Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V GC 437/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2022-07-20

Sygn. akt. V GC 437/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2022r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy

Przewodnicząca sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2022r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) we W.

przeciwko T. K.

o zapłatę

na skutek skargi pozwanego o wznowienie postępowania

1.  oddala skargę,

2.  zasądza od pozwanego T. K. na rzecz powoda (...) we W. kwotę 3 617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 437/21

UZASADNIENIE

Powód (...) we W. pozwem z dnia 30 sierpnia 2018r. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin -Zachód w Lublinie o zasądzenie nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym od pozwanego T. K. kwoty 15.676,85 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 8 kwietnia 2016r. do dnia zapłaty. Ponadto, wniósł o zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł w dniu 23 października 2014r. umowę leasingu nr (...). Na podstawie tej umowy powód jako finansujący zobowiązał się do nabycia i oddania pozwanemu – korzystającemu do używania przedmiot leasingu – samochód osobowy O. (...) nr rejestracyjny (...). Pozwany zobowiązał się do zapłaty finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne (raty leasingowe, każda w wysokości 809,03 zł netto) na warunkach określonych w tej umowie oraz na podstawie stanowiącego jej integralną część harmonogramu opłat leasingowych i na podstawie Ogólnych Warunków Umowy Leasingu. Przedmiot umowy został przez finansującego nabyty i przekazany pozwanemu. Pozwany nie wywiązywał się z przyjętego na siebie zobowiązania a umowa wygasła w dniu 25 listopada 2015r. Przedmiot leasingu został zwrócony przez pozwanego, a następnie sprzedany za cenę 6.800 zł. Następnie powód przystąpił do rozliczenia umowy zgodnie z postanowieniami Ogólnych Warunków Umowy leasingu. Pismem z dnia 24 marca 2016r. finansujący dokonał ostatecznie rozliczenia umowy łączącej go z pozwanym i wezwał pozwanego do zapłaty należności dochodzonych pozwem w terminie 14 dni od daty rozliczenia umowy, tj. najpóźniej z dniem 7 kwietnia 2016r. Finansujący dochodzi od pozwanego łącznie kwoty 15.676,85 zł. Została ona obliczona z kwoty 17.773,49 zł, stanowiąca przyszłe raty leasingowe, pomniejszone o dyskonto z tytułu wcześniejszej spłaty z rat leasingowych, naliczona została zgodnie z § 24 – 27 OWUL. Ponadto kwoty 809,03 zł stanowiącej zaległość z tytułu faktur za niezapłacone raty leasingowe oraz kwoty 3.894,33 zł tytułem faktur i not wystawionych zgodnie z umową za obsługę w zakresie kosztów ubezpieczenia i wezwań. Suma tych kwot została pomniejszona o kwotę 6.800 zł uzyskaną przez powoda z tytułu sprzedaży odebranego od pozwanego przedmiotu leasingu samochodu osobowego O. (...).

W dniu 2 października 2018r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Pozwany zachowując ustawowy termin wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany przyznał, że korzystał z przedmiotu leasingu samochodu osobowego marki O. (...). Na skutek kolizji, w której pojazd ten uległ uszkodzeniu, umowy ubezpieczenie winny w całości pokryć szkodę. Umowy ubezpieczenia pojazdu, których zawarcia wymagał i wskazywał powód, miały w pełni zabezpieczać wszelkie roszczenia związane z uszkodzeniem pojazdu. Pozwany nie miał z tego tytułu ponosić jakiejkolwiek odpowiedzialności.

Na skutek sprzeciwu nakaz zapłaty stracił moc, a sprawa została postanowieniem z dnia 18 grudnia 2018r. przekazana do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kaliszu i został wpisana do repertorium GC pod numerem 209/10.

Pismem z dnia 25 lutego 2019r. pełnomocnik powoda załączył dokumenty, stanowiące dowody w sprawie, na które powoływał się w pozwie. Odnosząc się do zarzutu pozwanego, że roszczenie powoda powinno być pokryte w całości przez odszkodowanie wydane przez ubezpieczyciela, powód wyjaśnił, że (...) S.A. odmówił wydania odszkodowania, uzasadniając odmowę tym, że do szkody doszło w wyniku umyślnego działania lub rażącego niedbalstwa pozwanego. Z uwagi na fakt, że odszkodowanie nie zostało wypłacone, roszczenie powoda względem pozwanego nie zostało zaspokojone, zaś podniesiony przez pozwanego zarzut w rzeczywistości nie jest kierowany do powoda a do ubezpieczyciela, który nie jest stroną niniejszego postępowania. Jeżeli pozwany posiada roszczenie w stosunku do ubezpieczyciela, powinien podobnie jak powód w stosunku do pozwanego, wystąpić na drogę sądową po wyczerpaniu możliwości ugodowego rozwiązania sporu.

