony do reprezentowania pozwanej spółki przy zawarciu umowy z powodem.

W obu umowach zawartych przez Gminę M. O. W.. a dotyczących realizacji prac budowlano-remontowych na terenie basenu miejskiego w O. W.. B. M. (1) został wskazany jako osoba odpowiedzialna za ich wykonanie z ramienia pozwanego. Pozwany nie kwestionował w toku procesu treści tych umów. Nadto
z dokumentacji załączonej do akt, a zwłaszcza raportów tygodniowych, wynika jednoznacznie, że był obecny na ternie realizacji zadania i aktywnie uczestniczył w procesie budowy (remontu). Tym samym twierdzenie pozowanego, że B. M. (1) nie był upoważniony do jego reprezentacji Sąd uznał za próbę uniknięcia konieczności wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z wykonania zleconych powodowi prac i przyjął, że zawarł on w imieniu pozwanego umowę z powodem na wykonanie instalacji wentylacji mechanicznej w pomieszczeniach basenowych. Przy czym podkreślić należy, iż pozwana spółka nie mogła uchylić się od skutków prawnych oświadczeń woli złożonych przez inną osobę. Sam B. M. (1) zaś takiego oświadczenia nie złożył. Dlatego też oświadczenie pozwanego z dnia 19 września 2017 r. Sąd uznał za nieważne.

Zgodnie z treścią art. 647 kc przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. Stosownie do brzmienia art. 648§1 kc umowa o roboty budowlane powinna być stwierdzona pismem. Zaś w myśl art. §2 powołanej regulacji wymagana przez właściwe przepisy dokumentacja stanowi część składową umowy. Zgodnie zaś z treścią art. 649 kc w razie wątpliwości poczytuje się, iż wykonawca podjął się wszystkich robót objętych projektem stanowiącym część składową umowy.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił, że strony łączyła umowa o roboty budowlane.

Pozwany kwestionował fakt, że powód wykonał jakiekolwiek prace na terenie basenu.
Z dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy jednoznacznie wynika, że powód wykonał zlecone mu roboty montażowe. Potwierdzeniem tego są przede wszystkim wpisy
w raportach tygodniowych przedłożonych przez niego, które potwierdzają postęp prac montażowych, protokół z przeprowadzonych pomiarów skuteczności wentylacji mechanicznej z dnia 24 kwietnia 2017 r., protokół ze sprawdzenia stanu technicznego przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych z dnia 25 kwietnia 2017 r., jak
i zeznania świadków B. M. (1) i R. R.. Wskazać należy, iż już od dnia 31 maja 2017 r. pozwany miał wiedzę o fakturze wystawionej przez powoda, co wprost wynika z maila B. M. (1) z dnia 31 maja 2017 r. i jej nie kwestionował. Zastrzeżenia pozwanego pojawiły się dopiero po upływie terminu jej płatności i wezwaniu do zapłaty.

Nadto, na podkreślenie zasługuje okoliczność, że pełnomocnik pozwanego w toku procesu proponował powodowi zawarcie ugody.

Podkreślić przy tym należy, iż w toku procesu pozwany zabiegał o zawarcie ugody
z powodem. Sąd uznał, iż jego zachowanie stanowiło tzw. uznanie niewłaściwe powództwa, które zachodzi w każdym wypadku wyraźnego oświadczenia woli lub też innego zachowania się dłużnikawobec wierzyciela, z którego wynika, że uważa on roszczenie za istniejące (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 22 marca 1991 r., I ACr 60/91, OSP 1991/11/282). Może to być spłata części długu lub jego odsetek, prośby o odroczenie terminu zapłaty, prośby o rozłożenie długu na raty, prośby o umorzenie części lub całości zadłużenia. Dla skuteczności uznania nie jest wymagana żadna szczególna forma (por.
A. S., Wpływ uznania roszczenia na bieg przedawnienia, NP 1973, nr 7-8, s. (...)). Czynność taka stanowi oświadczenie wiedzy i jest oświadczeniem nieodwołalnym. Tym samym przyjąć nalezało, iż pozwany uznał powództwo przynajmniej co do zasady. Zaś
z opinii biegłego sądowego wynikało, że kwota dochodzona przez powoda nie tylko wynika z umowy zawartej z pozwanym, ale jest kwotą rynkową.

Mając na uwadze powyższe rozważania faktyczne i prawne Sąd uznał powództwo za uzasadnione w całości.

O obowiązku zapłaty odsetek w wysokości ustawowej za opóźnienie w transakcjach handlowych Sąd orzekł na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 2013 r.
o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniem w transakcjach handlowych (tj. Dz.U.
z 2016 r., poz. 684 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w dacie powstania zobowiązania.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za jego wynik, znajdującą oparcie w art. 98 kpc.

Na koszty te w rozpoznawanej sprawie złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 300,00 zł obliczona zgodnie z art. 28 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 623 ze zm.), przy czym powód uiścił 222,00 zł, koszty zastępstwa procesowego stron w kwocie po 3.600,00 zł obliczone zgodnie z §2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.)
i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.), kwota po 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa wynikająca z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 225, poz. 1635 ze zm.), koszty stawiennictwa świadka na rozprawie w wysokości 70,21 zł oraz koszty opinii biegłego w łącznej wysokości 1.877,04 zł, przy czym pozwany uiścił zaliczkę na poczet opinii biegłego w kwocie 1.000,00 zł.

Pozwany przegrał proces w całości, winien więc w całości ponieść jego koszty. Mając na względzie powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.839,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.617,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, o czym orzekł w pkt 2 sentencji wyroku. Przy uznał za zasadne ustalenie wynagrodzenia pełnomocnika powoda w wysokości jednokrotności stawki minimalnej, jako odpowiadające jego nakładowi pracy w rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy.

Nadto, zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego
w K. kwotę 1.025,25 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych (brakującej opłaty sądowej, kosztów opinii biegłego sądowego i stawiennictwa świadka na rozprawie), o czym orzekł w pkt 3 sentencji wyroku.

sędzia Katarzyna Górna-Szuława