Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1210/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. W.

w dniu 20 lutego 2023 r. w K., w trakcie wykonywania na terenie Szkoły Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości w K. nieodpłatnej pracy w systemie bez konwojenta, uwolnił się sam będąc pozbawionym wolności na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Kępnie II Wydział Karny z dnia 19 kwietnia 2022 r. o sygn. akt II K 567/21

tj. przestępstwo z art. 242 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony S. W. od 27.01.2023r. przebywał w izolacji penitencjarnej w związku ze skazaniem z art. 279 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 19 kwietnia 2022r. w sprawie o sygn. akt II K 567/21 i odbywaniem kary 1 roku pozbawienia wolności. W związku z faktem, iż było to jego pierwszy pobyt w izolacji penitencjarnej od 8.02.2023r. karę odbywał w systemie półotwartym w Areszcie Śledczym w O. W.. Oddział Zewnętrzny w K.. W ramach odbywania kary w związku z dobrym zachowaniem wyrażono mu zgodę na wykonywanie nieodpłatnej pracy w systemie bez konwojenta poza terenem jednostki penitencjarnej. W dniu 20.02.2023r. oskarżony został skierowany do pracy w Szkole Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości w K. przy ul. (...). Nadzór nad osadzonymi wykonującymi prace ogólnobudowlane w pomieszczeniu warsztatowym pełnił S. Ł.. Ok. godz. 10:10 podczas przerwy śniadaniowej współosadzeni zauważyli nieobecność S. W. oraz brak jego ubrań cywilnych w szatni, w której otwarte zostało okno . Fakt ten zgłosili funkcjonariuszowi SW. Rozpoczęto kontrolę terenu uczelni, terenów przyległych, szatni oraz dokonano przeliczenia pozostałych osadzonych. Analizie niezwłocznie poddano monitoring zewnętrzny uczelni. Ustalono, iż oskarżony oddalił się z miejsca wyznaczonego mu w ramach odbywanej kary do wykonywania pracy.

Oskarżony dokonał samouwolnienia się w ten sposób, iż wydostał się z budynku przez okno znajdujące się w szatni, a następie pokonując wysokie betonowe ogrodzenie wydostał się poza teren ośrodka (...) i udał się w kierunku torów kolejowych. O zamiarze ucieczki oskarżonego nie mieli wiedzy współosadzeni ani inne osoby. W wyniku podjętych poszukiwań za osadzonym i penetracji terenu został on zatrzymany w pościgu bezpośrednim podjętym przez funkcjonariuszy Służby Więziennej o godz. 10:40 tego samego dnia poza ośrodkiem, ale w niedalekiej odległości od miejsca zatrudnienia przy nasypie kolejowym (ul. (...)). Oskarżony był zaskoczony ujęciem, jednak w czasie zatrzymania był spokojny, nie stawiał oporu i wykonywał polecenia. Został przetransportowany do macierzystej jednostki penitencjarnej – Oddziału Zewnętrznego w K.. Nie komunikował zatrzymującym powodów ucieczki.

Pismo

Zeznania świadka M. G.

Notatka urzędowa

Zeznania świadka D. Z.

Zeznania świadka S. Ł.

Zeznania świadka A. W.

Zeznania świadka B. G.

Zeznania świadka T. K.

Dokumentacja AŚ

Oświadczenie

k. 1, 36

k. 5v-6, 163

k. 7

k.16v

k. 21v, 106v, 163v

k. 25v, 163v-164

k. 29v

k. 33v

k. 37-39

k. 40-46

k. 47-50

k. 51

k. 54v-55, 60-61 (odpis k. 56, 62), 162v-163

k. 68

k. 75

k. 85v-86

k. 91v-92, 164

k. 98v

k. 101-104

Dnia następnego tj. 21.02.2023r. oskarżony sporządził oświadczenie, w którym wskazał, iż w dniu 20.02.2023r. dokonał oddalenia się z miejsca zatrudnienia, a o jego zamiarach nie wiedział żaden inny osadzony z Oddziału Zewnętrznego w K..

Oskarżony decyzję o ucieczce podjął spontanicznie przed przerwą śniadaniową, nie było to przez niego zaplanowane. Decyzja ta motywowana była faktem przebywania przez niego po raz pierwszy w izolacji penitencjarnej i niemożnością odnalezienia się w nowej sytuacji.

Po ujęciu i przewiezieniu do OZ oskarżony lekceważąco podchodził do popełnionego czynu, śmiał się z tego, jednak ostatecznie wyraził skruchę co do swojego zachowania objętego przedmiotem niniejszego postępowania.

Oświadczenie

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadka M. G.

k. 40

k. 75

k. 163

Oskarżony S. W. ma 23 lata. Jest kawalerem. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiada wykształcenie gimnazjalne, bez zawodu. Bezrobotny. Nie posiada majątku większej wartości. Nie leczy się psychiatrycznie, odwykowo ani neurologicznie. Uprzednio kilkukrotnie karany, w tym na kary pozbawienia wolności.

Dane osobopoznawcze

Wydruk

Notatka urzędowa

Dane o karalności i odbyciu kary

k. 74

k. 109

k. 110

k. 80, 119-121, 127, 151-155

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę oskarżonemu. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, złożył wyjaśnienia, wskazał na okoliczności popełnienia czynu, wyraził skruchę. Jego wyjaśnienia były przy tym spójne zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie oraz znalazły potwierdzenie w pozostałym zebranym materiale dowodowym.

1

Zeznania świadków M. G., D. Z., S. Ł., A. W., B. G., T. K., M. Ł.

Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków będących funkcjonariuszami SW – zarówno tym złożonym w postępowaniu przygotowawczym, jak i w trakcie rozprawy głównej przed sądem i oparł na nich stan faktyczny, albowiem zeznania te korelują ze sobą wzajemnie oraz z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Zeznania te jawią się jako obiektywne i odnoszące do faktów, nadto są spójne, logiczne i konsekwentne.

1

Zeznania świadków D. S., K. P.

Sąd dał wiarę i oparł się na zeznaniach tych świadków uznając je za spontaniczną i odzwierciedlającą w pełni rzeczywistość relację. Sąd nie znalazł podstaw aby odmówić im wiarygodności. Potwierdziły je zeznania pozostałych świadków, wyjaśnienia oskarżonego oraz nieosobowy materiał dowodowy zebrany w sprawie.

1

Nieosobowy materiał dowodowy

Sąd oparł się w pełni i za wiarygodne uznał zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione osoby oraz organy w ramach przysługujących im uprawnień i kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy, a także korespondują one ze sobą oraz z pozostałym wiarygodnym osobowym materiałem dowodowym, tworząc spójną całość stanu faktycznego obrazującą przestępcze zachowanie oskarżonego. Sąd oparł się na nim w całości, żadna ze stron nie podważała rzetelności nagrań z monitoringu czy sporządzonej i uzyskanej dokumentacji. Sąd nie znalazł podstaw, aby czynić to z urzędu.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

1

S. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony S. W. jest sprawcą zarzucanego mu czynu. Czyn ten był czynem zabronionym, bezprawnym i karalnym. Sąd nie znalazł okoliczności wyłączających winę oskarżonego. Jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Miał pełną możliwość rozpoznania bezprawności czynu i owej bezprawności był świadomy. Dokonując czynu oskarżony działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, Sąd wykluczył możliwość zaistnienia któregoś z kontratypów. Oskarżony miał możliwość zachować się w zgodzie z panującym porządkiem prawnym, a jednak nie zrobił tego. Z uwagi na to Sąd uznał oskarżonego za winnego wskazanego czynu. Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim.

Zgodnie z art. 242 § 1 k.k. kto uwalnia się sam, będąc pozbawionym wolności na podstawie orzeczenia sądu lub prawnego nakazu wydanego przez inny organ państwowy podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Wg § 1a tej samej karze podlega, kto, będąc pozbawionym wolności na podstawie orzeczenia sądu lub prawnego nakazu wydanego przez inny organ państwowy oraz przebywając bez dozoru poza zakładem karnym lub aresztem śledczym w związku z wykonywaniem pracy, samowolnie opuszcza wyznaczone miejsce wykonywania pracy lub samowolnie poza nim pozostaje.

Dobrem chronionym przepisów regulujących odpowiedzialność za przestępstwo samouwolnienia się jest funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, którego interes narusza sprawca utrudniając wykonanie orzeczenia dotyczącego pozbawienia wolności (zob. wyr SN z 5.10.2000 r., II KKN 31/00, Prok. i Pr. – wkł. 2001, Nr 4, poz. 3). Ochroną objęte jest zgodne z prawem wykonywanie orzeczenia sądu lub prawnego nakazu wydanego przez inny organ państwowy, na skutek którego człowieka pozbawiono wolności.

