Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1289/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1 Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

L. L. (1)

W okresie od 06 marca 2013 roku do 03 września 2013 roku w C., gmina B., będąc współwłaścicielem podmiotu P.P.H.U. (...), P., P., działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził A. L., prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Firma (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że mając świadomość o zawartej w dniu 06 sierpnia 2012 roku umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości należących do reprezentowanego przez siebie podmiotu oraz posiadając zaległe wymagalne zobowiązania, będące przedmiotem prowadzących postępowań egzekucyjnych na rzecz innych wierzycieli, wprowadził w błąd A. L. co do zamiaru uregulowania podejmowanego zobowiązania oraz co do wypłacalności reprezentowanego przez siebie przedsiębiorstwa i dokonał zakupu od pokrzywdzonej towaru w postaci 69.400 sztuk ogórków konserwowych w słoikach, czego potwierdzeniem są wystawione faktury VAT nr (...) a następnie nie wywiązał się z ciążącego zobowiązania i nie uregulował należnej łącznej kwoty 172.389,60 złotych czym działał na szkodę A. L. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma (...) w miejscowości C. gmina B.,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. L. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą: STAN A. L. z siedzibą w (...), (...)-(...) B.. Przedmiotem działalności firmy jest przetwórstwo i handel warzywami. Osoba współprowadząca jest jej mąż S. L..

Pokrzywdzona współpracowała z firmą PPHU (...) L. L. (1), M. P., (...) Sp. Jawna, (...)-(...) P., Z..

W spółce kwestiami dotyczącymi zamówień, kontrahentów i nadzorem nad całością firmy zajmował się L. L. (1). Pozostali wspólnicy zajmowali się produkcja i logistyką. Większe zamówienie firma ta złożyła w 2013r. a dotyczyło ono ogórków konserwowych. Towar w ilości 69.400 sztuk został wydany przez pokrzywdzonego w marcu i kwietniu 2013r.

Na prośbę firmy (...) opóźniono wystawienie faktur dotyczących w/w transakcji. Początkowo S. L. nie chciał się na to zgodzić ale L. L. (2) zapewniał, że jest wypłacalny i poprosił o przyjazd w celu pokazania własnego majątku. Podczas tej wizyty pokazał rozbudowywany zakład z prowadzoną produkcją z pomieszczeniem na sklep, wybudowany nowy dom z zapewnieniem, że jest jego właścicielem. Na terenie zakładu znajdowali się pracownicy. Ponadto twierdził, że nie ma żadnych zadłużeń i jest wypłacalny. Ostatecznie powyższe transakcje zostały udokumentowane fakturami z dnia 5 lipca 2013r. nr (...) w kwocie 86.194,80 zł. Ostateczny termin płatności wyznaczony został na dzień 3.09.2013r.

Oskarżony nie zgłaszał jakichkolwiek zastrzeżeń co do jakości towaru. Zapłacona został jedynie niewielka kwota tytułem ceny za zakupiony towar.

W dniu 30.09.2013r. pokrzywdzony wysłał ostateczne wezwanie przedsądowne do zapłaty. Przez ten okres był zapewniany, że należność zostanie uregulowana a dłużnik jest w bardzo dobrej kondycji finansowej. Za powyższy towar spółka ostatecznie nie zapłaciła, pomimo wielokrotnych monitów. Oskarżony początkowo unikał kontaktu a następnie po kilkunastu telefonach wniósł o odroczenie płatności powołując się na przejściowe problemy i obiecując, że należność ureguluje.

Nakazem zapłaty w sprawie X GNc 270/14 w postępowaniu nakazowym z dnia 30 kwietnia 2014r. Sąd Okręgowy w Łodzi na skutek pozwu złożonego w dniu 11 marca 2014r. nakazał zapłatę kwoty 86.194, 80 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 4 września 2013r.

Kolejny nakaz Sądu Okręgowego w Łodzi w sprawie X GNc 947/14 zapadł 18 września 2014r. i dotyczył również roszczenia w wysokości 86.194, 80 zł. Pozew w niniejszej sprawie powód złożył w dniu 28 sierpnia 2014r. Pozwany nie zgłosił zarzutów wobec wydanych nakazów zapłaty.

W wyniku zawartej umowy przedwstępnej z dnia 6 sierpnia 2012r. nieruchomości firmy (...) na mocy aktu notarialnego z dnia 13 lutego 2014r. zostały sprzedane firmie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w B., reprezentowanej przez C. B. (1). Cena brutto nabycia wyniosła 5.166.000,00 zł.

Egzekucja komornicza nie przyniosła oczekiwanych efektów.

Dłużnik w momencie zaciągnięcia zobowiązania wobec pokrzywdzonego posiadał zadłużenie wobec wierzycieli, w tym z tytułu należności publicznoprawnych na rzecz ZUS, Urzędu Skarbowego i Urzędu Gminy.

Egzekucja komornicza wszczęta przez wierzyciela okazała się bezskuteczna.

Spółka PPHU (...), L. L. (1), K. P., M. P. sp.j.z/s w Z. w okresie marzec – wrzesień 2013r. była w złej kondycji finansowej, miała problemy z regulowaniem zobowiązań. Powyższe wynika z hipotek przymusowych ujawnionej w księdze wieczystej nieruchomości sprzedawanej na rzecz spółki (...), zajęć komorniczych i ujemnym wynikiem finansowym (-48.233,86 zł) wykazanym na podstawie bilansu za 2013 r.

Dokument WZ nr (...) i nr 492 z 06.03.2013r. i 15.03.2013r.

69-70

Faktury VAT (...)

71

Pozwy o zapłatę w postępowaniu nakazowym

Odpisy nakazów zapłaty Sądu Okręgowego w Łodzi

351-371

62-63

64-65

506-513

umowa przedwstępna sprzedaży

umowa sprzedaży

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

odpis wyroku IV W 183/18

zeznania świadka S. L.

A. L.

pisma komornika Sądowego przy SR w Częstochowie

Wykazy z KW i C. wszczęcie egzekucji

Pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w K.

Informacje z banków o zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej

Protokół poborcy skarbowego o stanie majątkowym

Tytuły wykonawcze Urzędu Skarbowego w K.

Zawiadomienia o wszczęciu egzekucji

Pismo z ZUS inspektorat w K.

Informacja komornika sądowego przy SR w Wieluniu

Karty rozliczeniowe

Informacja o zaległościach wobec US w K. za okres od 1.01.2013r. do 30.09.2013 r. z tytułu podatku: VAT, PIT od wynagrodzeń pracowników. Informacja z ZUS o zadłużeniu za okres od 1.01.2013r. do 30.09.2013r.

zestawienie zadłużenia

opinia biegłego sadowego

k.22-24

k.25-53

187v

543-544

710-711

711 -711v

182

k.192-197

314

451-452

449

218-221

225-228

230-231

252,

260

274

284-304

335-336

342

k.448

k. 497

k. 555a

k.583-593

Oskarżony L. L. (1) jest w wieku 63 lat. Posiada wykształcenie zawodowe o profilu elektromonter. Zatrudniony w charakterze operatora wózka widłowego na ½ etatu z wynagrodzeniem 1500 złotych. Karany z art. 62 § 2 i 61§1 ustawy kodeks karny skarbowy .

dane osobowo -poznawcze podane przez oskarżonego do protokołu rozprawy

707v

karta karna

706

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Odpisy nakazów zapłaty Sądu Okręgowego w Łodzi

pisma komornika Sądowego przy SR w Częstochowie

Wykazy z KW i C. wszczęcie egzekucji

Pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w K.

Informacje z banków o zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej

Protokół poborcy skarbowego o stanie majątkowym

Tytuły wykonawcze Urzędu Skarbowego w K.

Zawiadomienia o wszczęciu egzekucji

Pismo z ZUS inspektorat w K.

Informacja komornika sądowego przy SR w Wieluniu

Karty rozliczeniowe

Informacja o zaległościach wobec US w K. za okres od 1.01.2013r. do 30.09.2013 r. z tytułu podatku: VAT, PIT od wynagrodzeń pracowników. Informacja z ZUS o zadłużeniu za okres od 1.01.2013r. do 30.09.2013r.

Dokumenty urzędowe sporządzone przez uprawione do tego podmioty w ramach przyznanych kompetencji, nie były kwestionowane przez żadną z stron.

Opinia biegłego sądowego w dziedzinie rachunkowości R. M.

Opinia została oceniona jako przydatna a zarazem jasna i pełna.

karta karna

dokument sporządzony przez uprawiony do tego podmiot w ramach przyznanych mu kompetencji, nie był kwestionowany przez żadną z stron.

zeznania świadków :

S. L.

A. L.

Świadek S. L. złożył wiarygodne, konsekwentne i przekonywujące zeznania. Korespondują one z dowodem z zeznań A. L. a nadto z dokumentami w postaci faktur VAT i dokumentów WZ. W szczególności za prawdziwe uznano twierdzenia świadka o : braku reklamacji dotyczących zakupionego towaru, okoliczności w jakich nastąpiła wizyta świadka w siedzibie oskarżonego i przekazywanych na miejscu informacji przez oskarżonego i jego zachowania. Powyższe koresponduje nie tylko z zeznaniami A. L. ale także z brakiem formalnego udokumentowania reklamacji przez dłużnika czy wreszcie złożenia sprzeciwu od wydanych nakazów zapłaty.

Zeznania A. L. oceniono jako wiarygodne, gdyż korespondują one z zeznaniami świadka L. w zakresie faktu zakupu produktów w firmie (...) i okoliczności dotyczących kwestii płatności za zakupiony towar. Świadek potwierdził, iż nie było ze strony oskarżonego reklamacji a nadto wskazał na późniejsze unikanie kontaktu z wierzycielem.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

L. L. (1)

Zeznania świadków: M. P. i K. P., C. B. (2)

W złożonych wyjaśnieniach oskarżony podał, że po odbiorze nabytego towaru nie składał reklamacji w firmie (...), pomimo, iż nabywcy składali do niego reklamacje. Odrzucono więc jako niewiarygodną argumentację oskarżonego jakoby to zła jakość nabytych produktów uniemożliwiła zapłatę za całość towaru. Przeczą temu wiarygodne zeznania A. L. i S. L.. Podobnie oceniono wyjaśnienia w części w której oskarżony wskazał na przyczyny rezygnacji ze złożenia odwołania od nakazów zapłaty (brak fachowej pomocy prawnej), co przy liczbie postępowań w których stroną była firma (...), długim okresem prowadzenia działalności gospodarczej jest niewiarygodne.

Sąd uznał za prawdziwe twierdzenia oskarżonego odnośnie kondycji firmy w czasie prowadzonej z wniosku wierzyciela egzekucji sądowej, tj. braku majątku i środków, co wynikało ze sprzedaży majątku. Powyższe twierdzenia korespondują pośrednio z opinią biegłego sądowego z dziedziny rachunkowości.

Sąd pominął zeznania świadków M. P. i K. P., gdyż nie posiadali oni wiedzy w zakresie istotnych okoliczności z uwagi na pełnione rolę w ramach działalności wspólnie prowadzonej z oskarżonym.

Świadek C. B. (2) nie wniosła żadnych istotnych okoliczności w sprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

L. L. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności z art. 286 § 1 k.k. podlega kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 . Przepis ten za przedmiot ochrony ma cudze mienie rozumiane jako własność i wszelkie inne prawa o charakterze majątkowym, czyli chroni całokształt sytuacji majątkowej (praw majątkowych) osoby jej przysługujących. Tym samym na gruncie przepisu art. 286 § 1 k.k. chroniony jest bardzo szeroki zakres praw majątkowych, począwszy od praw rzeczowych, obligacyjnych, spadkowych, aż do praw na dobrach niematerialnych (prawa autorskie, wynalazcze, prawo do firmy i znaków towarowych itp.), jeżeli mają one wartość majątkową (por. R. Stefański komentarz do art. 286 k.k. w zbiorze Legalis).

Znamię wprowadzenia w błąd może nastąpić za pośrednictwem innych osób, niemających świadomości, iż uczestniczą w stworzeniu u tych innych osób wiedzy niezgodnej ze stanem rzeczywistym, która to wiedza miała znaczenia do rozporządzenia mieniem przez adresata kłamstwa np. pośrednik kredytowy, który przekazuje wnioski kredytowe do banku ( M. Gałązka, w: Grześkowiak, Wiak, Kodeks karny, 2019, s. 1400; wyr. SA w Warszawie z 15.1.2019 r., II AKa 418/18,w zbiorze Legalis). Sprawca podejmuje czynności doprowadzające do skutku w postaci rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem, rozumianego jako każdą dyspozycję majątkową o skutkach rzeczowych lub o skutkach obligacyjnych. Są to więc dyspozycje prowadzące do zmiany stanu majątkowego, a w szczególności prowadzą do zmiany we władaniu mieniem, między dysponentem mienia a sprawcą. Jako przykład wskazać należy sytuacje, gdy pokrzywdzony nie otrzymuje oczekiwanego ekwiwalentu swojego świadczenia lub otrzymane świadczenie ma charakter niewspółmierny do świadczenia pokrzywdzonego a także pozbawienie w przyszłości konkretnych przychodów oraz każde inne pogorszenie sytuacji majątkowej pokrzywdzonego, a w szczególności zmniejszenie szans na zaspokojenie jego roszczeń w przyszłości, odroczenie terminu spłaty długu, odroczeniu terminu jego przymusowego ściągnięcia, czy też nawet niepełnowartościowe zabezpieczenie spłaty długu (post. SN z 14.5.2019 r., II KK 265/18, w zbiorze L.). Wchodzi tu w rachubę również uzyskanie oczekiwanego świadczenia po znacznym upływie ustalonego terminu np. spłaty kredytu (por. wyr. SA w Katowicach z 26.3.1998 r., II AKa 36/98, OSA 1998, Nr 11–12, poz. 64) w zbiorze L. komentarz pod red. R. S. do art. 286 k.k.).

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że oskarżony umyślnie i to z zamiarem bezpośrednim wprowadził w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru uiszczenia należności za pobrany towar. W tym celu i mając świadomość przedsiębranych działań wzbudził w pokrzywdzonym przekonanie o bardzo dobrej kondycji prowadzonej przez siebie firmy i ogólnie własnej sytuacji majątkowej, zobowiązując się do zapłaty ekwiwalentu za zakupione produkty, nie mając zamiaru ich uregulowania w umówionym terminie i wysokości. Oskarżony postępował z pełną premedytacją. Mimo zawartej umowy unikał kontaktu z pokrzywdzonym a wcześniej w celu odsunięcia w czasie ujawnienia swojego zamiaru, wymógł maksymalne wydłużenie terminu płatności.

Przy czym na zamiar oskarżonego wskazuje też okoliczność, iż od dnia zaktualizowania się obowiązku zapłaty do nadal, nie uiścił reszty kwoty, pomimo zapadłych orzeczeń sądowych. Nie kontaktował się z pokrzywdzonym w celu polubownego załatwienia sprawy, poprzez np. dalszą prolongatę terminu, czy rozłożenia świadczenia na dogodne raty. Oskarżony zajmując się nieprzerwanie działalnością gospodarczą i wiedząc o zakresie zadłużenia, prowadzonych działań egzekucyjnych zdawał sobie sprawę, że ewentualne postępowanie egzekucyjne okaże się wobec niego bezskuteczne, co miało miejsce w niniejszej sprawie. O zamiarze oskarżonego świadczy również okoliczność, iż od czynów upłynął okres ponad 10 lat i w tym czasie nic nie zrobił w celu zaspokojenia uzasadnionych pretensji pokrzywdzonego.

Artykuł 12 k.k. według brzmienia uwzględniającego czas popełnienia czynu stanowił, iż: dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony, jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

Sąd za zasadne uznał, zgodnie z art. 4 §1 k.k. zastosowanie w sprawie reżimu prawnego z daty popełnienia czynu, jako względniejszego dla sprawcy czynu w szczególności z uwagi na wprowadzenie art. 57b k.k

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

L. L. (1)

1

1

Wymierzając orzeczoną karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. wzięto pod uwagę zarówno dyrektywy w zakresie prewencji ogólnej jak i indywidualnej, stopień społecznej szkodliwości czynu. Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności. Kara ta jest adekwatna do znacznego stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oraz wystarczająca dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów zapobiegawczych i wychowawczych kary.

2

2

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 §1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary ograniczenia wolności warunkowo zawiesił na okres lat 2 tytułem próby.

3

3

W trybie art. 72 §1 pkt 8 k.k. zobowiązano oskarżonego do wykonania w terminie 10 (dziesięciu) miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku nakazów zapłaty: z dnia 30 kwietnia 2014 r. Sądu Okręgowego w Łodzi sygn. akt X GNc 270/14 w zakresie kwoty 48 687,61 (czterdzieści osiem tysięcy sześćset osiemdziesiąt siedem 61/100) złotych oraz z dnia 18 września 2014 r. Sądu Okręgowego w Łodzi sygn. akt X GNc 947/14 w zakresie kwoty 86 194,80 (osiemdziesiąt sześć tysięcy sto dziewięćdziesiąt cztery 80/100) złotych Powyższe orzeczenie zapadło z uwagi na klauzulę antykumulacyjną zawartą w zd. 2 art. 415 §1 k.p.k. Według tego przepisu, cyt: Nawiązki na rzecz pokrzywdzonego, obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono. Reasumując jedynym, realnym sposobem legalnego przymuszenia oskarżonego do wykonania obowiązku było rozstrzygniecie we wskazanym trybie.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4-5

Obciążenie oskarżonego wydatkami na rzecz oskarżyciela posiłkowego z tytułu ustanowienia pełnomocnika wynikło z regulacji zawartej w art. 627 k.p.k. w zw. z § 11ust.1 pkt 1 i ust 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800). Sąd za zasadne uznał zasądzenie od oskarżonego obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w oparciu o art. 627 k.p.k.

5.  1Podpis