Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 478/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. D. (1)

w dniu 11 sierpnia 2022 roku w G. gm. G. pow. (...) woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. R. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. R. z/s w G., za pomocą wprowadzenia w błąd co do zamiaru terminowej zapłaty za wykonaną usługę, w ten sposób, że pomimo zrealizowanej przez pokrzywdzoną usługi transportowej oraz dostarczenia przez nią całości wymaganej dokumentacji nie dokonał zapłaty za fakturę VAT nr (...) z dnia 31.05.2022r., powodując swoim działaniem straty w kwocie 2 969,60 zł na szkodę M. R. (...) z/s w G., tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

M. R. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. R. z/s w G.. Działalność ta polega na wykonywaniu usług transportowych na rzecz różnych podmiotów zlecających poszczególne usługi. Natomiast oskarżony S. D. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą S. D. (1) Firma (...) sprzedaż i wynajem łodzi w B..

W dniu 17 maja 2022 r. oskarżony działając z pomocą swojej pracownicy i ówczesnej żony S. D. (2), zlecił M. R. w imieniu której działał pracownik T. K., usługę transportową polegającą na transporcie towaru na trasie Francja – Austria, przewóz ten miał zostać zrealizowany w okresie od 18 maja 2022 r. do 20 maja 2022 r. Zlecenie zostało potwierdzone dokumentem nr (...). Pokrzywdzona wykonała zlecenie, oskarżony nie składał zastrzeżeń do terminu i jakości wykonania zlecenia. Pokrzywdzona w dniu 31 maja 2022 r. wystawiła fakturę nr (...) z odroczonym terminem płatności kwoty 2.969,60 zł do dnia 10 sierpnia 2022 r. W tym terminie żądana kwota nie została uiszczona.

W dniu 11 sierpnia 2022 r. pokrzywdzona skierowała do oskarżonego wezwanie do zapłaty wraz z notą obciążeniową na kwotę stanowiącą równowartość 40 euro tytułem rekompensaty za koszty odzyskania należności. Wezwanie to zostało doręczone oskarżonemu w dniu 18 sierpnia 2022 r. Oskarżony nie zareagował na wezwanie do zapłaty, nie nawiązał kontaktu z pokrzywdzoną. Oskarżony uregulował należność na rzecz pokrzywdzonej w dniu 8 marca 2023 r. tj. już po przesłuchaniu w charakterze podejrzanego.

W okresie objętym zarzutem i poprzedzającym (od 2020 r.) oskarżony posiadał zadłużenie wobec ZUS na łączną kwotę 72.064,28 zł.

Wobec wierzycieli: (...) Sp. z o.o., M. B., M. S., (...) sp. z o.o., A. G., W. C. A. J., (...) sp. z o.o., R. S., T. P., MULICCOSp. Z o.o. Sp. K., (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., S. D. (1) spłacił należności dopiero po wdrożeniu postępowania egzekucyjnego a więc zmuszając wierzycieli do podejmowania kolejnych kroków w celu wyegzekwowania należności.

Należności na rzecz wierzyciela (...) Sp. z o.o. Sp. K na dzień 25 listopada 2022 r. nie zostały wyegzekwowane.

Za 2022 r. S. D. (1) wykazał stratę ze źródeł przychodów w wysokości 143.352,85 zł (po odliczeniach 130.725,50 zł) mimo, że za rok 2021 r. osiągnął dochód w wysokości 272.054, 43 zł

1. zawiadomienie wraz z załącznikami,

2. wydruk z rejestru REGON

3. zeznania M. R.

4. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

5. dowód wpłaty

6. odpisy tytułów wykonawczych

7. dokumenty komornicze

8. zeznania podatkowe

1. k. 1-10

2. k. 12-13

3. k. 19-20

4. k. 270-271

5. k. 225

6. k. 106-149

7. k. 45-52, 54-58, 66-75, 76-89, 90-101, 150-154, 155- 156, 159-165, 166-169, 170-172,

157- 158

8. k. 226-244

Oskarżony S. D. (1) ma 46 lat. Ma wykształcenie średnie, z zawodu jest mechanikiem. Pracuje i zarabia do 10.000 zł miesięcznie Jest rozwiedziony, na utrzymaniu ma córkę. Nie był karany.

1. dane osobowe

2. dane o karalności

1. k. 177, 270

2. k. 183, 220

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

7.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. zawiadomienie wraz z załącznikami,

2. wydruk z rejestru REGON

3. zeznania M. R.

4. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

5. dowód wpłaty

6. odpisy tytułów wykonawczych

7. dokumenty komornicze

8. zeznania podatkowe

Sąd dał wiarę wymienionym dowodom oraz dokumentom, które posłużyły do zweryfikowania wiarygodności twierdzeń oskarżonego w zakresie zamiaru terminowego wywiązania się z przyjętego wobec M. R. zobowiązania, które to dokumenty zostały opisane niżej. Zeznania M. R. mają odzwierciedlenie w przedłożonych przez pokrzywdzona dokumentach, również oskarżony i jego była żona nie kwestionowali istnienia lub wysokości zobowiązania. S. K. podkreślała, iż wraz z mężem posiadali wystarczający majątek do spłaty tak niewielkiego zobowiązania. Bezspornym jest, iż do spłaty zobowiązania doszło już po wszczęciu postępowania przygotowawczego oraz po postawieniu zarzutu. Częściowo zeznaniom S. K., jakoby posiadali w dyspozycji majątek pozwalający zapłatę za wykonaną usługę przeczą wyjaśnienia samego oskarżonego, który podał, iż spłaty M. R. dokonał po sprzedaży majątku. Co oznacza, iż majątek pozostający do bieżącej dyspozycji oskarżonego nie był wystarczający do spłaty tego zobowiązania w terminie. Dlatego Sąd dał wiarę oskarżonemu, iż dokonując zlecenia na rzecz M. R. miał on w ogóle zamiar zapłacić za wykonaną usługę, jednak nie miał on możliwości wywiązania się z tej płatności terminowo.

Sąd dał wiarę dokumentom zgromadzonym w sprawie

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1. wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim podał, iż w ogóle nie było jego zamiarem doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonej M. R.. Jak wynika z zebranych dokumentów dotyczących sytuacji finansowej oskarżonego, w okresie objętym zarzutem czyli od maja do sierpnia miał on już znaczne i stopniowo narastające zaległości wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Nadto od 2020 r., (bo taki okres wstecz został zbadany) powtarzalna była praktyka, iż oskarżony nie płacił należności w terminie, zmuszał do wystąpienia wierzycieli na drogę sądową a następnie do występowania z wnioskami o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, po czym spłacał należności w terminie kilku dni od dnia wszczęcia egzekucji. Jak wynika z zeznań M. R. oskarżony w żaden sposób nie informował jej jako właścicielki firmy oraz pracownika o tym, że może być problem z terminowym dokonaniem zapłaty, w szczególności żaden z pracowników oskarżonego nie próbował wynegocjować z pokrzywdzoną wydłużenia terminu zapłaty. Nie było sporu co do jakości wykonanej usługi. Oskarżony podawał, iż był to okres, w którym doszło do poważnych zawirowań w jego życiu osobistym, skutkujących rozwodem. Do rozwodu faktycznie doszło. Nie była to jednak, jak wynika z zeznań S. K. (byłej żony oskarżonego) sytuacja nagła, której oskarżony się nie spodziewał. Tu należy zauważyć, iż Sąd usiłował zweryfikować twierdzenia oskarżonego oraz jego byłej żony, co do złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa gróźb na szkodę S. D. (1) i jego rodziny, jednak twierdzenia, co do przedmiotu zawiadomienia nie znalazły odzwierciedlenia w uzyskanych informacjach ze wskazywanych przez oskarżonego i jego żonę jednostek Policji oraz Prokuratury (k. 292, 298, 306, 310, 322-323). Jak wynika z zeznań S. K. siedziba firmy nie znajdowała się w domu, więc wyprowadzka oskarżonego nie mogła mieć wpływu na dostęp do dokumentów i prowadzenie firmy przynajmniej od strony formalnej. Podkreślić również należy, iż doszło do całkowitego zerwania wszelkich kontaktów z pokrzywdzoną. Nawet gdyby było tak, że oskarżony „zapomniał” zapłacić, otrzymał wezwanie do zapłaty na które winien zareagować, tj. co najmniej negocjować w przedmiocie spłaty. Z przedłożonej przez oskarżonego kopii aktu notarialnego o numerze repertorium A 6196/2022 z 27 października 2022 r. wynika, iż działalność gospodarcza prowadzona przez oskarżonego była obciążona znacznymi zobowiązaniami finansowymi m.in. na rzecz banków, a oskarżony zobowiązywał się spłacić je w całości (k. 281), a z treści umowy kupna łodzi wynika, iż oskarżony w czerwcu 2022 r. ze sprzedaży tej uzyskał kwotę 55.000 zł (§ 4 umowy – k. 285).

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

S. D. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 286 § 1 k.k. karze podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd (…). Tu należy poczynić uwagę, iż Sąd przez przeoczenie nie skorygował daty popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu przez przyjęcie, że do popełnienia czynu doszło w dniu 17 maja 2022 r., tj. w dniu dokonania zlecenia. Data 11 sierpnia 2022 r. odnosi się do upływu terminu płatności i dobitnego wystąpienia skutku w postaci braku tej płatności. Należy podkreślić, iż wprowadzeniem w błąd nie jest jedynie wytworzenie u pokrzywdzonego mylnego przekonania co do zapłaty w ogóle, ale także wprowadzeniem w błąd może być wytworzenie mylnego przekonania u pokrzywdzonego, co do pojedynczego lecz istotnego elementu umowy. Takim elementem jest na przykład terminowość zapłaty. Innymi słowy, gdyby pokrzywdzona miała wiedzę o tym, iż zapłata zostanie dokonana ale nie w proponowanym terminie miałaby możliwość niewyrażenia zgody na to zlecenie. Takich wierzycieli oskarżonego, co do których oskarżony nie dokonał zapłaty w terminie, zmusił ich do wystąpienia na drogą sądową a następnie postępowania egzekucyjnego udało się ustalić trzynastu na przestrzeni niespełna dwóch lat, przy czym wszystkie te zaległości nie pochodziły z 2022 r. więc trudno powoływać się tutaj na nieprzewidziane okoliczności. Żadna z tych dochodzonych kwot nie była kwotą dużą, (biorąc pod uwagę, iż zarówno oskarżony jak i S. K. podkreślali, że utrzymywali płynność finansową), wszystkie zostały zapłacone natychmiast po wszczęciu poszczególnych postępowań egzekucyjnych. Nie inaczej oskarżony postąpił w niniejszej sprawie dokonując spłaty zadłużenia w momencie gdy znalazł się w sytuacji „podbramkowej”, został mu już postawiony zarzut popełnienia czynu z art. 286 § 1 k.k.

Wydaje się również, iż stan finansów w prowadzonej przez oskarżonego firmie nie był tak dobry jak przedstawia to S. D. (1). Opierając się na dokumentach pochodzących od oskarżonego należy stwierdzić, że wartość aktywów firmy, S. D. (1) wycenił na kwotę 50.000 zł, działalność była obciążona zobowiązaniami wobec banków na łączną kwotę na dzień 26 października 2022 r. 209.691,96 zł, przy czym jak wynika z treści aktu notarialnego (k. 280) nie byli to jedyni wierzyciele. Z pewnością zadłużenie powiększały zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które na dzień 25 listopada 2022 r. wynosiły ponad 72.000 zł. Zatem twierdzenia oskarżonego S. D. (1), że nie działał on z zamiarem oszukania pokrzywdzonej Sąd uznał za gołosłowne, przyjmując, iż wprowadził pokrzywdzoną w błąd co do zamiaru terminowej zapłaty za wykonana usługę. Korzyścią majątkową dla oskarżonego było odsunięcie płatności w czasie, co pozwoliło mu dysponować funduszami przeznaczając je na inne cele. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem kierunkowym. Nie znajdował się w żadnej szczególnej sytuacji motywacyjnej.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. D. (1)

1.

Wymierzając oskarżonemu karę 150 stawek dziennych grzywny wykorzystując brzmienie art. 37a § 1 k.k., Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary zawartymi w art. 53 k.k. Stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd ocenił jako przeciętny. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim oraz w celu uzyskania korzyści majątkowej. Czynem godził w cudzą własność. Kwota szkody nie była duża. Sąd dopatrzył się okoliczności łagodzących. Oskarżony naprawił szkodę. Nie był dotychczas karany. Czyn przypisany oskarżonemu był, w ocenie Sądu sytuacją jednostkową, a przeprowadzenie postępowania i łagodny wymiar kary spełni swoje cele.

Wysokość stawki dziennej ustalona została z uwzględnieniem sytuacji majątkowej osobistej oskarżonego.

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Na podstawie art. 627 § 1 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi , na które złożyły się koszty poniesione dotychczas przez Skarb Państwa za postępowanie przygotowawcze w kwocie 50 zł, ryczałt za doręczenia w kwocie 20 zł oraz opłata od kary grzywny w kwocie 225 zł.

7.Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko