Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Joanna Urbańska - Czarnasiak

Protokolant : st. sekr. sąd. Agnieszka Dębowa

w obecności /-/

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2017r.; 30 maja 2017r.; 13 czerwca 2017r.; 17 sierpnia 2017r.

sprawy karnej:

J. N. (1)

córki S. i A. zd. K.

ur. (...) w K.

oskarżonej o to, że:

w dniu 30 marca 2016 roku w miejscowości B., z domu mieszkalnego zabrała w celu przywłaszczenia konsolę do gier S. P. S. 3, powodując straty w wysokości 600 zł. na szkodę J. N. (2), przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi

- tj. o czyn z art. 278 § 1 i 3 kk

1.  oskarżoną J. N. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego wyżej wypełniającego znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 i 3 kk i za to na podstawie art. 278 § 3 kk wymierza jej karę grzywny w wymiarze 30 /trzydzieści/ stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 /dziesięć/ złotych,

2.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100,00 /sto / złotych tytułem kosztów sądowych.

SSR J. C.

Sygn. akt II K 389/17

UZASADNIENIE

Oskarżona J. N. (1) i pokrzywdzony J. N. (2) w 2016r. pozostawali w związku małżeńskim, w którym od dnia 8 października 2012r. na mocy umowy – aktu notarialnego nr Rep (...) - panował między nimi ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Dowód: zeznania świadka J. N. (2) k. 3-4, 94 – 94v,

kserokopia aktu notarialnego k. 5

W dniu 23 maja 2013r. pokrzywdzony J. N. (2) zakupił z własnych środków konsolę do gier S. P. S. 3, z której korzystał on oraz ich wspólne dzieci M. i M..

Dowód: zeznania świadka J. N. (2) k. 3-4, 94 – 94v,

kserokopia paragonu fiskalnego i dowodu wydania k. 6

Kilka dni później 26 maja 2013r. odbyła się I Komunia Święta w Parafii w C. dziecka oskarżonej i pokrzywdzonego M. N..

Dowód: notatka urzędowa k. 113

W czwartek lub piątek przed komunią ( 24 – 25.05.2013r.) pieniądze dla wnuczka przekazała J. N. (1) matka A. T. w wysokości 300,00 złotych. Po uroczystości w kościele siostra J. N. (1) E. M. przekazała jej pieniądze dla dziecka w wysokości 200,00 złotych w ramach prezentu na komunię.

Dowód: zeznania świadka E. M. k. 94v- 95,

zeznania świadka A. T. k. 111v

Od roku 2015 toczyła się sprawa rozwodowa J. N. (1) i J. N. (2), w której wydane zostały opinie związane ze sprawowaniem opieki nad małoletnimi dziećmi.

Dowód: dokumenty k. 97 - 109

W dniu 30 marca 2016r. oskarżona J. N. (1) zabrała z domu mieszkalnego z miejscowości B. konsolę do gier S. P. S. 3 i zaniosła ja do Lombardu znajdującego się przy ul. (...) w K.. Tam zawarła przedwstępną umowę sprzedaży na podstawie której zobowiązała się kupującemu (...) M. H. sprzedać Konsole PS3 CECH- (...)+ kable 1 szt. do dnia 13 kwietnia 2016r. za cenę całkowitą 179,- zł.. Na poczet zawartej umowy J. N. (1) otrzymała w lombardzie zaliczkę w wysokości 170,- złotych.

Dowód: zeznania świadka K. K. (2) k. 22-23, 95 – 95v,

przedwstępna umowa sprzedaży k. 13

Kiedy na początku kwietnia 2016r. oskarżony zorientował się, że nie ma w domu konsoli do gier spytał się żony, czy widziała konsole. Początkowo stwierdziła, że on sam ukradł konsole, a po jakimś czasie powiedziała pokrzywdzonemu, że jak da jej 300,- złotych to przyniesie konsole do domu. W dniu 12 maja 2016r. J. N. (2) złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.