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego pozwoliła na przyjęcie, że S. W. dopuścił się realizacji znamion przedmiotowych i podmiotowych przestępstwa samoouwolnienia się.

Oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu Sąd dokonał przez pryzmat kwantyfikatorów wskazanych w art. 115 § 2 k.k. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, na co jednoznacznie wskazują jego wyjaśnienia i ujawnione okoliczności sprawy, motywowany był wyłącznie chęcią wydostania się z niewygodnej dla niego sytuacji związanej z pozbawieniem wolności, która jednak była ściśle determinowana jego wcześniejszym zachowaniem związanym z popełnianiem przestępstw. Oskarżony nie wykorzystał w prawidłowy sposób przywileju jaki został mu dany w postaci możliwości odbywania kary w systemie półotwartym. Na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu negatywnie wpływa również lekceważąca postawa oskarżonego, choć wskazać także należy, iż ostatecznie oskarżony wyraził skruchę nad popełnionym czynem, co jednak należy już wiązać z widmem wymierzenia mu surowej kary i chęcią uzyskania jak najłagodniejszego wymiaru kary.

Swoim zachowaniem oskarżony nie wyrządził szkody, nie było również zagrożenia jej wystąpienia. Jako najbardziej naganną należało ocenić zamiar i motywację oskarżonego, który z zamiarem bezpośrednim łamał obowiązujące przepisy, wyłącznie dla swojej wygody. Oskarżony nie działał z przyczyn, które zasługiwałyby na szczególne uwzględnienie. Podjął on najwygodniejszą dla siebie decyzję i oddalił się z miejsca pracy odbywanej w ramach izolacji penitencjarnej, dokonując samouwolnienia się, co świadczy o jego lekceważącej postawie względem wymiaru sprawiedliwości i wydawanych wobec niego orzeczeń. Oskarżony nie jest sprawcą przypadkowym, działał wyłącznie celem poprawienia własnej sytuacji życiowej, w sposób łatwy, który nie wymagał z jego strony poświęcenia czy trudu związanego z wykonywaniem pracy i sumiennym odbywaniem kary. Oskarżony nie wykorzystał danej mu szansy odbywania kary w systemie uprzywilejowanym. W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego jest istotna.

3.3.Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

S. W.

W myśl art. 53 k.k. Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Sąd nie dopatrzył się na gruncie niniejszej sprawy specjalnych okoliczności łagodzących.

Za popełnienie przypisanego oskarżonemu czynu możliwe było na podstawie art. 242 § 1 kk wymierzenie mu kary grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zdaniem Sądu karą adekwatną w niniejszej sprawie jest kara 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd uznał jako najistotniejszą okoliczność obciążającą wcześniejszą wielokrotną karalność oskarżonego (kilkukrotną), która świadczy o tym, iż oskarżony nie jest sprawcą przypadkowym, jest zdemoralizowany i lekceważy obowiązujący porządek prawny. Oskarżony skazywany był już dotychczas na kary pozbawienia wolności i w ocenie Sądu jedynie ta, najsurowsza kara pozwoli na realizację ustawowych celów kary. Oskarżony nie daje aktualnie żadnej gwarancji, iż na wolności będzie przestrzegał przepisów prawa. Skrucha wyrażona przez oskarżonego na kanwie okoliczności sprawy nie była wystarczająco przekonywująca. Mimo uprzednich otrzymanych lekcji pod postacią poprzednich wyroków, oskarżony również na gruncie niniejszej sprawy zdecydował się na dalsze ignorowanie porządku prawnego. Zdaniem Sądu oskarżony z premedytacją nie przestrzega orzeczeń i przepisów albowiem kolidują one z jego sposobem życia. Oskarżony wybiera więc własny, chwilowy komfort, ponad zapadłe względem niego orzeczenia i obowiązujące zasady, co musi spotkać się z adekwatną reakcją ze strony wymiaru sprawiedliwości.

Sąd uznał, że tylko tak ukształtowana kara wymierzona oskarżonemu spełni wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także cele prewencji generalnej oraz kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jest ona także adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Mając na uwadze sytuację majątkową i życiową oskarżonego Sąd uznał za zasadne zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za niniejsze postępowanie, orzekając o tym na podstawie art. 624 kpk. Sąd miał na uwadze fakt, iż skazany nie posiada dochodu ani majątku, niedawno opuścił jednostkę penitencjarną.

8. PODPIS

sędzia Justyna Raszewska – Pietrakow