Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 884/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

E. M. (2)

w dniu 13 lutego 2017 roku w J. gmina B., prowadząc firmę (...) dokonała przywłaszczenia mienia w postaci R. jednostanowiskowego do rębaka (...) 600ZD nr (...)1ST- (...)-H450 rok produkcji 2013 o wartości 34 194 zł, rębaka zasypowego (...) nr (...) rok produkcji 2013 o wartości 79 704 zł oraz podajnika łańcuchowego z koszem zasypowym (...) 600ZF nr (...) rok produkcji 2013 o wartości 31 488 zł, w ten sposób, że zawarła umowę leasingu operacyjnego o numerze (...), której przedmiotem były wyżej wymienione maszyny produkcyjne i pomimo nieuregulowania wszystkich opłat leasingowych i zakończenia umowy leasingu, nie wywiązała się z warunków umowy, nie zwróciła opisanych przedmiotów pokrzywdzonemu i dysponowała nimi jak swoją własnością, powodując straty w kwocie łącznej 145 386 zł na szkodę (...) S.A. z siedzibą w Ł.

- tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Oskarżona E. M. (1), prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą E. M. (1) (...) w dniu 3 lipca 2013 roku zawarła umowę leasingu operacyjnego nr (...) z (...) Spółka z o.o.(obecnie (...) S.A), której przedmiotem leasingu zgodnie z art. 1 niniejszej umowy były podajnik łańcuchowy z koszem zasypowym o wartości początkowej 25.600,00 zł. netto, redler jednostanowiskowy do rębaka (...) 600 ZD o wartości początkowej 27.800,00 zł netto oraz rębak zasypowy (...) 600 ZD o wartości początkowej 64.800,00 zł netto. Umowa została zawarta na okres do 31 lipca 2016 roku, o ile nie zostanie rozwiązana lub nie wygaśnie z innych przyczyn. Została zawarta na okres 36 rat plus opłata końcowa w terminem wykupu 15.07.2016r.. Opłaty miały być dokonywane zgodnie z terminarzem spłat, który stanowił załącznik do umowy. W treści umowy w § 3 ust. 1 strony umowy wskazały, że o ile strony nie ustalą innego terminu, jako terminu zawarcia umowy przenoszącej własność rzeczy, strony określają późniejszą z dat tj. 7 dni roboczych po dokonaniu ostatniej z wszystkich płatności w ramach umowy leasingu.

Po uiszczeniu wszystkich rat E. M. (1) po telefonicznych uzgodnieniach z pracownikiem (...) Spółka z o.o.(obecnie (...) S.A) złożyła wniosek o rozłożenie wykupu przedmiotów leasingu na raty, na (...) spółka (...) wyraziła zgodę (pismo z dnia 16.08.2016r.). Raty związane wykupem przedmiotów leasingów miały zostać uregulowane do końca stycznia 2017r..

2. Oskarżona uchybiła terminom płatności kilku rat, w związku z czym pokrzywdzony pismem z dnia 13 lutego 2017r. poinformował E. M. (1), że zawarta pomiędzy nimi w dniu 15 lipca 2016r. umowa wygasła. Tego samego dnia (...) wystawiła na oskarżoną notę obciążeniową na kwotę 59.736,06 zł za bezumowne korzystanie z przedmiotu leasingu oraz na kwotę 9.692,40 zł stanowiącą zobowiązanie E. M. (1) z tytuł nieuregulowaniem wszystkich opłat leasingowych. E. M. (1) pismem z dnia 6 marca 2017r. zwróciła się do pokrzywdzonego z prośbą o wycofanie kary w wysokości 59.736,06 zł.. Wskazała przy tym, iż końcowe płatności wynikające z umowy leasingu przypadały na miesiące, w których oskarżona dysponowała mniejszymi finansami stąd opóźnienie w spłacie końcowych rat.

3. Oskarżona zwróciła się o obniżenie kary umownej pismem z dnia 30 sierpnia 2017r. i w odpowiedzi na jej wniosek (...) Spółka z o.o.(obecnie (...) S.A) decyzją z dnia 6 października 2017r. obniżył wcześniej nałożoną opłatę do kwoty 29.868,03 zł. Oskarżona ponownie w dniu 3 marca 2018r. zwróciła się z prośbą o możliwe maksymalne obniżenie nałożonej kary za korzystanie z przedmiotu leasingu. W odpowiedzi z dnia 12 kwietnia 2018r. obniżono w/w opłatę do kwoty 19.712,90 zł, przy czym wskazano, że do zapłaty pozostała kwota 22.395,60 zł, na którą składają się należności zafakturowane, należność z noty pomniejszona o nadpłatę wynikająca z noty, wartość wykupu pomniejszona o wpłacone zaliczki na wykup oraz koszty windykacji. Leasingodawca poinformował, iż zakończenie przedmiotowej umowy będzie możliwe pod warunkiem uiszczenia wymaganej sumy do dnia 20 kwietnia 2018r. Oskarżona spłaciła całą należność dokonując poszczególnych wpłat od dnia 24.04.2018r. do dnia 29 czerwca 2018r..

4. Dnia 1 października 2018 roku E. M. (1) zwróciła się do (...) S.A. w celu wyjaśnienia nieścisłości związanych ze sprawą. Pełnomocnik E. M. (1) pismem z dnia 10 stycznia 2019r. w związku z wykonaniem ciążącego na niej zobowiązania zwrócił się do Leasingodawcy o wystawienie i doręczenie na jej adres faktury VAT, której nie otrzymała, pomimo wykupu w całości przedmiotu leasingu.

5. W tym czasie 8 stycznia 2019r. (...) S.A z/s. w Ł. złożyło zawiadomienie o popełnieniu przez E. M. (1) przestępstwa z art. 284 § 2 kk. Dnia 15 lutego 2019 roku na wniosek zawiadamiającego dokonano przeszukania firmy oskarżonej U. E. M. (1), gdzie znaleziono przedmioty umowy leasingu, które zabezpieczono na potrzeby przedmiotowego postepowania, a następnie oddano oskarżonej na przechowanie. Pełnomocnik pokrzywdzonego dnia 15 maja 2019 roku złożył wniosek o zwrot rzeczy osobom uprawnionym, tj. (...) S.A. Postanowieniem z dnia 29 lipca 2019 roku K. Wydział dw. z Przestępczością Gospodarczą postanowił zwróć przedmioty (...) S.A z/s. w W. jako osobie uprawnionej ale po stwierdzeniu ich zbędności dla postepowania karnego w trybie art. 230 § 2 kpk..

6. E. M. (1) dnia 16 lipca 2019 roku wniosła pozew przeciwko (...) S.A. w Ł. o ustalenie, że jest właścicielką ruchomości w postaci redlera jednostanowiskowego do rębaka (...) 600 ZD, rębaka zasypowego (...) 600 ZD oraz podajnika łańcuchowego z koszem zasypowym, które zostały opisane w umowie leasingu (...), a także zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XIII Wydział Gospodarczy dnia 19 czerwca 2020r. w sprawie XIII GC 3057/19 wydał wyrok, w którym ustalił, że E. M. (1) jest właścicielem powyższych przedmiotów oraz zasądził od (...) S.A. zwrot kosztów procesu.

7. E. M. (1) zd. M. ma 60 lat. Posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest inż. zootechniki. Jest zamężna. Prowadzi własną działalność gospodarczą z dochodem ok. 2000 zł. Nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. Nie była leczona psychicznie, jest niekarana.

zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu przestępstwa k

umowa leasingu z załącznikami

zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu przestępstwa

umowa leasingu z załącznikami

notatka urzędowa

wyjaśnienia oskarżonej

ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty

zakończenie umowy leasingowej

prośba o wycofanie kary

notatka urzędowa

wyjaśnienia oskarżonej

prośba o obniżenie naliczonej kary umownej

pismo pokrzywdzonego

potwierdzenia płatności

wyjaśnienia oskarżonej

pismo

pismo pełnomocnika E. M. (1)

zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa

wyjaśnienia oskarżonej

zeznania pełnomocnika pokrzywdzonego

notatka urzędowa

postanowienie o żądaniu wydania rzeczy (przeszukaniu)

protokół przeszukania U. E. M. (1)

protokół oddania rzeczy na przechowanie

k. 1-8

k. 10-27

k. 1-8

k. 10-27

k. 100

k. 207-208

k. 29

k. 28

k. 54

k. 100

k. 207-208

k. 55-57

k. 58

k. 59-64

k. 207-208

k. 65-67

k. 68-69

k. 1- 6

k. 207-208

k. 44-45

k. 41

k. 30

k. 38-40

k. 46

k. 95

k. 125-129

e k. 134

k. 158-161

k. 162-163

k. 200 (oryginał wyroku k. 105 akt. sprawy XIII GC 3057/19)

k. 201-206 (oryginał uzasadnienia k. 106-111akt sprawy XIII GC 3057/19)

k. 207

k. 113

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonej

zeznania świadków

dowodu z dokumentów

Oskarżona zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed sądem nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Składając wyjaśnienia przed sądem podała, że do zawarcia umowy leasingowej doszło w jej firmie z przedstawicielem leasingu (...) w K.. Łączna wartość umowy stanowiła 114 tys. złotych netto. (...) był rozliczany na poszczególne raty, na końcu miała być opłata końcowa, tzw. wykup. E. M. (1) podała, że raty były spłacane, natomiast przy płaceniu ostatniej raty skontaktowała się z nią Pani ze strony (...) leasing, która zaproponowała, że po zapłaceniu opłaty manipulacyjnej wykup w kwocie 29 tys. złotych zostanie jej rozłożony na raty. Na co oskarżona wyraziła zgodę. Na przełomie roku zabrakło jej pieniędzy i ostatnie dwie raty zapłaciła z opóźnieniem, w związku z czym (...) wystawił notę obciążeniową na kwotę 59 tys. złotych jako kara za bezumowne korzystanie. Między oskarżoną, a (...) wynikł konflikt o obniżenie powyższej kwoty, z uwagi na uregulowanie całości umowy leasingu. E. M. (1) wskazała, że od końca 2017 roku do czerwca 2020 roku, kiedy to zakończyła się sprawa przed Sądem Rejonowym w Łodzi, (...) cały czas uważało, że wymienione rzeczy, będące przedmiotem leasingu są ich własnością. Po interwencji oskarżonej (...) obniżyło o połowę kwotę 59 tys. złotych, następnie po kolejnych pismach o następne 9 tys. złotych i zostało przy kwocie 19.712,90 złotych. Nie potrafi ona wyjaśnić skąd wzięła się ta kwota. Oskarżona podaje, że łącznie z jakimiś należnościami do zapłaty było 22.395,60 złotych, co zapłaciła w całości. E. M. (1) uważa, iż to ona jest właścicielką tych przedmiotów. Pomimo tego do końca 2019 roku pełnomocnik (...) wraz z policją chcieli jej odebrać jej własność, na co ona nie pozwoliła. Maszyny są bardzo duże i były zamontowane do podłoża. Ich demontaż wymagał wielu osób i dużego sprzętu. W sytuacji oddania tych przedmiotów, oskarżona nie miała pewności, że jeśli wygra sprawę z (...), to te przedmioty do niej wrócą, czy też na drodze sądowej będzie dochodziła odszkodowania z tytuły zabranych rzeczy. Oskarżona jest w posiadaniu prawomocnego wyroku wraz z jego uzasadnieniem, w którym Sąd Rejonowy w Łodzi stwierdził, iż to ona jest właścicielem rzeczy i sąd one u niej. Pomimo tego faktu (...) dotychczas nie wystawił faktury końcowej za wszystkie poniesione opłaty.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej w całym zakresie. Zebrany w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności prawomocny wyrok z jego uzasadnieniem wydany przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XIII Wydział Gospodarczy dnia 19 czerwca 2020r. w sprawie XIII GC 3057/19, w którym stwierdzono, iż właścicielem przedmiotów z umowy leasingu (...) jest E. M. (1), dokumenty znajdujące się w aktach sprawy oraz zeznania świadków nie dały podstaw do podważenia wersji zdarzeń wskazanej przez oskarżoną.

Sąd uznał również za wiarygodne zeznania R. P. oraz K. W., z których wynikały jedynie fakty związane z umową oraz podejmowanymi czynnościami związanymi z odebraniem przedmiotów leasingu.

Sąd uznał za wiarygodne zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty, albowiem brak było podstaw by kwestionować rzetelność ich sporządzenia, przede wszystkim korespondencji pomiędzy oskarżoną i (...), dokumentom w postaci potwierdzeń zapłaty, które zostały przedstawione prawidłowo, ich wiarygodność nie była podważana przez strony, a Sąd nie znalazł powodu, by ich wiarygodność kwestionować z urzędu.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

j.w

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

1.7.  Uniewinnienie

1, 2

E. M. (2)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Przepis art. 284 § 2 k.k. penalizuje zachowanie polegające na sprzeniewierzeniu rzeczy powierzonej i jest typem kwalifikowanym przestępstwa przewłaszczenia określonym w § 1 w/w przepisu. Przedmiotem ochrony jest własność, posiadanie lub inne prawa rzeczowe albo obligacyjne do rzeczy ruchomej lub prawo majątkowe. Ponadto przepis art. 284 § 2 k.k. chroni szczególny stosunek zaufania, którym został obdarzony sprawca przez właściciela rzeczy. Ochrona tego szczególnego stosunku zaufania oraz naruszenie go przez sprawcę sprzeniewierzenia uzasadnia surowszą odpowiedzialność sprawcy dopuszczającego się tej postaci przywłaszczenia (zob.O.Górniok, Systemy prawa karnego…., s. 413). W literaturze przyjmuje się, że dla powierzenia wystarczające jest przekazanie rzeczy w znaczeniu ogólnym, które ujawnia zaufanie do przechowującego (zob.O.Górniok, Systemy prawa karnego…., s. 413; I.Andrejew, W. Świda, W.Wolter, Kodeks…., s. 617).

Przestępstwo określone w art. 284 k.k. jest przestępstwem materialnym, dla którego dokonania ustawa wymaga powstania skutku w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) lub osobę posiadająca inne prawo do rzeczy w wyniku zachowania się sprawcy lub utraty prawa majątkowego. Przywłaszczenie zostaje dokonane w momencie uzewnętrznienia przez sprawcę woli rozporządzenia cudzą rzeczą lub cudzym prawem majątkowym jak własnym z wyłączeniem osoby uprawnionej. Należy do kategorii tzw. przestępstw kierunkowych. Kodeks wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel; tym celem jest włączenie cudzej rzeczy ruchomej lub cudzego prawa majątkowego do majątku sprawcy lub postępowanie z tą rzeczą albo prawem majątkowym jak z własnym. Zamiar pozbawienia osoby uprawnionej własności rzeczy lub prawa majątkowego uzewnętrzniać się może przez bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy przez sprawcę, odmowę jej zwrotu, zaprzeczenie otrzymania, zapewnienie o zwrocie, ukrycie, przekazanie tej rzeczy osobie trzeciej itp. Zgodnie z prezentowanym stanowiskiem SN warunkiem przyjęcia, że sprawca działał z zamiarem bezpośrednim, charakterystycznym dla przestępstwa przywłaszczenia, jest wykazanie, że zachowanie sprawcy jednoznacznie wskazuje na cel, do jakiego zmierzał. Jednoznaczność ta nie może oznaczać nic innego, jak nieodzowność określonego skutku, w tym przypadku zatrzymania rzeczy ruchomej dla siebie lub dla inne osoby (zob. wyrok SN z 12 maja 1976r., V KR 20/76, Gazeta Prawna (...), nr 22). Zachowaniu sprawcy towarzyszyć musi tzw. animus rem sibi habendi, zamiar zatrzymania rzeczy dla siebie lub dla innej osoby (OSNPG 1978, Z. 6, POZ. 64).

Zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie pozwala na przypisanie oskarżonej sprawstwa czynu z art. 284 § 2 k.k. albowiem - dokonując analizy § 3 ust. 1 umowy zawartej przez strony dnia 3 lipca 2013 roku, następnie wysokości i terminów wpłat dokonywanych na poczet tej umowy przez E. M. (1), uzgodnień obu stron związanych z uiszczaniem zaległych należności i kar umownych, a na końcu prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XIII Wydział Gospodarczy dnia 19 czerwca 2020r. w sprawie XIII GC 3057/19 - nie można uznać, że oskarżona E. M. (1) przywłaszczyła sobie cudzą rzecz ruchomą, która wcześniej została jej powierzona. W zawartej umowie strony ustaliły jako terminu zawarcia umowy przenoszącej własność rzeczy „7 dni roboczych po dokonaniu ostatniej z wszystkich płatności w ramach umowy leasingu”. Z uwagi na pewne opóźnienia w spłacie ostatnich rat należności, która miała stanowić wykup umowy na E. M. (1) zostały nałożone różne inne opłaty – kary umowne, które w końcowym efekcie oskarżona uiściła w dniu 29 czerwca 2018r.. Od tego momentu (...) S.A z/s. w W. miał obowiązek przenieść na E. M. (1) własność przedmiotów leasingu w terminie 7 dni, czego nie uczynił. Dopiero na skutego postępowania z powództwa E. M. (1) Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XIII Wydział Gospodarczy dnia 19 czerwca 2020r. w sprawie XIII GC 3057/19 ustalił, że to ona jest właścicielem ruchomości opisanych szczegółowo w umowie leasingu operacyjnego nr (...). W uzasadnieniu w/w wyroku sąd gospodarczy wskazał, iż zobowiązanie finansującego do przeniesienia bez dodatkowego świadczenia własności rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu występuje w umowach leasingu jako konsekwencja tego, że wynagrodzenie pieniężne płacone przez korzystającego w umówionych ratach przez czas trwania leasingu jest co najmniej równe cenie lub wynagrodzeniu za nabycie rzeczy zapłaconemu przez finansującego. Co świadczy o tym, że strony mogą uznać za zasadne, aby po upływie czasu trwania leasingu, korzystający stał się właścicielem rzeczy, w szczególności, że oczekiwana przez finansującego w zamian za sfinansowanie używania albo używania i pobierania pożytków rzeczy korzyść w postaci wynagrodzenia pieniężnego została osiągnięta. Z uwagi na dokonane przelewy w dniach 24 kwietnia 2018r – kwoty 7.395,60 zł, 30 kwietnia 2018r. – kwoty 3.000 zł, 7 maja 2018r. – kwoty 2.000 zł, 25 maja 2018r. – kwoty 2.000 zł, 18 czerwca 2018r. – kwoty 2.000 zł oraz 29 czerwca 2018r. – kwoty 6.000 zł, co stanowi równowartość zapłaty wszystkich należności z tytułu umowy zobowiązującej, wykupy oraz noty obciążeniowej, E. M. (1) uzyskała roszczenie żądania przeniesienia własności przedmiotu leasingu zgodnie z zapisami umowy.

W związku z powyższym uznając, że E. M. (2) nie przywłaszczyła sobie cudzej rzeczy ruchomej, a jedynie na początku jako leasingobiorca korzystała zgodnie z umową z tych rzeczy, a potem stała się ich właścicielem sąd przyjął, że nie mogła wypełnić swoim zachowaniem znamion czynu z art. 284 § 2 kk, który przecież polega na przywłaszczeniu sobie cudzej rzeczy ruchomej. Tym samym sąd uniewinnił E. M. (1) od popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 284 § 2 kk.

Jednocześnie w pkt 2 wyroku Sąd na podstawie art. 230 § 2 k.k. zarządził zwrot właścicielowi E. M. (1) uznanych za dowody rzeczowe w sprawie rzeczy ruchomych w postaci: redlera jednostanowiskowego do rębaka (...) 600ZD, rębaka zasypowego (...) i podajnika łańcuchowego z koszem zasypowym (...) 600ZF, rok produkcji 2013 oddanych w dniu 15.02.2019r. na przechowywane E. M. (1).

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. 3 i 4

W pkt 3 wyroku na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz E. M. (1) kwotę 1200,00 złotych tytułem zwrotu kosztów ustanowionego w sprawie obrońcy z wyboru. Jednocześnie na tej samej podstawie prawnej w pkt. 4 wyroku sąd kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

1Podpis

sędzia Joanna Urbańska –Czarnasiak