Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1252/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Podejrzany

Czyn przypisany podejrzanemu

1.

S. I.

w okresie od 20 lutego 2024 roku do 22 kwietnia 2024 roku w T., woj. (...), będąc Prezesem Zarządu (...) — (...) spółka z o.o. z siedzibą w T. przy ul. (...), będącej płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, NIP 668 182 20 18, jako osoba zajmująca się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi Spółki, działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, nie wpłacał w ustawowym terminie tj. do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym, pobranych zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń wykazanych w deklaracji PIT-4R oraz w deklaracji PIT - 8 za miesiące od stycznia 2024 roku do marca 2024 roku w łącznej kwocie 77.591,00 zł, którym to czynem naruszone zostały przepisy art 38 ust 1, art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.)

- to jest czyn z art. 77 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

S. I. jest prezesem zarządu firmy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. ul. (...) (...)-(...) T..

W toku przeprowadzonej kontroli podmiotu gospodarczego, ustalono, że spółka będąc płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od 1.01.2024r. do 31.03. 2024r. pobrała- jako płatnik podatku- od wypłaconych wynagrodzeń zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz deklaracji

Jednak spółka nie przekazała i zaliczek na rzecz urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano zaliczki.

Podejrzany jako płatnik podatku od osób fizycznych (pracowników spółki) odpowiedzialny za prowadzenie spraw gospodarczych w tym terminowe wpłacanie zaliczek pobranych na podatek dochodowy w ramach PIT-4R i deklaracji PIT-8 nie wpłacił pobranych zaliczek w miesiącach; styczniu 2024 roku w kwocie 15.175,00 zł, lutym 2024r. w kwocie 34.276,00 zł i marcu 2024r. w kwocie 28.140,00zł.

Łączna kwota uszczuplenia wyniosła 77. 591, 00zł.

W momencie wyrokowania należności na rzecz Urzędu Skarbowego – w zakresie objętym aktem oskarżenia - zostały przez oskarżonego uregulowane.

Ponadto uiszczona została grzywna i zryczałtowane koszty postępowania w ramach dobrowolnego poddania się odpowiedzialności.

S. I. urodził się w (...) r. Prezes zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedziba w T.. Uzyskuje dochód w wysokości miesięcznie około 6000 zł. Kawaler. Właściciel mieszkania w T. o powierzchni 80 m ². Nie był karany.

Zawiadomienia

Dane podmiotu

Informacja z Krajowego Rejestru Sądowego

Analiza stwierdzonych naruszeń

Protokół kontroli podatkowej .

informacja z K.

bankowy dowód

wpłaty

wyjaśnienia

2-4,

5-7

8-15

16-19

20-26

60

76

33

35

34

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Podejrzany

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dokumentacja skarbowa w tym wykazy zadłużenia

Pozostały nieosobowy materiał dowodowy- informacja z K.

Zgromadzone w toku postępowania karnego dokumenty urzędowe powstałe w toku czynności organów skarbowych nie budzą wątpliwości w zakresie ich wiarygodności.

Wystawione zostały przez uprawnione do tego podmioty i w ramach przyznanych im w drodze ustawy kompetencji. Odzwierciedlają w sposób wierny przeprowadzone czynności i dokumentują kwestie interpretacji określonych zdarzeń mających znaczenie prawne. Zostały one sporządzone w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie sądu wątpliwości.

Żadna ze stron nie miała również wątpliwości co do ich wiarygodności. Podejrzany co do zasady nie kwestionował ustaleń dokonanych przed organami podatkowymi.

Pozostałe dowody z dokumentów znajdujące się w aktach sprawy zostały co do zasady również uznane za wiarygodne w, ponieważ ich treść nie była kwestionowana co do prawdziwości, a ponadto brak było podstaw do podważania ich wiarygodności z urzędu. Zostały wytworzone przez podmioty uprawnione, w ramach przysługujących im kompetencji.

Dowody uwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za wiarygodne oraz mające znaczenia dla ustalenia faktów)

Dowód

Zwięźle o powodach uwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

S. I.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia podejrzanego z dnia 17 września 2024 r. w których przyznał się do winy.

Wyjaśnił, że prezesem spółki jest od 2019 r. do chwili obecnej. Potwierdził, że to on w spółce odpowiada za płatność podatków w tym ich terminowe regulowanie. Dysponuje kontem bankowym w zakresie realizacji wypłat środków pieniężnych i decyduje o kolejności regulowania zobowiązań.

W dalszej części potwierdził wypłatę wynagrodzeń pracownikom, których zatrudnionych był w tym okresie 120. Znał terminy płatności podatków, tj. do dnia 20 następnego miesiąca.

Okoliczność braku dokonania wpłaty wynikać miała z okoliczności zmian w księgowości na początku roku i niedostatecznego przepływu informacji w spółce, która działa w transporcie międzynarodowym.

Natomiast oczywistym jest w świetle ustalonego orzecznictwa sądowego i charakteru należności podatkowych, nie mogą ekskulpować sprawcę czynu zabronionego z k.k.s. okoliczności w postaci przejściowych w szczególności trudności ekonomicznych czy dokonywanie zmian w strukturze firmy.

Innymi słowy, nie jest dopuszczalne przerzucanie odpowiedzialności prowadzonej działalności gospodarczej na inne podmioty w tym w szczególności na Skarb Państwa czy innych podatników.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie miał wątpliwości, że podejrzany jest sprawcą zarzucanego mu czynu. Czyn ten jest czynem zabronionym, bezprawnym i karalnym. Sąd nie znalazł okoliczności wyłączających winę oskarżonego. Jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Miał pełną możliwość rozpoznania bezprawności swoich czynów i owej bezprawności był świadomy. Dokonując czynów oskarżony działał w normalnej sytuacji motywacyjne; sąd wykluczył możliwość zaistnienia któregoś z kontratypów. Podejrzany miał możliwość zachować się w zgodzie z panującym porządkiem prawnym, a jednak nie zrobił tego. Z uwagi na to Sąd udzielił zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje uzasadnione podstawy do uznania, że podejrzany swoim zachowaniem wyczerpując znamiona art. 77 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 §3 k.k.s.

Zgodnie z art. 77 § 1 i 2 k.k.s. Płatnik lub inkasent, który pobranego podatku nie wpłaca w terminie na rzecz właściwego organu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo l karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. Według § 2 jeżeli kwota niewpłaconego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w §1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych grzywny.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. postanowienie z 27.3.2003 r. (I KZP 2/03, OSNKW 2003, Nr 5–6, poz. 57) odrzucono tezę (nawiązującą do niealimentacji), jakoby koniecznym warunkiem uporczywości w świetle art. 57 § 1 k.k.s. była obiektywna możliwość zapłaty podatku.

Zdaniem Sądu Najwyższego, nie można do rozliczeń podatnika z fiskusem stosować takich samych reguł, jak do rozliczeń cywilnoprawnych. Podatnik nie może, w ocenie SN, przerzucać na Skarb Państwa i pozostałych regulujących terminowo podatki podatników swoich niepowodzeń gospodarczych i nie płacić w terminie swych zobowiązań podatkowych, tłumacząc się brakiem środków na wymagane podatki.

Podejrzany w toku składania wyjaśnień w dniu 17 września 2024 roku został szczegółowo pouczony w tym o możliwości uzyskania zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności - art.148 § 1 i 5 i art. 17 §1 k.k.s. vide: k. 31—31v akt.

Podejrzany skorzystał z tej możliwości i w dniu 19 września 2024 r. dokonał wpłaty grzywny w wymaganej wysokości a także uiścił zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania ( bankowy dowód przelewu ).

Na podstawie art. 17 § 1 k.k.s. Sąd może udzielić zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli wina sprawcy i okoliczności popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a jednocześnie:

1) uiszczono w całości wymagalną należność publicznoprawną, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie tej należności;

2) sprawca uiścił kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej karze grzywny grożącej za dany czyn zabroniony;

3) sprawca wyraził zgodę na przepadek przedmiotów co najmniej w takim zakresie, w jakim ten przepadek jest obowiązkowy, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów – uiścił ich równowartość pieniężną; przepisy art. 16 § 2 zdanie trzecie oraz art. 31 § 3 pkt 2 stosuje się odpowiednio;

4) uiszczono co najmniej zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania.

Według art. 17 § 2 k.k.s Niedopuszczalne jest udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli:

1) przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności;

2) przestępstwo skarbowe zagrożone tylko karą grzywny popełniono w warunkach określonych w art. 37 § 1 lub art. 38 § 2;

3) zgłoszono interwencję co do przedmiotu podlegającego przepadkowi, chyba że zostanie ona cofnięta przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu.

Kwestię czynności sądu reguluje art 18 § 1 k.k.s. wg. którego Sąd, udzielając zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, orzeka:

1) tytułem kary grzywny kwotę uiszczoną przez sprawcę;

2) przepadek przedmiotów tylko w takich granicach, w jakich sprawca wyraził na to zgodę, a w razie niemożności ich złożenia – uiścił ich równowartość pieniężną.

Natomiast art. 18 § 2 k.k.s. stanowi, iż prawomocny wyrok o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Karnego a według § 3 , uiszczenie określonej kwoty tytułem kary grzywny za przestępstwo skarbowe w drodze dobrowolnego poddania się odpowiedzialności nie stanowi przesłanki recydywy skarbowej określonej w art. 37 § 1 pkt 4.

Zdaniem sądu w sprawie zachodziły warunki do uwzględnienia wniosku o czym orzeczono wyrokiem z dn.22.04.2025r.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Koszty postępowania

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

O kosztach sądowych orzeczono na zasadzie art. 17 §1 pkt 4 k.k.s. w ramach instytucji dobrowolnego poddani asie odpowiedzialności .