Dowód: zeznania świadka J. N. (2) k. 3-4, 94 – 94v,

protokół ustnego zawiadomienia o przestępstwie k. 3 -4,

W toku postępowania ustalono lombard, w którym znajduje się konsola. Po jej zabezpieczeniu została on zwrócona pokrzywdzonemu.

Dowód: protokół zatrzymania rzeczy k. 9 – 11,

protokół oględzin rzeczy k. 36 – 37,

pokwitowanie k. 20

Oskarżona J. N. (1) ma 47 lat. Posiada wykształcenie wyższe. Z zawodu wyuczonego jest nauczycielem. W toku postępowania przygotowawczego wykonywała pracę automatyka – cukiernika z wynagrodzeniem miesięcznym 1400,- złotych. Matka dwójki dzieci. Obecnie przebywająca poza granicami Polski w celach zarobkowych. Oskarżona nie była wcześniej karana.

Dowód: dane osobo - poznaczę oskarżonej- k. 16 – 16v, dane o karalności- k. 86

Oskarżona J. N. (1) zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem nie przyznał się do zarzucanego jej czynu, przy czym składając wyjaśnienia przed Sądem przyznał, że zabrała konsolę ale jej nie ukradła, gdyż należała ona do jej syna. Wyjaśnienia oskarżonej Sąd uznał za wiarygodne jedynie w zakresie zabrania konsoli z domu. Waloru prawdziwości odmówił wyjaśnieniom oskarżonej w pozostałym zakresie. Oskarżona w sposób wewnętrznie sprzeczny próbowała przekonać Sąd, że konsola wyniesiona przez nią z domu, a następnie zastawiona w lombardzie należała do jej syna, który otrzymał ją po komunii i za pieniądze zebrane z komunii. Według twierdzeń oskarżonej konsola została zakupiona przez jej męża za pieniądze pochodzące z komunii. Wskazała, że na pewno zakupił ją po komunii, ponieważ wtedy dała mu otrzymane od jej rodziny pieniądze w kwotach 300,- złotych od jej mamy i 200,00 złoty od jej siostry oraz 150,- lub 200,- złotych od niej dla dziecka. Te pieniądze dała mężowi od razu po komunii i on dołożył pieniądze otrzymane od swojej rodziny, a następnie zakupił konsole. Składając uzupełniające wyjaśnia na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2017r. - po uzyskaniu przez Sąd informacji, iż komunia odbyła się 26 maja 2013r. tj. po dacie zakupu konsoli w dniu 23 maja 2013r. – oskarżona podała, że mąż zawsze kłamał i oszukiwał, a ona nie jest w stanie faktycznie powiedzieć, kiedy on zakupił tą konsolę, gdyż on powiedział, że jak da pieniądze to pojedzie zakupić play staion. Podniosła również, iż wtedy nie żyła dobrze z mężem.

Wobec tak wewnętrznie sprzecznych wyjaśnień oskarżonej, Sąd uznał, że nie polegają one na prawdzie i stanowią one jedynie przyjętą przez oskarżoną linię obrony, którą próbowały wesprzeć w swoich zeznaniach E. M. (siostra oskarżonej) i A. T. (matka oskarżonej). Wskazać należy, iż J. N. (1) sama podała, że w czasie komunii dziecka nie żyła dobrze z mężem. Z zebranego materiału dowodowego wynika, że dziecko miało symboliczne przyjęcie komunijne (bez udziału rodziny oskarżonej), a złe relacje między J. N. (1) a J. N. (2) miały również związek z finansami. Trudno jest więc uznać, że oskarżona w takiej sytuacji oddała wszystkie pieniądze uzyskane od swojej rodziny i swoje pieniądze mężowi na zakup konsoli i sama w tym zakupie nie uczestniczyła.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania pokrzywdzonego J. N. (2), gdyż są one wewnętrznie spójne, a nadto znalazły potwierdzenie w zgromadzonym w niniejszej sprawie materiale dowodowym w postaci min. paragonu zakupu i dowodu wydania konsoli, przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej pomiędzy lombardem a J. N. (1), czy informacji uzyskanej z P. w C. w zakresie terminu komunii w roku 2013r.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka K. K. (2), która potwierdziła fakt zawarcia umowy lombardowej z J. N. (1). Za polegające na prawdzie w pewnym zakresie uznał również zeznania świadka E. M. (siostry oskarżonej), która zeznała, że dawała swojej siostrze pieniądze dla swojego siostrzeńca na komunię w wysokości ok. 200 zł. Podała przy tym, że dawała je w dniu komunii, co oznacza, że oskarżona nie mogła wcześniej dać pieniędzy oskarżonemu na konsole. Za prawdziwe w pewnym zakresie Sąd uznał również zeznania świadka A. T. (matki oskarżonej) która twierdziła, że przekazała córce pieniądze dla wnuka w piątek lub w sobotę przed komunią, co oznacza że oskarżona otrzymał je po zakupieniu konsoli. Zaznaczyć należy, iż z dużą ostrożnością Sąd podchodzi do zeznań obu świadków E. M. i A. T., które w ocenie Sądu wspierają wersje oskarżonej co do przeznaczenia ich pieniędzy na zakup konsoli dla dziecka. Taką informację obie kobiety miały od oskarżonej J. N. (1), która również opowiadała im o różnych problemach z mężem, a ponadto one same miały już wtedy bardzo złe relacje z J. N. (2).

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Czynu z art. 278 § 1 kk dopuszcza się ten, kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą. Znamiona przestępstwa kradzieży wyczerpuje bezprawny zabór cudzego mienia, przedstawiającego wartość materialną, w zamiarze przywłaszczenia. Ów zabór mienia następuje bezprawnie, bez żadnej do tego podstawy i bez zgody właściciela lub osoby, od której mienie zabrano.

W ocenie Sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na przypisanie oskarżonej J. N. (1) sprawstwa za zarzucany jej w akcie oskarżenia czyn, bowiem w celu przywłaszczenia zabrała rzecz ruchomą w postaci konsoli do gier P. S. 3 należącą do J. N. (2). Swym zachowaniem oskarżona wypełniła znamiona czynu z art. 278 § 1 kk.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny Sądu, pozwala na przypisanie oskarżonej winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dała posłuchu normie prawnej. Przy czym Sąd, zgodnie z koncepcją oskarżyciela przyjął, że czyn zarzucany oskarżonej wyczerpuje dyspozycję art. 278 § 1 i 3 kk, a więc stanowi wypadek mniejszej wagi.

Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej należy ocenić jako znaczny, z uwagi na działanie umyślne i to z zamiarem bezpośrednim. Oskarżona doskonale zdawała sobie sprawę, iż zabiera z domu przedmiot, który został zakupiony przez jej męża w czasie, kiedy panował między nimi ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Kiedy pytał się jej gdzie jest konsola twierdziła, że on sam ją zabrał i dopiero przed Sądem (po dokonanych ustalenia w postępowaniu przygotowawczym, że oskarżona zastawiła konsolę w lombardzie) przyznała, że faktycznie zabrała konsolę ale należącą do jej syna. Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował uprzednią niekaralność oskarżonej.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k. k., Sąd na podstawie 278 § 3 k.k. wymierzył oskarżonej karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 złotych, uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonej kara w pełni zrealizuje wobec niej funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

Mając na względzie sytuację majątkową oskarżonej Sąd uznał, że uiszczenie przez nią kosztów sądowych nie będzie zbyt uciążliwe i dlatego zasądził na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonej kwotę 100,00 złotych tytułem kosztów sadowych.

SSR Joanna Urbańska – Czarnasiak