Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II W 432/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

2.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

S. G.

IV.  w dniu 6 marca 2024 r. ok. godz. 17:40 w K. na ul. (...) wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi nie udzielił funkcjonariuszowi Policji informacji co do tożsamości własnej nie okazując określonego przepisami dokumentu tożsamości

tj. za wykroczenie z art. 65 § 2 kw

V.  ponadto w tym samym miejscu i czasie umyślnie niestosował się do wydawanych przez funkcjonariusza Policji poleceń do zachowania zgodnego z prawem czym istotnie utrudniał wykonywanie czynności służbowych

tj. za wykroczenie z art. 65a kw

VI.  w dniu 6 marca 2024 r. w K. na ul. (...) w placówce Poczty Polskiej zakłócił ład i porządek publiczny poprzez wszczynanie awantury z pracownikiem Poczty Polskiej

tj. za wykroczenie z art.51 § 1kw

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 6 marca 2024 r. S. G. przyszedł do placówki Poczty Polskiej położonego w K. przy ulicy (...) w celu odbioru listu poleconego. Pracownik poczty A. W. po odnalezieniu przesyłki poprosiła obwinionego o podpisanie na tablecie dowodu odbioru przesyłki. Jednak S. G. odmówił potwierdzeni odbioru przesyłki argumentując, że jego podpis będzie dostępny w internecie i nie podpisywał żadnej umowy z Pocztą Polską. Pracownik obsługujący obwinionego poinformował, iż dane odbierającego trafiają jedynie do systemu poczty. Następnie ze względu na odmowę złożenia podpisu, A. W. odmówiła wydania przesyłki S. G.. Obwiniony podniesionym głosem zaczął się sprzeczać z pracownikiem urzędu, tamując tym samym kolejkę oczekujących petentów. Osoby oczekujące na obsługę zwracały obwinionemu uwagę, żeby się opanował i złożył podpis. Wywiązała się słowna sprzeczka a prowokacyjne zachowanie obwinionego utrudniało wykonywanie pracownikowi Poczty Polskiej obowiązków zawodowych. Wówczas na żądanie obwinionego, A. W. wezwała na interwencje funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w K..

Po przybyciu na miejsce funkcjonariusze poprosili o okazanie dowodu osobistego. Wówczas S. G. przedstawił przedmiot w postaci blankietu zatytułowany – dowód suwerena II RP. Poproszony został o podanie nr PESEL i wówczas odmówił jego podania wskazując, że nie jest numerem tylko żywą istotą. Oświadczył, że nie pamiętał imion swoich rodziców. Z uwagi na zachowanie obwinionego funkcjonariusz poinformował, że ma trzymać ręce na widoku i wykonywać ich polecenia. Wówczas wyciągnął telefon i zaczął gestykulować, po czym policjant poprosił aby nie machał rękoma i aby zachowywał się zgodnie z prawem, gdyż w przeciwnym razie zastosowane będą wobec niego środki przymusu bezpośredniego. Nie reagował na polecenie wylegitymowania. Wówczas użyta została wobec obwinionego siła fizyczna w postaci chwytów obezwładniających i kajdanek. Z uwagi na zgłoszenie bólu pleców wezwano na miejsce pogotowie ratunkowe, które zabrało go do szpitalnego oddział ratunkowego. Po badaniu nie stwierdzono podstaw do hospitalizacji. Przy próbie wręczenia dokumentacji dotyczącej podejrzenia popełnienia wykroczeń, obwiniony odmówił zapoznania się z nimi i podpisu oświadczając, że nie uznaje polskich instytucji państwowych.

Zeznania świadków:

A. W.

J. T.

Notatka urzędowa

Płyta z zapisem

7,

41-42

4-5

42-42v

1

19

S. G. urodził się w (...) roku. Z zawodu jest

ślusarzem. Utrzymuje się z renty inwalidzkiej w wysokości 1700 złotych. Rozwiedziony. Właściciel samochodu R. (...) o wartości 6000 złotych i mieszkania własnościowego. Nie karany.

Dane osobowe

41

3.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Obwiniony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Sąd za nieudowodnione uznał wyjaśnienia obwinionego w których nie przyznał się do winy w zakresie wszystkich zarzuconych mu czynów. Wyjaśnienia S. G. pozostają w opozycji do przekonywujących zeznań świadków A. W. i J. T. z zeznań których wynikają okoliczności będące podstawą ustaleń faktycznych.

częściowo wyjaśnienia

41-42

4.  OCena DOWOdów

5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Wyjaśnienia obwinionego

Sąd uznał wyjaśnienia obwinionego za wiarygodne jedynie w zakresie w jakim przyznał okoliczność, że w dniu zdarzenia znajdował się w urzędzie pocztowym przy ulicy (...) w K..

Nagrania z przebiegu interwencji

Potwierdzają, iż obwiniony umyślnie nie wykonywał poleceń funkcjonariuszy Policji a także nie udzielił istotnych wiadomości i dokumentów co do tożsamości własnej.

Notatka urzędowa

dokumenty sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach przyznanych mu kompetencji, nie zakwestionowany przez żadną ze stron

Zeznania świadków:

A. W.,

J. T.

Świadek A. W. w sposób przekonywujący zrelacjonowała przebieg zdarzenia z udziałem obwinionego wskazując na jego istotne okoliczności. Wiarygodność świadka nie budzi wątpliwości.

Zeznania świadka J. T. są logiczne i konsekwentne. Korelują z dowodami w postaci notatki urzędowej i nagrania. Świadek zwięźle i przekonywująco przedstawili przebieg zarówno interwencji z charakterystyką zachowania obwinionego a w szczególności przedsiębrane przez funkcjonariuszy czynności.

6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia obwinionego

zeznania J. W.

Jak wyżej (1.2)

Sąd pominął zeznania świadka W., gdyż świadek nie posiadał istotnej wiedzy na temat zdarzeń będących przedmiotem niniejszego postępowania.

7.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

L

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Obwiniony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

S. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Obwiniony S. G. swoim zachowaniem w dniu zdarzenia wyczerpał znamiona wykroczeń określonych w art. 65 § 2 k.w. i art. 65a k.w. i z art. 51 § 1 k.w.

Według art. 65 § 2 k.w. tej samej karze podlega (ograniczenia wolności albo grzywny), kto wbrew obowiązkowi nie udziela właściwemu organowi państwowemu lub instytucji, upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości lub dokumentów co do okoliczności wymienionych w §1

Art. 65 § 1 k.w. stanowi o odpowiedzialności osoby, która wbrew obowiązkowi nie udziela właściwemu organowi państwowemu lub instytucji, upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości lub dokumentów co do okoliczności wymienionych w § 1 a więc dotyczących tożsamości własnej lub innej osoby, co do swojego obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania.

Według art.65 a k.w. Kto umyślnie, nie stosując się do wydawanych przez funkcjonariusza Policji lub Straży Granicznej, na podstawie prawa, poleceń określonego zachowania się, uniemożliwia lub istotnie utrudnia wykonanie czynności służbowych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Przepis art. 51 § 1 k.w. penalizuje zakłócenie spokoju lub porządku publicznego krzykiem, alarmem lub innym wybrykiem. Przewiduje sankcje w postaci aresztu, ograniczenia wolności i grzywny.

Obwiniony S. G. zakłócił porządek publiczny, gdyż wszczął awanturę z pracownikiem poczty na terenie urzędu pocztowego w obecności innych osób.

Ponadto wbrew żądaniu uprawnionego organu uprawnionemu z mocy ustawy do legitymowania, tj. funkcjonariusza Policji, nie udzielił informacji co do tożsamości własnej, nie okazując dokumentu tożsamości. Ponadto nie wykonywał wydawanych poleceń do zachowania się zgodnego z prawem czym istotnie utrudniał wykonywanie czynności z służbowych. Obwiniony we wszystkich przypadkach działał umyślnie, mając pełną świadomość popełnionych wykroczeń. Funkcjonariusze Policji działali na podstawie przepisów prawa a zachowanie polegające na lekceważeniu wydawanych poleceń, istotnie utrudniło policjantom wykonywanie czynności służbowych. Ustawa o Policji z dnia 6.04.1990 r. (Dz.U. Nr 30 , poz. 179 ze zm.) w art. 15 ust.1 pkt 1 stanowi, iż Policjanci wykonujący czynności o których mowa w art.14 mają prawo legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości.

Według art. 9 § 2 k.w. jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa lub więcej wykroczeń, wymierza się łącznie karę w granicach zagrożenia określonych w przepisie przewidującym najsurowszą karę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczenie środków karnych na podstawie innych naruszonych przepisów. Sytuacja taka nastąpiła w niniejszej sprawie co obligowało sąd do zastosowania tego przepisu.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

8.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Obwiniony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. G.

1

Reasumując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny sądu, pozwolił na przypisanie obwinionemu winy. Za wykroczenia wypełniające znamiona czynów z art. 65 § 2 k.w., art. 65 a k.w. i art. 51 §1 k.w. i w ramach instytucji z art. 9 § 2 k.w. sąd wymierzył karę grzywny 300 złotych, uznając ją za adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu przy uwzględnieniu dyrektyw wymiaru kary z art. 33 §1 k.w.

Wymierzona kara spełnia wobec oskarżonego funkcje wychowawczą i represyjna a zarazem stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

9.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Obwiniony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

10.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

W trybie art. 121 § 1 k.p.w. w zw. z art.624 §1 k.p.k. sąd zwolnił obwinionego od ponoszenia kosztów postępowania z uwagi na wysokość uzyskiwanego świadczenia w postaci renty.

11.  Podpis