II K 1073/19 - wyrok Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2020-06-15
Sygn. akt II K 1073/19
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 czerwca 2020r
Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący SSR Marta Przybylska
Protokolant st. sekr. sąd. Ilona Pilarczyk
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu P. K.
po rozpoznaniu dnia 5.03.2020r, 15.06.2020r
sprawy M. K.
syna S. i J. z d. K.
ur. (...) w O.
oskarżonego o to, że:
w dniu 6 grudnia 2018r w K., woj. (...) na ulicy (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki I. (...) o nr rej. (...), nie zachował należytych środków ostrożności nienależycie obserwował przedpole jazdy i nie podejmując żadnych manewrów obronnych, na prostym odcinku drogi potrącił J. L. przechodzącego przez jezdnię w sposób dozwolony, za strony lewej na prawą do kierunku jazdy wyżej wskazanego pojazdu, skutkiem czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w następstwie których poniósł śmierć na miejscu zdarzenia
tj. o czyn z art. 177§2 kk
1. oskarżonego M. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej wypełniającego znamiona przestępstwa z art. 177§2 kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,
2. na podstawie art. 69§1 k.k. i art. 70§1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat,
3. na podstawie art. 72§1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania sądu o przebiegu okresu próby na piśmie co 3 (trzy) miesiące,
4. na podstawie art. 42§1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku,
5. na podstawie art. 63§4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy w okresie od 6 grudnia 2018r do 21 grudnia 2018r,
6. na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego M. K. obowiązek częściowego zadośćuczynienia poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych
- E. L. kwoty 5.000 (pięć tysięcy) złotych,
- Ż. L. kwoty 5.000 (pięć tysięcy) złotych,
- D. L. kwoty 5.000 (pięć tysięcy) złotych,
7. na podstawie art. 230§2 kpk zwrócić pokrzywdzonej E. L. dowód rzeczowy w postaci buta lewego i buta prawego przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 49/19,
8. na podstawie art. 230§2 kpk zwrócić oskarżonemu M. K. dowody rzeczowe w postaci trzech elementów z tworzywa sztucznego, spękanego wkładu lusterka i uszkodzonego reflektora z żarówkami przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 49/19,
9. zasądza od oskarżonego M. K. na rzecz oskarżycieli posiłkowych
- E. L. kwotę 1440 (tysiąc czterysta czterdzieści) złotych,
- D. L. kwotę 1440 (tysiąc czterysta czterdzieści) złotych,
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,
10. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
SSR Marta Przybylska
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 1073/19 |
||||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może |
||||||||||||||||
1. USTALENIE FAKTÓW |
||||||||||||||||
1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie |
||||||||||||||
1 |
M. K. |
w dniu 6 grudnia 2018r w K., woj. (...) na ulicy (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki I. (...) o nr rej. (...), nie zachował należytych środków ostrożności nienależycie obserwował przedpole jazdy i nie podejmując żadnych manewrów obronnych, na prostym odcinku drogi potrącił J. L. przechodzącego przez jezdnię w sposób dozwolony, za strony lewej na prawą do kierunku jazdy wyżej wskazanego pojazdu, skutkiem czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w następstwie których poniósł śmierć na miejscu zdarzenia tj. o czyn z art. 177§2 kk |
||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie |
||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
2. OCENA DOWODÓW |
||||||||||||||||
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||
2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia |
Oskarżony |
|||||||||||||||
X |
3.1. Podstawa prawna |
1 |
M. K. |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||||
M. K. w dniu 6 grudnia 2018r w K., woj. (...) na ulicy (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki I. (...) o nr rej. (...), nie zachował należytych środków ostrożności nienależycie obserwował przedpole jazdy i nie podejmując żadnych manewrów obronnych, na prostym odcinku drogi potrącił J. L. przechodzącego przez jezdnię w sposób dozwolony, za strony lewej na prawą do kierunku jazdy wyżej wskazanego pojazdu, skutkiem czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w następstwie których poniósł śmierć na miejscu zdarzenia czym wypełnił znamiona z art. 177§2 kk Art. 177 § 1 k.k. stanowi, iż karze podlega ten kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 k.k., natomiast § 2 w/w artykułu zaostarza odpowiedzialność karną sprawcy jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu. Znamieniem strony przedmiotowej spowodowania wypadku jest naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu. Pojęcie tych zasad obejmuje zarówno zasady ujęte w przepisach prawa drogowego lub regulujących komunikację kolejową, wodną lub powietrzną, jak też wynikające z istoty bezpieczeństwa w ruchu zasady prakseologiczne odnoszące się do danej sfery ruchu (por. uchwałę SN z 28 lutego 1975 r., V KZP 2/74, OSNKW 1975, nr 3, poz. 33). Zasady bezpieczeństwa dotyczące ruchu drogowego określone zostały w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.). Oskarżony M. K. wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 177 § 2 k. k., gdyż umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki I. (...) o nr rej. (...), nie zachował należytych środków ostrożności nienależycie obserwował przedpole jazdy i nie podejmując żadnych manewrów obronnych, na prostym odcinku drogi potrącił J. L. skutkiem czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w następstwie których poniósł śmierć na miejscu zdarzenia. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako umiarkowany. Przemawia za tym postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonego dobra jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Oceniając stopień winy oskarżonego sąd wziął przede wszystkim pod uwagę treści opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego J. P.. Biegły w swej opinii z dnia 15 maja 2019 r. jednoznacznie wskazał, iż sytuację wypadkową stworzył swym zachowaniem pieszy. Zdaniem biegłego oskarżony M. K. swym zachowaniem przyczynił się do zaistnienia wypadku albowiem nie zachował ostrożności i nie ograniczył zaufania do nieprawidłowo postępującego pieszego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do winy i wyrażenie skruchy. Oskarżony M. K. ma 26 lat, wykształcenie zawodowe, z zawodu malarz - tapeciarz. Jest kawalerem i nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Oskarżony obecnie nie pracuje. Oskarżony był wcześniej karany. |
||||||||||||||||
3.2. Podstawa prawna |
||||||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||||
3.3. Warunkowe umorzenie |
||||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||||||
3.4. Umorzenie postępowania |
||||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
||||||||||||||||
3.5. Uniewinnienie |
||||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
||||||||||||||||
4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE |
||||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt |
Punkt z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
M. K. |
1,2 |
1 |
Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu orzeczona kara jest sprawiedliwa i słuszna w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara w pełni zrealizuje wobec niego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość. Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy i postawę oskarżonego sąd, na mocy art. 69 § 1 k. k. i art. 70 § 1 k. k. skorzystał z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary uznając, że jest ono w odniesieniu do oskarżonego wystarczające, aby cele kary, w tym zapobieżenie powrotowi do przestępstwa, zostały osiągnięte. Okres próby oznaczono na 2 lata, uznając, że jest on wystarczający dla weryfikacji przyjętej prognozy. Zdaniem Sądu dokonując oceny zarówno okoliczności przedmiotowych związanych z popełnionym przez oskarżonego przestępstwem w niniejszej sprawie, jak i analizując postawę samego oskarżonego zauważyć należy, iż istnieją pozytywne prognozy na przyszłość, które dają podstawę do przyjęcia, iż mimo zawieszenia wykonania kary oskarżony więcej nie popełni już przestępstw. Podejmując decyzję o wymierzeniu kary pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem Sąd uznał, iż spełni ona cele wychowawcze i prewencyjne wobec oskarżonego. Wskazany okres próby umożliwi również wykonanie nałożonych na niego obowiązków wobec pokrzywdzonych. |
|||||||||||||
M. K. |
3 |
1 |
Sąd, zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał oskarżonego do informowania sądu co 3 miesiące na piśmie o przebiegu okresy próby. |
|||||||||||||
M. K. |
4 |
1 |
Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji Sąd na podstawie art. 42 § 1 k. k. orzekł w stosunku do M. K. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku. Przy wymiarze tego środka sąd wziął pod uwagę te same okoliczności obciążające i łagodzące, które legły u podstaw decyzji o wymiarze kary zasadniczej orzeczonej w niniejszej sprawie. Chodzi bowiem nie tylko o kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa, ale w pierwszym rzędzie o cele, które zakaz ma osiągnąć wobec oskarżonego, przede wszystkim cele zapobiegawcze, wysunięte przed cele wychowawcze. Taka hierarchia celów została przyjęta przez ustawodawcę także przy orzekaniu środków karnych (zob. art. 56 k.k. w zw. z art. 53 § 1 k.k.). Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony stworzył zagrożenie dla innych użytkowników ruchu drogowego. Podkreślenia jednak wymaga, iż od czasu wypadku oskarżony nie kieruje pojazdami mechanicznymi z uwagi na uraz psychiczny jakiego doznał w wyniku zdarzenia. |
|||||||||||||
M. K. |
6 |
1 |
Zgodnie z art. 46§1 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych E. L., Ż. L. i D. L. kwoty po 5000 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. W wyniku zdarzenia śmierć poniósł mąż i ojciec pokrzywdzonych. Ze względu na niewymierność krzywdy, określenie w konkretnym wypadku odpowiedniej sumy pozostawione zostało sądowi. Kryteriami istotnymi przy ustalaniu "odpowiedniej" sumy zadośćuczynienia to np. rodzaj naruszonego dobra, zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, czas trwania cierpień, wiek pokrzywdzonego, intensywność ujemnych doznań fizycznych i psychicznych, rokowania na przyszłość oraz stopień winy sprawcy (por. wyrok SN z dnia 20. 04.2006r. sygn. akt IV CSK 99/05 publ. LEX nr 198509 oraz teza 2 wyroku sądu apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17.01. 2006r., sygn. akt I ACa 1983/04, publ. LEX nr 186503). Jednym z kryteriów określających "odpowiedniość" zadośćuczynienia jest również jego kompensacyjny charakter (por. wyrok SN z dnia 15.02.2006r. sygn. akt IV CK 384/05 publ. LEX nr 190756). W niniejszej sprawie pokrzywdzeni w następstwie działania oskarżonego doznali cierpień psychicznych. Uwzględniając powyższe Sąd zasądził na rzecz pokrzywdzonych w/w kwoty tytułem częściowego zadośćuczynienia za cierpienia psychiczne. Sąd nie uwzględnił wniosku Prokuratora Rejonowego w Kaliszu o orzeczenie wobec pokrzywdzonych nawiązki albowiem, w myśl art 46 § 2 kk, nie wykazano w toku postępowania aby sytuacja życiowa pokrzywdzonych uległa pogorszeniu w wyniku śmierci J. L.. |
|||||||||||||
5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU |
||||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt |
Punkt z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
M. K. |
5 |
1 |
Na podstawie art. 63§4 kk sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy w okresie od 6 grudnia 2018r do 21 grudnia 2018r. |
|||||||||||||
M. K. |
7 |
1 |
Na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd orzekł zwrot E. L. dowodów rzeczowych w postaci buta lewego i prawego zarejestrowanych i przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 49/19. |
|||||||||||||
M. K. |
8 |
1 |
Na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd orzekł zwrot M. K. dowodów rzeczowych w postaci trzech elementów z tworzywa sztucznego, spękanego wkładu lusterka i uszkodzonego reflektora z żarówkami przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 49/19 |
|||||||||||||
6. INNE ZAGADNIENIA |
||||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
||||||||||||||||
7. KOSZTY PROCESU |
||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||
9,10 |
Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycieli posiłkowych E. L. i D. L. kwoty po 1440 złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów pomocy prawnej. Na podstawie art. 624 § 1 kpk, uwzględniając sytuację rodzinną i majątkową, sąd zwolnił oskarżonego od zwrotu kosztów sądowych i opłaty. |
|||||||||||||||
8. PODPIS |
||||||||||||||||
SSR Marta Przybylska |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację: Marta Przybylska
Data wytworzenia informacji: