II K 567/23 - wyrok Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2023-08-21
Sygn. akt II K 567/23
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 sierpnia 2023 roku
Sąd Rejonowy w Kaliszu, Wydział II Karny
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marta Sadowska
Protokolant: sekretarz sądowy Wiktoria Zagórowska
po rozpoznaniu w dniu 07.07.2023 r. i 21.08.2023 r.
sprawy S. D. , syna C. i R. z domu B.,
urodzonego w dniu (...) w S.,
oskarżonego o to, że:
W dniu 07 marca 2023 roku w miejscowości W. gm. S., woj. (...), groził słownie swojej mamie R. D. uszkodzeniem, wyważeniem drzwi wejściowych prowadzących do domu uderzając je rękoma i kopiąc nogą, przy czym wypowiedziane groźby wzbudziły u zagrożonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione
tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.
W dniu 07 marca 2023 roku w miejscowości W. gm. S., woj. (...), groził słownie swojemu bratu B. D. uszkodzeniem, wyważeniem drzwi wejściowych prowadzących do domu uderzając je rękoma i kopiąc nogą, przy czym wypowiedziane groźby wzbudziły u zagrożonego uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione
tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.
oskarżonego S. D., w miejsce zarzucanych mu czynów opisanych w punkcie I (pierwszym) i w punkcie II (drugim), uznaje za winnego tego, że w dniu 7 marca 2023 roku w miejscowości (...), gm. S., woj. (...), uderzając pięściami i kopiąc w drzwi wejściowe prowadzące do ich domu, dwukrotnie groził słownie swojej matce R. D. oraz swojemu bratu B. D. ich uszkodzeniem i wyważeniem oraz wdarciem się do ich domu wbrew ich woli oraz wbrew postanowieniu Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 31 stycznia 2023 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt III Ka 62/23, orzekającego wobec oskarżonego zakaz przebywania w dotychczasowym miejscu zamieszkania ( (...), gm. S.), zakaz kontaktowania się w jakikolwiek sposób z pokrzywdzonymi R. D. i B. D. oraz zakaz zbliżania się do wymienionych na odległość mniejszą niż 30 metrów, przy czym wypowiedziane groźby wzbudziły u zagrożonych uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, tj. przestępstwa wyczerpującego dyspozycję art. 190 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 190 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet wymierzonej mu kary pozbawienia wolności okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 7 marca 2023r. od godz. 11:25;
na podstawie art. 41 a § 1 i 4 k.k. orzeka wobec oskarżonego S. D. zakaz zbliżania się na odległość 30 metrów do pokrzywdzonych R. D.
i B. D. na okres 1 ( jednego ) roku;
na podstawie art. 41 a § 1 i 5 k.k. orzeka wobec oskarżonego S. D. nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonymi R. D. i B. D. położonego w miejscowości (...), gmina S., na okres 1 (jednego) roku;
przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz adwokata Ł. J. kwotę 1.682,64
(jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt dwa 64/100) złote, obejmującą 23% podatek
od towarów i usług (...), tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;
zwalnia oskarżonego od ponoszenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
SSR Marta Sadowska
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 567/23 |
||||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
||||||||||||||||
USTALENIE FAKTÓW |
||||||||||||||||
Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||||
1. |
S. D. |
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 21 sierpnia 2023 roku |
||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
Oskarżony S. D. i pokrzywdzony B. D. są braćmi. Pokrzywdzony mieszka wspólnie z ich matką, R. D. w miejscowości (...). Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 30 listopada 2022 roku w sprawie o sygn. akt 1246/22 S. D. skazano za przestępstwa gróźb karalnych z art. 190§1 k.k. na karę łączna 7 miesięcy pozbawienia wolności, popełnione na szkodę R. D. i B. D.. Groźby dotyczyły pozbawienia życia i zdrowia, spalenia domu. Ww. wyrok uprawomocnił się w dniu 24 marca 2023 roku. Postanowieniem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia W dniu 6 marca 2023 roku oskarżony zadzwonił do swojej matki, aby przyjechać na stację benzynową w S., gdyż brakuje mu pieniędzy. Oskarżony zażądał kwoty 100 złotych. Pokrzywdzony B. D. odmówił dostarczenia tej kwoty. Oskarżony w nocy z 6/7 marca 2023 roku udał się do miejsca zamieszkania matki i braci. Oskarżony wszedł na teren posesji (...) i zaczął dobijać się do domu. Uderzał dłonią W nocy w domu przebywali R. D., B. D. oraz T. D. (1). Po godzinie 1:50 tego samego dnia oskarżony ponownie wrócił pod wskazany adres, próbując dostać się do wnętrza domu. B. D. nie wpuścił go do środka, mówił S. D. Podczas ww. zajścia pokrzywdzona R. D. była zdenerwowana, znajdowała się wówczas wewnątrz budynku. Mówiła, że się boi oskarżonego. Groźby wzbudziły Oskarżony nie znajdował się pod wpływem alkoholu. U B. D. zachowanie oskarżonego wzbudziło obawę, że po ich wyważeniu i wdarciu się do domu, oskarżony będzie zachowywał się w sposób agresywny Oskarżonego zatrzymano w dniu 07 marca 2023 roku |
Zeznania świadka B. D. k. 29-30, k. 170v-171 Wyrok - k.11-12 Dane znane z urzędu. Postanowienie - k. 13-16 Zeznania świadka B. D. k. 29-30, k. 170v-171 Notatka urzędowa - k. 1 Zeznania świadka B. D. k. 29-30, k. 170v-171 Zeznania świadka A. P. k. 71 k. 178-179 Częściowe wyjaśnienia oskarżonego S. D. k. 44-45, k. 170-171 Zeznania świadka B. D. - k. 29-30, k. 170v-171 Zeznania świadka A. P. - Zeznania świadka B. D. k. 29-30, k. 170v-171 Protokół zatrzymania – k. 3 – 4, 39 |
|
||||||||||||||
Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia |
Postanowienie - k. 54-55 Postanowienie - k. 73-74 Postanowienie - k. 122-123 |
|
||||||||||||||
Oskarżony ma obecnie 49 lat. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest ślusarzem. Jest bezrobotny, pracuje dorywczo w budownictwie z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości około 1000 złotych netto miesięcznie. Jest kawalerem, nie posiadającym nikogo na swoim utrzymaniu. Posiada majątek w postaci samochodu osobowego marki A. (...) rok produkcji 1990 o wartości 2.000 złotych. Nie był leczony psychiatrycznie, odwykowo czy neurologicznie. |
Dane osobopoznawcze k. 170 Karta karna - k. 49 |
|
||||||||||||||
Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||
OCena DOWOdów |
||||||||||||||||
Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||
|
zeznania świadka B. D. |
Sąd dał im wiarę i oparł na nich stan faktyczny, albowiem zeznania te były spójne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Świadek jest bratem oskarżonego i jednocześnie pokrzywdzonym. Świadek składał zeznania w toku postępowania przygotowawczego oraz w trakcie rozprawy głównej przed Sądem. Opisał on zdarzenia, jakich dopuszczał się oskarżony względem niego oraz wzajemne relacje w rodzinie, a także odniósł się do gróźb kierowanych przez oskarżonego w kierunku matki, R. D.. Sąd uznał, iż należy dać zeznaniom świadka przymiot wiarygodności. Pokrzywdzony jest negatywnie nastawiony do oskarżonego, co na kanwie niniejszej sprawy jest sytuacją zrozumiałą, jednocześnie jednak nie próbował on nadmiernie go obciążać czy celowo mu zaszkodzić, dążyły jedynie do realizacji swoich praw i zapewnienia sobie i osobom najbliższym wolności od dalszych naruszeń i zagrożeń ze strony oskarżonego. Zeznania tego świadka korespondują w pełni z osobowym i nieosobowym materiałem dowodowym. Sąd dał również wiarę pokrzywdzonemu w zakresie tego, iż obawiał się oskarżonego, że wywarzy drzwi wejściowe i wtargnie do domu, w którym zamieszkiwał oraz temu, że obawiał się agresywnego zachowania oskarżonego i jego negatywnych skutków. . |
||||||||||||||
|
zeznania świadka R. D. |
W trakcie postępowania jurysdykcyjnego świadek skorzystał z prawa odmowy zeznań, jako osoba najbliższa dla oskarżonego. |
||||||||||||||
|
zeznania świadka T. D. (2) |
W trakcie postępowania jurysdykcyjnego świadek skorzystał z prawa odmowy zeznań, jako osoba najbliższa dla oskarżonego. |
||||||||||||||
|
zeznania świadka AleksandryPosiłek |
Sąd dał wiarę zeznaniom funkcjonariuszki Policji i oparł na nich stan faktyczny, albowiem zeznania te były spójne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Świadek zeznała, że oskarżony odgrażał się w obecności funkcjonariusz, że nie ma nic do stracenia, jest mu zimno i wejdzie do domu nawet z futryną, jednakże w ich obecności był spokojny. Świadek ten zeznał, że oskarżonego szukano na terenie posesji , gdyż bała się jego pokrzywdzona. Zeznania tego świadków korespondują w pełni z osobowym i nieosobowym materiałem dowodowym. |
||||||||||||||
|
zbiorczo o nieosobowym materiale dowodowym |
Za wiarygodne należało również uznać zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione osoby oraz organy w ramach przysługujących im uprawnień w sposób rzetelny i fachowy, a także korespondują ze sobą, tworząc wspólną całość stanu faktycznego. Sąd oparł się na zgromadzonym nieosobowym materiale dowodowym w postaci protokołów oględzin oraz informacji z K.. Żadna ze stron nie podważała wiarygodności zgromadzonych dokumentów, Sąd z urzędu również nie znalazł podstaw aby im tej wiarygodności odmówić. |
||||||||||||||
|
wyjaśnienia oskarżonego S. D. |
Oskarżony w trakcie postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych czynów wymienionych w pkt I i II. Choć oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, to jednak co do zasady potwierdził okoliczności związane ze swoją obecnością na terenie posesji brata i matki w nocy 7 marca 2023 roku. Częściowe wyjaśnienia oskarżonego S. D. – Sąd oparł się na jego wyjaśnieniach w zakresie, w którym znajdują one potwierdzenie w pozostałym zebranym materiale dowodowym. Sąd w tym zakresie dał wiarę jego wyjaśnieniom. Wyjaśnienia oskarżonego w pozostałym zakresie nie mają znaczenia dla toczącego się postępowania. Zdaniem Sądu fakt nie przyznania się do winy oraz stanowi wyłącznie przyjętą linię obrony i próbę uniknięcia odpowiedzialności za popełniony czyn. W trakcie rozprawy głównej przed Sądem oskarżony nie przyznał się do zarzucanych mu czynów, nie złożył wyjaśnień. Oskarżony nie wyraził skruchy i nie przeprosił pokrzywdzonych za swoje czyny. Brak z jego strony jest jakiejkolwiek refleksji nad popełnionymi czynami w momencie gdy znajdował się on już w położeniu krytycznym związanym z zakresem odpowiedzialności karnej jaką może ponieść za popełnione na ich szkodę przestępstwa. Na kanwie całości materiału zebranego w sprawie Sąd uznał, iż oskarżony nie radzi sobie ze swoimi negatywnymi emocjami, jest osobą nieprzewidywalną i agresywną, szybko popada w skrajną agresję, szczególnie słowną, przy tym wypowiadane przez niego słowa stanowiące groźby zdają się być realne i trudno przyjąć, aby oskarżony w sytuacji skrajnego zdenerwowania nie był w stanie ich spełnić i aby w związku z tym nie można było się go obawiać. W istocie oskarżony jednak dawał jedynie ujście swoim negatywnym emocjom, nad którymi nie potrafił w inny sposób zapanować, próbował zemścić się na pokrzywdzonych, czyniąc im na złość. Wskazać należy, że oskarżony, pomimo świadomości istnienia prawnego zakazu, sam z własnej woli przychodził do miejsca zamieszkania pokrzywdzonych, był agresywny, szukał z nimi kontaktu. W ocenie Sądu obawy pokrzywdzonych, były uzasadnione |
||||||||||||||
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||
|
zeznania świadka L. W., D. C. |
Sąd nie oparł się na zeznaniach Ł. W. i D. C. albowiem nie wniosły one nic do sprawy i z uwagi na to nie stały się podstawą ustaleń faktycznych. |
||||||||||||||
PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
||||||||||||||||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
||||||||||||||
☒ |
Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
1 |
S. D. |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||||
Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony jest sprawcą przypisanego mu czynu. Sąd uznał, że oskarżony popełnił jeden czyn na szkodę dwóch pokrzywdzonych, zgodnie Czyn ten jest czynem zabronionym, bezprawnym i karalnym. Sąd nie znalazł okoliczności wyłączających winę oskarżonego. Jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Miał pełną możliwość rozpoznania bezprawności czynów i owej bezprawności był świadomy. Dokonując czynów oskarżony działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, sąd wykluczył możliwość zaistnienia któregoś Przestępstwo określone w art. 190 § 1 k.k. ma charakter umyślny – można je popełnić zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. W ocenie Sądu wypowiadane przez oskarżonego słowa w kierunku brata oraz matki świadczą o działaniu w zamiarze bezpośrednim. W doktrynie Swoim działaniem oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa opisanego w art. 190 § 1 k.k. tj. gróźb karalnych. Przestępstwo określone w art. 190 § 1 k.k. jest przestępstwem powszechnym, a zatem oskarżony mógł je popełnić. Swoim zachowaniem oskarżony zrealizował znamiona określone w omawianym przepisie. Dla bytu przestępstwa niezbędne jest z jednej strony aby sprawca groził popełnieniem przestępstwa na szkodę pokrzywdzonego lub osoby dla pokrzywdzonego najbliższej, a z drugiej zaś strony niezbędne jest, aby groźba wzbudziła w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona. W niniejszej sprawie wystąpiły obie przesłanki wymienione w przepisie. Przedmiotem ochrony w przypadku przestępstwa groźby karalnej jest wolność człowieka przed obawą popełnienia przestępstwa na jego szkodę lub szkodę osoby mu najbliższej. Chodzi o poczucie bezpieczeństwa jednostki; wolność w sferze psychicznej od strachu, zastraszania, obawy przed popełnieniem przestępstwa (K. Daszkiewicz-Paluszyńska, Groźba, s. 32–33; J. Wojciechowska, w: B. Kunicka-Michalska, J. Wojciechowska, Przestępstwa, s. 33; A. Zoll, w: A. Zoll, KK. Komentarz. Część szczególna, t. 2, 2008, s. 509). Nie ulega wątpliwości, iż słowa wypowiadane przez oskarżonego wobec pokrzywdzonych, zważając na ich kontekst, rodzaj użytych wyrażeń, sposób zachowania, styl życia i samą osobę oskarżonego, stanowiły groźbę bezprawną w rozumieniu Kodeksu karnego – była to groźba popełnienia przestępstwa naruszenia miru domowego, spenalizowanego w art. 193 k.k., tj. wdarcia się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie opuszczenia takiego miejsca. Oskarżony groził bowiem wywarzeniem drzwi W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynów oskarżonego w zakresie czynów z art. 190 § 1 k.k. jest dość wysoka. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim wywarcia u pokrzywdzonych obawy, iż może spełnić wypowiadane groźby. Oskarżony chciał w ten sposób osiągnąć zamierzony przez siebie efekt tj. wywołać w nich presję, aby dostać pieniądze, których żądał w rozmowie telefonicznej. Chciał w ten sposób jednoznacznie okazać swoje niezadowolenie i przewagę nad pokrzywdzonymi. Irrelewantne natomiast z punktu widzenia prawa jest, czy oskarżony rzeczywiście chciał groźby te zrealizować, istotne jest, że chciał wywołać taką obawę u ich odbiorcy. Oskarżony wypowiadał groźby także w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych, a zatem w miejscu, które powinno być bezpieczną przystanią, w którym winno czuć się bezpiecznie i swobodnie. Zachowanie oskarżonego naruszało podstawowe poczucie bezpieczeństwa u matki, będącej w sędziwym wieku, oraz u swojego brata, nachodził pokrzywdzonych, czynił im na złość. Zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, iż oskarżonemu można przypisać odpowiedzialność za przypisany mu czyn, w zakresie poddanym stosowanej modyfikacji wynikającej z dokonanych w trakcie przewodu sądowego ustaleń faktycznych, a zatem stosowne było wymierzenie kary na podstawie art. 190 § 1 k.k. Oskarżony zwracał się do pokrzywdzonych również w sposób wulgarny, wprost wypowiadając słowa, świadczące o tym, iż pokrzywdzeni powinni obawiać się o ich realizację. Zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, iż okoliczności w jakich wypowiadane były groźby mogły wzbudzić Niewątpliwie celem oskarżonego było zastraszenie pokrzywdzonych. Ponadto pomimo nałożonego zakazu kontaktowania się w jakiejkolwiek formie i w jakikolwiek sposób z pokrzywdzonymi oraz zakazu zbliżania się do pokrzywdzonych na odległość nie mniejszą niż 30 metrów w dniu 7 marca 2023 roku pojawił się w domu pokrzywdzonych wszczynając kolejną awanturę. Skazany niewątpliwie swoim działaniem ponownie dążył do wzbudzenia w pokrzywdzonym poczucia obawy. Sąd uznał, że społeczna szkodliwość czynów sprawcy była znaczna. Przestępstwo gróźb karalnych jest przestępstwem godzącym w wolność człowieka, a więc jedną z najważniejszych wartości. Co za tym idzie już samo godzenie w to dobro powoduje wzrost stopnia społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony czynów wymienionych w punkcie I i II dokonał w 7 marca 2023 roku podczas jeden czynności wykonawczej, a zatem był to jeden czyn, dlatego Sąd zmodyfikował opis i w miejsce zarzucanych mu czynów opisanych w punkcie I (pierwszym) i w punkcie II (drugim) oskarżonego S. D. uznano za winnego tego, że w dniu 7 marca 2023 roku w miejscowości (...), gm. S., woj. (...), uderzając pięściami i kopiąc w drzwi wejściowe prowadzące do ich domu, dwukrotnie groził słownie swojej matce R. D. oraz swojemu bratu B. D. ich uszkodzeniem i wyważeniem oraz wdarciem się do ich domu wbrew ich woli oraz wbrew postanowieniu Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 31 stycznia 2023 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt III Ka 62/23, orzekającego wobec oskarżonego zakaz przebywania w dotychczasowym miejscu zamieszkania ( (...), gm. S.), zakaz kontaktowania się w jakikolwiek sposób Analizując stopień społecznej szkodliwości czynu dokonanego przez oskarżonego, Sąd wziął pod uwagę kwantyfikatory określone w art. 115 § 2 k.k. W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego jest dość znaczna, dokonując tej oceny Sąd wziął pod uwagę, iż oskarżony naruszył dobro prawne godząc w wolność człowieka, oskarżony działał również z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony miał świadomość, iż popełniony przez niego czyn jest czynem zabronionym, mimo to podjął działania zmierzające do zrealizowania jego znamion. Okoliczności czynu oskarżonego nie budzą wątpliwości, zostały wyjaśnione w toku postępowania, powyższego nie zmienia fakt, że oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na podstawie okoliczności sprawy, Sąd nabrał przekonania, iż rozpoznawany czyn nie był odosobnionym incydentem w życiu oskarżonego i nie można założyć, iż w przyszłości oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. |
||||||||||||||||
☐ |
Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
|
|
|||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
☐ |
Warunkowe umorzenie postępowania |
|
|
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
☐ |
Umorzenie postępowania |
|
|
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
☐ |
Uniewinnienie |
|
|
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
||||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
S. D. |
1 |
1 |
Za popełnienie czynu z 190 § 1 kk ustawa przewiduje grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. W ocenie Sądu karą adekwatną do wagi popełnionego czynu, stopnia społecznej szkodliwości oraz stopnia winy, jest kara pozbawienia wolności Miarkując karę w stosunku do oskarżonego S. D. sąd kierował się dyrektywami jej wymiaru określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk, miał na uwadze wskazane powyżej okoliczności. Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności będzie dla oskarżonego odczuwalna, nie tylko w sposób dostateczny, ale będzie również dolegliwa w stopniu odpowiadającym wadze popełnionego przez oskarżonego czynu. Sąd uznał, że takie ukształtowanie kary wymierzonej oskarżonemu spełni wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także cele prewencji generalnej oraz kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jest ono także adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego. Oskarżonego S. D., w miejsce zarzucanych mu czynów opisanych w punkcie I (pierwszym) i w punkcie II (drugim), uznano za winnego tego, że w dniu 7 marca 2023 roku w miejscowości (...), gm. S., woj. (...), uderzając pięściami i kopiąc w drzwi wejściowe prowadzące do ich domu, dwukrotnie groził słownie swojej matce R. D. oraz swojemu bratu B. D. ich uszkodzeniem i wyważeniem oraz wdarciem się do ich domu wbrew ich woli oraz wbrew postanowieniu Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 31 stycznia 2023 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt III Ka 62/23, orzekającego wobec oskarżonego zakaz przebywania |
|||||||||||||
S. D. |
2 |
1 |
Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej w pkt 1 wyroku kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od dnia 7 marca 2023 roku godz. 11:25 i okres tymczasowego aresztowania w sprawie. |
|||||||||||||
S. D. |
3-4 |
1 |
W pkt 3 wyroku sąd orzekł wobec oskarżonego S. D. zakaz zbliżania się na odległość 30 m do pokrzywdzonych R. D. i B. D. na okres 1 roku, zgodnie z dyspozycją art. 41a § 1 i 4 k.k. Nadto w pkt 4 wyroku sąd orzekł wobec oskarżonego S. D. nakaz opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonymi R. D. i B. D. na okres 1 roku, zgodnie z dyspozycją art. 41a § 1 i 5 k.k. Zgodnie z art. 41a § 1 zd. 1 k.k. sąd może orzec zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, jak również nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego lub inne przestępstwo przeciwko wolności oraz w razie skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym zwłaszcza przemocy wobec osoby najbliższej. § 4 orzekając zakaz zbliżania się do określonych osób, sąd wskazuje odległość od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować. § 5 Orzekając nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, sąd określa termin jego wykonania. |
|||||||||||||
1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
||||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
|
|
|
|
|||||||||||||
6. inne zagadnienia |
||||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
KOszty procesu |
||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||
5 |
Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. oraz § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz.U. 2019, poz. 18) w zw. z § 11 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, Dz.U. z 2015r., poz. 1800 ze zm.) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. J. kwotę 1.682,64 (jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt dwa 64/100) zł wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu. |
|||||||||||||||
6 |
Biorąc pod uwagę sytuację finansową oskarżonego, Sąd uznał za zasadne zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za niniejsze postępowanie, orzekając o tym na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. |
|||||||||||||||
1Podpis |
||||||||||||||||
sędzia Marta Sadowska |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Sądu Rejonowego Marta Sadowska
Data wytworzenia informacji: