Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1327/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K.

w dniu 21 stycznia 2021 roku w K., w budynku Sądu Okręgowego w Kaliszu przy al. (...), w toku rozprawy głównej prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Kaliszu w sprawie I C 1515/17, będąc przesłuchiwanym w charakterze świadka w sprawie o rozwód z powództwa G. W. przeciwko E. W. pomówił G. W. o takie postępowanie, które mogło poniżyć go w oczach opinii publicznej, a także znieważył G. W. w ten sposób, że pomówił pokrzywdzonego o zabronienie dzieciom kontaktu z ich matką- E. W. oraz utrudnianie kontaktów dzieci z matką- E. W., a także, że G. W. miał negatywnie nastawiać dzieci przeciwko matce- E. W. oraz oskarżonemu, a także, że pokrzywdzony używał względem E. W. słów wulgarnych, czym spowodował powstanie w opinii Sądu Okręgowego w Kaliszu negatywnego obrazu G. W., co miało wpływ na treść wyroku rozwodowego w sprawie I C 1515/17, tj. o czyn z art. 212 § 1 k.k. i art. 216 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 21 stycznia 2021 roku w K., na rozprawie oskarżony J. K. był przesłuchiwany w charakterze świadka w sprawie I C 1515/17 Sądu Okręgowego w Kaliszu o rozwód z powództwa G. W. przeciwko E. W.. Przed złożeniem zeznań oskarżony został pouczony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań oraz odebrano od niego przyrzeczenie.

W toku zeznań podał, iż „dzieci jak mieszkały ze mną to mówiły jednoznacznie, że nie chcą się z ojcem widywać. Nie mówiły dlaczego. Zanim dzieci zamieszkały u mnie, to negatywnie były nastawione do mnie i do mamy ale mówiły, że były nastwione przez ojca” a także że „pozwana mówiła mi, że mąż do niej zwracał się słowami (jak w protokole rozprawy z dnia 21 stycznia 2021 r. 1:27:16)”.

Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2021 roku Sąd Okręgowy w Kaliszu rozwiązał małżeństwo powoda G. W. z pozwaną E. W. z winy obu stron. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, iż ustalenia faktyczne zostały oparte przede wszystkim o zeznania samych stron postępowania, w dalszej kolejności zeznania świadków (w tym J. K.) oraz dowody w postaci zgromadzonych dokumentów. Wśród tych dokumentów Sąd wymienił rozstrzygnięcie o separacji stron z winy powoda w sprawie I C 32/07 Sądu Okręgowego w Kaliszu, rozstrzygnięcie w sprawie III K 49/18 Sądu Okręgowego w Kaliszu, w której powód został uznany za winnego dopuszczenia się przestępstwa usiłowania zabójstwa pozwanej oraz J. K., wywiady kuratorskie, dokumentację lekarską, wydruki wiadomości sms, opinie biegłych. Sąd wskazał, iż te dowody dają pełny obraz relacji między powodem a pozwaną.

Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 28 kwietnia 2022 r.

1. protokół rozprawy w aktach I C 1515/17 Sądu Okręgowego w Kaliszu

2. wyrok wraz z uzasadnieniem

3. wyjaśnienia oskarżonego,

4. wyrok Sądu Apelacyjnego w sprawie I Aca 1096/21 w aktach I C 1515/17

5. zeznania Z. W.

6. zeznania M. W.

7. zeznania J. W.

8. zeznania K. W.

1. k. 535 -536,

2. k. 642-643, 650-675

3. k. 162-163,

4. k. 742

5. k. 182

6. k. 181

7. k. 182

8. k. 185

Oskarżony J. K. ma 69 lat. Ma wykształcenie średnie. Jest emerytowanym funkcjonariuszem Policji. Miesięcznie osiąga dochody w wysokości ok. 7000 zł. Jest właścicielem majątku w postaci samochodu i mieszkania. Jest wdowcem. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.
Nie był karany.

1.  Dane osobowe

2.  Wywiad kuratora

3.  Dane o karalności

k. 114,

k. 123-124

k. 118

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

7.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. protokół rozprawy w aktach I C 1515/17 Sądu Okręgowego w Kaliszu

2. wyrok wraz z uzasadnieniem

3. wyjaśnienia oskarżonego

4. zeznania Z. W.

5. zeznania M. W.

6. zeznania J. W.

7. zeznania K. W.

8. dane o karalności

9. wywiad kuratora

Sąd dał wiarę dokumentom pochodzącym z akt sprawy I C 1515/17 nie dopatrując się okoliczności nakazujących zakwestionować ich rzetelność lub autentyczność.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego J. K. w zakresie w jakim podawał, iż o wszystkim o czym zeznawał w sprawie I C 1515/17 wiedział od innych osób, tj. żony G. W., jego brata który miał oględnie wspominać o problemach oskarżyciela z prawem, od dzieci oskarżonego. Te wyjaśnienia znajdują odzwierciedlenie częściowo w zeznaniach M. W. oraz świadków: Z., A., J. i K. rodzeństwa W. – dzieci oskarżyciela prywatnego, które potwierdziły, iż w ich rodzinie dochodziło do kłótni między rodzicami, ojciec miał ubliżać matce, nadużywać alkoholu, w sposób niewystarczający uczestniczyć w życiu rodziny. Zeznania tych świadków nie noszą śladów uzgadniania ich treści, dzieci oskarżyciela opowiadały o tych okolicznościach z różnym zaangażowaniem emocjonalnym, z treści tych zeznań wynika, iż byli w różnym stopniu zaangażowani w konflikt pomiędzy rodzicami. Dzieci potwierdziły, że czuły się porzucone przez matkę i wyraźnie wskazywały, iż wynikało to z niedotrzymania obietnicy przez matkę, że opuszczą dom razem. Nie można zatem tym zeznaniom zarzucić stronniczości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.  zeznania świadka G. W.

2.  zeznania M. W.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka G. W. w zakresie w jakim podał, iż od dłuższego czasu J. K. zbierał informacje na jego temat, na zlecenie J. K. prowadzone były kontrole trzeźwości oskarżyciela, na poparcie tych twierdzeń oskarżyciel prywatny nie przedstawił żadnych dowodów. Należy również podkreślić, iż w świetle sformułowanego zarzutu okoliczności te nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Sąd nie dał wiary zeznaniom oskarżyciela prywatnego jakoby w żaden sposób nie ograniczał kontaktu dzieciom i matce, gdyż są to zeznania sprzeczne z jego późniejszymi zeznaniami, w których podał,, iż zmienił numery telefonów dzieciom nie informując o tym matki dzieci, rzekomo pozostawiając decyzję o poinformowaniu o tym fakcie dzieciom (k. 186). Świadkowie w osobach K. W., A. W. nie potwierdzili, by ojciec kiedykolwiek informował ich, że ceduje na nich podjęcie tej decyzji.

Zeznania M. W. w zakresie w jakim zaprzeczył on, by rozmawiał z J. K. na temat karalności oskarżyciela prywatnego nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy ponieważ postępowanie nie toczy się w przedmiocie odpowiedzialności karnej J. K. z art. 233 § 1 k.k., a jak sam oskarżyciel prywatny przyznał był uprzednio karany.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.5. Uniewinnienie

1.

J. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zgodnie z treścią art. 212 § 1 k.k. karze podlega ten, kto pomawia inną osobę (…) o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej (…), natomiast zgodnie z art. 216 § 1 k.k. karze podlega ten, kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła. Na gruncie art. 216 k.k. nie jest wymagane, aby znieważające zachowanie sprawcy zawierało w sobie jakiś przekaz informacyjny w postaci zarzutów odnoszących się np. do postępowania osoby, której dana wypowiedź dotyczy. Przez znieważenie należy zatem rozumieć wszelkie zachowania sprawcy, które w sposób demonstracyjny wyrażają pogardę dla innej osoby, a w szczególności mają poniżyć jej godność osobistą i sprawić, by poczuła się dotknięta lub obrażona (postanowienie SN z 7.05.2008 r., III KK 234/07, OSNKW 2008/9, poz. 69).

Przestępstwo pomówienia drugiej osoby godzi w jej cześć rozumianą jako powagę, szacunek, autorytet.

Przestępstwo zniewagi skierowane jest przeciwko godności osobistej drugiej osoby.

Na podstawie całokształtu zebranego materiału dowodowego Sąd doszedł do wniosku, iż oskarżony J. K. składając zeznania w toku postępowania w sprawie I C 1515/17 w dniu 21 stycznia 2021 r. pomówił lub znieważył oskarżyciela prywatnego G. W.. Świadkowie przesłuchiwani w sprawie z oskarżenia prywatnego potwierdzili opisywane przez J. K. naganne zachowania G. W. wobec swojej rodziny. Podkreślić należy, iż J. K. składając zeznania podkreślał, iż o okolicznościach tych wie jedynie ze słyszenia.
Dla przypisania występku zniewagi lub pomówienia nie ma znaczenia, czy J. K. prawdziwie podał, iż o niektórych okolicznościach słyszał od dzieci oskarżyciela, choć te zaprzeczyły aby kiedykolwiek z nim rozmawiały na temat sytuacji w domu rodzinnym. Nie zaprzeczyły jednak, iż to G. W. po odejściu E. W. zmienił numery telefonów, co mogło zostać potraktowane przez E. W. jako celowe utrudnianie kontaktów z dziećmi.

Nie można również przyjąć, iż zeznania J. K. przesądziły o treści wyroku rozwodowego w sprawie I C 1515/17. Oskarżyciel prywatny konsekwentnie pomija fakt skazania go w sprawie III K 49/18 Sądu Okręgowego w Kaliszu za usiłowanie zabójstwa J. K. oraz E. W.. Fakt skazania był znany Sądowi Okręgowemu orzekającemu w sprawie I C 1515/17 w momencie kształtowania treści wyroku rozwodowego. Sąd Okręgowy w Kaliszu wydając wyrok w sprawie I C 1515/17 nie zakwestionował zeznań J. K. jako zeznań obiektywnie nieprawdziwych, pomawiających G. W. lub nacechowanych niechęcią do G. W.. Niezależnie od przeświadczenia oskarżyciela prywatnego o naruszeniu jego dóbr osobistych, brak jest przesłanek by uznać, iż treść zeznań J. K. była ukierunkowana na poniżenie, zniesławienie oskarżyciela prywatnego a nie wynikała jedynie z realizacji obowiązków wynikających z występowania przez oskarżonego w charakterze świadka w sprawie I C 1515/17. Z tych przyczyn uznając, iż swoim zachowaniem oskarżony J. K. nie wypełnił znamion czynów zabronionych opisanych w art. 212 § 1 k.k. oraz art. 216 § 1 k.k. na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

7.inne zagadnienia

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2., 3.

Na podstawie § 11 ust. 2 pkt 1 oraz § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz z uwzględnieniem ilości rozpraw ustalono wynagrodzenie pełnomocnika oskarżyciela prywatnego wyznaczonego z urzędu.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. z uwagi na sytuację majątkową i osobistą oskarżyciela prywatnego w zw. z art. 632 pkt 1 k.p.k. kosztami sądowymi obciążono Skarb Państwa.

7.Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko