Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 802/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. B. (1)

w dniu 17 grudnia 2021 roku w K., znajdując się pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy bez powodu wszczął awanturę domową, podczas której uderzył wspólnie z nim zamieszkującą konkubinę M. Ł. pięścią w głowę, a następnie ciągnął ją za włosy po schodach, w wyniku czego pokrzywdzona doznała obrażeń w postaci: widocznego obrzęku i niewielkich rozcięć wargi dolnej i górnej, obrzęku i zasinienia okolicy kości jarzmowej prawej, które naruszyły czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni,

tj. czyn z art. 157 § 2 i 4 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pokrzywdzona M. Ł. w dacie czynu pozostawała (i pozostaje nadal) w związku konkubenckim z oskarżonym D. B. (1), z którego posiadają wspólne dziecko - syna F. B. (w chwili czynu lat 6). Ww. wspólnie zamieszkiwali w wynajmowanym mieszkaniu (znajdującym się w budynku wielorodzinnym na III piętrze) przy ul. (...) w K..

W dniu 16/17 grudnia 2021 roku oskarżony D. B. (1) nie wrócił na noc do domu. Pokrzywdzona M. Ł. 17 grudnia 2021 roku w godzinach porannych zaprowadziła ich syna do przedszkola. Gdy wracała czekał na nią pod blokiem znajdujący się pod wpływem alkoholu i narkotyków oskarżony. Doszło między nimi do kłótni, pokrzywdzona odmówiła wspólnego powrotu do domu w wyniku czego oskarżony uderzył ją pięścią w głowę, a następnie siłą zaciągnął ją do mieszkania, mimo, iż pokrzywdzona początkowo chciała wrócić się i uciec, to w końcowej fazie (między II a III piętrem) oskarżony ciągnął pokrzywdzoną znajdująca się w bezwładnej pozycji (na plecach, w bezruchu) siłą za włosy w górę po schodach, powodując uderzanie przez nią o stopnie. Ww. zdarzenie zaobserwował sąsiad K. C. ww. zamieszkujący na IV piętrze, który zaniepokojony dobiegającymi do niego odgłosami – hałas, krzyki i błagania pokrzywdzonej o litość - otwierając drzwi swojego mieszkania wyjrzał na klatkę schodową. Po wyciągnięciu przez niego telefonu w celu nagrania przedmiotowego zdarzenia, po zauważeniu tego faktu przez ww., pokrzywdzona wstała i udali się oni pospiesznie do mieszkania - M. Ł. została przez oskarżonego do niego wepchnięta, zamykając drzwi za sobą. K. C. zdecydował się zadzwonić na Policję i poinformować o ww. zdarzeniu, które było dla niego szokujące. Dodatkowo zdarzenie zarejestrowała prywatna kamera monitoringu zainstalowana na korytarzu nad drzwiami jego mieszkania.

Po przybyciu na miejsce funkcjonariuszy Policji próbowano dobić się (wielokrotnie pukając i dzwoniąc dzwonkiem oraz podając „Policja otwierać!) do drzwi mieszkania stron, bezskutecznie. W związku z czym wobec dobiegających z niego dalszych hałasów, w tym wołania pokrzywdzonej o pomoc i krzyków oskarżonego ją wyzywającego, a także dźwięku przewracanych przedmiotów, z uwagi na fakt bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia pokrzywdzonej zdecydowano się wyważyć drzwi wejściowe. Po siłowym wejściu do mieszkania zauważono pobitą i roztrzęsioną pokrzywdzoną z widocznymi bardzo świeżymi obrażeniami na twarzy w postaci zasinień i opuchnięć, a także zakrwawionych ust ze śladami krwi na kurtce oraz bardzo pobudzonego i agresywnego oskarżonego, który nie stosował się do poleceń i stawiał opór, wobec czego zastosowano wobec niego środki przymusu bezpośredniego. W mieszkaniu panował nieład i nieporządek.

W organizmie oskarżonego stwierdzono zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu na poziomie 0,617 mg/l oraz obecność we krwi środków psychotropowych oddziałujących na ośrodkowy układ nerwowy jak alkohol w stężeniu powyżej 0,5 ‰.

Z uwagi na ww. stan nietrzeźwości i odurzenia oskarżony w znacznej mierze nie pamięta przebiegu zdarzeń z dnia 17 grudnia 2021 roku.

Pokrzywdzona w chwili zdarzenia była trzeźwa, a przeprowadzone badanie krwi nie wykazało obecności w jej organizmie substancji odurzających i psychotropowych. Po pojawieniu się służb wykazywała trudność w nawiązaniu kontaktu, odmawiała pomocy, unikała rozmów i mimo wszystko próbowała chronić oskarżonego, co determinowane było dużym stopniem zastraszenia jej przez niego.

D. B. (1) swoim działaniem w dniu 17 grudnia 2021 roku spowodował u swojej konkubiny M. Ł. obrażenia ciała w postaci obrzęku i rany wargi dolnej i górnej oraz obrzęku i zasinienia okolicy kości jarzmowej prawej.

Biegły medyk sądowy uznał, iż powyższe obrażenia naruszają czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni, a mechanizm ich powstania może odpowiadać uderzeniu w głowę pięścią lub uderzaniu głową/twarzą o twarde przedmioty jak np. kant schodów.

Ponadto stwierdził, że mechanizm powstania obrażeń może odpowiadać wersji podawanej przez poszkodowanego.

Notatka urzędowa

1, 79

Protokół przeszukania

6-8, 25-27, 28-29

Protokół oględzin

Dokumentacja fotograficzna

Nagranie

Materiał poglądowy

10-14, 57, 98-99

58

59

60-69, 100-102

Zeznania świadka K. C.

17v-18, 217

Protokół badania stanu trzeźwości

Częściowo zeznania świadka R. Ł.

Zaświadczenie lekarskie

Zeznania świadka S. B.

Zeznania świadka P. W.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Opinia sądowo-lekarska

Sprawozdanie z badania

19, 23

49v-50, 211

54

73v-74, 211

77, 211v-212

93, 170v, 210v

126

137-140, 142-144

W dniu zdarzenia w związku z podejrzeniem, że pokrzywdzona jest dotknięta przemocą w rodzinie wszczęto postępowanie w ramach procedury Niebieskiej Karty, wskazując jako osobę wobec której istnieje podejrzenie, ze stosuje przemoc w rodzinie oskarżonego.

Niebieska Karta

30-36

Oskarżony D. B. (1) ma 26 lat. Posiada wykształcenie podstawowe. Pracuje jako spedytor z dochodem 5000-7000 zł netto miesięcznie. Kawaler. Bez majątku. Na utrzymaniu posiada konkubinę oraz dziecko w wieku 8 lat. Dotychczas karany - wymierzano kary wolnościowe. Od 2022r. uczestniczy w zajęciach terapeutycznych z zakresu psychoterapii uzależnień w kontakcie indywidualnym. Obecnie wobec oskarżonego nie są prowadzone interwencje Policji czy skargi sąsiedzkie.

dane osobopoznawcze

210

karta karna

107-108, 206

zaświadczenie

238

wywiad kuratora

223-225

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. B. (1)

jw.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt, iż to nie oskarżony spowodował w dniu 17.12.2021r. u pokrzywdzonej ww. obrażenia ciała.

wyjaśnienia oskarżonego

170v, 210v

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę oskarżonemu w zakresie w jakim przyznał, że tego dnia wciągnął pokrzywdzoną do domu za włosy, bo ona nie chciała z nim iść, chciała uciec, podając, iż ciągnął ją za włosy po schodach.

Nadto za wiarygodne sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w zakresie okoliczności bezspornych, tj. faktu, iż oskarżony tego dnia znajdował się w stanie nietrzeźwości (co powodowało, iż wiele okoliczności z tego dnia nie pamięta, a przedstawiona przez niego wersja zdarzeń stanowi jedynie wyimaginowaną i dopasowaną post faktum linię obrony mającą na celu umniejszenie jego winy i odpowiedzialności karnej w związku z prowadzonym postępowaniem), a tego dnia pomiędzy nim a pokrzywdzoną wyniknęła kłótnia wobec której nie chciała ona wrócić z oskarżonym do domu, a on siłą ją do tego zmusił

1.1.1

zeznania świadka K. C.

Sąd oparł się na zeznaniach tego świadka dając im wiarę w całości. Świadek ten przedstawił szczegółowy przebieg wydarzeń będących podstawą sformułowanych zarzutów a jego zeznania pokrywają się ze zgromadzonym w sprawie pozostałym materiałem dowodowym - który sąd uznał za wiarygodny - w szczególności z utrwalonym nagraniem, zeznaniami funkcjonariuszy Policji przybyłymi na miejsce zdarzenia oraz opinią biegłego medyka sądowego.

Były one spójne, logiczne, obiektywne, a wskazany przez świadka przebieg zdarzeń korespondował ze zgromadzonym w materiałem dowodowym będący postawą wskazanego i odtworzonego stanu faktycznego.

1.1.1.

zeznania świadków S. B. i P. W.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania tych świadków. Zdaniem Sądu, brak jest podstaw aby wątpić w prawdziwość tychże zeznań. Zeznania te były spójne i rzeczowe, nie zachodziły żadne okoliczności podważające ich wiarygodność. Świadkowie rzetelnie i krótko po zdarzeniu (jeszcze tego samego dnia) zrelacjonowali przebieg zdarzeń których byli świadkami, zastane okoliczności i poczynione spostrzeżenia. Widzieli dokładnie obrażenia ciała pokrzywdzonej, w tym od krwi brudną odzież, a także byli bezpośrednimi obserwatorami i odbiorcami negatywnego zachowania oskarżonego.

1.1.1.

opinia sądowo-lekarska

Opinia jest jasna, rzeczowa, kompletna i została sporządzona przez osobę, która posiada specjalistyczną wiedzę w swojej dziedzinie.

1.1.1.

Nieosobowy materiał dowodowy

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości, nie była kwestionowana przez strony. Za szczególnie istotne dla rozstrzygnięcia uznano w tym zakresie utrwalony w formie nagrania z monitoringu przebieg zdarzenia oraz sporządzone materiały poglądowe obrazujące obrażenia pokrzywdzonej.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

częściowo

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony w toku całego postępowania nie przyznał się do popełnienia przedmiotowego czynu. Wyjaśnił, że to nie on spowodował tego dnia obrażenia ciała u pokrzywdzonej. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie nie znalazły potwierdzenia w materiale dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny i stanowiły jedynie przyjęta linię obrony. Wszystkie okoliczności sprawy doprowadziły do przekonania, że wersja zdarzenia przedstawiona przez oskarżonego jest niezgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

zeznania świadka D. B. (2)

Sąd w zasadzie pominął zeznania tego świadka, gdyż nie była naocznym świadkiem zdarzenia z dnia 17.12.2021r. Szczątkowe informacje na jego temat posiadała jedynie z relacji stron, których Sąd za wiarygodne nie uznał.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

D. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 157 § 2 k.k. penalizuje czyn polegający na spowodowaniu naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia trwający poniżej 7 dni. Uszczerbek na zdrowiu obejmuje uszkodzenia ciała (naruszenie ciągłości tkanek), które mogą polegać zarówno na zewnętrznym zranieniu, jak i na spowodowaniu obrażeń narządów wewnętrznych. Jest to przestępstwo materialne (skutkowe) i warunkiem odpowiedzialności jest wina sprawcy oraz związek przyczynowy między zachowaniem się sprawcy, a spowodowanym skutkiem. Przestępstwo to było ściągane z urzędu wobec treści art. 157 § 4 k.k., gdyż pokrzywdzoną jest osoba najbliższa zamieszkująca wspólnie ze sprawcą.

Po dokonanej analizie materiału dowodowego stwierdzić należy, iż oskarżony D. B. (1) swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona czynu określonego w art. 157 § 2 i 4kk., bowiem w dniu 17 grudnia 2021r. naruszył czynności narządów ciała swojej konkubiny M. Ł. na czas poniżej 7 dni. W ocenie sądu obrażenia na ciele pokrzywdzonej stwierdzono zebranym materiałem dowodowym oraz odnotowane w opinii medycznej w pełni potwierdzają ustaloną przez Sąd wersję zdarzeń w zakresie okoliczności i mechanizmu ich powstania. Również biegły medyk, w swojej opinii nie miał żadnych wątpliwości, że ujawnione obrażenia ciała mogły powstać w okolicznościach zawartych w aktach sprawy tj. wskutek uderzenia pięścią w twarz oraz uderzania twarzą o twarde przedmioty takie jak kant schodów.

Zarzucony oskarżonemu czyn był przez niego zawiniony, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonego. Oskarżony w chwili dokonania zarzucanego mu czynu rozumiał jego znaczenie i mógł pokierować swoim postępowaniem. Miał zdolność rozpoznania bezprawności czynu i zachodziła normalna sytuacja motywacyjna. Podmiotową stronę omawianego występku stanowi umyślność. Oskarżony działał umyślnie i to z zamiarem bezpośrednim.

W niniejszej prawie wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Zgromadzone w sprawie dowody wykazały, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu a zarazem Sąd uznał, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu jest znaczny

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżona

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7

10

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu sąd wziął pod uwagę elementy przedmiotowe i podmiotowe. Mając na uwadze okoliczności popełnienia czynu i dotychczasowe postępowanie oskarżonego nie potraktował go jako jednorazowego zdarzenia nie świadczącego o demoralizacji (z uwagi na jego brutalność, przedmiotowe traktowanie pokrzywdzonej, wykorzystanie swojej przewagi nad nią) i przyjął, że dla osiągnięcia celów postępowania karnego konieczne wymierzenie jest adekwatnej do wagi czynu kary. Sąd uznał za właściwe wymierzenie kary grzywny 180 stawek dziennych po 10 zł każda. P. ustalaniu ilości stawek Sąd uwzględnił uwarunkowania popełnienia przestępstwa tj. charakter czynu zabronionego, winę, okoliczności wpływające na zaostrzenie (uprzednia karalność, przestępstwo popełnione z niskich pobudek, w stanie nietrzeźwości, wobec osoby najbliższej) bądź złagodzenia kary (pojednanie z pokrzywdzoną). Powyższa kara spełnia dyrektywy wymiaru kary z art. 53 k.k. w tym znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu wynikający z przedmiotu ochrony. W ocenie Sądu takie ukształtowanie kary wymierzonej oskarżonemu spełni wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także cele prewencji generalnej oraz kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd miał na uwadze, iż oskarżony działał na szkodę osoby najbliższej, zważając także na fakt, iż pokrzywdzona wybaczyła mu to zachowanie, nadal pozostaje z nim w związku i wspólnie wychowują małoletnie dziecko, a jej obrażenia były co do zasady powierzchowne i krótkotrwałe - wywołały tzw. lekki uszczerbek na zdrowiu. Nadto oskarżony obecnie próbuje ustabilizować swoją sytuację życiową, w tym podjął terapię uzależnień, na którą regularnie uczęszcza.

Sąd wymierzając oskarżonemu karę łączną grzywny kierował się dyrektywami określonymi w art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. Sąd wymierzył ją niewiele powyżej jednostkowej kary grzywny wymierzonej oskarżonemu za przedmiotowy czyn, stosując system zbliżony do zasady absorpcji, przyjmując pozytywną prognozę wobec przyszłego zachowania się oskarżonego. Wymierzając karę łączną oskarżonemu Sąd zastosował sposób asperacji, który w przeciwieństwie do rozwiązań skrajnych (kumulacji oraz absorpcji) nie narzuca sądowi sztywnych granic wymierzanej kary łącznej, czym stwarza mu komfort wymierzenia kary w rozmiarze w pełni adekwatnym do rozpatrywanego przezeń przypadku, uznając, iż kara łączną 210 stawek dziennych grzywny, przy pozostawieniu stawki tożsamej do kar jednostkowych, będzie wystarczająca dla osiągniecia celów postepowania. Nadto odpowiada możliwościom finansowym oskarżonego.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

12

Oskarżony posiada dochody w wysokości pozwalającej na uiszczenie kosztów procesu w całości, Wobec czego zgodnie z treścią art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. zasądzono od niego na rzecz Skarbu Państwa całość wygenerowanych w trakcie postępowania kosztów sądowych tj. kwotę 2672,05 zł tytułem wydatków, na które złożyły się koszty uzyskania opinii biegłych (4), wydatki w postępowaniu przygotowawczym i sądowym w postaci opłat za uzyskanie informacji z K. (2x30zł) oraz ryczałtu za doręczenia (2x20zł).Nadto Sąd obciążył oskarżonego opłatami od wymierzonych kar i tak – 180 zł za wymierzoną w punkcie 1. karę pozbawienia wolności oraz 210 zł za wymierzoną w punkcie 10. karę łączną grzywny. O powyższym orzeczono wobec treści art. 616-618 k.p.k. określających zakres kosztów procesu. Wysokość wydatków i opłat ustalając na podstawie ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23.06.1973r. oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dna 18.06.2003r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postepowaniu karnym.

7.  Podpis

sędzia Daniel Hudak