Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2025r

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący sędzia Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant starszy sekr. sąd. Agnieszka Dębowa

w obecności oskarżyciela publicznego---

po rozpoznaniu dnia 14.01.2025r

sprawy D. W. syna J. i L. z domu Ruch urodzonego (...) w O.

obwinionego o to, że:

w dniu 26 czerwca 2024 roku o godz. 14:45 w K. ul. (...), kierując pojazdem (...) marki S. o nr rej. (...) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że podczas wykonywania manewru omijania nie zachował bezpiecznej odległości od omijanego pojazdu marki R. o nr rej. (...) doprowadzając do kolizji drogowej

tj. o czyn z art. 86 § 1 kw

1.  uznaje obwinionego D. W. za winnego zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 86 § 1 kw i za to na podstawie art. 86 § 1 kw wymierza mu karę 300 (trzysta) złotych grzywny,

2.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania.

sędzia Agnieszka Wachłaczenko

II W 1330/24

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2023 r. obwiniony D. W. kierował autobusem marki S. o nr. rej. (...). W autobusie znajdowali się pasażerowie. Ok. godz. 14:45 jechał ul. (...). Jadący przed nim pojazd ciężarowy marki R. o numerze rejestracyjnym (...), którym kierował K. K. zatrzymał się przy prawej krawędzi jezdni. Bezpośrednio jadący przed autobusem pojazd osobowy ominął ciężarówkę. Również D. W. rozpoczął taki manewr. W końcowej fazie tego manewru autobus zbliżył się do tylnej części pojazdu R. i zahaczył o uchwyt drążka służącego do zwijania plandeki (dowód: notatka urzędowa – k. 1, notatka informacyjna – k. 3-5, zeznania K. K. – k. 59-60, nagranie – k. 15, zrzuty ekranu – k. 16-18, zdjęcia – k. 24-25, częściowo wyjaśnienia obwinionego – k. 59).

D. W. ma 37 lat. Pracuje jako kierowca i zarabia ok. 5500 z miesięcznie. Nie ma majątku większej wartości. Na utrzymaniu ma dwoje dzieci. Nie był karany za naruszenia przepisów o ruchu drogowym (dane osobowe – k 21, 59, dane o karalności – k. 27-28).

Obwiniony D. W. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że nie widział tego elementu, musiał to być element nieoryginalny, niezabezpieczony. Jechał z bardzo małą prędkością. Natomiast kierujący K. K. zeznał, iż wystająca część była najprawdopodobniej elementem oryginalnego mechanizmu zwijacza plandeki, była prawidłowo zamocowana do burty, nie przemieściła się samoistnie. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego, iż nie zauważył tego elementu, znajduje to odzwierciedlenie w fakcie uszkodzenia pojazdu, którym kierował obwiniony i zwijacza w ciężarówce. Kwestia dokonanej oceny swojego zachowania (zawinienia) nie może być oceniona w kategorii prawdy lub fałszu, gdyż jest to przekonanie obwinionego. Sąd dał wiarę zeznaniom K. K. w zakresie przyczyn i przebiegu kolizji. Pojazd ciężarowy w momencie omijania go od dłuższego czasu nie znajdował się w ruchu, podłoże było płaskie, nie ma zatem podstaw do tego by twierdzić, ze doszło do niekontrolowanego przemieszczenia się elementu, o który następnie zahaczył autobus. Sąd dał wiarę dokumentom zgromadzonym w aktach sprawy ponieważ żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności lub rzetelności.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.w. karze podlega ten, kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu, nie zachowując należytej ostrożności powoduje zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu lądowym. Obwiniony wykonywał manewr omijania innego pojazdu (art. 2 pkt 27 ustawy Prawo o ruchu drogowym). W takim przypadku zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym kierujący pojazdem przy omijaniu jest obowiązany zachować bezpieczny odstęp od omijanego pojazdu lub przeszkody, a w razie potrzeby zmniejszyć prędkość, (…). Natomiast według ogólnej zasady zawartej w art. 3 ust. 1 cyt. ustawy uczestnik ruchu i inna osoba znajdując się na drodze są obowiązani zachować ostrożność albo gdy ustawa tego wymaga szczególną ostrożność, unikać wszelkiego działania, które mogłoby spowodować zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego, ruch ten utrudnić albo w związku z ruchem zakłócić spokój lub porządek publiczny oraz narazić kogokolwiek na szkodę. Przez działanie rozumie się również zaniechanie.
W ocenie Sądu przyczyną kolizji była błędna ocena obwinionego, iż manewr omijania będzie można wykonać bezkolizyjnie. Pojazd obwinionego był pojazdem o znacznych gabarytach, co utrudniło wykonanie manewru pojazdu, który zatrzymał się w okolicy łuku drogi. Nadto obwiniony niedostatecznie obserwował przedpole jazdy, nie dostrzegając elementu, który mógł utrudnić bezkolizyjne wykonanie tego manewru. Obwiniony jak sam podnosił jest doświadczonym kierowcą, powinien zatem upewnić się co do możliwości podjęcia i prawidłowego wykonania takiego manewru. Istniała również możliwość rozmowy z kierowcą ciężarówki i ustalenie czy przeparkowanie pojazdu jest możliwe.

Ponieważ obwiniony błędnie ocenił możliwość prawidłowego wykonania manewru, Sąd przyjął, iż obwiniony naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i stworzył zagrożenie dla znajdujących się w autobusie pasażerów nieumyślnie. Sąd ocenił społeczną szkodliwość czynu jako przeciętną. Karę 300 zł grzywny, Sąd wymierzył uwzględniając, okoliczność, iż obwiniony dopuściła się zarzucanego mu czynu nieumyślnie, nigdy nie był karany za wykroczenie w ruchu drogowym oraz niewielkie skutki w postaci uszkodzenia pojazdu pokrzywdzonego. Okolicznościami obciążającymi jest naruszenie podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz co ważniejsze brak refleksji wobec popełnionego czynu.

Na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. Sąd obciążył obwinionego kosztami postępowania.

sędzia Agnieszka Wachłaczenko