Po doręczeniu odpisu pozwu z załączonymi dokumentami pozwanemu, sąd zobowiązał go do wniesienia odpowiedzi na pozew.

Pismem z dnia 11 lipca 2019r. pełnomocnik pozwanego podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, utrzymując że ubezpieczyciel winien w całości pokryć szkodę i zakwestionował jakoby zachodziła podstawa do wyłączenia odpowiedzialności ubezpieczyciela. Z tego względu zasadny jest wniosek pozwanego o zwrócenie się do (...) S.A. o nadesłanie akt szkodowych i przeprowadzenie dowodu z notatki Policji na okoliczność przebiegu zdarzenia dotyczącego zgłoszonej szkody.

Na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2019r. stawił się jedynie pełnomocnik pozwanego, który poinformował Sąd, że ze względu na to, że pozwany przebywa za granicą nie wnosi o przeprowadzenie dowodu z zeznań stron. Sąd uwzględniając wniosek pełnomocnika pozwanego zwrócił się do (...) S.A. o nadesłanie akt likwidacji szkody. Jednocześnie odroczono termin rozprawy do dnia 3 grudnia 2019r. Pełnomocnik pozwanego przyjął termin do wiadomości.

Z uwagi na chorobę sędziego rozprawa została odwołana, a nowy termin wyznaczono ostatecznie na dzień 11 maja 2020r. Termin ten również został odwołany zarządzeniem Prezesa Sądu Rejonowego w Kaliszu ze względu na pandemię (...) 19.

Pismem procesowym z dnia 23 czerwca 2020r. pełnomocnik pozwanego wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny szacowania szkód w pojazdach mechanicznych na okoliczność wysokości szkody w pojeździe marki O. (...).

Pismem z dnia 3 lipca 2020 pełnomocnik powoda wniósł o oddalenie wniosku pełnomocnika pozwanego jako zbędnego w okolicznościach niniejszej sprawy, jako zmierzającego do wykazania ze ubezpieczyciel ponosi pełną odpowiedzialność za to, że pozwanemu pozostała do zapłaty należność z tytułu umowy leasingu. Zgodnie z art. 709 5 § 3 k.c. jeżeli umowa leasingu wygasła z uwagi na utratę rzeczy finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz z tytułu ubezpieczenia rzeczy, a także naprawienia szkody. Skoro ubezpieczycie odmówił wypłaty odszkodowania, to nie można powiedzieć, że leasingodawca uzyskał z tego tytułu jakiekolwiek korzyści. Brak wypłaty odszkodowania nie ma wpływu na obowiązek spłaty roszczenia. Powołanie biegłego i ustalenie wysokości zaistniałej szkody nie będzie miało żadnego znaczenia dla niniejszego postępowania albowiem nie spowoduje to, że ubezpieczyciel wypłaci odszkodowanie. Ponadto pozwany nie wykazał, że ubezpieczyciel był zobowiązany do wypłaty odszkodowania.

Zarządzeniem z dnia 25 czerwca 2020r. wyznaczono termin kolejnej rozprawy na dzień 23 listopada 2020r. Wbrew treści zarządzenia pełnomocnik pozwanego nie został zawiadomiony o terminie rozprawy, a zawiadomienie dla pozwanego zostało odebrane przez dorosłego domownika Z. K..

Na rozprawie w dniu 23 listopada 2020r. nie stawił się nikt. Sąd oddalił wniosek pełnomocnika pozwanego w przedmiocie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, zamknął rozprawę i ogłosił wyrok zasądzający dochodzoną przez powoda należność w całości wraz z kosztami postępowania.

Na wniosek pełnomocnika powoda Sąd nadał wyrokowi klauzulę wykonalności w dniu 12 lutego 2021r.

W dniu 16 kwietnia 2021r. pełnomocnik pozwanego wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 23 listopada 2020r., sygn. akt V GC 209/19, wnosząc o uchylenie wskazanego orzeczenia i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi pełnomocnik pozwanego wskazał, że z uwagi na brak zawiadomienia go o terminie rozprawy w dniu 23 listopada 2021r. postępowanie w niniejszej sprawie dotknięte jest nieważnością, polegającą na pozbawieniu pozwanego możliwości działania w niniejszym postępowaniu, co zgodnie z art. 401 pkt 2 k.p.c. stanowi podstawę do wznowienia postępowania z powodu jego nieważności. Ponadto pełnomocnik pozwanego wskazał, że zachował termin do złożenia skargi przewidziany w art. 407 § 1 k.p.c. albowiem skarżący powziął wiadomość o podstawie wznowienia w dniu, w którym dowiedział się o wydaniu rzeczonego wyroku, tj. 30 marca 2021r. Wówczas orzeczenie było już prawomocne, co uniemożliwiło jego zaskarżenie. Do skargi załączono zawiadomienie o wszczęciu egzekucji, wezwanie Komornika sądowego do złożenia wykazu majątku, zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z tytułu zwrotu lub nadpłaty podatku, zawiadomienie strony o zajęciu rachunku bankowego

W odpowiedzi na skargę pełnomocnik powoda wniósł o oddalenie skargi pozwanego i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Ponadto podtrzymał w całości żądanie zasądzenia od pozwanego kwot szczegółowo opisanych w pozwie i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Wniósł również o oddalenie wniosku pozwanego o powołanie biegłego sądowego na okoliczność wysokości szkody w pojeździe jako zbędnego w okolicznościach niniejszej sprawy.

W ramach postępowania wstępnego, po usunięciu braku fiskalnego skargi, Sąd uznał skargę za dopuszczalną, opartą na ustawowej podstawie wznowienia postępowania i wniesioną w terminie. Sąd przystąpił do ponownego rozpoznania sprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 października 2014r. powód, (...) Bank S.A. oraz pozwany zawarli umowę leasingu finansowego nr (...) wraz z umową rachunku bankowego oraz umową o korzystanie z platformy internetowej bankkierowcy.pl. (...) z umową powód zobowiązał się nabyć i przekazać pozwanemu na czas trwania umowy leasingu samochód osobowy O. (...). Wartość ofertowa przedmiotu leasingu wskazana została na kwotę 26.500 zł. Umowa leasingu została zawarta na 36 miesięcy. Datę zakończenia umowy wskazano na 23 października 2017r. W umowie zawarto harmonogram rat leasingowych w kwotach po 809,03 zł. Opłaty leasingowe składały się z części kapitałowej będącej spłatą wartości przedmiotu leasingu oraz z części odsetkowej, będącej w szczególności opłatą za używanie przedmiotu leasingu oraz sfinansowanie jego nabycia. W umowie przewidziano ubezpieczenie (...) na czas trwania umowy leasingu, płatne w ratach leasingowych. Częścią umowy leasingu były Ogólne Warunki Umowy Leasingu z 1.06.2014r.

Dowód: umowa leasingu finansowego Nr (...) z 23.10.2014r.

(k. 48 -50 akt)

Przedmiot leasingu został wydany pozwanemu w dniu 30.10.2014. ozwany zawarł wymagane ubezpieczenia.

Dowód: protokół zdawczo odbiorczy (k. 53 akt), wnioski ubezpieczeniowe (k. 55-56

akt)

Zgodnie z § 19 Ogólnych Warunków Umowy Leasingu z dnia 01.06.2014r. leasingobiorca ponosi pełną odpowiedzialność za uszkodzenie, utratę lub zmniejszenie wartości przedmiotu leasingu oraz szkody wobec osób trzecich powstałe w wyniku jego użytkowania, a nie objęte odpowiedzialnością ubezpieczyciela. W przypadku utraty przez leasingobiorcę uprawnień wynikających z umowy ubezpieczenia, z przyczyn zależnych od niego, leasingodawca uprawniony jest do żądania zapłaty przez leasingobiorcę odszkodowania w pełnej wysokości szkody powstałej z tego tytułu.

Zgodnie z § 22 OWU w przypadku utraty, zniszczenia lub nienaprawialnego uszkodzenia przedmiotu leasingu (zakwalifikowane przez ubezpieczyciela jako szkoda całkowita), z powodu okoliczności, za które leasingodawca nie ponosi odpowiedzialności, umowa leasingu wygasa. W takim przypadku leasingobiorca jest zobowiązany do jednorazowej zapłaty na rzecz leasingodawcy opłaty z tytułu utraty, zniszczenia lub nienaprawialnego uszkodzenia przedmiotu leasingu w wysokości sumy wszystkich przewidzianych w umowie, a nie zapłaconych opłat leasingowych. Wartość opłat w części odsetkowej zostanie pomniejszona o dyskonto. Rozliczenie umowy nastąpi nie wcześniej niż z chwilą otrzymania przez leasingodawcę postanowienia właściwego organu w tym zakresie lub decyzji ubezpieczyciela w przedmiocie wypłaty lub odmowy wypłaty odszkodowania.

Dowód: Ogólne Warunki Umowy Leasingu z dnia 01.06.2014r. (k.51 – 52 akt)

(...) Zakład (...) decyzją z dnia 7 marca 2016r. odmówił pozwanemu przyznania odszkodowania z tytułu szkody w pojeździe marki O. z tytułu ubezpieczenia autocasco. Przyczyną odmowy było spowodowanie szkody umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa przez ubezpieczonego lub osobę uprawnioną do korzystania z pojazdu.

Dowód: decyzja (...) S.A. z 7.03.2016r. (k. 62 akt)

W dniu 24 marca 2016. powód dokonał rozliczenia umowy leasingowej. W dniu 28 lutego 2017r. dokonał korekty rozliczenia.

Dowód: rozliczenie umowy (k. 60 akt), korekta rozliczenia (k. 61 akt)

W dniu 4 maja 2016r. powód wezwał pozwanego do zapłaty z tytułu rozliczenia umowy.

Dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty z 4.05.2016r. (k. 57 – 58 akt)

W dniu 13 maja 2016r. pojazd w stanie uszkodzonym został odebrany przez powoda.

Dowód: potwierdzenie odbioru przedmiotu leasingu (k. 59 akt)

Pismem z dnia 1 czerwca 2018r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 15.676,85 zł pod rygorem przekazania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty z 1.06.2018r. (k. 63 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z dziedziny szacowania szkód w pojazdach mechanicznych na okoliczność wysokości szkody w pojeździe marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 2 jako nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy. Dowód ten mógłby być przeprowadzony w sprawie przeciwko (...) S.A., który odmówił wypłaty odszkodowania. Ustalenie wysokości szkody w tym postępowaniu nie ma wpływu na odpowiedzialność pozwanego względem powoda, która wynika z łączącej strony umowy leasingu. Odszkodowanie mogło pomniejszyć należności pozwanego względem powoda, ale tylko w sytuacji, gdyby (...) S.A. przyznałoby odszkodowanie, które powód mógłby zaliczyć na poczet opłat należnych od pozwanego. (...) S.A. nie wypłaciło tego odszkodowania, ustalanie jego wysokości przez biegłego, miałoby znaczenie jedynie teoretyczne i nie mogłoby umniejszyć odpowiedzialności pozwanego.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 401 pkt 2 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności jeżeli strona wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania.

Zgodnie z art. 407 § 1 k.p.c. skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzymiesięcznym, termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji – od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.

Skarga pozwanego dotyczy postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 23 listopada 2020r., sygn. akt V GC 209/19.

Podstawą skargi była nieważność postępowania wywołana pozbawieniem pozwanego możności działania na skutek braku zawiadomienia pełnomocnika pozwanego o rozprawie w dniu 23 listopada 2020r., poprzedzającej wydanie wyroku.

Sąd przyjął iż skarga pozwanego o wznowienie postępowania jest dopuszczalna i nie została wniesiona z uchybieniem terminu określonego w art. 407 § 1 k.p.c.

Zgodnie z art. 412 § 1 k.p.c. sąd rozpoznaje sprawę na nowo w granicach, jakie zakreśla podstawa wznowienia.

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe, rozpoznając sprawę na nowo.

Strony postępowania łączyła umowa leasingu zawarta na piśmie, której integralną część stanowiły Ogólne Warunki Umowy Leasingu (...) z dnia 1.06.2014r.

Zgodnie z art. 709 1 kodeksu cywilnego przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Postępowanie dowodowe potwierdziło, że powód wykonał prawidłowo swoje obowiązki określone umową, a pozwany zobowiązał się do płacenia rat leasingowych. Z uwagi na uszkodzenie przedmiotu leasingu doszło do zgłoszenia szkody z tytułu ubezpieczenia autocasco, jednakże ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania. Zgodnie z art. 709 5 § 1 i 3 jeżeli po wydaniu korzystającemu rzecz został utracona z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, umowa leasingu wygasa, finansujący może zaś żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz z tytułu ubezpieczenia rzeczy a także naprawienia szkody.

Postępowanie dowodowe potwierdziło, że na skutek uszkodzenia przedmiotu leasingu doszło do zwrotu przedmiotu umowy i rozliczenia wszystkich nieuiszczonych przez pozwanego opłat. Z uwagi na brak wypłaty odszkodowania i pokrycia nim zobowiązania pozwanego pozostałego do spłaty, pozwany ma obowiązek zapłacić całość brakującej części wynagrodzenia wyliczonej przez powoda, zgodnie z zasadami określonymi w Ogólnych Warunkach Umowy Leasingu. Prawidłowość tych wyliczeń nie została zakwestionowana przez pozwanego i nie budzi wątpliwości Sądu.

Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości. Wyrok Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 23 listopada 2020r., sygn. akt V GC 209/19 jest więc zasadnym tytułem egzekucyjnym i sąd zgodnie z art. 412 § 2 k.p.c. oddalił skargę o wznowienie zakończonego nim postępowania.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając nimi w całości pozwanego. Na koszty postępowania, które pozwany ma obowiązek zwrócić powodowi złożyło się wynagrodzenie jego pełnomocnika ustalone na podstawie § 2 pkt.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2022r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018r., poz.265)

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Grzesiak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś,  Magdalena Berczyńska-Bruś
Data wytworzenia informacji: