Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1537/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

L. G.

w dniu 14.09.2023r. naruszył nietykalność cielesną S. A. w ten sposób, że szarpał i popychał go, a następnie przewrócił na ziemię w wyniku czego S. A. przewrócił się wraz z krzesełkiem na którym siedział i uderzył tylną częścią głowy o betonową posadzkę,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 14 września 2023r. w miejscowości B. gmina B. odbyło się zebranie wspólnoty mieszkaniowej. Podczas zebrania oskarżony L. G. zarzucił S. A. podrobienie i posługiwanie się pieczątka wspólnoty.

Na dowód swoich twierdzeń okazał list podpisany przez oskarżyciela prywatnego ale z pieczątką, która według stanowiska oskarżyciela prywatnego, nie została przez niego przystawiona. Wówczas L. G. na oddzielnej kartce odbił pieczątkę w celu jej porównania.

Gdy oskarżyciel prywatny zabrał pismo w celu analizy, K. G. próbowała odebrać list. Pomagał jej L. G., który podczas szarpaniny i popychania przewrócił siedzącego S. A., który przewrócił się wraz z krzesełkiem na którym siedział, uderzając tyłem głowy o posadzkę.

Po wezwaniu przez pokrzywdzonego na miejsce przyjechał patrol policji i pogotowia ratunkowego. Pokrzywdzony odmówił przetransportowania do szpitala. Po upływie około 3 godzin ponownie przyjechało pogotowie i zabrało pokrzywdzony na co tym razem wyraził zgodę.

L. G. jest w wieku 44 lat. Z zawodu jest piekarzem. Żonaty. Posiada na utrzymaniu 3 dzieci. Zatrudniony z wynagrodzeniem w wysokości najniższego gwarantowanego wynagrodzenia. Bez majątku.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

20-20v

zeznania oskarżyciela prywatnego S. A.

21

Zeznania świadka M. F.

21v

Zeznania świadka D. F.

K. G. (częściowo)

A. M.

Karta medycznych czynności ratunkowych

21-22

22

22-23

7

Wyjaśnienia oskarżonego

Karta karna

20

18

OCena DOWOdów

lp. faktu z pkt 1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

L. G.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wskazał, że chciał pomóc jedynie żonie, która szarpała się z pokrzywdzonym. Wówczas stracił równowagę i wszyscy przewrócili się na krzesełko na którym siedział pokrzywdzony. Opisał tło zdarzenia. Sąd odmówił waloru wiarygodności oskarżonemu w zakresie czynnika sprawczego spowodowania naruszenia nietykalności pokrzywdzonego. W tej części wyjaśnienia oskarżonego pozostają w opozycji do zeznań pokrzywdzonego i świadka M. M., który był pewien, że oskarżony popchnął S. A.. Ponadto pokrzywdzony wskazał za szarpanie i popychanie, które spowodowało jego upadek.

1.1.1.

zeznania oskarżyciela prywatnego S. A.

Pokrzywdzony opisał szczegółowi okoliczności przedmiotowego zdarzenia oraz jego przebieg. Zeznania sąd ocenił jako wiarygodne. Korespondują z zeznaniami większości świadków, których zeznania uznano za wiarygodne.

Zeznania świadków M. F.

D.

F.

A. M.

M. M.

Zeznania K. G. (częściowo)

Świadkowie przedstawili w sposób logiczny i spójny przebieg incydentu z udziałem stron. Jednakże nie byli wstanie podać jednoznacznie bezpośredniej przyczyny upadku pokrzywdzonego.

Świadek K. G. (żona oskarżonego) potwierdziła, że chciała odebrać dokument pokrzywdzonemu i pomagał jej w tym oskarżony. Nie potwierdziła okoliczności szarpania i popychania przez oskarżonego, co przeczy wiarygodnej wersji pokrzywdzonego i świadka M. M..

Karta karna

Dokument sporządzony przez uprawiony do tego podmiot w ramach przyznanych mu kompetencji; nie był kwestionowany przez żadną ze stron.

1.1.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

1 L. G.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej

Według art. 217 § 1k.k. penalizującym naruszenie nietykalności, kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Jeżeli naruszenie nietykalności wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności, sąd może odstąpić od wymierzenia kary (§2 k.k.). Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego (§3).

Przestępstwo z art. 217 § 1 k.k. polega na uderzeniu człowieka lub w inny sposób naruszeniu jego nietykalności cielesnej. Ustawodawca przewidział odpowiedzialność karną za przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej człowieka, które ma na celu ochronę zachowania integralności osobistej, tj. swobody dysponowania swoim ciałem w sposób wolny od jakichkolwiek oddziaływań na nie wbrew woli pokrzywdzonego.

Przez uderzenie należy rozumieć cios zadany pokrzywdzonemu, tj. spowodowanie zderzenia (zetknięcia) ciała pokrzywdzonego z ciałem sprawcy (np. ręką, nogą, głową) lub używanym przez niego przedmiotem (np. kijem). Przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej może być popełnione tylko umyślnie, zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym. Sprawca musi zatem chcieć uderzyć lub w inny sposób naruszyć nietykalność cielesną pokrzywdzonego, albo przewidując, że jego zachowanie może nie być akceptowane przez pokrzywdzonego, na takie naruszenie nietykalności się godzi.

W ocenie Sądu, w realiach przedmiotowej sprawy, popełnienie niniejszego czynu miało miejsce. Oskarżony działał z zamiarem umyślnym i bezpośrednim. Wskazuje na powyższy sposób działania mający za cel naruszenie nietykalności cielesnej, poprzez szarpanie i popychanie pokrzywdzonego. Sąd uznał za trafne orzeczenie kary grzywny wysokości 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 złotych.

Wymierzenie kary surowszego rodzaju (ograniczenia wolności, pozbawienia wolności) byłoby niezasadne. Orzeczona grzywna nie przekracza stopnia winy a także uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu a nadto uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego i potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624 § 1 i 2 k.p.k. zwalniając oskarżyciela prywatnego od obowiązku uiszczenia zryczałtowanej wartości wydatków. Na podstawie art. 628 pkt 2 k.p.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zryczałtowanych równowartości wydatków i na podstawie art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 2023r. poz. 123) wymierzono opłatę w wysokości 100 (sto) złotych.

2

1Podpis