Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 828/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. M. (1),

dniu 14 stycznia 2021 r. w K. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. A. (1) wdarł się do wnętrza mieszkania i wbrew żądaniu zamieszkujących w nim A. K. i K. K. (1) miejsca tego nie opuścił, tj. czyn z art. 193 kk

1.1.2.

A. A. (1)

w dniu 14 stycznia 2021 r. w K. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. M. (1) wdarła się do wnętrza mieszkania zamieszkiwanego przez A. K. i K. K. (1), tj. czyn z art. 193 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Mieszkanie położone w K., przy ul. (...) oznaczone numerem 56 stanowi współwłasność małżeńską M. M. (1) i H. M..

Wobec M. M. (1) oraz H. M. toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego. Postępowanie to zainicjował M. M. (1) pismem z wnioskiem z dnia 25 września 2019 r., w którym domagał się rozliczenia pobieranych przez H. M. dochodów z majątku wspólnego, tj. czynszu najmu przedmiotowego mieszkania za okres od stycznia 2014 r. do dnia wydania postanowienia. Wiosek ten został zarejestrowany w Sądzie Rejonowym w Kaliszu pod sygnaturą I Ns 1006/19.

W kwietniu 2020 r. oskarżony utracił zatrudnienie.

W dniu 13 listopada 2020 r. oskarżony przyjechał do K., by ustalić, czy przedmiotowe mieszkanie jest zamieszkane. Rozmawiał wtedy z A. i K. K. (1) – którzy wynajmowali to mieszkanie od H. M. – i tylko z nią mieli podpisaną umowę. Poinformował ich wtedy, że chce się przenieść do K.. Następnie zażądał aby się wyprowadzili lub przelewali na konto M. M. (1) połowę czynszu. Na podjęcie decyzji dał im dwa tygodnie. 4 grudnia 2020 r. w bezpośredniej rozmowie oskarżony zażądał od K. K. (1) natychmiastowego opuszczenia mieszkania, na co ten się nie zgodził. W dniu 14 stycznia 2021 r. do mieszkania zajmowanego przez K. i A. K., wraz z A. A. (1) i jej synem J. A. przyjechał M. M. (1). Aby dostać się do wnętrza mieszkania oskarżony zablokował drzwi nogą, popchnął drzwi a następnie wszedł do mieszkania, za nim weszli A. A. (1) oraz J. A.. Siostra oskarżonego wraz synem mieli pomóc oskarżonemu w przeprowadzce, wnosili do mieszkania kartony. A. A. (1) i jej syn opuścili mieszkanie dobrowolnie.

Wobec konfliktu wezwano funkcjonariuszy policji. Na miejsce przyjechali funkcjonariusze P. S. i A. M.. Oskarżony nie chciał opuścić mieszkania również w obecności funkcjonariuszy, dopiero pouczenie o możliwości zastosowania środków bezpośredniego przymusu skłoniło oskarżonego do opuszczenia mieszkania.

1. akta I Ns 1006/19, a w nich wniosek

2. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

3. częściowo wyjaśnienia oskarżonej

4. częściowo zeznania J. A.

5. zeznania P. S.

6. zeznania A. M.

7. częściowo zeznania H. M.

8. częściowo zeznania A. K.

9. częściowo zeznania K. K. (1)

10. umowa najmu

11. wydruk korespondencji

12. raport działań,

13. odpis protokołu

1. k. 3-8 akt INs1006/19

2. k. 133-134,

3. k.134-135

4. k. 153

5. k. 48, 152

6. k. 43,152-153

7. k. 169-170

8. k. 183-184, 14

9. k. 184, 33-34

10. k. 3-5

11. k. 20-21

12. k. 23

13. k. 36-38

M. M. (1) ma 49 lat. Ma wykształcenie wyższe prawnicze i ekonomiczne. Utrzymuje się z działalności gospodarczej. Jest właścicielem majątku w postaci nieruchomości. Jest rozwiedziony, na utrzymaniu ma dwoje dzieci. Nie był uprzednio karany.

1.  Dane osobowe

2.  Dane o karalności

1.  K. 70, 133

2.  K. 92

A. A. (1) ma 54 lata. Ma wykształcenie średnie, jest ogrodnikiem. Utrzymuje się z dochodów uzyskiwanych z czynszu najmu. Jest współwłaścicielką nieruchomości. Jest mężatką. Ma jedno samodzielne dziecko. Nie była karana.

3.  Dane osobowe

4.  Dane o karalności

3.  K. 70, 133

4.  91

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

7.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. akta I Ns 1006/19, a w nich wniosek

2. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

3. częściowo wyjaśnienia oskarżonej

4. częściowo zeznania J. A.

5. zeznania P. S.

6. zeznania A. M.

7. częściowo zeznania H. M.

8. częściowo zeznania A. K.

9. częściowo zeznania K. K. (1)

10. umowa najmu

11. wydruk korespondencji

12. raport działań,

13. odpis protokołu

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: A. K.. K. K. (1), H. M. w zakresie zawarcia umowy najmu mieszkania położonego w K. przy ul. (...). S. W., faktycznego zajmowania tego mieszkania przez A. i K. małż. K. wraz z dziećmi. Sąd dał także wiarę zeznaniom tych świadków w zakresie w jakim podawali oni, iż w listopadzie 2020 r. M. M. (1) informował ich że jest współwłaścicielem mieszkania a następnie żądał wyprowadzenia się lub przelewania na jego konto połowy wysokości czynszu. Sąd dał tym świadkom wiarę, iż krytycznego dnia M. M. (1) wtargnął do mieszkania zajmowanego przez A. i K. K. (1). Zeznania A. i K. K. (1) były podobne choć nie identyczne w tym zakresie. K. K. (1) podkreślał, iż nie widział przebiegu zdarzenia od samego początku, a H. M. podkreślała, iż o okolicznościach pojawienia się oskarżonego w mieszkaniu wiedziała z relacji państwa K.. Należy zauważyć, iż świadkowie ci nie mieli interesu w tym, by składać fałszywe zeznania. Wskazywali na naganne zachowanie oskarżonego tylko tego jednego dnia chociaż mieli kontakt z oskarżonym już wcześniej. Sąd dał wiarę zeznaniom H. M. w zakresie w jakim podała ona, iż jej były mąż od wielu lat miał świadomość, że to ona pobiera czynsz najmu z tego mieszkania – znajduje to odzwierciedlenie w treści protokołu z rozprawy z dnia 14 stycznia 2016 r. w sprawie III Rc 424/15 Sądu Rejonowego w Kaliszu, w której to rozprawie oskarżony uczestniczył oraz treść wniosku M. M. (1) inicjującego postępowanie w sprawie I Ns 1006/19 Sądu Rejonowego w Kaliszu.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych oraz zeznaniom świadka J. A. w zakresie przyczyn zajścia będącego przedmiotem niniejszego postępowania, przekazywania informacji najemcom o tym, iż istnieje współwłaściciel mieszkania, przekazywania żądań. Świadczą o tym: wydruk z komunikatora, zeznania świadków A. K. i K. K. (1) a także H. M.. Sąd dał także wiarę pokrzywdzonym , iż nie godzili się w dniu 14 stycznia 2021 r. na wejście oskarżonych do mieszkania, świadczą o tym treści z komunikatora, przygotowanie oskarżonych do wprowadzenia się do mieszkania bez względu na okoliczności (przyniesienie kartonów), a w końcu opuszczenie mieszkania przez oskarżonego dopiero po zagrożeniu użyciem środków bezpośredniego przymusu. W tym zakresie zeznania świadków znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach funkcjonariuszy Policji.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

2. częściowo wyjaśnienia oskarżonej

3. częściowo zeznania J. A.

4. częściowo zeznania H. M.

5. częściowo zeznania A. K.

6. częściowo zeznania K. K. (1)

Sąd z przyczyn opisanych wyżej nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych oraz zeznaniom J. A. jakoby nie doszło do siłowego wejścia do mieszkania zajmowanego przez pokrzywdzonych.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego jakoby nigdy nie akceptował sytuacji, w której jego była żona pobiera czynsz najmu, nie wiedział, iż mieszkanie to jest wynajmowane. Stoi to w sprzeczności z zeznaniami H. M., zaprotokołowanym przebiegiem rozprawy z 14 stycznia 2016 r. w sprawie III Rc 424/15 oraz treścią wniosku oskarżonego o podział majątku wspólnego.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków A. K., K. K. (1) oraz H. M. w zakresie w jakim wskazywali oni, iż oskarżony M. M. (1) został wyprowadzony z mieszkania. Nie znajduje to odzwierciedlenia w żadnych materiałach ale także w zeznaniach interweniujących funkcjonariuszy Policji, którzy zgodnie przyznali, iż wobec odmowy opuszczenia lokalu zagrozili oskarżonemu użyciem środków przymusu bezpośredniego jednak takie środki nie zostały zastosowane.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

M. M. (1),

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 193 k.k. karze podlega ten, kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza. Dla A. A. (1) mieszkanie zajmowane przez A. i K. K. (1) było mieszkaniem cudzym.

Niewątpliwie oskarżony M. M. (1) był w dacie zdarzenia współwłaścicielem przedmiotowego mieszkania i nie był strona umowy najmu tego mieszkania.

Osobą uprawnioną w rozumieniu art. 193 KK jest jednostka legitymująca się prawnym tytułem do przebywania w określonym, wyodrębnionym lokalowo lub terytorialnie miejscu, stanowiącym najczęściej wyodrębnioną nieruchomość lub pomieszczenia przynależne. Podobnie ten status może wynikać z uznawanego prawnie stanu faktycznego, takiego jak posiadanie. Uprawnienie to może wynikać z różnych podstaw (właściciel, dzierżawca, użytkownik, najemca, dozorca, a także osoba, co do której istnieje domniemanie, że działa zgodnie z wolą gospodarza – zob. R.A. Stefański, Prawnokarna ochrona, s. 174; por. T. Bojarski, Karnoprawna, s. 107 i n. oraz s. 120 i n.). Najpowszechniejsze stanowi prawo własności, ponadto przydział lokalu przez organ administracji lub spółdzielnię mieszkaniową, prawa użytkowania, dzierżawy, dożywocia (zobowiązania), umowy najmu. Możliwa jest wielość uprawnień do mieszkania, np. właściciela i najemcy. I tak właściciel jest uprawniony do korzystania z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa oraz rozporządzania nią (art. 140 k.c.), zaś najemca uzyskuje możliwość używania rzeczy (art. 659-668 k.c.). Właściciel, wynajmując mieszkanie, wyzbywa się przez to na rzecz najemcy uprawnień w zakresie korzystania z lokalu. Do ochrony praw najemcy lokalu stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności (art. 690 k.c.). W ten sposób urzeczywistnia się ochrona nietykalności mieszkania jako dobra osobistego. Treść art. 193 KK gwarantuje lokatorowi niezależną od właściciela rzeczy prawnokarną ochronę wynajętego mieszkania. W konsekwencji wynajęte czy oddane np. w dożywotnie użytkowanie mieszkanie staje się dla właściciela miejscem "cudzym", gdyż przekazał on część swoich uprawnień na inne osoby (post. SN z 21.7.2011 r., I KZP 5/11, OSNwSK 2011, Nr 8, poz. 65). Osobą uprawnioną, także w stosunku do właściciela, jest również najemca domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo dzierżawca ogrodzonego terenu, z tym że z ograniczeniami wynikającymi z prawa cywilnego (A. Zoll, w: A. Zoll, KK. Komentarz. Część szczególna, t. 2, 2008, s. 536; T. Bojarski, Karnoprawna ochrona, s. 107–108). Na uwadze należy mieć, iż chociaż oskarżony nie był stroną umowy najmu jednak fakt, iż mieszkanie to jest przez jego żonę, a później byłą żonę wynajmowane innym osobom, oraz iż to ona pobiera czynsz najmu był znany i akceptowany. Oskarżony nie podjął żadnych kroków prawnych, by zmienić ten stan rzeczy poza wystąpieniem o podział majątku wspólnego, w tym o rozliczenie pożytków uzyskanych z tego mieszkania. W szczególności nie wystąpił z roszczeniami o bezumowne korzystanie z mieszkania, czym groził pokrzywdzonym, o opróżnienie lokalu, stwierdzenie nieważności umowy. Trudno też uznać, iż znajdował się w stanie wyższej konieczności, gdyż pracę utracił jeszcze kwietniu 2020 r. a mieszkaniem zainteresował się dopiero w listopadzie 2020 r.

Oskarżeni działali umyślnie z zamiarem bezpośrednim, o czym świadczy przywiezienie i wniesienie do mieszkania kartonów. W celu dokonania komentowanego przestępstwa konieczna jest świadomość wejścia bez podstawy prawnej oraz bez zgody osoby uprawnionej do miejsca określonego w przepisie lub pozostawania w takim miejscu wbrew żądaniu osoby uprawnionej (A. Zoll, w: A. Zoll, KK. Komentarz. Część szczególna, t. 2, 2008, s. 537; M. Mozgawa, w: M. Mozgawa, KK. Komentarz, 2010, s. 397; J. Wojciechowska, w: B. Kunicka-Michalska, J. Wojciechowska, Przestępstwa przeciwko wolności, s. 68). Wobec postawy pokrzywdzonych, oskarżeni nie mieli podstaw, by przypuszczać, iż opuścili oni mieszkanie zgodnie z sugestiami oskarżonego M. M. (1), który jak wynika z okoliczności (dzwonił lub pukał do drzwi) nie użył oryginalnych kluczy do mieszkania, by do niego wejść.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

2.

A. A. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Warunkowo umarzając postępowanie karne wobec A. A. (1), Sąd miał na uwadze, iż wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonej nie była znaczna – art. 66 § 1 k.k. Wprawdzie oskarżona działała umyślnie z zamiarem bezpośrednim – wiedziała, iż mieszkanie zostało przez H. M. wynajęte innym osobom - jednak działała ona na prośbę brata. Była to jej jedyna wizyta w tym mieszkaniu. Nadto, co znalazło odzwierciedlenie w opisie czynu dobrowolnie opuściła mieszkanie. Oskarżona nie była karana. Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy Sąd uznał, iż było to jednorazowe naruszenie prawa i wystarczającym będzie warunkowe umorzenie postępowania na okres próby 1 roku – art. 67 § 1 k.k. na podstawie art. 67 § 3 k.k. Sąd orzekł o świadczeniu pieniężnym aby wzmocnić zapobiegawcze działanie rozstrzygnięcia.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. M. (1)

1.

I.

1. Wymierzając oskarżonemu karę 70 stawek dziennych grzywny Sąd miał na uwadze, iż oskarżony działał umyślnie. Godził w cudzą prywatność, prawo do niezakłóconego korzystania z zajmowanego lokalu. Oskarżony miał możliwość przeprowadzenia tych czynności na drodze prawnej, ale nie skorzystał z tej możliwości. Był przy tym zdeterminowany ponieważ nie tylko wszedł do mieszkania wbrew woli pokrzywdzonych ale też nie chciał opuścić tego mieszkania nawet na żądanie funkcjonariuszy Policji. Dlatego Sąd uznał, iż stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego był średni. Okolicznością łagodzącą przy wymiarze kary była uprzednia niekaralność oskarżonego i złożenie wyjaśnień, okolicznością obciążającą współdziałanie z inną osobą.

Wysokość stawki dziennej została ustalona z uwzględnieniem sytuacji osobistej i ekonomicznej oskarżonego.

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4.

Sąd na podstawie art. 627 § 1 k.p.k. obciążył oskarżonych kosztami sądowymi mając na uwadze ich stosunkowo niewielką wysokość oraz możliwości finansowe oskarżonych.

7.Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko