Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1056/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Ł. G.

W okresie od 14 września 2021 r. do 20 kwietnia 2022 r. w miejscowości M. gm. K. uporczywie nękał swoją byłą żonę E. G. (obecnie A.) w ten sposób, że za pomocą kontaktów telefonicznych wysyłał jena jej numer telefonu kilkaset wiadomości sms oraz połączeń telefonicznych o różnych porach dnia i nocy, czym wzbudził w niej uzasadnione okolicznościami (przede wszystkim uprzednim kierowaniem gróźb karalnych za które został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 7 kwietnia 2021 r. – sygn. akt II K 675/20) poczucie zagrożenia i istotnie naruszył jej prywatność, tj. czyn z art. 190a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony Ł. G. i pokrzywdzona E. G. – obecnie A. byli małżeństwem od 29 maja 2017 r.
W dniu 23 lutego 2022 r. Sąd Okręgowy w Sieradzu wyrokiem w sprawie I C 589/20 rozwiązał małżeństwo stron z winy pozwanego, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi stron K. i I. powierzył E. G. jednocześnie pozbawiając Ł. G. władzy rodzicielskiej i zakazując mu kontaktów z dziećmi, a także obciążył go obowiązkiem alimentacyjnym na rzecz małoletnich dzieci oraz na rzecz E. G.. Wcześniej zakaz kontaktów oskarżonego z dziećmi został orzeczony postanowieniem Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 15 września 2021 r.

W 2019 r. oskarżony wyprowadził się z domu. Od grudnia 2019 r. do 14 maja 2019 r. wielokrotnie w wysyłanych do E. A. SMS-ach kierował pod jej adresem groźby pozbawienia życia i zniszczenia mienia. Jednocześnie kierował pod adresem żony wulgarne określenia i sugerował, że jeśli osobiście nie spełni tych gróźb to są osoby, które zrobią to w jego imieniu. Groził jej także odebraniem, (uprowadzeniem) dzieci, popełnieniem samobójstwa Za czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. Ł. G. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 7 kwietnia 2021 roku (wyrok ten uprawomocnił się w dniu 17 listopada 2021 roku).

W okresie od 14 września 2021 r. do 20 kwietnia 2022 r. wysyłał do byłej żony E. A. na jej numer telefonu wielokrotnie wiadomości SMS. Wykonywał też sporadycznie połączenia telefoniczne. E. A. nie reagowała na te wiadomości, nie odbierała również połączeń telefonicznych. W dniu 10 października 2021 r. pokrzywdzona wysłała oskarżonemu wiadomość przypominającą o orzeczeniu Sądu zakazującym mu kontaktów z dziećmi oraz z informacją, iż te smsy traktuje jako nękanie (k. 14 godz. 17:06). Sporadycznie pokrzywdzona reagowała jeszcze lakonicznymi wiadomościami, ograniczającymi się do przypomnienia o zakazie kontaktu z dziećmi W tych wiadomościach oskarżony mimo sądowego zakazu domagał się przede wszystkim od E. A. umożliwienia kontaktów z dziećmi. Aby wymusić te kontakty uzależniał wykonywanie obowiązku alimentacyjnego od zezwolenia na kontakty z dziećmi (np. k. 6, godz. 6:35; k. 10 godz. 20:26, 20:28, k. 18 godz. 16:15)) lub odstąpienie od żądania spłaty udziału w majątku wspólnym (np. k.7, godz. 18:00, 18:01). Groził też, iż będzie przyjeżdżał pod szkołę do której uczęszczają dzieci (k. 7, godz. 13:51, k. 13 godz. 12:12), podejmie kroki w celu odebrania praw rodzicielskich pokrzywdzonej. Oskarżony pisał, że chce tworzyć z pokrzywdzoną i dziećmi normalną rodzinę (np. k. 81, godz. 13:36), informował o prezentach pozostawianych na działce.

1. odpis orzeczenia Sądu Okręgowego w Sieradzu w sprawie I C 589/20

2. postanowienie

3. kopia wyroku wraz z uzasadnieniem w sprawie II K 675/20

4. kopia wyroku w sprawie III Ka 289/21

5. wykaz smsów

6. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

7. zeznania E. A.

8. wydruki SMSów i połączeń

9. płyta z wykazem połączeń i transmisji z numeru oskarżonego wraz z protokołem oględzin i wydrukiem

1. k. 125

2. k. 119, 116 w akt I C 589/20

3. k. 427-435,

4. k. 438

5. k. 367

6. k. 446, 379-383, 615-616

7. k. 616-617

8. k. 6-72, 81-105, 131-147,

9. k. 150-331

Oskarżony Ł. G. ma 34 lata. Ma wykształcenie zawodowe, utrzymuje się z prac dorywczych, zarabia ok. 2.000 zł. Jest rozwiedziony, na utrzymaniu ma dwoje dzieci byłą żonę – na ich rzecz został obciążony obowiązkiem alimentacyjnym. Był karany.

Oskarżony ma osobowość nieprawidłową mieszaną, jednak ten zespół nie ma istotnego wpływu na zdolność odbierania bodźców zewnętrznych, analizowania ich i prawidłowego reagowania na nie.

