Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kalisz, dnia 18 lutego 2016r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Roliński

Protokolant: Paulina Frelicka

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016r. w Kaliszu

na rozprawie

z powództwa: (...) Sp. z o. o. z/s w O. W..

przeciwko: M. B. (1)

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego M. B. (1) na rzecz powódki (...) Sp. z o. o. z/s w O. W.. kwotę 6 208,31 zł (sześć tysięcy dwieście osiem złotych trzydzieści jeden groszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 31 lipca 2015 roku do dnia zapłaty.

2. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1 467zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1 200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V GC 11/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 20 października 2015r. pełnomocnik powódki (...) sp. z o.o. z/s w O. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. B. (1) kwoty 6.208,31 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty liczonymi od dnia 31 lipca 2015r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania w tym kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powódki podniósł, że powódka zawarła z pozwanym w dniu 18 marca 2015r. umowę o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń. Powódka na mocy w/w umowy rozpoczęła procedurę czynności windykacyjnych w celu wyegzekwowania zadłużenia od dłużników K. P. i T. P.. W odpowiedzi na skierowane przez powódkę wezwanie do zapłaty dłużnicy w dniu 24 marca 2015r. przesłali pismo kwestionujące zasadność roszczenia. Powódka w dniu 26 marca 2015r. wysłała do pozwanego pismo z prośbą o ustosunkowanie do twierdzeń dłużników, do czego był on zobowiązany na mocy w/w umowy, a w szczególności postanowień § 9 pkt. 1, § 10 pkt. 1 tejże umowy. Ponadto powódka w dniu 01 kwietnia 2015r. skierowała do pozwanego pismo z prośbą o uiszczenie stosownych opłat sądowych, do czego był on zobowiązany na mocy w/w umowy a w szczególności postanowień § 8 pkt. 3 tejże umowy. W wyniku braku reakcji pozwanego powódka w dniu 06 maja 2015r. przesłała do pozwanego kolejne pismo ponaglające, które również pozostało bez reakcji. Pozwany nie ustosunkował się do zarzutów dłużników oraz nie opłacił wnioskowanych przez powódkę kwot, w związku z czym na mocy postanowień § 10 pkt. 3 i 5 oraz § 9 pkt. 1 w/w umowy, powódka dokonała wypowiedzenia umowy z prawem do przysługującego wynagrodzenia, jednocześnie dokonując zwrotnego przelewu wierzytelności w sprawie oraz wzywając pozwanego do dobrowolnej zapłaty kwoty wynikającej z wypowiedzenia umowy i wezwania do zapłaty z dnia 16 lipca 2015r. oraz w/w umowy. Pozwany nie dokonał stosownej zapłaty.

(pozew k. 2-3 akt)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 22 października 2015r. Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy w osobie referendarza sądowego, w sprawie o sygn. akt V GNc 4564/15, orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany M. B. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki kosztów procesu.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, że w dniu 18 marca 2015r. podpisał umowę z firmą windykacyjną w celu odzyskania długu za prace budowlane od państwa K. i T. P.. Do częściowego podpisania umowy doszło w jego domu, a świadkiem podpisania umowy była jego żona M., osobą, która namówiła go do podpisania umowy był przedstawiciel powódki P. H. (1), który wielokrotnie dzwonił do niego i zapewniał, że powódka odzyska dług w przeciągu dwóch miesięcy. Spotkanie związane z podpisaniem umowy było bardzo krótkie, gdyż P. spieszył się i prosił go żeby mu przekazał dokumenty potwierdzające istnienie długu względem państwa P. oraz podsunął mu umowę napisaną drobnym drukiem w ilości kilku stron do podpisania, gdy chciał ją przeczytać usłyszał, że umowę otrzyma pocztą i będzie miał czas na jej czytanie bo on nie ma za bardzo czasu na czekanie, umowa ta nie była podpisana przez nikogo z firmy powódki, więc pan P. H. (1) ją zabrał oraz wszystkie dokumenty. Po około dwóch tygodniach otrzymał podpisaną umowę po kolejnych kilku tygodniach otrzymał pismo mówiące, że ma opłacić koszty sądowe, które są potrzebne do wniesienia pozwu do sądu co dla niego było zaskoczeniem, gdyż pan P. mówił, że wszystkie koszty ponosi firma powódki, gdyż przelewa wierzytelność na nich, na co odpowiedział powodowi, ze zapłaci dopiero wtedy jak zakończą inną sprawę związaną z umową którą podpisał wcześniej, którą do dzisiaj nie zakończyli, a która też miała być załatwiona w przeciągu dwóch tygodni. Ponadto pozwany zaprzeczył, że nie reagował na pisma powódki, gdyż zawsze odpowiadał na pisma powódki e-mailowo bądź telefonicznie a także podniósł, że został oszukany przez firmę powódki, która nic nie zrobiła a żąda pieniędzy za nie wykonaną pracę.

(sprzeciw od nakazu zapłaty pozwanego k. 57-60 akt)

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty pełnomocnik powódki podtrzymał swoje stanowisko w sprawie, wskazując że zarzuty pozwanego są zupełnie bezpodstawne, nie znajdują uzasadnienia w stanie faktycznym rozpatrywanej sprawy.

(odpowiedz na sprzeciw od nakazu zapłaty powódki k-74-76 akt)

Sąd poczynił następujące ustalenia faktyczne:

Powódka (...) sp. z o.o. z/s w O. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...).

(dowód: informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z KRSu powódki k-31-34 akt)

Pozwany M. B. (1) jest wpisany do (...) jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...).

(dowód: zaświadczenie o wpisie do (...) k-37 akt)

W dniu 18 marca 2015r. powódka (...) Sp. z o.o. z/s w O. zawarła z pozwanym M. B. (1) umowę o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń. Przedmiotem umowy było określenie zasad powierniczego przelewu (cesji) wierzytelności tj. przeniesienie przez powierzającego (pozwanego) na rzecz przejmującego (powódkę) wymagalnych wierzytelności przysługujących powierzającemu w celu ich wyegzekwowania od dłużnika na zasadach określonych w umowie. Stosownie do w/w umowy powierzający oświadczył, że przysługują mu względem dłużników K. i T. P. bezsporne i wymagalne wierzytelności na kwotę 25.237 zł. wynikające z faktury, umowy o roboty budowlane nr (...) i rozliczenia.

(okoliczność bezsporna)

Powódka w myśl rozdziału II umowy zobowiązana była do przeprowadzenia windykacji wierzytelności, ponadto stosownie do § 8 pkt. 1 umowy powódka zobowiązana była po przeprowadzeniu windykacji powierzonej wierzytelności przekazać niezwłocznie pozwanemu wierzytelności objęte niniejsza umową pomniejszone o wyliczone wynagrodzenie. Natomiast w myśl § 9 umowy obowiązkiem pozwanego było przekazać powódce wszelkie dokumenty konieczne do skutecznego dochodzenia wierzytelności od dłużnika. W przypadku sporu z dłużnikiem pozwany był zobowiązany do dostarczenia wszystkich koniecznych dokumentów do powódki w zakreślonym przez nią terminie oraz do podania w tym terminie danych świadków, którzy mogą wskazać istotne okoliczności sprawy. Ponadto w przypadku zakwestionowania przez dłużnika zasadności roszczenia na etapie postępowania przed sądowego pozwany zobowiązany był w terminie trzech dni od daty doręczenia przez powódkę wezwania do zapłaty do wpłacenia zaliczki w wysokości 25% uzgodnionego w umowie wynagrodzenia plus VAT, poza tym w myśl § 10 umowy pozwany na każdym etapie postępowania zobowiązany był do współdziałania z powódka w szczególności winien ustosunkować się w terminie wskazanym przez nią do zarzutów dłużników, a także wskazać dowody na poparcie swoich twierdzeń. Za skuteczne przeprowadzenie czynności windykacyjnych powódce należało się procentowe wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 20% należności głównej powiększone o podatek VAT oraz ustawowe lub umowne odsetki naliczane od należności głównej przy czym w/w wynagrodzenie należało się powódce także w sytuacjach nie wykonania przez pozwanego obowiązków wskazanych w umowie.

(dowód: umowa o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń z dnia 18

marca 2015r. nr (...)/518/ (...)/15/ (...)/AB k- 4-6 akt).

W łączącej strony umowie postanowiono, że powódka ma prawo wypowiedzieć umowę z prawem do przysługującego jej wynagrodzenia określonego § 7 umowy na zasadach i terminach określonych w § 13 pkt. 3, jeżeli pozwany uchybi zapisom punktu 1 umowy lub też gdy pozwany w zakreślonym przez powódkę terminie nie ustosunkuje się do twierdzeń dłużnika, w szczególności jeżeli nie podejmuje korespondencji wystosowanej przez powódkę. Ponadto w myśl pkt 5 umowy powódka ma prawo do w/w wynagrodzenia, jeżeli pozwany nie wpłaci w zakreślonym terminie zaliczki, a także gdy pozwany nie wywiąże się z postanowień zawartych w § 10 umowy oraz gdy pozwany nie uiści żądanych przez powoda opłat na poczet kosztów prowadzenia sprawy jak np. opłat sądowych.

(dowód: umowa o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń z dnia 18

marca 2015r. nr (...)/518/ (...)/15/ (...)/AB k-4-6 akt).

Pozwany przed podpisaniem umowy zapoznał się z jej treścią i rozmawiał na temat umowy z P. H. (2) pośredniczącym w jej zawarciu. Strony umowy nie uzgodniły dodatkowych warunków wykonania podpisanej umowy. Przed zawarciem niniejszej umowy pozwany zawarł z powódką w dniu 27 stycznia 2015r. umowę o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń, której przedmiotem była wierzytelność w kwocie 3.000 zł., pozwany w związku z tą umową zapłacił koszty związane z jej wykonaniem.

(dowód: zeznania świadka M. B. (2) e-protokół z dnia 18.02.2016r.

00:11:42,00:21:59,00:30:09 min;

zeznania świadka P. H. (2) e-protokół z dnia 18.02.2016r. 00:35:32,00:41:44

min)

umowa o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń z dnia

27.01.2015r. k- 84-86 akt)

Powódka zawiadomiła dłużników K. P. i T. P. o przelewie wierzytelności oraz wezwała ich do zapłaty kwoty 25.635,26 zł. Ponieważ dłużnicy zakwestionowali w piśmie z dnia 24.03.2015r. zasadność dochodzonej kwoty powódka wezwała pozwanego do ustosunkowania się do pisma dłużników, a ponadto w związku z zamiarem skierowania pozwu do sądu przeciwko w/w dłużnikom zwracała się wielokrotnie do pozwanego o wpłatę m.in. kwoty 1.262 zł. na poczet opłaty sądowej od pozwu, w terminie 3 dni na podany numer konta bankowego. Pozwany w odpowiedzi na wezwanie w dniu 26 marca 2015r. podał, że wszystkie pisma przekazał P. H. (2) łącznie z dokumentami, które w załączniku przesłali powódce dłużnicy, państwo P. odesłali mu kopię faktury i nie wie co jeszcze ma wyjaśniać i jak się do tego ustosunkować cała sytuację przedstawił przedstawicielowi powódki.

(dowód: zawiadomienie z dowodem doręczenia k-12-14 akt;

wezwanie do zapłaty z dowodem doręczenia k-10-14 akt;

odpowiedź dłużników na wezwanie do zapłaty z załącznikami k-15-20,23 akt;

wezwania powoda wraz z korespondencją e-mail k-21,22,24,25,26,27,28,29,30 akt

historia kontaktów pomiędzy stronami k-77-80 akt

zeznania świadka J. P. e-protokół z dnia 00:47:14 min

e-mail pozwanego k-47 akt)

W związku z brakiem ustosunkowania się pozwanego do zarzutów dłużników K. P. i T. P. oraz w związku z brakiem wpłaty zaliczki na poczet uiszczenia opłaty sądowej od pozwu oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa powódka korzystając z uprawnienia wynikającego z postanowień umowy o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń z dnia 18marca 2015r. nr (...)/518/ (...)/15/ (...)/AB wypowiedziała w/w umowę. Jednocześnie powódka odwołując się do postanowień umowy obciążyła pozwanego należnym wynagrodzeniem w kwocie 6.208,31 zł. i wezwała pozwanego do zapłaty w/w kwoty w terminie 7 dni od daty otrzymania wypowiedzenia. Ponadto pozwana dokonała zwrotnego przelewu wierzytelności.

(dowód: wypowiedzenie umowy i wezwanie do zapłaty wraz z dowodem doręczenia k-7,9 akt;

zwrotny przelew wierzytelności k-8 akt)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w postaci dokumentów, których prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała, a w szczególności umowy o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń. Ponadto sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o zeznania świadków, które w sposób logiczny i spójny uzupełniły materiał dowodowy oparty na dokumentach. Przy czym sąd czyniąc ustalenia faktyczne nie oparł się na e-mailach znajdujących się na kartach od 48 do 50 akt bowiem stanowią one prywatne opinie internautów (nie zawsze zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy o czym świadczy znajdujący się w aktach na karcie 81-82 wyrok Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim) nie pozostające w bezpośrednim związku z przedmiotem procesu.

Sąd pominął wniosek pozwanego o zobowiązanie świadka P. H. (2) do przedłożenia dokumentacji bilingowej dotyczącej rozmów telefonicznych jako spóźniony. Pozwany wraz z odpisem pozwu otrzymał stosowne pouczenie o prawie do wniesienia sprzeciwu oraz obowiązku wskazania w sprzeciwie zarzutów, okoliczności faktycznych i dowodów, gdyż spóźnione twierdzenia i dowody sąd pomija, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. Pozwanemu wraz z odpisem pozwu dołączono szereg dokumentów, dotyczących również kontaktów między stronami. Zatem pozwany miał możliwość odpowiedniego przygotowania sprzeciwu także pod kątem dowodowym.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne, wobec faktu, iż pozwany nie wykazał, że w przedmiotowej sprawie doszło między stronami do zmiany warunków wykonania umowy, co czyniłoby dokonane wypowiedzenie nieskutecznym i w konsekwencji pozbawiałoby powódkę możliwości domagania się uwzględnienia jej roszczenia przez sąd.

Na gruncie przedmiotowej sprawy bezspornym jest, że w dniu 18 marca 2015r. powódka i pozwany zawarli umowę o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń. Wobec tego, iż w/w umowa nie została uregulowana wprost w przepisach prawa cywilnego (jest to umowa nienazwana) należy do niej odpowiednio stosować przepisy o umowie zlecenia bowiem jest ona w istocie zleceniem windykacji należności. Zatem podstawą roszczenia powódki jest art.735 k.c. Zgodnie z którym za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie, przy czym stosownie do art. 744 k.c. w razie odpłatnego zlecenia wynagrodzenie należy się przyjmującemu dopiero po wykonaniu zlecenia, chyba że co innego wynika z umowy (…). Taka odmienną regulacje przewidywała łącząca strony umowa powierniczego przelewu wierzytelności bowiem należne powódce wynagrodzenie zostało zastrzeżone także w sytuacjach, gdy wykonanie zlecenia przez powódkę stało się niemożliwe lub utrudnione na skutek zaniechania pozwanego związanego z niewykonaniem przez niego przyjętych obowiązków. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że powódka podjęła czynności windykacyjne (sporządziła i przesłała dłużnikom stosowne zawiadomienie o przelewie wierzytelności, jak również wezwanie do zapłaty), których nie mogła sfinalizować z uwagi na brak właściwego współdziałania ze strony pozwanego. Trudno w tym miejscu zgodzić z twierdzeniem pozwanego, że reagował na pisma powódki zawsze odpowiadając e-mailowo bądź telefonicznie skoro z dołączonego przez niego do akt sprawy e-maila wynika, że mimo tego, że znał treść pism dłużników nie widział potrzeby ustosunkowania się do podnoszonych w nich zarzutów związanych z niewykonaniem przez pozwanego prac we właściwym terminie, co miało skutkować rozwiązaniem umowy o roboty budowlane.

Stosownie do zawartej przez strony umowy pozwany przyjął na siebie szereg obowiązków, o czym wbrew jego twierdzeniom, wiedział lub co najmniej powinien wiedzieć skoro jak wynika to z materiału dowodowego, w tym także zeznań żony pozwanego, pozwany czytał umowę i rozmawiał na jej temat z przedstawicielem powódki. Nie sposób w związku z tym zgodzić się z twierdzeniami pozwanego, że spotkanie w sprawie zawarcia umowy było bardzo krótkie oraz że pozwany nie miał możliwości przeczytania umowy przed jej podpisaniem z uwagi na słowa przedstawiciela powódki, który miał stwierdzić, że pozwany otrzyma umowę pocztą i będzie miał czas na jej czytanie. Wszystkie te okoliczności świadczą o tym, że podpisanie przez strony umowy nie nastąpiło w warunkach przymusu stosowanego wobec pozwanego w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego. W tym miejscu należy także zaznaczyć, że pozwany jako podmiot gospodarczy zawierający szereg umów w związku z prowadzoną działalnością, powinien w ramach staranności jakiej można od niego wymagać zadbać o to, aby zapoznał się z treścią podpisywanej umowy. Ponadto należy podkreślić z całą stanowczością, że pozwany nie podnosił w sprawie faktu wystąpienia po jego stronie błędu przy zawieraniu umowy z powódką, który to błąd dawałby mu prawo do uchylenia się od skutków prawnych tej umowy.

Nie można także uznać za uzasadniony zarzut pozwanego dotyczący tego, że w związku z nie zakończeniem przez powódkę "pierwszej" sprawy miał on prawo do nie uiszczania należnej zaliczki na opłatę sądową do czasu jej zakończenia.. Sąd uznał, że zarzut ten w żaden sposób nie został udowodniony przez pozwanego. Przede wszystkim pozwany nie przedstawił żadnego dowodu wskazującego na uzgodnienie z powódką zmiany warunków wykonania umowy, a w szczególności zmiany warunków płatności zaliczki na koszty sądowe.

Powódka zaprzeczała konsekwentnie w pismach procesowych, aby treść owej umowy a przede wszystkim zapisy odnoszące się do warunków zapłaty zaliczki na koszty sądowe była zmieniana w drodze ustnych ustaleń stron w późniejszym okresie. Obowiązek przedstawienia dowodów w tym zakresie spoczywał na pozwanym (art.3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie(art.227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art.6 k.p.c.) Stanowisko takie zawarł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 grudnia 1996r. sygn. akt I CKU 45/96 (opublikowane w OSNC z 1997r./6-7/76). Jakkolwiek sąd nie kwestionując okoliczności zgłaszania przez pozwanego powódce warunku, że zapłaci koszty sądowe związane ze sprawą dopiero wtedy, gdy powódka zakończy inna jego sprawę, uznał, że okoliczność ta zważywszy na brak pozytywnego stanowiska powoda w tej kwestii pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Powyższe stwierdzenia zdaniem sadu dają możliwość i potrzebę postawienia tezy, że jedyną przyczyną dla której pozwany odmówił zapłaty należnej zaliczki na koszty sądowe jest to, że pozwany był niezadowolony z efektów prowadzonej przez powódkę "pierwszej" sprawy.

W świetle powyższego dokonane przez powódkę wypowiedzenie umowy, które w rezultacie obligowało pozwanego do zapłaty umówionego wynagrodzenia związane było z niewykonaniem obowiązków przez pozwanego. W konsekwencji niewykonanie przez pozwanego obowiązków wynikających z zawartej umowy oznaczało powstanie po stronie powódki prawa do domagania się umówionego wynagrodzenia stosownie do postanowień zawartej umowy.

Mając na uwadze powyższe powództwo należało uwzględnić, czemu sąd dał wyraz w sentencji wyroku

O odsetkach Sad orzekł w oparciu o art. 481§1k.c. w zw. z art. 476 k.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł stosując przewidzianą w art. 98 k.p.c. zasadę odpowiedzialności za wynik procesu i wobec uwzględnienia powództwa zasądził ich zwrot od pozwanego na rzecz powódki w całości. Koszty postępowania w niniejszej sprawie stanowiły: opłata sądowa od pozwu w kwocie 250 zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa adwokata w kwocie 17 zł. oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 1.200 zł. ustalone w oparciu o § 6 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461. t.j.) w związku § 21 rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.(Dz.U.2015.1804).