Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2019r

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Marta Przybylska

Protokolant sekr. sąd. Ilona Pilarczyk

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu ---

po rozpoznaniu dnia 25.02.2019r

sprawy

1.  G. M.

syna M. i P. z d. G.

ur. (...) w B.

2.  I. M. – L.

syna M. i M. z d. G.

ur. (...) w S. da P.

oskarżonych o to, że

I.  w dniu 13 czerwca 2018 roku w S. działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając w błąd pokrzywdzoną co do jakości i rzeczywistej wartości zastosowanych materiałów i kosztów montażu rynien doprowadzili A. U. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 5000 złotych pobranych od niej za wykonane prace

tj. o czyn z art. 286§1 kk

II.  w dniu 13 czerwca 2018 roku w S. działając wspólnie i w porozumieniu w celu wymuszenia wierzytelności za wykonaną pracę związaną z montażem rynien używali wobec A. U. gróźb bezprawnych po czym zabrali pokrzywdzonej pieniądze w kwocie 9000 złotych

tj. o czyn z art. 191§2 kk

1.  uznaje oskarżonego G. M. za winnego zarzucanego mu w punkcie I czynu wyczerpującego znamiona art. 286§1 kk i za to na podstawie art. 286§1 kk wymierza mu karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  uznaje oskarżonego I. M. – L. za winnego zarzucanego mu w punkcie I czynu wyczerpującego znamiona art. 286§1 kk i za to na podstawie art. 286§1 kk wymierza mu karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności,

3.  uznaje oskarżonego G. M. za winnego zarzucanego mu w punkcie II czynu wyczerpującego znamiona art. 191§2 kk i za to na podstawie art. 191§2 kk wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

4.  uznaje oskarżonego I. M. – L. za winnego zarzucanego mu w punkcie II czynu wyczerpującego znamiona art. 191§2 kk i za to na podstawie art. 191§2 kk wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

5.  na podstawie art. 85§1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w miejsce z osobna orzeczonych oskarżonym w pkt 1 i 2 oraz 3 i 4 wyroku kar pozbawienia wolności, wymierza oskarżonym kary łączne:

- G. M. karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

- I. M. – L. karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

6.  na podstawie art. 69§1 k.k. i art. 70§1 k.k. wykonanie orzeczonych łącznych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza każdemu z oskarżonych tytułem próby na okres 3 (trzech) lat,

7.  na podstawie art. 33§2 kk wymierza oskarżonym kary grzywny:

- G. M. karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 (trzydzieści) złotych,

- I. M. – L. karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 (trzydzieści) złotych,

8.  na podstawie art. 63§1 kk zalicza oskarżonym G. M. i I. M. – L. na poczet orzeczonych kar grzywny okresy tymczasowego aresztowania od dnia 13 sierpnia 2018r godz. 14.50 do dnia 24 września 2018r

9.  na podstawie art. 44§1 kk orzeka wobec oskarżonych przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodu rzeczowego w postaci odcinka 30cm rynny ze śladami użycia narzędzia przechowywanego w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 2/19,

10.  zasądza od każdego z oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 1972,74 (jeden tysiąc dziewięćset siedemdziesiąt dwa 74/100) złotych tytułem zwrotu kosztów i opłaty.

SSR Marta Przybylska

Sygn. akt II K 1280/18

UZASADNIENIE

Oskarżony G. M. ma 23 lata, wykształcenie podstawowe, bez zawodu. Jest kawalerem – według prawa cygańskiego żonaty i posiadający na swoim utrzymaniu żonę. Utrzymuje się z prac dorywczych z których osiąga dochód 2000 – 2500 zł miesięcznie. Oskarżony nie był wcześniej karany.

Oskarżony I. M. - L. ma 28 lat, wykształcenie podstawowe, bez zawodu. Jest kawalerem – według prawa cygańskiego żonaty i posiadający na swoim utrzymaniu żonę. Utrzymuje się z prac dorywczych z których osiąga dochód 2000 – 2500 zł miesięcznie. Oskarżony nie był wcześniej karany.

Oskarżeni w dniu 13 czerwca 2018 roku w S. działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając w błąd pokrzywdzoną co do jakości i rzeczywistej wartości zastosowanych materiałów i kosztów montażu rynien doprowadzili A. U. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 5000 złotych pobranych od niej za wykonane pracę.

Oskarżeni w dniu 13 czerwca 2018 roku w S. działając wspólnie i w porozumieniu w celu wymuszenia wierzytelności za wykonaną pracę związaną z montażem rynien używali wobec A. U. gróźb bezprawnych po czym zabrali pokrzywdzonej pieniądze w kwocie 9000 złotych.

Sąd zważył, co następuje:

Artykuł 286 § 1 kk penalizuje zachowanie polegające doprowadzeniu innej, osoby w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Artykuł 191 § 2 kk penalizuje zachowanie polegające na stosowaniu przemocy wobec osoby lub groźby bezprawnej w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności.

Uwzględniając powyższe sąd przyjął, iż oskarżeni swym dzianiem wyczerpali znamiona art. 286 § 1 kk oraz art. 191 § 2 kk. w sposób opisany powyżej.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny Sądu, pozwala na przypisanie oskarżonym winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dali posłuchu normie prawnej. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonych należy ocenić jako duży. Przemawia za tym postawa oskarżonych oraz stopień i rodzaj naruszonych dóbr.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przyznanie się oskarżonych do winy i wyrażenie skruchy oraz ich uprzednią niekaralność. Oskarżeni w toku postępowania przygotowawczego w pełni naprawili wyrządzoną szkodę. Oskarżeni w postępowaniu przygotowawczym złożyli wniosek, w trybie art. 335 kpk o skazanie ich bez przeprowadzenia rozprawy. Wniosek o treści uzgodnionej z Prokuratorem Rejonowym w Kaliszu został skierowany do Sądu Rejonowego w Kaliszu.

Sąd postanowił uwzględnić wniosek prokuratora o skazanie oskarżonych bez przeprowadzenia rozprawy z uwagi na fakt, iż przyznali się oni do zarzucanych im czynów, okoliczności ich popełnienia w świetle zebranego materiału dowodowego nie budzą wątpliwości, a cele kary zostaną spełnione pomimo nieprzeprowadzania rozprawy.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd wymierzył oskarżonym za czyn z art. 286 § 1 kk kary po 8 miesięcy pozbawienia wolności, a za czyn z art. 191 § 2 kk kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności. To jest w wysokości uzgodnionej przez oskarżonych z Prokuratorem Rejonowym w Kaliszu. Zdaniem Sądu orzeczone kary są sprawiedliwe i słuszne w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr. W ocenie Sądu wymierzone oskarżonym kary w pełni zrealizują wobec niech funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będą wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k, art. 86 § 1 k.k. w miejsce z osobna orzeczonych oskarżonym jednostkowych kar pozbawienia wolności Sąd wymierzył kary łączne 1 roku pozbawienia wolności. Orzekając karę łączną, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonych, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzona kara ma znaczenie zarówno w zakresie indywidualnego oddziaływania kary na sprawcę, jak i także nie pozostaje bez znaczenia z uwagi na względy prewencji ogólnej związanej z wydźwiękiem, jaki zapadły w sprawie wyrok wywołać powinien w środowisku, w którym żyją oskarżeni.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy i postawę oskarżonych sąd, na mocy art. 69 § 1 k. k. i art. 70 § 1 k. k. skorzystał z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary uznając, że jest ono w odniesieniu do oskarżonych wystarczające, aby cele kary, w tym zapobieżenie powrotowi do przestępstwa, zostały osiągnięte. Okres próby oznaczono na 3 lata, uznając, że jest on wystarczający dla weryfikacji przyjętej prognozy. Zdaniem Sądu dokonując oceny zarówno okoliczności przedmiotowych związanych z popełnionym przez oskarżonych przestępstwem w niniejszej sprawie, jak i analizując postawę samych oskarżonych zauważyć należy, iż istnieją pozytywne prognozy na przyszłość, które dają podstawę do przyjęcia, iż mimo zawieszenia wykonania kary oskarżeni więcej nie popełnią już przestępstw. Podejmując decyzję o wymierzeniu kary pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem Sąd uznał, iż spełni ona cele wychowawcze i prewencyjne wobec oskarżonych.

Sąd, zgodnie z art. 33 § 2 k.k. wymierzył oskarżonym kary grzywny w wysokości po 100 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 30 złotych, uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonym kara w pełni zrealizuje wobec nich funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość. Przy wymiarze ilości stawek dziennych grzywny, na podstawie art. 33 § 3 k.k. Sąd uwzględnił sytuację majątkową, rodzinną i osobistą oskarżonych.

Na podstawie art. 63§1 kk sąd zaliczył oskarżonym G. M. i I. M. – L. na poczet orzeczonych kar grzywny okresy tymczasowego aresztowania od dnia 13 sierpnia 2018r godz. 14.50 do dnia 24 września 2018r.

Na podstawie art. 44§1 kk sąd orzekł wobec oskarżonych przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodu rzeczowego w postaci odcinka 30cm rynny ze śladami użycia narzędzia przechowywanego w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 2/19.

Na podstawie art. 627kpk sąd zasądził od oskarżonych kwoty po 1972,74 złotych tytułem kosztów sądowych i opłaty.

SSR Marta Przybylska