Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 790/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1

M. W.

w dniu 26 stycznia 2022r w K., działając wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość: substancji psychotropowych w postaci alfa (...) w ilości łącznej 22,663 grama netto stanowiące co najmniej 225-krotną porcję niezbędną do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej po raz pierwszy oraz nowych substancji psychoaktywnych w postaci etazenu w ilości łącznej 27,562 grama netto, stanowiące co najmniej 276 - krotną porcję niezbędna do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej po raz pierwszy, tj. czynu z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. „O przeciwdziałaniu narkomanii” i z art. 62b ust 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. „O przeciwdziałaniu narkomanii” w zw. z art. 11 § 2 k.k.

tj. czyn z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. „O przeciwdziałaniu narkomanii” i z art. 62b ust 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. „O przeciwdziałaniu narkomanii” w zw. z art. 11 § 2 k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 26 stycznia 2022r. ok. godz. 10:45 funkcjonariusze K. K. podczas pełnionego patrolu zmotoryzowanego przy ul. (...) w K. zauważyli idącego chodnikiem M. W., który na widok patrolu cofnął się i wyrzucił szybkim ruchem należące do niego dwa woreczki foliowe z zapięciem strunowym z zawartością suszu koloru zielono-brunatnego do kosza. W związku z czym wylegitymowano, zatrzymano i przeszukano M. walczaka.

Następnie funkcjonariusze po zabezpieczeniu ww. substancji udali się wraz z oskarżonym pod adres jego pobytu tj. ul. (...) K., gdzie po dokonaniu przeszukania pomieszczeń mieszkalnych w szafie garderobianej znajdującej się w pokoju dziennym ujawniono należące do oskarżonego znaczne ilości suszu w postaci owiniętych czarną folią strecz trzech woreczków strunowych z zawartością kolejnych 57 woreczków strunowych zawierających susz roślinny koloru zielono-brązowego. Ujawniono także gotówkę w kwocie łącznej 2450 zł. Ww. substancje oraz gotówkę zabezpieczono.

Zabezpieczone substancje w siedzibie K. w K. poddano oględzinom oraz sprawdzeniu testerem narkotykowym uzyskując wynik pozytywny.

Ujawnione u oskarżonego substancje poddano badaniom. Podczas nich wykazano, iż środki zabezpieczone u oskarżonego M. W. stanowią:

- susz roślinny w ilości 22,663 grama netto zawierający w swym składzie (...) tj. substancję psychotropową, której łączna ilość odpowiada 185-krotnej porcji niezbędnej do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej ją po raz pierwszy, co stanowi znaczną ilość tej substancji;

- susz roślinny w ilości 27,562 grama netto zawierający w swym składzie etazen (należący do grupy syntetycznych opioidów) tj. nową substancję psychoaktywną, której łączna ilość odpowiada 276-krotnej porcji niezbędnej do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej ją po raz pierwszy, co stanowi znaczną ilość tej substancji.

Zgodnie z ostrzeżeniem Głównego Inspektora Sanitarnego etazen stanowi bardzo niebezpieczny narkotyk będący zamiennikiem heroiny lub fentanylu. O. ten jest szczególnie niebezpieczny ze względu na jego właściwości toksyczne oraz dużą siłę działania – przyjmuje się, że jest 60 razy mocniejszy niż morfina.

Notatka urzędowa

Protokół użycia testera narkotykowego

Protokół zatrzymania osoby

Protokół przeszukania

Protokół oględzin

k.1

k.7, 11

k. 3

k. 4-6, 8-10

k. 12-15, 16-18

Wyjaśnienia oskarżonego

Częściowo k.43; k. 151-152, 157

Opinia biegłego sądowego

k. 84-125, 138

M. W. ma 28 lat. Posiada wykształcenie podstawowe. Kawaler. Nie posiada nikogo na utrzymaniu. Bez majątku. Uprzednio wielokrotnie karany, w tym na karę pozbawienia wolności.

dane osobopoznawcze

k. 218v

karta karna

k.292-293

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. W.

w dniu 26 stycznia 2022r w K., działając wbrew przepisom ustawy oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował udzielić nieustalonym dotychczas osobom substancje psychotropowe w postaci alfa (...) w ilości łącznej 18,596 grama netto stanowiące co najmniej 185 - krotną porcję niezbędna do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej po raz pierwszy oraz nowe substancje psychoaktywne w postaci estazenu w ilości łącznej 31,629 grama netto, stanowiące co najmniej 316 - krotną porcję niezbędna do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej po raz pierwszy, w ten sposób, że posiadał znaczną ilość wymienionych substancji przygotowanych do dystrybucji, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie go przez funkcjonariuszy Policji

tj. czyn z art. o czyn z art. 13 § 1kk w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy „O przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt, iż oskarżony znalazł przedmiotowe substancje i nie miał wiedzy, iż stanowią one środki zabronione (narkotyki).

Wyjaśnienia oskarżonego

43

Fakt, iż oskarżony M. W. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował udzielić nieustalonym dotychczas osobom substancje psychotropowe w ten sposób, że posiadał znaczną ilość wymienionych substancji przygotowanych do dystrybucji, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie go przez funkcjonariuszy Policji.

brak

2.  OCena DOWOdów

Lp. faktu z pkt 1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał oskarżonemu wiarę w zakresie w jakim konsekwentnie w toku postepowania przyznawał się on do zarzucanego mu czynu w zakresie posiadania przedmiotowych substancji zabronionych, jednocześnie zaprzeczając jakoby miał zamiar je komukolwiek udostępniać czy odsprzedawać. Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie pozytywnie albowiem brak jest jakiegokolwiek dowodu, który świadczyłby o tym, że oskarżony udzielał innym osobom posiadane przez siebie środki, czy też usiłował tego dokonać. Fakt posiadania znacznej ilości woreczków strunowych z zawartością zabronionych substancji może wskazywać na taki zamiar, ale nie jest to wystarczający dowód na przyjęcie usiłowania ich udzielania innym osobom.

opinia biegłego

Opinie oceniono jako jasną, rzeczową i kompletną. Zostały sporządzone przez osobę posiadającą wiadomości specjalne z dziedziny analizy kryminalnej i przestępczości narkotykowej. Nie była ona kwestionowana.

dokumenty

urzędowe

Za pełnoprawny dowód należało uznać zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty, gdyż zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji. Prawdziwość i autentyczność tych dokumentów w ocenie Sądu nie budziła wątpliwości., nie była kwestionowana przez strony.

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przypisał oskarżonemu popełnienie czynu z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 62b ust. 1 i 2 powołanej ustawy w zw. z art. 11 § 2 kk. Czyn ten był przez oskarżonego zawiniony, brak było jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonego. Oskarżony w chwili dokonania zarzucanego mu czynu rozumiał jego znaczenie i mógł pokierować swoim postępowaniem. Miał zdolność rozpoznania bezprawności czynu i zachodziła normalna sytuacja motywacyjna.

Zgodnie z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 tegoż przepisu, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jest to przestępstwo powszechne, formalne i trwałe. Przedmiotem ochrony w art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest życie i zdrowie społeczeństwa jako całości (życie i zdrowie publiczne). Ponadto w przypadku posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych na własny użytek przedmiotem ochrony jest dobro indywidualne w postaci zdrowia i życia konkretnej osoby. Czyn opisany w art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi typ kwalifikowany związany z posiadaniem znacznej ilości odurzających lub substancji psychotropowych. Przestępstwo z ww. artykułu można popełnić umyślnie, z zamiarem zarówno bezpośrednim, jak i ewentualnym (Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, red. T. Srogosz, wyd. 2). Dla penalizacji posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej znaczenie ma ilość narkotyku pozwalająca na choćby jednorazowe użycie w dawce przyjętej za typową dla danego środka czy substancji (Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz., red: A. Ważny, wyd. 3, 2022). Posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie o sygn. akt V KK 425/12, LEX nr 1293872). Znamię czasownikowe „posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo nad rzeczą. Znamię „znacznej ilości” środków odurzających i substancji psychotropowych czy ziela konopi innych niż włókniste dotyczy takiej ilości, która umożliwia jednorazowe zażycie ww. narkotyków i odurzenie się nimi przez co najmniej kilkadziesiąt osób (tak: SN w postanowieniu z 1.02.2007 r., III KK 257/06 OSNwSK 2007/1, poz. 339; SN w wyroku z 14.07.2011 r., IV KK 127/11, LEX nr 897769; SA w W. w wyroku z 9.12.2022 r. II AKa 154/22, Legalis nr 2880478).

Wobec przypisania oskarżonemu czynu związanego z posiadaniem znacznej ilości substancji zawierającej etazen, który zgodnie z opinią biegłego stanowi szczególnie niebezpieczną nową substancję psychoaktywną, czyn oskarżonego w tym zakresie zakwalifikowano z art. 62b ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowiącego, iż kto, wbrew przepisom ustawy, posiada nowe substancje psychoaktywne podlega grzywnie, a jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość nowych substancji psychoaktywnych sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. W tym kontekście za szczególnie istotny uznać należy pogląd wyrażony przez SA we W. w wyroku z 30.05.2003 r. sygn. akt II AKa 167/03, z którego nadto wynika, iż „wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności (…) jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe”, a więc znaczenia w tym zakresie nabrał również rodzaj posiadanego środka narkotycznego.

Oskarżony działał przy tym z zamiarem bezpośrednim. Wynika to z działań podjętych przez sprawcę oraz wprost materiału dowodowego wskazującego na ujawnienie u oskarżonego znacznej ilości narkotyków zarówno podczas przeszukania jego osoby jak i pomieszczeń mieszkalnych w których przebywał na tamten czas. Jak wynika z opinii biegłego z zakresu fizykochemii ujawniona przy oskarżonym łączna ilość narkotyków niezbędna do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej po raz pierwszy jest niezaprzeczalnie znaczna. Zgodnie bowiem z orzecznictwem i doktryną niewątpliwie posiadana przez oskarżonego ilość stanowiąca 185-krotną porcję i 276-krotną porcję stanowią znaczną ilość substancji psychotropowych i substancji odurzających. Sąd przy tym zmienił kwalifikację prawną oraz opis czynu przyjętą w akcie oskarżenia, uznając iż czyn oskarżonego nie stanowił czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, a stanowił przestępstwo określone w art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W związku z powyższym należało wyeliminować z opisu czynu okoliczności faktyczne dotyczące usiłowania udzielenia wskazanych powyżej substancji i przyjąć, iż oskarżony je posiadał. Na gruncie niniejszej sprawy należy wskazać, iż przyjęcie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu w akcie oskarżenia stanowiłoby naruszenie zasady opisanej w art. 5 § 2 k.p.k., zgodnie z którym niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. Zasada ta ma miejsce wówczas, gdy po podjęciu wszelkich możliwych prób ustalenia prawdziwego stanu rzeczy przez sąd i oskarżyciela publicznego oraz dokonania przez sąd pełnej swobodnej oceny dowodów uzna on, że nadal występują u niego nieusuwalne wątpliwości, które powinny mieć charakter konkretny i realny, czyli uniemożliwiający stworzenie sędziowskiego przekonania. Oznacza to, że wątpliwości te powinny być tego rodzaju, że nie mogą zostać rozstrzygnięte przez dalsze czynności procesowe (Kodeks postępowania karnego. Komentarz., red. A. Sakowicz, wyd. 10, rok 2023). Wątpliwości co do przypisania oskarżonemu zarzucanego w akcie oskarżenia czynu nie dało się usunąć przez dalsze czynności procesowe, ponadto oskarżony nie przyznał się do tego czynu, przyznając, iż posiadał wskazane powyżej substancje, a oskarżyciel żadnymi dowodami nie wykazał, aby oskarżony swoim działaniem wypełnił znamiona art. 13 § 1 kk w zw. z art. 59ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, żaden materiał dowodowy zgromadzony w sprawie na to wprost nie wskazuje, a sam fakt znalezienia u oskarżonego znacznej ilości narkotyków nie stanowi w tym zakresie żadnego dowodu przy braku innych relewantnych okoliczności ten fakt dowodzących, takie przyjęcie byłoby zbyt dużym uproszczeniem i nadinterpretacją faktów ustalonych w postępowaniu. By mówić bowiem o usiłowaniu, konieczne jest wykazanie, że sprawca bezpośrednio zmierzał do dokonania czynu zabronionego, którego to elementu bezpośredniości w odniesieniu do czynu zarzucanego oskarżonemu nie wykazano. Polskie prawo nie przewiduje karania za zamiar popełnienia przestępstwa, jeśli w żaden sposób nie przystąpiono do jego realizacji. Za usiłowanie udzielania nie może zostać uznane samo posiadanie znacznej ilości środków odurzających. W dalszym ciągu bowiem okoliczności te nie świadczą o fazie czynu bezpośrednio poprzedzającej jego dokonanie. Na gruncie kodeksu karnego granicę pomiędzy zawsze karalnym usiłowaniem a wyjątkowo karalnym przygotowaniem wyznacza cecha bezpośredniości zachowania, zrealizowanego przez sprawcę pomiędzy chwilą podjęcia zamiaru a dokonaniem. Tylko takie zachowanie może być uznane za usiłowanie, które już bezpośrednio zmierza do dokonania (tak SN w wyroku z dnia 10 marca 2006 roku, sygn. akt: V KK 278/05). Usiłowanie musi być z czymś bliższym dokonania niż tylko stworzeniem warunków do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania (tak SN w wyroku z dnia 18 lutego 1997r., sygn. akt: III KKN 132/96). Na gruncie niniejszej sprawy trudno nawet przyjąć, aby oskarżony czynił przygotowania do popełnienia czynu z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, a samo przygotowanie nadto na gruncie powołanej ustawy w zakresie przedmiotowej kwalifikacji prawnej proponowanej przez prokuratora nie jest karalne. Wobec powyższego nie sposób na podstawie analizy całego zebranego w sprawie materiału dowodowego przyjąć, że oskarżony podejmował jakiekolwiek działania bezpośrednio zmierzające do jego realizacji. Nie upoważnia do tego sam fakt, że posiadał on znaczącą ilość nielegalnych substancji. Wobec braku innych, nawet poszlakowych dowodów świadczących o zamiarze odpłatnej dystrybucji tych środków uznano proponowaną przez oskarżyciela publicznego kwalifikację za zbyt daleko idącą.

Analizując stopień społecznej szkodliwości czynu sąd wziął pod uwagę kwantyfikatory określone w art. 115 § 2 k.k. W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego jest znaczna, dokonując tej oceny Sąd uwzględnił to, iż oskarżony naruszył dobro prawne godząc w życie i zdrowie publiczne. Sąd wziął pod uwagę również znaczną ilość środków będących przedmiotem przypisanego oskarżonemu czynu. Sąd miał na uwadze również postać zamiaru; oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony miał świadomość, iż popełniany przez niego czyn jest czynem zabronionym, mimo to podjął działania zmierzające do zrealizowania jego znamion.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

3.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Oskarżony

Przytoczyć okoliczności

M. W.

1

Przestępstwo z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Przestępstwo z art. 62b ust. 1 i 2 zagrożonego jest karą grzywy, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.

Na podstawie art. 11 § 3 kk Sąd był zobligowany do wymierzenia kary na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stało na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Miarkując karę w stosunku do oskarżonego sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w przepisie art. 53 kk. Sąd uwzględnił jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność oskarżonego, w tym za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Istotną więc okolicznością obciążającą była uprzednia, kilkunastokrotna karalność oskarżonego, za przestępstwa umyślne, w tym za przestępstwo podobne. Jedyną okolicznością łagodzącą było przyznanie się do winy w zakresie posiadania substancji zabronionych. Wymierzając karę oskarżonemu sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, które to ocenił jako znaczne.

W ocenie sądu karą adekwatną do wagi popełnionego czynu, stopnia społecznej szkodliwości oraz stopnia winy, jest kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta będzie dla oskarżonego odczuwalna, nie tylko w sposób dostateczny, ale będzie również dolegliwa w stopniu odpowiadającym wadze popełnionego przez oskarżonego czynu. Sąd uznał, że takie ukształtowanie kary wymierzonej oskarżonemu spełni wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także cele prewencji generalnej oraz kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jest ono także adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego.

Oskarżonego uznać można za osobę zdemoralizowaną, do pożądanej refleksji nie skłoniły go wcześniejsze wyroki karne. W ocenie sądu wymierzona kara spełnia swoje zadania również w zakresie prewencji generalnej polegającej na kształtowaniu w społeczeństwie poszanowania prawa. Wobec powyższego oraz wobec faktu, iż oskarżony w dacie czynu był karany na kare pozbawienia wolności co do oskarżonego niemożliwym było zastosowanie dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. Mimo ww. okoliczności kara wymierzoną oskarżonemu i tak zdecydowanie można uznać za oscylującą w dolnych wymiaru kary za zarzucane mu przestępstwo.

4.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

M. W.

5

6a

7

Na podstawie art. 63 §1 k.k. na poczet orzeczonej kary zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie w dniu 26.01.2022r.

O przepadku zabezpieczonych substancji zabronionych i zarządzeniu ich zniszczenia orzeczono w trybie art. 70 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 44 § 2 kk w zakresie opakowań. Orzeczenie w tym zakresie miało charakter obligatoryjny.

Zgodnie z art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w razie skazania za przestępstwo określone w art. 53-63 sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Biorąc pod uwagę powyższe należało orzec od oskarżonego na rzecz Stowarzyszenia (...) z/s w W. nawiązkę w kwocie 1.500,00 złotych. W ocenie sądu jest to kwota odpowiednia do popełnionego przez oskarżonego czynu.

5.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

8

Wobec skazania oskarżonego Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od niego częściowe koszty sądowe w kwocie 1500 zł, w pozostałym zakresie zwalniając go od ich ponoszenia. Sąd kierował się możliwościami finansowymi i zarobkowymi oskarżonego, a także wysokością wymierzonej nawiązki, wobec czego zgodnie art. 624 §1 k.p.k. zwolnił go od części kosztów sądowych.

6.  Podpis