1. dane osobowe

2. dane o karalności

3. opinia

1. k. 446, 615

2. k. 333, 621-622,

3. k. 556-561

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. odpis orzeczenia Sądu Okręgowego w Sieradzu w sprawie I C 589/20

2. postanowienie

3. kopia wyroku wraz z uzasadnieniem w sprawie II K 675/20

4. kopia wyroku w sprawie III Ka 289/21

5. wykaz smsów

6. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

7. zeznania E. A.

8. wydruki SMSów i połączeń

9. płyta z wykazem połączeń i transmisji z numeru oskarżonego wraz z protokołem oględzin i wydrukiem

Przywołane dowody tworzą spójną całość. Sąd dał częściowo wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, iż chciał dopiąć celu w postaci odnowienia wznowienia kontaktów ze swoimi dziećmi K. i I.. Oskarżony przyznał, iż to on wysyłał SMSy, nie kwestionował ich treści. Sąd dał także wiarę zeznaniom pokrzywdzonej E. A., zarówno w zakresie ilości jak i treści otrzymywanych SMS-ów, a także co do okoliczności, iż był to kontakt przez nią niechciany a oskarżony o tym wiedział. Wynika to wprost z treści wiadomości, w których pokrzywdzona kilkukrotnie powoływała się na orzeczenie Sądu Okręgowego w Sieradzu, informowała oskarżonego że wiadomości te odbiera jako jej nękanie i nie wyraża zgody na kontakt dzieci z oskarżonym. Z natężenia oraz treści wiadomości wynika, iż oskarżony nie przyjmował rozstrzygnięcia Sądu do wiadomości.

Sąd dał wiarę zgromadzonym dokumentom, gdyż nie ujawniły się okoliczności nakazujące zakwestionować ich wiarygodność.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1. wyjaśnienia oskarżonego,

2. częściowo zeznania pokrzywdzonej

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego jakoby wysyłał on wiadomości jedynie w celu odzyskania, utrzymania kontaktu z dziećmi, względnie uzyskania informacji o nich. Niewątpliwie był to główny cel działania oskarżonego, jednak oskarżony w celu osiągnięcia oczekiwanego efektu nękał pokrzywdzoną przede wszystkim setkami wiadomości tekstowych wysyłanych seriami niejednokrotnie kilkukrotnie w ciągu doby. Ilość, powtarzająca się tematyka tych wiadomości, uzależnianie rozliczeń majątkowych między małżonkami, rozliczeń alimentacyjnych od udzielenia zgody przez pokrzywdzoną na kontakty oskarżonego z dziećmi wskazują, iż oskarżony wbrew swoim twierdzeniom usiłował wymusić decyzje na pokrzywdzonej i miał tego świadomość. Pokrzywdzona informowała oskarżonego, iż wiadomości te odbiera jako nękanie. Oskarżony na te informacje nie reagował. Jednocześnie dając wiarę, iż oskarżony przejeżdżał obok nieruchomości, w której zamieszkuje pokrzywdzona z dziećmi lub oczekując obok remizy strażackiej Sąd przyjął, iż były to czynności faktycznie zmierzające jedynie do zobaczenia dzieci.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

Ł. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie treścią art. 190a § 1 k.k. karze podlega ten, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby dla niej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia lub istotnie narusza jej prywatność. W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na przypisanie oskarżonemu zarzucanego mu czynu po niewielkiej korekcie opisu czynu.

Znamię uporczywości łączy w sobie dwa elementy. Jeden z nich charakteryzuje postępowanie sprawcy od strony podmiotowej, a polega na szczególnym nastawieniu psychicznym wyrażającym się w nieustępliwości, chęci postawienia na swoim (obojętnie z jakich pobudek), podtrzymywaniu własnego stanowiska na przekór ewentualnym próbom jego zmiany. Drugi element, obiektywny, polega na trwaniu takiego stanu rzeczy przez pewien dłuższy czas. Zachowanie oskarżonego cechuje się właśnie chęcią wymuszenia określonych decyzji na pokrzywdzonej, a wbrew rozstrzygnięciom Sądu, zabraniającym oskarżonemu kontaktów z dziećmi i trwało ono ponad 8 miesięcy. Tu należy zauważyć, iż postanowieniem Sądu Okręgowego w Sieradzu władza rodzicielska została oskarżonemu ograniczona do współdecydowania o istotnych sprawach dotyczących wychowania w szczególności wyboru szkoły i zawodu oraz sposobu leczenia. Znikoma część tych wiadomości dotyczy tych istotnych spraw. Trudno też przyjąć, iż oskarżony działał kierując się dobrem dzieci, skoro uzależniał płacenie alimentów od decyzji matki w sprawie kontaktów z dziećmi, nadto jak wynika z treści wiadomości tekstowych oskarżony żądał od pokrzywdzonej, by ta zrezygnowała z uzyskiwania alimentów za pośrednictwem komornika sądowego. Oskarżony niepokoił pokrzywdzoną wielością wysyłanych do niej wiadomości tekstowych, powtarzalnością tematu, tj. wymuszeniem kontaktów z dziećmi i powrotu pokrzywdzonej do oskarżonego, obietnicami dobrowolnej zapłaty alimentów lub korzystniejszych rozliczeń majątkowych, gdy pokrzywdzona umożliwi oskarżonemu regularne kontakty z dziećmi. Były to kontakty, których pokrzywdzona nie chciała i jasno dała to do zrozumienia oskarżonemu. Wskutek tego doszło do naruszenia prawa pokrzywdzonej do prywatności rozumianej jako sfera wolności do decydowania np. o częstotliwości, rodzaju kontaktów, wreszcie doboru osób z którymi pokrzywdzona się kontaktuje, czasu tego kontaktu. Biorąc pod uwagę częstotliwość tych kontaktów oskarżonego z pokrzywdzoną było to istotne naruszenie. Takie zachowanie wzbudzało u pokrzywdzonej uzasadnione poczucie zagrożenia. Wynikało to z faktu, iż oskarżony całkowicie ignorował bezpośrednie, klarowne informacje pokrzywdzonej, iż jest to dla niej nieakceptowana forma kontaktów. Uprzednio oskarżony w wiadomościach tekstowych wysyłał pokrzywdzonej groźby karalne, zatem uzasadnione jest twierdzenie pokrzywdzonej, iż każda nowa wiadomość pochodząca od oskarżonego budziła w niej zaniepokojenie.

Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Świadczy o tym fakt, iż wiedząc już, jakie treści zawarte w SMSach mogą wywołać konsekwencje prawne, nie zaprzestał kierowania żądań widzenia się z dziećmi natomiast zaprzestał kierowania gróźb pod adresem pokrzywdzonej.

Oskarżony, choć znajdował się w trudnej dla siebie sytuacji – został pozbawiony kontaktu z dziećmi - miał możliwość rozpoznania znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. G.

1

Wymierzając oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności Sąd miał na uwadze, iż zachowanie oskarżono cechowało się sporą społeczną szkodliwością. Oskarżony swoim zachowaniem godził w takie dobra jak wolność pokrzywdzonej rozumianej jako prawo do życia według własnego wyboru a przede wszystkim życia wolnego od niechcianych nacisków, presji, wolnego od niechcianych nadmiarowych kontaktów, wyboru osób z którymi pokrzywdzona chciałaby się kontaktować. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Miał on wiedzę o treści postanowienia z 15 września 2021 r. zakazującym mu kontaktów z dziećmi, gdyż uczestniczył w posiedzeniu Sądu mimo to przez cały czas dążył do tych kontaktów. Oskarżony dopiero w toku postępowania przed Sądem podjął terapię psychologiczną. W toku postępowania niezbędne było zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci dozoru Policji połączonego z zakazem kontaktowania się z pokrzywdzoną oraz zakazem zbliżania się do niej. Podkreślić również należy, iż oskarżony mając możliwość podjęcia działań realnie zmierzających do przywrócenia mu władzy rodzicielskiej jeszcze w toku postępowania w przedmiocie rozwodu uciekał się do środków pozaprawnych. Dlatego w ocenie Sądu oskarżony musi realnie odczuć konsekwencje swojego lekceważącego podejścia do obowiązków wynikających z orzeczeń sądowych.

Okolicznością obciążającą dla oskarżonego jest karalność oskarżonego. Również w toku niniejszego postępowania oskarżony dopuścił się kolejnego czynu zabronionego, tym razem z art. 224 § 2 k.k. i art. 226 § 1 k.k. Wskazuje to, iż oskarżony ma skłonności do przemocowego działania wobec innych osób.

Z tych też przyczyn niezbędne było w ocenie Sądu orzeczenie na podstawie art. 41a § 1 k.k. zakazu kontaktowania się w jakikolwiek sposób, (za wyjątkiem kontaktu za pośrednictwem pełnomocnika pokrzywdzonej) z pokrzywdzoną oraz zakaz zbliżania się do niej na odległość mniejszą niż 50 m. Zakaz ten jest w ocenie Sądu niezbędny, z jednej strony by zapewnić ochronę pokrzywdzonej, która nadal korzysta z pomocy psychologicznej w związku m.in. z koniecznością utrzymywania kontaktów z oskarżonym ale także by umożliwić oskarżonemu podjęcie stosownych kroków w celu zapobieżenia w przyszłości podobnym zachowaniom i uregulowania swojej sytuacji osobistej.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł na rzecz pokrzywdzonej E. G. kwotę 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Orzekając o zadośćuczynieniu dla pokrzywdzonej Sąd miał na uwadze stosunkowo długi okres nękania jej, intensywność zachowań oskarżonego oraz fakt, iż pokrzywdzona zmuszona jest nadal korzystać z pomocy psychologa.

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3., 4.

Zgodnie z treścią art. 624 § 1 k.p.k. oskarżony został obciążony kosztami sądowymi w części oraz na podstawie art. 627 wydatkami poniesionymi przez oskarżyciela posiłkowego z tytułu zastępstwa procesowego.

Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko