Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1559/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. K.

w okresie od stycznia 2019r do dnia 27 lipca 2019r w miejscowości B. i C., powiat (...), znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną S. K. (1) w ten sposób, że jeździł za nią samochodem, nagrywał i robił zdjęcia, obserwował jej dom, wielokrotnie wszczynał w jej domu awantury w trakcie których krzyczał, uderzał, ubliżał, znieważał używając słów powszechnie uznanych za obelżywe, wielokrotnie groził pozbawieniem życia,

tj. o czyn z art. 207 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W okresie objętym zarzutem strony postępowania były małżeństwem. Do 17 czerwca 2019 r. zamieszkiwały wspólnie. Oskarżony używał alkoholu. Po jego spożyciu stawał się agresywny.

W nocy z 31 grudnia 2018 r. na 1 stycznia 2019 r. oskarżony D. K. uderzył S. K. (1). Pokrzywdzona udała się na pogotowie. Już wtedy chciała rozstać z się z oskarżonym jednak ten zagroził jej popełnieniem samobójstwa, więc pokrzywdzona zgodziła się na kontynuowanie małżeństwa. Mimo to między małżonkami nadal dochodziło do kłótni. Oskarżony miał zastrzeżenia do wyglądu pokrzywdzonej, izolował pokrzywdzoną od rodziny, wszczynał awantury podczas których ubliżał jej, szarpał za włosy, uderzał dłonią, groził pozbawieniem życia. Miał pretensję o to, że posiłek nie został mu podany na czas.

W dniu 17 czerwca 2019 r. na stanowcze żądanie S. K. (1) oskarżony wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego mieszkania. Od tego czasu zaczął pokrzywdzoną podejrzewać o zdrady, pisał do niej smsy zawierające sugestie, iż porzuca dzieci aby spotykać się z kochankiem, obraźliwie wypowiadał się o osobach z którymi pokrzywdzona się kontaktowała, dawał do zrozumienia, iż wie, gdzie w danej chwili pokrzywdzona się znajduje, jeździł za nią, nagrywał spotkania, robił zdjęcia. W dniu 24 czerwca 2019 r. oskarżony ubliżył pokrzywdzonej w miejscu publicznym, tj. na kąpielisku w B.. W dniu 16 lipca 2019 r. oskarżony ubliżał pokrzywdzonej w miejscu jej zamieszkania. Następnie pojechał za pokrzywdzoną i na stację paliw i ponownie do miejsca zamieszkania pokrzywdzonej, gdzie groził jej pozbawieniem życia. W dniu 20 lipca 2019 r. przyjechał pod dom pokrzywdzonej i wszczął awanturę, podczas której ubliżał bratowej pokrzywdzonej A. G., wezwał funkcjonariuszy Policji pod pretekstem sprawowania przez pokrzywdzoną niewłaściwej opieki nad dziećmi, insynuował pokrzywdzonej, iż prowadzi rozwiązły tryb życia. W dniu 27 lipca 2019 r. w trakcie awantury oskarżony uderzył pokrzywdzoną w twarz i głowę oraz groził jej pozbawieniem życia oraz ubliżał. Również w dniu 27 lipca 2012 r. oskarżony w miejscu publicznym, ubliżał pokrzywdzonej.

W wyniku konfliktu rodziców dzieci stron zostały rozdzielone w ten sposób, iż oskarżony sprawuje opiekę nad małoletnim W. K. a pokrzywdzona nad małoletnimi J. i M. K. (1).

1. częściowo wyjaśnienia D. K.

2. zeznania S. K. (1)

3. zeznania A. G.

4. zeznania P. G. (1)

5. zeznania J. G. (1)

6. zeznania Z. G.

7. zeznania J. G. (2)

8. zeznania M. Ł.

9. zeznania A. Z.,

10. zeznania A. U.

11. częściowo zeznania B. L.

12. częściowo zeznania A. S.

13. wydruki wiadomości sms

14. zeznania E. K.

15. zeznania S. K. (2)

1. k. 75, 271, 420-421

2. k.272 -275, 15, 34v., k. 51

3. k. 319-320, 24,

4. k. 320-321, 27

5. k. 321

6. k. 322,

7. k. 321-322

8. k. 322-323

9. k. 348-349, 56,

10. k. 348-349, 68

11. k. 350

12. k. 350

13. 355

14. k. 414-415

k. 415

2. Oskarżony D. K. ma 41 lat. Ma wykształcenie średnie z zawodu jest technikiem elektrykiem. Pracuje i zarabia ok. 2100 zł miesięcznie. Ma troje dzieci, z których jedno pozostaje pod jego bezpośrednią opieką. Ma zobowiązania alimentacyjne. Jest właścicielem nieruchomości rolnej. Był karany.

W okresie objętym zarzutem oskarżony mimo osobowości o cechach nieprawidłowych, miał możliwość rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem. W sytuacjach subiektywnie dla niego trudnych, ma tendencję do działań impulsywnych, nieprzemyślanych, przekraczających normy i zasady współżycia społecznego.

1. dane osobowe

2. dane o karalności

3. opinia psychiatryczna

4. opinia z akt I C 1058/19 Sądu Okręgowego w Kaliszu

1. k. 74, 271,

2. k. 368, 417

3. k. 294 -298

4. k. 424-460

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

7.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1., 2.

1. częściowo wyjaśnienia D. K.

2. zeznania S. K. (1)

3. zeznania A. G.

4. zeznania P. G. (1)

5. zeznania J. G. (1)

6. zeznania Z. G.

7. zeznania J. G. (2)

8. zeznania M. Ł.

9. zeznania A. Z.,

10. zeznania A. U.

11. częściowo zeznania B. L.

12. częściowo zeznania A. S.

13. wydruki wiadomości sms

14. zeznania E. K.

15. zeznania S. K. (2)

16. dane o karalności

17. opinia psychiatryczna

18. opinia z akt I C 1058/19 Sądu Okręgowego w Kaliszu

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego D. K. w zakresie niesprzecznym z pozostałym wymienionym materiałem dowodowym.

Oskarżony wybiórczo przedstawia fakty podając, np. że został wyrzucony z domu jednak nie wspomina o swoich zachowaniach, które do takiego stanu rzeczy doprowadziły.

Sąd dał wiarę zeznaniom S. K. (1). Są one spójne, logiczne. W ocenie Sądu pokrzywdzona nie wyolbrzymiała w opisach nagannych zachowań oskarżonego, przyznała iż sama również uderzyła oskarżonego a oskarżony nie zaprzeczył okolicznościom w jakich do tego doszło. Pokrzywdzona wskazywała granice czasowe pewnych zachowań, np. że podejrzenia o zdradę rozpoczęły się po wyprowadzce D. K. z domu. O tym, iż oskarżony nagannie wobec swojej żony zachowywał się właściwie od początku małżeństwa zeznawał świadek P. G. (2) a nie pokrzywdzona. Nadto zeznania te są spójne z zeznaniami wymienionych świadków. Świadkowie ci wyraźnie wskazywali o czym wiedzą jedynie z przekazów pokrzywdzonej, a czego byli bezpośrednimi świadkami. Sąd nie dopatrzył się okoliczności nakazujących odmówić wiary tym zeznaniom.

Nie budzą również zastrzeżeń Sądu dokumenty zgromadzone w aktach sprawy. Strony nie kwestionowały w szczególności wniosków opinii psychiatrycznej, która została sporządzona na podstawie materiałów zgromadzonych w sprawie oraz osobistego badania oskarżonego oraz zgodnie powoływały się na wnioski biegłych w sprawie I C 1058/19.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

2. zeznania J. L.

3. zeznania M. K. (2)

4. zeznania Z. K.

5. zeznania H. W.

Oskarżony D. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i podał, iż pozostaje w separacji z pokrzywdzoną S. K. (1). Oskarżony podał, iż to żona wyrzuciła jego i ich wspólnego syna W. z domu. Żona nie realizuje albo utrudnia oskarżonemu odbywanie widzeń z pozostałymi dziećmi, nastawia dzieci przeciwko niemu. Przyznał iż między nim a żoną jest konflikt, jednak nigdy jej nie groził. Podniósł, iż to pokrzywdzona nie chce dojść z nim do porozumienia.

Sąd nie neguje okoliczności, iż pomiędzy stronami postępowania istnieje głęboki konflikt, jest to widoczne w sposobie odnoszenia się oskarżonego do pokrzywdzonej.

Zeznania M. K. (2) i Z. K. są wyraźnie stronnicze, bezrefleksyjne. Mają na celu przedstawienie syna – D. K. w korzystnym świetle. M. K. (2) wskazuje, iż S. K. (1) ją prześladowała nie wskazując, na żadne konkretne zachowania synowej. Sama pogardliwie wypowiada się o synowej oraz o jej znajomych. Stwierdzenia typu „patologia” w tym samym kontekście znajdują się w zeznaniach M. K. (2) jak i w smsach kierowanych przez D. K. do S. K. (1). Jej zeznania w głównej mierze opierają się na tym co usłyszała od syna. Jak sama podaje, domyśla się że w awanturach musiało chodzić o to, że D. K. postąpił nie tak jak chciała S. K. (1). Jednocześnie świadek zeznaje: w mojej obecności oni zawsze byli kochającym się małżeństwem” – k. 351. To wszystko oznacza, iż zeznania świadka nie powinny zostać uznane za wiarygodne. Podobne należy ocenić zeznania Z. K., który o nagannych zachowaniach S. K. (1) wie tylko od wnuka W. oraz syna D. K.. Wprawdzie świadek zeznawał, iż wielokrotnie widział jak S. K. (1) biła jego syna jednak zeznania te stoją w sprzeczności z wyjaśnieniami samego oskarżonego, według którego do rękoczynów ze strony S. K. (1) miało dojść jeszcze w okresie, kiedy zamieszkiwali razem.

Poza wszystkim należy stwierdzić, że jak wynika z treści opinii w sprawie I C 1058/19 oskarżony nie stosuje się do rozstrzygnięcia sądu w przedmiocie udzielenia zabezpieczenie wedle którego ustalono, iż wykonywanie władzy rodzicielskiej na trojgiem dzieci sprawować będzie wyłącznie matka, a jak wynika z treści informacji o karalności oskarżonego w toku postępowania został on skazany za czyn z art. 190 § 1 k.k. Lekceważenie wykazywane przez oskarżonego wobec orzeczenia sądowego, procedur, zachowania opisane w trakcie badań (k. 430) wskazuje, iż wyjaśnienia oskarżonego jakoby on nie dopuścił się żadnego czynu zabronionego nie polegają na prawdzie. Sąd nie widzi podstaw, by uznać za wiarygodne, iż w „czterech ścianach” bez obecności świadków, gdzie praktycznie nikt nie mógł go powstrzymać, oskarżony zachowywał się poprawnie.

Zeznania H. W. nie przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego lub zweryfikowania innych dowodów gdyż świadek wyraźnie zaznaczyła, iż świadomie odizolowała się od otoczenia, nie ma wiedzy co się wokół działo gdyż miała swoje poważne kłopoty.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

D. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 207 § 1 k.k. karze podlega ten, kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą (…).W uchwale z 9.06.1976 r., VI KZP 13/75, OSNKW 1976/7–8, poz. 86, Sąd Najwyższy przyjął, iż: „Ustawowe określenie «znęca się» oznacza działanie albo zaniechanie, polegające na umyślnym zadawaniu bólu fizycznego lub dotkliwych cierpień moralnych, powtarzającym się w czasie albo jednorazowym, lecz intensywnym i rozciągniętym w czasie”.

Zachowanie oskarżonego polegało na tym, iż jeździł za pokrzywdzoną samochodem, nagrywał i robił zdjęcia, obserwował jej dom, a jeszcze przed wyprowadzeniem się ze wspólnie zajmowanego mieszkania wielokrotnie wszczynał w domu awantury w trakcie których krzyczał, uderzał, ubliżał, znieważał pokrzywdzoną używając słów powszechnie uznanych za obelżywe oraz wielokrotnie groził pozbawieniem życia. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim spowodowania cierpienia, przede wszystkim psychicznego u pokrzywdzonej, jej zaniepokojenia, wywołania wrażenia kontroli jej działań.

Oskarżony w okresie objętym zarzutem miał możliwość rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K.

1.  – 4.

1. Sąd wymierzył oskarżonemu D. K. karę 10 miesięcy pozbawienia wolności kierując się przesłankami wymiaru kary opisanymi w art. 53 k.k. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd ocenił jako znaczny. Należy podkreślić, iż zachowania oskarżonego przyniosły negatywne skutki dla psychiki pokrzywdzonej ale także wszystkich dzieci niezależnie, czy pozostały z matką, czy też z ojcem. Oskarżony niektórych opisanych zachowań dopuścił się publicznie. Okres znęcania nie jest długi jednak są to zachowania nacechowane intensywnością, dodatkowo niektórych z nich oskarżony dopuścił się w obecności małoletnich dzieci.

Jak wynika z opinii biegłych w sprawie I C 1058/19 oskarżony wprawdzie odbył zalecaną terapię, jednak potraktował ją instrumentalnie.

Prowadzone postępowanie karne nie powstrzymało oskarżonego od popełnienia czynu z art. 190 § 1 k.k., za co został prawomocnie skazany. Jak wskazują wyjaśnienia oskarżonego złożone na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2023 r. nie wykazuje on żadnej refleksji nad swoim zachowaniem. Takie zachowanie oskarżonego zostało opisane również w opinii z dnia 7 marca 2023 r. (k. 436). Oskarżony, choć nie było to przedmiotem zarzutu izoluje małoletniego W. od S. K. (1), co jest spowodowane z jednej strony przekonaniami oskarżonego, iż tylko on może prawidłowo wykonywać władzę rodzicielską nad dzieckiem ale także chęcią sprawiania dalszych cierpień pokrzywdzonej.

Okolicznością obciążającą jest uprzednia karalność oskarżonego. Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących – oskarżony nie wyraził skruchy, faktycznie nie podejmuje działań mających na celu załagodzenie konfliktu i doprowadzenie do takiej sytuacji, w której strony postępowania oraz ich wspólne dzieci będą mogły poprawnie funkcjonować.
W ocenie Sądu prognoza na przyszłość jest miernie pozytywna mimo to, Sąd skorzystał z możliwości jaką daje art. 69 § 1 k.k. oraz art. 70 § 1 k.k. Z uwagi na charakter i intensywność czynu oskarżonego oraz w celu oceny uzyskania efektu wychowawczego i zapobiegawczego Sąd określił okres próby na 3 lata. W celu zweryfikowania przebiegu okresu próby oskarżony został oddany pod dozór kuratora sądowego oraz na podstawie art. 72 § 1 pkt 7a k.k. orzeczono obowiązek powstrzymywania się oskarżonego od kontaktowania się z pokrzywdzoną S. K. (1) oraz zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość mniejszą niż 50 m., określając jednocześnie wyjątki od tego zobowiązania wynikające z konieczności podejmowania przez strony postępowania pewnych wspólnych działań przede wszystkim związanych z dobrem małoletnich dzieci. Należy zauważyć, iż w przypadku podjęcia przez oskarżonego realnych (nie pro forma), konkretnych działań mających na celu poprawę sytuacji związanej z uregulowaniem kontaktów z pokrzywdzoną Sąd będzie miał możliwość rozważania nawet uchylenia takiego obowiązku.

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd mając na uwadze sytuację majątkową i osobistą oskarżonego zwolnił go z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.

7.Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko