Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 834/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. G.

W dniu 9 marca 2024 roku w K. na ul. (...), woj. (...) kierował w strefie ruchu lądowego pojazdem mechanicznym m-ki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, ponadto w tym samym miejscu i czasie nie stosował się do zakazu kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu o sygn. akt II K 1226/22 obowiązującego od dnia 01 grudnia 2022 rok do dnia 1 grudnia 2025r. na okres 3 (trzech) lat,

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 9 marca 2024 roku, w godzinach wieczornych wypił alkohol. Około godziny 21:15 oskarżony D. G. prowadził pojazd mechaniczny marki V. (...) o nr rej. (...) w K., przy ul. (...).

Oskarżony został zatrzymany do kontroli drogowej, funkcjonariusze Policji wyczuli od oskarżonego woń alkoholu. Z uwagi na to przeprowadzili badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. I badanie godz. 21:29 wykazało 1,06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, II badanie godz. 21:50 wykazało 1,05 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony prowadząc pojazd posiadał aktywny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych kategorii B, obowiązujący w okresie od dnia 1 grudnia 2022 roku do dnia 1 grudnia 2025 roku.

Kolejne badania trzeźwości przeprowadzono w siedzibie K. w K., z wynikami: I badanie godz. 22:05 wykazało 0,978 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, II badanie godz. 22:07 wykazało 1,002 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Pojazd, którym poruszał się oskarżony posiadał średnią wartość rynkową w wysokości 4.600,00 złotych.

Notatka urzędowa

Protokół badania stanu trzeźwości
Wydruk z systemu (...)

Wyjaśnienia oskarżonego

Wydruk

k. 1, 44

k. 4, 6

k. 11, 43

k. 37-38,k. 99

k. 45-53

Oskarżony był w przeszłości karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 18 listopada 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1226/22 za przestępstwo z art. 244 k.k. Wyrokiem tym orzeczono wobec oskarżonego zakaz kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat. Wyrok uprawomocnił się w dniu 1 grudnia 2022 roku.

Pismo

Odpis wyroku

k. 12

k. 13

W toku rozprawy głównej przeprowadzono wobec oskarżonego opinię biegłych psychiatrów. Z opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, że u oskarżonego D. G. nie rozpoznano zaburzeń psychicznych w typie psychozy, istotnych zaburzeń nastroju, wtórnych organicznych zmian w (...) i upośledzenia umysłowego. Stwierdzono natomiast uzależnienie mieszane od substancji psychoaktywnych (alkohol, dopalacze) i osobowość o cechach nieprawidłowych dyssocjalnych. Jego zaburzenia nie miały wpływu na jego zdolność do zrozumienia swojego działania i pokierowania swoim postępowaniem.

Opinia sądowo-psychiatryczna

k. 92-98

Oskarżony ma aktualnie 31 lat. Jest kawalerem, posiada czworo dzieci, na które ma orzeczone alimenty w łącznej kwocie 2000 złotych. Posiada wykształcenie podstawowe, nie posiada wyuczonego zawodu. Utrzymuje się z pracy w charakterze pomocnika kuriera w Niemczech, z dochodem około 4000 złotych netto miesięcznie. Oskarżony nie posiada żadnego majątku. Widnieje w ewidencji kierujących pojazdami silnikowymi lun motorowerami naruszających przepisy ruchu drogowego. Oskarżony był wielokrotnie karany za różne rodzajowo przestępstwa. Oskarżony leczy się psychiatrycznie i od uzależnień, nie leczy się neurologicznie.

Informacja

Odpis wyroku łącznego

Dane osobopoznawcze

Notatka

Karta karna

k. 10

k. 25-26

k. 37, 71

k. 40

k. 62-64

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

nieosobowy materiał dowodowy

Niniejsza adnotacja dotyczy wszystkich dowodów z dokumentów - sąd oparł się na całej zgromadzonej w toku postępowania dokumentacji, uznając ją za w pełni wiarygodną. Dokumenty w postaci protokołów i notatek oraz informacji o naruszeniach wpisanych do ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego i wydruk z systemu (...), pism, odpisów wyroków zostały sporządzone bądź uzyskane przez funkcjonariuszy policji, wykonujących czynności w sprawie. Żadna ze stron nie kwestionowała tych dokumentów, sąd również nie znalazł podstaw, aby czynić to z urzędu i dokumentom tym wiarygodności odmówić.

Żadna ze stron nie podważała prawdziwości danych uzyskanych z karty karnej, sąd również nie miał wątpliwości, iż dane te są prawdziwe, pochodzą one od podmiotu uprawnionego do sporządzenia dokument i profesjonalnego.

Opinię sądowo - psychiatryczną sąd ocenił jako pełną i jasną. Zespół biegłych w sposób kategoryczny wypowiedział się w zakresie stanu psychicznego oskarżonego oraz jego poczytalności w momencie popełnienia czynu. Opinia cechuje się szczegółową argumentacją. Żadna ze stron nie podnosiła co do niej żadnych wątpliwości. Dlatego też Sąd oparł się na niej w całości.

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony w trakcie postępowania przygotowawczego przyznał się do zarzucanego mu czynu, po czym wskazał, iż żałuje swojego postępowania i odmawia składania wyjaśnień. W trakcie rozprawy głównej oskarżony wskazał, iż prowadził pojazd na drodze wewnętrznej, wyjeżdżał z garażu i zatrzymano go pod domem, na parkingu. Alkohol spożył tego samego dnia w godzinach wieczornych. Oskarżony dodał, iż jeździł na zakazie. Nie miał zamiaru nigdzie jechać tego dnia, a jedynie chciał wyjechać z garażu, żeby wystawić pojazd za garaż.

Wyjaśnienia oskarżonego zostały uznane za wiarygodne, w szczególności w zakresie, w jakim przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wskazując na czasookres spożywania alkoholu. Tego rodzaju oświadczenie koreluje z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Oskarżony przyznał się do tego czynu zarówno bezpośrednio po jego popełnieniu, jak i przed sądem w toku rozprawy głównej.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

D. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony jest sprawcą zarzucanego mu czynu z art. 178a § 4 k.k. Czyn ten jest czynem zabronionym, bezprawnym i karalnym. Sąd nie znalazł okoliczności wyłączających winę oskarżonego. Jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Miał pełną możliwość rozpoznania bezprawności czynu i owej bezprawności był świadomy. Dokonując czynu oskarżony działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, Sąd wykluczył możliwość zaistnienia któregoś z kontratypów. Oskarżony miał możliwość zachować się w zgodzie z panującym porządkiem prawnym, a jednak nie zrobił tego. Z uwagi na to Sąd uznał oskarżonego za winnego wskazanego czynu. Ponadto zasadnym było uzupełnienie opisu czynu o wskazanie, iż obowiązuje do dnia 1 grudnia 2025 roku.

Na wstępie dalszych rozważań wskazać należy, iż Sąd przy orzekaniu zastosował przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu na dzień 13 marca 2024 roku jako względniejsze dla sprawcy. Od dnia 14 marca 2024 roku obowiązuje przepis art. 44b k.k. oraz art. 178a § 5 k.k. obligujący Sąd do orzeczenia przepadku pojazdu mechanicznego sprawcy lub przepadku równowartości pojazdu kierowanego przez sprawcę w przypadku stwierdzenia stężenia alkoholu powyżej 0,75 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Wobec powyższego przepisy Kodeksu karnego obowiązujące do dnia 13 marca 2024 roku jawią się jako względniejsze dla sprawcy.

Opisanym wyżej działaniem oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa opisanego w art. 178a § 4 k.k. Zgodnie z art. 178a § 4 k.k. jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Przestępstwo to jest przestępstwem powszechnym – zatem oskarżony jako osoba zdatna do ponoszenia odpowiedzialności karnej może być podmiotem tego czynu. Dobrem chronionym przez art. 178a k.k. jest bezpieczeństwo w komunikacji w aspekcie eliminowania z ruchu osób znajdujących się w stanie nietrzeźwości lub odurzenia. Przestępstwo ma charakter formalny, polega na abstrakcyjnym narażeniu na niebezpieczeństwo. Czyn ten można popełnić jedynie z winy umyślnej (Kodeks karny. Komentarz, red. A. Grześkowiak, C.H. Beck, wyd. 7, 2021). Warunkiem przypisania sprawcy popełnienia występku z art. 178a § 4 KK jest wcześniejsze prawomocne skazanie za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości albo prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości w okresie obowiązywania środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 15 stycznia 2020 r. III KK 610/18, L.).

Oskarżony był karany za czyn z art. 244 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 18 listopada 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1226/22, którym orzeczono zakaz kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat, obowiązujący od dnia 1 grudnia 2022 roku do dnia 1 grudnia 2025 roku.

Zgodnie z treścią art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu przekracza granicę 0,5‰, albo 0,25 mg w 1 dm ³ wydychanego powietrza lub prowadzi do stężenia przekraczającego te wartości. Oskarżony w chwili popełnienia czynu znajdował się w stanie nietrzeźwości wyrażającym się stężeniem 1,06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim. Wynika to z działań podjętych przez sprawcę oraz wprost z jego wyjaśnień złożonych w toku postępowania przygotowawczego. Wskazać przy tym trzeba, że oskarżony jest osobą dorosłą, znającą skutki spożycia alkoholu dla organizmu, mimo to po spożyciu alkoholu kierował pojazdem.

Zdaniem Sądu stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny. Oceniając stopień szkodliwości społecznej tego czynu, mając w tym zakresie na względzie kwantyfikatory wskazane w art. 115 § 2 k.k. oskarżonego należy w pierwszej kolejności wskazać, iż prowadzenie pojazdu w stanie w jakim znajdował się oskarżony, nadto uprzednia karalność z art. 244 k.k. stanowi okoliczność przemawiającą na niekorzyść oskarżonego. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, nadto stwarzał realne zagrożenie dla bezpieczeństwa dla innych uczestników ruchu drogowego. O powyższym świadczy przede wszystkim fakt stężenia alkoholu w organizmie – 1,06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Powyższe okoliczności popełnienia czynu, w ocenie Sądu pozwalają przyjąć, że zarówno wina oskarżonego jak i szkodliwość społeczna jego czynu były znaczne.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. G.

1

1

Za popełnienie przypisanego czynu z art. 178a § 4 k.k. oskarżonemu groziła kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

W ocenie Sądu karą adekwatną do wagi popełnionego czynu, stopnia społecznej szkodliwości oraz stopnia winy jest kara 8 miesięcy pozbawienia wolności. Okolicznością obciążającą była uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego, a ponadto stopień stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu. Nadto uwzględnił postać zamiaru bezpośredniego. Ponadto Sąd miał na uwadze stopień winy i społecznej szkodliwości czynów, które ocenił jako znaczne. Sąd uwzględnił, iż oskarżony godził w dobro prawne, jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Sąd nie dopatrzył się szczególnych okoliczności łagodzących.

W myśl art. 53 k.k. Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu.

Miarkując karę w stosunku do oskarżonego D. G. Sąd kierował się wskazanymi wyżej dyrektywami wymiaru kary.

Zdaniem Sądu orzeczona kara jest sprawiedliwa i słuszna w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr. Uwzględniając postawę oskarżonego, jego warunki osobiste i dotychczasowy sposób życia Sąd uznał, iż takie orzeczenie kary jest adekwatnym dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Ponadto sąd z uwagi na kategoryczne brzmienie art. 37a § 2 k.k. obowiązujące od dnia 1 października 2023 r. zwolniony był od rozważań w zakresie wymiaru innej rodzajowo kary niż przewidziana pierwotnie w sankcji art. 178a § 4 k.k.

D. G.

2

1

Z uwagi na rodzaj przestępstwa (przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji) i okoliczność, że dokonano go w stanie nietrzeźwości, co zagraża bezpieczeństwu w komunikacji, Sąd orzekł wobec oskarżonego na podstawie art. 42 § 3 k.k. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio.

D. G.

4

1

Na podstawie art. 43a § 3 k.k. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000,00 złotych. Zdaniem Sądu, uwzględniając miesięczne dochody oskarżonego zasadnym było wymierzenie świadczenia pieniężnego w najniższej przewidzianej ustawą wysokości.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. G.

3

1

Ponieważ oskarżony D. G. został w toku postępowania przygotowawczego zatrzymany i dlatego okres ten na podstawie art. 63 §1 k.k. należało zaliczyć na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

6

Oskarżony był w niniejszym postępowaniu, na etapie postępowania przed sądem reprezentowany przez obrońcę ustanowionego z urzędu. Sąd przyznał obrońcy koszty pomocy prawnej świadczonej z urzędu w wysokości 1653,12 złotych w tym należny podatek VAT, których wysokość ustalono w oparciu o przepis § 4 ust. 3, § 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz.U 2024.763).

Biorąc nadto pod uwagę sytuację finansową oraz rodzinną oskarżonego, Sąd uznał za zasadne zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za niniejsze postępowanie, orzekając o tym na podstawie art. 624 k.p.k.

Podpis

sędzia Daniel Hudak