Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 846/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Ł. P.

w dniu 29 marca 2022 roku w K. na ulicy (...), prowadził w strefie ruchu lądowego po drodze publicznej pojazd mechaniczny m-ki M. (...) o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, gdy zawartość alkoholu we krwi prowadziła do stężenia przekraczającego wartość 0,5 promila będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu o sygn. akt II K 132/19 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz nie stosował się do dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu o sygn. akt II K 1637/19 obowiązującego od dnia 30 stycznia 2021 roku

tj. czyn z art. 178a§4 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony Ł. P. ma 39 lat, wykształcenie średnie techniczne, z zawodu elektryk samochodowy Jest żonaty, ma na utrzymaniu 1 dziecko w wieku 12 lat. Utrzymuje się z działalności gospodarczej uzyskując obecnie dochód w wysokości 3000 złotych miesięcznie. Oskarżony był wcześniej karany za przestępstwa z art. 178a § 1 kk (Sąd Rejonowy w Pleszewie sygn. akt II K 132/19) i art. 178a § 4 kk (Sąd Rejonowy w Kaliszu sygn. akt II K 1637/19). Oskarżony był wielokrotnie karany za wykroczenia drogowe.

U Ł. P. zdiagnozowano zaburzenia osobowości w przebiegu zespołu zależności alkoholowej.

Wyjaśnienia oskarżonego

Odpis wyroku

Karta karna

Opinia

Informacja o wpisach w ewidencji kierowców

38 – 39, 66

13 – 15

17 – 18, 112 – 113

119 – 124

28 - 29

Oskarżony w dniu 28 marca 2022 r. w godzinach nocnych spożył ok. 200 ml wódki. W dniu 29 marca 2022r. około godz. 10.00 spożył 100 ml wódki.

W dniu 29 marca 2022 roku oskarżony Ł. P. jechał razem z pracownikiem J. P. na miejsce wykonania usługi w K. na ul. (...). W drodze na miejsce pojazdem marki M. o nr rej. (...) kierował J. P.. Kiedy samochód był już na placu położonym przy ul. (...) oskarżony, w czasie gdy J. P. rozmawiał przez telefon, wsiadł za kierownicę pojazdu, uruchomił silnik i przestawił go kilka metrów w obrębie parkingu. W czasie gdy Ł. P. prowadził pojazd marki M. o nr rej. (...) na teren parkingu wjechał patrol policji. Oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które wykazało, iż prowadził on pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości z następującymi wynikami:

-

o godzinie 10:41 – wynik 0,13 mg /l,

- o godzinie 10:42 – wynik 0,23 mg /l

- o godzinie 10:50 - wynik 0,339 mg /l

- o godzinie 10:55 - wynik 0,379 mg /l

Na podstawie oznaczonych poziomów alkoholu można oznaczyć, iż po spożyciu alkoholu w dzień poprzedzający i tuż przed zdarzeniem stężenie alkoholu u oskarżonego prowadziło o godz. 10:25 do przekroczenia poziomu jego stężenia we krwi powyżej 0,5 promila.

Wyjaśnienia oskarżonego

Protokół badania stanu trzeźwości

Świadectwo wzorcowania

Zeznania świadków

J. P.

D. P.

W. K.

W. C.

Opinia biegłego

38 – 39, 66

2,4

3,5

91

90v

90

115

99 - 101

Decyzją Prezydenta Miasta K. nr (...).5430.3.77.2019.MP z dnia 16.06.2019 roku cofnięto Ł. P. uprawnieninia kat. B prawa jazdy w związku z treścią wyroku Sądu Rejonowego w Pleszewie sygn.. akt II K 132/19.

Decyzją nr (...).5430.3.35.2021.MP z dnia 05.03.2021 roku Prezydent Miasta K. cofnął oskarżonemu uprawnienia do kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi w związku z treścią wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu sygn.. akr II K 1637/19.

Kopie decyzji

22 - 25

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony Ł. P. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i w początkowym etapie postępowania sądowego chciał dobrowolnie poddać się karze. Na rozprawie przed sądem nie przyznał się do jego popełnienia. Oskarżony złożył wyjaśnienia w których opisał jaki alkohol spożywał i o której godzinie. Wyjaśnił, iż wsiadł do samochodu aby przejechać pojazdem kilka metrów w obrębie parkingu na którym wykonywał usługę .

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w zakresie nie przyznania się do winy za niewiarygodne i stanowiące linię obrony oskarżonego.

Natomiast w zakresie przebiegu zdarzenia sąd uznał wyjaśnienia za wiarygodne, gdyż w pełni odzwierciedlają ustalony stan faktyczny, a także wzajemnie uzupełniają się z zebranymi dowodami w postaci zeznań świadków oraz dowodami z dokumentów, w tym protokołem użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu oraz opinią biegłego.

Zeznania świadków

Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania świadków J. P. – pracownika oskarżonego, W. C. – zarządcy parkingu na którym doszło do zdarzenia oraz W. K. i D. P. – funkcjonariuszy policji. Opisali oni przebieg zdarzenia oraz sposób zachowania oskarżonego. Pracownik oskarżonego i W. C. jednoznacznie wskazali, iż Ł. P. po przyjeździe na teren parkingu przeparkował pojazd kilka metrów w czasie gdy J. P. rozmawiał przez telefon. Funkcjonariusze policji w swych zeznaniach opisali przebieg interwencji z udziałem oskarżonego.

Opinia biegłego

Sąd uznał za trafną i przydatną dla rozstrzygnięcia jako sporządzoną zgodnie z zasadami sztuki opinię biegłego A. T. w zakresie stężenia alkoholu w organizmie Ł. P. w dniu 29 marca 2022 r. o godzinie. 10.25. Biegły dokonał analizy zbadanego stanu trzeźwości oskarżonego oraz podawanych przez Ł. P. ilości spożytego alkoholu i jego rodzaju. Biegły jednoznacznie wskazał, iż oskarżony w chwili czynu był po spożyciu takiej ilości alkoholu, która prowadziła do stężenia przekraczającego zawartość 0,5 promila alkoholu w jego krwi.

Opinia biegłych psychiatrów

Sąd uznał za trafną i przydatną dla rozstrzygnięcia jako sporządzoną zgodnie z zasadami sztuki opinię biegłych R. Ż. i M. G. w zakresie stanu zdrowia oskarżonego oraz jego zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Biegli w oparciu o badanie oskarżonego wskazali, iż stwierdzili u Ł. P. zaburzenia osobowości w przebiegu zespołu zależności alkoholowej. Zgodnie z opinią biegłych oskarżony miał w chwili czynu zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Jednoznacznie wskazali również, iż Ł. P. wymaga leczenia odwykowego pod nadzorem kuratora.

Dokumenty

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości. Ponadto nie budziła wątpliwości także sprawność urządzenia, za pomocą którego dokonywano pomiaru zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż posiadało ono ważne świadectwo legalizacji.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

X

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

Ł. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Artykuł 178a § 1 k.k. penalizuje czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających. Zgodnie z art. 115 § 16 k. k. człowiek znajduje się w stanie nietrzeźwości, gdy zawartość alkoholu w jego krwi przekracza 0, 5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego te wartość, lub gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0, 25 mg, albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Występek przewidziany w art. 178a § 1 k. k. jest przestępstwem formalnym, które może nastąpić bez względu czy zaistniał jakikolwiek skutek. Stronę podmiotową tego występku stanowi umyślność. Zgodnie z art. 178 § 4 k.k. surowszą odpowiedzialność ponosi sprawca jeżeli czynu określonego w § 1 dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Oskarżony Ł. P. wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 178a § 4 k.k., gdyż po spożyciu alkoholu, gdy zawartość alkoholu we krwi oskarżonego prowadziła do stężenia przekraczającego 0,5 promila wsiadł za kierownicę samochodu, uruchomił go wprowadzając w ruch i przejechał nim kilka metrów. Oskarżony miał pełną świadomość, iż znajduje się w stanie nietrzeźwości. Świadczy o tym fakt, że jako dorosły mężczyzna przewidywał, że po spożyciu łącznie ok 300 ml wódki (z czego część tj. ok. 100 ml po godzinie 10.00 w dniu zdarzenia) znajduje się w stanie nietrzeźwości. Analiza dowodów zebranych w sprawie wskazuje, iż oskarżony działał umyślnie z zamiarem ewentualnym, gdyż zdając sobie sprawę, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, przewidywał możliwość popełnienia przestępstwa i godził się na to.

Wbrew twierdzeniom obrony, iż oskarżony jedynie przestawił pojazd w obrębie parkingu i nie zamierzał jechać dalej nie świadczy o tym, iż oskarżony nie znajdował się w stanie nietrzeźwości. Zgodnie z art. 115 § 16 kk. człowiek znajduje się w stanie nietrzeźwości, gdy zawartość alkoholu w jego krwi przekracza 0, 5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego te wartość, lub gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0, 25 mg, albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Definicja stanu nietrzeźwości wskazując „progowy” poziom stężenia alkoholu jednoznacznie wskazuje, że stan nietrzeźwości zachodzi w relewantnym czasie nie tylko wtedy, kiedy zawartość alkoholu we krwi lub w wydychanym powietrzu w czasie tym owe wskaźniki przekracza, lecz także wtedy, kiedy wprawdzie rzeczonych wskaźników nie przekracza, ale prowadzi do ich przekroczenia. W żaden sposób nie odnosi się przy tym do zamiaru oskarżonego w zakresie kontynuowania dalszej jazdy.

Oskarżony był uprzednio karany wyrokami Sądu Rejonowego P. o sygn. akt II K 132/19 ( art. 178a § 1 kk) oraz Sądu Rejonowego w Kaliszu o sygn. akt II K 1637/19 ( art. 178a § 4 kk). Nie stosował się do obowiązującego dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu o sygn. akt II K 1637/19. Oskarżony mając pełną świadomość orzeczonego wobec niego dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów wsiadł za kierownicę pojazdu mechanicznego, mimo, że nie zachodziła żadna nadzwyczajna sytuacja. Oskarżony mógł wydać pracownikowi polecenie zakończenia prowadzonej rozmowy telefonicznej i przestawienie pojazdu.

Sąd z opisu czynu i kwalifikacji prawej wyeliminował zapis dotyczący prowadzenia przez oskarżonego pojazdu pomimo wydanych decyzji Prezydenta Miasta K. nr (...).5430.3.77.2019.MP z dnia 16.06.2019 roku o cofnięciu uprawnień kat. B oraz decyzji nr (...).5430.3.35.2021.MP z dnia 05.03.2021 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi. Wskazane w opisie czynu decyzje zostały wydane w związku z wyrokami skazującym oskarżonego za czyny z art. 178a § 1 kk i art. 178a § 4 kk. Pomiędzy art. 180a kk, a art. 178a § 4 kk zachodzi zatem rzeczywisty, niewłaściwy – pomijalny zbieg przepisów ustawy.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny Sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako znaczny. Przemawia za tym postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonych dóbr.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do spożycia alkoholu. Jako okoliczność obciążającą sąd wziął po uwagę uprzednią karalność oskarżonego.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. P.

1

1

Sąd przyjął, iż stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako duży. Okoliczność, iż w wyniku działania oskarżonego nie doszło do żadnego zdarzenia drogowego z jego udziałem nie stanowi tu okoliczności łagodzącej. Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował wyrażenie skruchy przez oskarżonego oraz fakt, iż Ł. P. przejechał kierowanym przez siebie pojazdem mechanicznym zaledwie kilka metrów jedynie w celu jego przeparkowania. Jako okoliczność obciążającą przyjął zaś uprzednią karalność Ł. P. za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 kk uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd na podstawie art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 37a § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 20 złotych, uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara w pełni zrealizuje wobec niego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość. Oskarżony ma stałe źródło dochodu. Z uwagi na wymienione wyżej okoliczności Sąd uznał, iż wymierzenie kary ograniczenia wolności byłoby niecelowe z uwagi na prowadzoną przez oskarżonego działalność gospodarczą. Przy wymiarze ilości stawek dziennych grzywny, na podstawie art. 33 § 3 k.k. Sąd uwzględnił sytuację majątkową, rodzinną i osobistą oskarżonego ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 złotych.

Ł. P.

2

1

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k., kolejny raz Sąd na podstawie art. 42 § 3 i 4 k. k. orzekł w stosunku do Ł. P. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio. Przy wymiarze środka karnego chodzi nie tylko o kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa, ale w pierwszym rzędzie o cele, które zakaz ma osiągnąć wobec oskarżonego, przede wszystkim cele zapobiegawcze, wysunięte przed cele wychowawcze. Taka hierarchia celów została przyjęta przez ustawodawcę także przy orzekaniu środków karnych (zob. art. 56 k.k. w zw. z art. 53 § 1 k.k.). Jasne jest więc, że obligatoryjny przecież zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych dożywotnio służy faktycznemu wyeliminowaniu z ruchu jako kierowców tych osób, które dopuściły się przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. wymienionego w art. 42 § 3 k.k.. Oskarżony mimo orzeczonych wobec niego środków karnych w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów nadal uczestniczy w ruchu drogowym.

Ł. P.

3

1

W związku ze skazaniem oskarżonego za czyn z art. 178a § 4 kk, na podstawie art. 43a§2 k.k., sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Na podstawie art. 627 kpk sąd uwzględniając sytuację majątkową i wysokość dochodów oskarżonego zasądził od Ł. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 2628,06 złotych tytułem kosztów sądowych i opłaty od wymierzonej kary.

8. PODPIS

Sędzia Marta Przybylska