Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2024r

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant starszy sekr. sąd. Agnieszka Dębowa

w obecności oskarżyciela publicznego---

po rozpoznaniu dnia 10.10.2023r., 19.01.2024r

sprawy M. K. (1), córki S. i Z. zd. S., ur. (...) w K.

obwinionej o to, że:

w dniu 11 października 2022r około godz. 22:30 w K. przy ul. (...) w mieszkaniu nr (...) poprzez głośne uderzanie niezidentyfikowanym przedmiotem zakłóciła spokój i porządek publiczny oraz spoczynek nocny T. O.

tj. o wykroczenie z art. 51 § 1 k.w.

1.  obwinioną M. K. (1) uniewinnia od popełniania zarzucanego jej czynu,

2.  przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz r.pr. M. K. (2) kwotę 432 (czterysta trzydzieści dwa) złote podwyższoną o należny podatek vat od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej obwinionej z urzędu,

3.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

sędzia Agnieszka Wachłaczenko

II W 1770/22

UZASADNIENIE

Obwiniona M. K. (1) oraz pokrzywdzony T. O. zamieszkują w tym samym bloku, położonym w K. przy ul. (...). Ich mieszkania znajdują się w tej samej klatce schodowej. Obwiniona zamieszkuje z dorosłymi synem i córką. W dniu 11 października 2022 r. T. O. wracając ok. godz. 22.00 z pracy, usłyszał hałasy polegające na uderzaniu w instalację ogrzewania. T. O. zszedł do piwnicy i nagrał te uderzenia, słychać je było także na klatce schodowej (dowód: nagranie – k. 11, zeznania T. O. – k. 84).

W związku z zakłócaniem ciszy nocnej, T. O. wezwał funkcjonariuszy Policji. Funkcjonariusz K. N. przebywając w mieszkaniu T. O. słyszał również te hałasy. Następnie funkcjonariusze udali się do mieszkania M. K. (1). Tam w trakcie interwencji powstało zamieszanie ponieważ na klatkę schodową wyszli również inni sąsiedzi, wszyscy uczestnicy byli wzburzeni (dowód: zeznania K. N. – k. 93-94, zeznania M. K. (3) – k. 93).

M. K. (1) ma 71 lat. Jest emerytką. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Nie była karana (dane osobowe – k. 22).

Obwiniona M. K. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i wyjaśniła, iż w tym dniu nikt z jej domowników nie czynił żadnych hałasów. Wskazała na sąsiadów o nazwisku G., którzy mają być uciążliwi dla pozostałych mieszkańców. Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego, że nagrane hałasy dochodziły z mieszkania którego głównym lokatorem jest M. K. (1). Pokrzywdzonemu chodziło o doprowadzenie do sytuacji, by mógł spokojnie odpocząć po powrocie z pracy. Pokrzywdzony nie miał interesu w tym, by fałszywie wskazywać mieszkanie z którego te hałasy dochodziły. Tym samym Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionej, że hałasy nie dochodziły z jej mieszkania. Zeznania świadków E. K. (k. 16-17), K. N., M. K. (3) ale także dokumenty ( k. 7, 12-15, 18) wskazują na konflikt między rodziną M. K. (1) a pozostałymi mieszkańcami. Sąd oddalił wniosek obrońcy o przesłuchanie w charakterze świadków A. K. (1) i A. K. (2) na okoliczność ustalenia czy hałasy pochodziły z mieszkania obwinionej czy obwiniona je powodowała. Świadkowie ci zatem mieliby zaprzeczyć oskarżeniom stawianym przez oskarżyciela publicznego oraz posiłkowego jakoby w ogóle hałasy dochodziły z mieszkania obwinionej. Zatem zeznania te nie przyczyniłyby się do ustalenia, kto faktycznie w dniu 1 1października 2022 r. hałasował. Nawet ustalenie, iż hałasowali pozostali domownicy nie skutkowałoby uznaniem sprawstwa obwinionej.

Zgodnie z treścią art. 51 § 1 k.w. karze podlega ten, kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym. Warunki odpowiedzialności za wykroczenie określa art. 1 § 1 k.w. Zgodnie z tym przepisem odpowiedzialności podlega skonkretyzowana osoba, która dopuszcza się czynu zabronionego jako wykroczenie. W mieszkaniu, którego głównym najemcą jest M. K. (1) zamieszkują również dwie inne dorosłe osoby. Chociaż jak wcześniej ustalono, hałasy pochodziły z mieszkania obwinionej, jednak na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego nie ma możliwości ustalenia, iż to właśnie M. K. (1) hałasowała. Nie ma także możliwości ustalenia, iż obwiniona mogła powstaniu tych hałasów zapobiec lub podżegała kogokolwiek do takiego zachowania. O kosztach wynagrodzenia obrońcy orzeczono w myśl § 11 ust. 2 pkt 2 i § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 119 § 2 pkt 2 k.p.w.

sędzia Agnieszka Wachłaczenko