Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny

Przewodniczący SSR Marta Przybylska

Protokolant sekr. sąd. Ilona Pilarczyk

w obecności starszego aspiranta M. W. (1) z (...) Skarbowego w P.

po rozpoznaniu dniach 9.11.2017r., 14.12.2017r.

1) M. W. (2)

s. P. i M. z domu K.,

ur. (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. H. F. W. z siedzibą w P. – urządzał w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K. w okresie od dnia 03 października 2015r. do 22 października 2015 roku, gry na 2 automatach do gier o nazwach i numerach: A. G. nr (...), A. nr (...), o charakterze komercyjnym i losowym bez wymaganego pozwolenia wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 o grach hazardowych (Dz. U. z 2015r., poz. 612 z późn. zm.)

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 k.k.s. w zw. z art. 9§3 k.k.s.

2) K. D.

s. Z. i E. z domu S.,

ur. (...) w K.,

oskarżonego o to, że:

pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. D. z siedzibą w K. – prowadził w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K.:

- w okresie od dnia 01 października 2015r. do 22 października 2015 roku, gry na 2 automatach do gier o nazwach i numerach: D. G. numer ZZ-00-102, H. (...) numer ZZ-00-101

- w okresie od dnia 03 października 2015r. do 22 października 2015 roku, gry na 2 automatach do gier o nazwach i numerach: A. G. nr (...), A. nr (...), o charakterze komercyjnym i losowym bez wymaganego pozwolenia wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 o grach hazardowych (Dz. U. z 2015r., poz. 612 z późn. zm.)

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 k.k.s.

3) G. W.

s. T. i J. zd. Wąs,

ur. (...) w K.,

oskarżonego o to, że:

prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą GO.G. G. W. z siedzibą w U. – urządzał w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K. w okresie od dnia 01 października 2015r. do 22 października 2015 roku, gry na 2 automatach do gier o nazwach i numerach: D. G. numer ZZ-00-102, H. (...) numer ZZ-00-101 o charakterze komercyjnym i losowym bez wymaganego pozwolenia wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 o grach hazardowych (Dz. U. z 2015r., poz. 612 z późn. zm.)

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 k.k.s.

1.  oskarżonego M. W. (2) uznaje za winnego tego, że pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. H. F. W. z siedzibą w P. w okresie od dnia 3 października 2015r. do 22 października 2015 roku w K. wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz.U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) tj. bez koncesji na prowadzenie kasyna gry i poza nim urządzał w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K., poprzez udostępnienie do publicznego korzystania dwóch automatów do gier o nazwach i numerach: A. G. nr (...), A. nr (...), o charakterze komercyjnym i losowym i przyjmując, że czyn ten wypełnia dyspozycję art. art. 107§1 k.k.s. w zw. art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. i art. 2§2 k.k.s. i za to na podstawie art. 107§1 k.k.s. w zw. z art. 2§2 k.k.s. wymierza mu karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

2.  oskarżonego K. D. uznaje za winnego tego, że pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. Domino (...) z siedzibą w K. w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K. wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz.U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) tj. bez koncesji na prowadzenie kasyna gry i poza nim prowadził poprzez udostępnienie do publicznego korzystania :

- w okresie od dnia 01 października 2015r. do 22 października 2015 roku, dwóch automatów do gier o nazwach i numerach: D. G. numer ZZ-00-102, H. (...) numer ZZ-00-101

- w okresie od dnia 03 października 2015r. do 22 października 2015 roku, dwóch automatów do gier o nazwach i numerach: A. G. nr (...), A. nr (...), o charakterze komercyjnym i losowym i przyjmując, że czyn ten wypełnia dyspozycję art. art. 107§1 k.k.s. w zw. art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz.U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) i art. 2§2 k.k.s. i za to na podstawie art. 107§1 k.k.s. w zw. z art. 2§2 k.k.s. wymierza mu karę 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych;

3.  oskarżonego G. W. uznaje za winnego tego, że prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą GO.G. G. W. z siedzibą w U. w okresie od dnia 01 października 2015r. do 22 października 2015 roku w K. wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz.U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) tj. bez koncesji na prowadzenie kasyna gry i poza nim urządzał w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K. poprzez udostępnienie do publicznego korzystania dwóch automatów do gier o nazwach i numerach: D. G. numer ZZ-00-102, H. (...) numer ZZ-00-101 o charakterze komercyjnym i losowym i przyjmując, że czyn ten wypełnia dyspozycję art. z art. 107§1 k.k.s. w zw. z art. w zw. art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. w zw. z art. 2§2 k.k.s. i za to na podstawie art. 107§1 k.k.s. w zw. z art. 2§2 k.k.s. wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

4.  na podstawie art. 30§5 k.k.s. w zw. z art. 2 § 2 kks orzeka wobec oskarżonych:

a.  M. W. (2) przepadek na rzecz Skarbu Państwa urządzeń przeznaczonych do gier w postaci automatów A. G. nr (...), i A. nr (...), przechowywanych w magazynie depozytowym Urzędu Celnego w K. (pozycja D (...) księgi depozytowej);

b.  G. W. przepadek na rzecz Skarbu Państwa urządzeń przeznaczonych do gier w postaci automatów D. G. numer ZZ-00-102, i H. (...) numer ZZ-00-101, przechowywanych w magazynie depozytowym Urzędu Celnego w K. (pozycja D (...) księgi depozytowej) oraz znajdujących się w nich środków pieniężnych na sumę 145,00 (sto czterdzieści pięć 00/100), przechowywanych za pokwitowaniem PL/MF/AL nr (...), (...) w kasie d. Oddziału Celnego w K.;

5.  zasądza od oskarżonych

- M. W. (2), kwotę (...),33 (tysiąc pięćset siedemdziesiąt trzy 33/100) złote

- K. D. kwotę 563,33 (pięćset sześćdziesiąt trzy 33/100) złote

-G. W. kwotę (...),33 (jeden tysiąc siedemdziesiąt trzy 33/100) złote

na rzecz Skarbu Państwa tytułem zwrotu kosztów sądowych i opłaty.

SSR Marta Przybylska

II K 375/17

UZASADNIENIE

Oskarżony M. W. (2) ma 44 lata. Posiada wykształcenie średnie, z zawodu mechanik samochodowy. Kawaler, ma na swoim utrzymaniu 1 dziecko w wieku 13 lat. W spółce (...) sp. z o.o. w P. pełnił funkcję prezesa zarządu z miesięcznym dochodem 10.000 zł. Oskarżony zakończył działalność w dniu 30.06.2016 r. Oskarżony był uprzednio karany, w tym za czyny z art. 107 § 1 kks. Przychody za sprzedaży spółki (...) sp. z o.o. w P. za rok 2015 wyniosły 2.043.988,89 zł

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 264, 485 - 487, dane o karalności k. 301, 456 – 462, odpis z KRS k. 65 – 66, 113 – 115, 189 – 191, sprawozdanie finansowe spółki i sprawozdanie zarządu za 2015 r. k.609 - 646 )

Oskarżony K. D. ma 43 lata. Posiada wykształcenie wyższe, z zawodu ślusarz. Żonaty, ma na swoim utrzymaniu 1 dziecko. Prowadzi własną działalność gospodarczą pod nazwą (...) spółka z o.o. w K. z miesięcznym dochodem 1.850 zł. W wynajmowanych przez siebie lokalach wydzierżawiał powierzchnie dla firm urządzających gry na automatach. Oskarżony był uprzednio karany.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 247, 256 – 258, dane o karalności k. 302, 454 – 455, odpis z KRS k. 67 68, zeznania świadka K. P. (1) k. 91, 601, D. B. (1) k. 87, 601v, M. K. k.27, 95, 601v - 602)

Oskarżony G. W. ma 38 lat. Posiada wykształcenie podstawowe, z zawodu stolarz. Rozwiedziony, ma na swoim utrzymaniu 1 dziecko w wieku 16 lat. Prowadzi własną działalność gospodarczą pod nazwą GO. G. G. W. z siedzibą w U. z miesięcznym dochodem 2.000 zł. Oskarżony był uprzednio karany, w tym za czyny z art. 107 § 1 kks.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 275, dane o karalności k. 463 – 467, wydruk z CEiIoDG k. 64, 217)

Oskarżony K. D. prowadzi działalność gospodarczą (...) spółka z o.o. w K.. W ramach zarejestrowanej działalności wynajął w dniu 12.05.2015 r. od K. P. (2) reprezentowanej przez K. P. (1) lokal usługowo – handlowy położony w K. przy ul. (...) .

( dowód : umowa najmu k. 17 – 20, zeznania świadka K. P. (1) k. 91, 601, D. B. (1) k. 87, 601v, M. K. k.27, 95, 601v - 602)

W ramach prowadzonej działalności K. D. zawarł z formą (...) sp. z o.o. w P. reprezentowaną przez M. W. (2) umowę dzierżawy powierzchni lokalu położonego w K. przy ul. (...) w ramach której w przedmiotowym lokalu zainstalowano urządzenia do gier. Umowa została zawarta na czas nieokreślony i obowiązywała od dnia 2.09.2015 r. W dniu 3.10.2015 r. K. D. wydano za pokwitowaniem urządzenia A. G. nr (...), A. nr (...). Automaty zostały udostępnione do publicznego korzystania w lokalu usługowo – handlowym położonym w K. przy ul. (...).

W ramach prowadzonej działalności K. D. zawarł z formą Go. G. G. W. reprezentowaną przez G. W. umowę dzierżawy powierzchni lokalu położonego w K. przy ul. (...) 75A w ramach której w przedmiotowym lokalu zainstalowano urządzenia do gier. Umowa została zawarta na czas określony od 1 do 31 października 2015 r. W dniu 1.10.2015 r. K. D. wydano za pokwitowaniem urządzenia D. G. numer ZZ-00-102, H. (...) numer ZZ-00-101. Automaty zostały udostępnione do publicznego korzystania w lokalu usługowo – handlowym położonym w K. przy ul. (...) .

Po kontroli przeprowadzonej przez Urząd Celny w K. w dniu 22 października 2015 r. w/w automaty do gier zostały zatrzymane wraz ze znajdującymi się w nich środkami pieniężnymi na kwotę 145 zł.

( dowód : protokół kontroli k. 2 - 9 protokół oględzin k. 11 - 13, protokół zatrzymania rzeczy k. 14 – 16, pokwitowanie k. 38, umowa dzierżawy k. 40 – 43, 44 – 49, postanowienie k. 53 - 56 zeznania świadka K. P. (1) k. 91, 601, D. B. (1) k. 87, 601v, M. K. k.27, 95, 601v – 602)

Automaty do gier o nazwie D. (...) numer ZZ-00-102, H. (...) numer ZZ-00-101, A. G. nr (...) oraz A. nr (...) są klasycznymi automatami bębnowymi. Punkty uzyskiwane w wyniku wygranych są dodawane do posiadanych punktów i mogą być wykorzystane do prowadzenia kolejnych gier, wydłużając rzeczywisty czas gry w ramach wykupionego czasu. Gra na automacie ma charakter losowy, końcowy układ symboli na bębnach nie zależy od zręczności gracza. Gry na w/w automatach mają charakter komercyjny, prowadzone są za środki pieniężne, którymi zasilono automat. W/w automaty wyczerpują definicje automatów do gier z ustawy w dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych.

( dowód : protokół kontroli k. 2 – 9, protokół oględzin k. 11 - 13, protokół zatrzymania rzeczy k. 14 – 16, opinia biegłego k. 194 – 200, protokół oględzin. K. 292 – 295, zeznania świadka K. P. (1) k. 91, 601, D. B. (1) k. 87, 601v, M. K. k.27, 95, 601v - 602)

W trakcie postępowania przygotowawczego oskarżeni nie przyznali się do zarzucanych im czynów i odmówili składania wyjaśnień. Oskarżeni nie stawili się na rozprawie przez sądem. M. W. (2) w załączonych wyjaśnieniach złożonych przez Sądem Rejonowym w Ostródzie wskazywał, iż istniały wówczas wątpliwości co do interpretacji przepisów ustawy o grach hazardowych. Podniósł ,iż zwracał się do Ministerstwa F. o wiążącą interpretacje w zakresie podatku VAT od prowadzonej działalności.

Zdaniem Sądu oświadczenie oskarżonych w zakresie nie przyznania się do winy i złożone przez M. W. (2) wyjaśnienia nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym w toku postępowania materiale dowodowym i zdaniem Sądu stanowią linię obrony przyjętą przez oskarżonych. Przedstawiona przez oskarżonych wersja wydarzeń jest najbardziej korzystna z punktu widzenia ich obrony, jednakże pozostaje ona w sprzeczności z obiektywnie ustalonymi w oparciu o przeprowadzone dowody faktami, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Nie sposób przypisać wiarygodności tym wyjaśnieniom albowiem pozostają one w sprzeczności z zeznaniami świadków K. P. (1), D. B. (2) oraz M. K., którzy potwierdzili, iż w przedmiotowym lokalu były zainstalowane automaty do gier, które były udostępniane do publicznego korzystania. Z opinii biegłego oraz protokołów oględzin jednoznacznie wynika, iż punkty uzyskiwane w wyniku wygranych na przedmiotowych automatach były dodawane do posiadanych punktów i mogły być wykorzystane do prowadzenia kolejnych gier, wydłużając rzeczywisty czas gry w ramach wykupionego czasu. Gra na automacie miała charakter losowy, końcowy układ symboli na bębnach nie zależał od zręczności gracza. Gry na w/w automatach miały charakter komercyjny, prowadzone były za środki pieniężne, którymi zasilono automat.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania K. P. (1), który wskazał, że w momencie zawierania umowy najmu lokalu został on poinformowany przez K. D., że w lokalu będą prowadzone gry należące do wynajmującego. D. B. (2) również potwierdziła, iż w przedmiotowym lokalu znajdowały się automaty do gier. Sąd uznał zeznania złożone przez w/w świadków na rozprawie oraz w postępowaniu przygotowawczym za wiarygodne i zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Zeznania te nie były wymuszane i stanowiły swobodną oraz wyczerpującą relację świadków co do sposobu prowadzenia przez K. D. gier na automatach w przedmiotowym lokalu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania M. K. złożone w dniu 23 października 2015 r. Zeznania te złożone bezpośrednio po przeprowadzeniu kontroli były spontaniczne i stanowiły swobodną oraz wyczerpującą relację świadka co do sposobu prowadzenia gier na automatach w przedmiotowym lokalu. Świadek wskazał, iż przedmiotowe automaty wypłacały graczom wygrane pieniężne. Wskazał nawet, iż jeden z nich był zablokowany z powodu braku środków pieniężnych. Przesłuchany w charakterze świadka nie miał podstaw i interesu prawnego do pomawiania oskarżonych. W kolejnych zeznaniach M. K. zaprzeczył jakoby widział kiedykolwiek grające osoby. Podniósł, iż w dniu 23.10.2015 r. złożył zeznania wskazanej wyżej treści albowiem został zamknięty przez pracowników Urzędu Celnego w skrytce na szczotki i zastraszony. Przedstawiona przez świadka wersja wydarzeń zdaniem sądu pozostaje w sprzeczności z obiektywnie ustalonymi w oparciu o przeprowadzone dowody faktami, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Świadek o fakcie zastraszenia zeznał dopiero na rozprawie przed sądem tj. 2 lata po przesłuchaniu. Nie zgłaszał innym organom ścigania, iż został w taki sposób potraktowany.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne dokumenty znajdujące się w aktach sprawy. Zostały one wystawione przez uprawnione do tego organy i odzwierciedlają one sposób prowadzenia działalności przez oskarżonych. Wiarygodność dokumentów stanowiących rzeczowy materiał dowodowy nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd zważył, co następuje :

Treść art. 107 § 1 k.k.s. penalizująca urządzanie gry na automacie wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia, podobnie jak szereg innych przepisów Kodeksu karnego skarbowego, ma charakter blankietowy. Oznacza to, że konkretyzacji znamion opisujących czynność sprawczą należy poszukiwać w innych ustawach szczególnych.

Zgodnie z art. 2§2 kks jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. W przedmiotowym postępowaniu należało zastosować ustawy obowiązujące w chwili popełnienia przez oskarżoną czynu albowiem są dla niej względniejsze.

Zgodnie z art. 2 ust 3,4 i 5 ustawy z dnia 9 listopada 2009 r. o grach hazardowych grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Wygraną rzeczową w grach na automatach jest również wygrana polegająca na możliwości przedłużania gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, a także możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze. Grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 9 listopada 2009 r. o grach hazardowych działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości i gier na automatach może być prowadzona po uzyskaniu koncesji na kasyno gry.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19 stycznia 2017 r. wydanej w sprawie I KZP 17/16, stwierdził, że „kolizja prawa krajowego z prawem unijnym, w świetle zasady bezpośredniego stosowania prawa Unii Europejskiej (art. 91 ust. 3 Konstytucji), może prowadzić do zastąpienia przepisów krajowych uregulowaniami prawa unijnego albo do wyłączenia normy prawa krajowego przez bezpośrednio skuteczną normę prawa Unii Europejskiej. W konsekwencji norma niestosowania krajowego przepisu technicznego, którego projektu nie notyfikowano Komisji Europejskiej, wynikająca z dyrektywy 98/34/ WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998 r., ze zm.), wyłącza możliwość zastosowania w sprawie o przestępstwo z art. 107 § 1 k.k.s. przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 612) w pierwotnym brzmieniu. Natomiast art. 6 ust. 1 tej ustawy mógł i może nadal stanowić uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 k.k.s., o ile okoliczności faktyczne konkretnej sprawy pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony.”

Zarzucany oskarżonym przez oskarżyciela art. 14 ust 1 ustawy z dnia 9 listopada 2009 r. o grach hazardowych w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych, która weszła w życie w dniu 3.09.2015 r.( opubl. w Dz.U. z dnia 19.08.2015 r.) stanowiący, że urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry może w przedmiotowej sprawie zostać uwzględniony jako konkretyzacja znamion opisujących czynność sprawczą. Przepis ten w okresie zarzucanego oskarżonym czynu był już notyfikowany Komisji Europejskiej.

Przepis art. 4 w/w ustawy o zmianie ustawy o grach hazardowych z 2015 r., zezwalający podmiotom prowadzącym w dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej działalność w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1-3 lub w art. 7 ust. 2 u.g.h. na dostosowanie się do wymogów określonych w znowelizowanej ustawie o grach hazardowych do dnia 1 lipca 2016 r., dotyczy ( wbrew twierdzeniom oskarżonego M. W. (2)) wyłącznie podmiotów, które prowadziły taką działalność zgodnie z ustawą o grach hazardowych w brzmieniu sprzed 3 września 2015 r. (na podstawie koncesji albo zezwolenia). Ustawowe określenie adresatów unormowania zawartego w art. 4 ustawy z 2015 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych, jako: "podmiotów prowadzących działalność w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1-3 lub w art. 7 ust. 2, w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy", dotyczy tylko tych podmiotów, które w tym dniu spełniały kryteria, o których mowa w powołanych przepisach ustawy o grach hazardowych. Skoro przepis art. 4 ustawy z 2015 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych wprost odesłał do treści m.in. art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych., tym samym zakreślił zbiór adresatów norm z niego wynikających wyłącznie do tych podmiotów, które w dniu wejścia w życie nowelizacji prowadziły działalność w ramach tego ostatniego przepisu. Odesłanie do art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych. w żaden inny sposób interpretowane być nie może, jako że przepis ten przecież w innym brzmieniu nie występował. ( por. postanowienie SN z 28.04.2016 sygn. I KZP 1/16 opubl. OSNKW 2016/6/36)

Oskarżyciel w akcie oskarżenia wskazał, iż oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali dyspozycję art. 23a ust 1 ustawy z dnia 9 listopada 2009 r. o grach hazardowych a automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogą być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celno-skarbowego. Zdaniem sądu brzmienie w/w przepisu skutkuje konieczność powiązania art. 23a ust. 1 z art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych. Przepisy ustawy hazardowej takie jak art. 3, art. 23a, czy też przepis art. 32 jako przepisy o charakterze jedynie definiującym i nie zawierającym zakazów, nie mogą stanowić samodzielnie podstawy zarzutu w sprawie karnej. Przepis art. 23a ust. 1 ustawy o grach hazardowych, odnosi się do koncesji i zezwoleń, a zatem nie ma charakteru autonomicznego, samodzielnego, a stanowi integralną część uregulowań dotyczących obowiązków nakładanych na podmioty posiadające koncesję na urządzanie gier. Przepis ten jest ściśle związany z poprzedzającymi przepisami ustawy. Art. 23a ust. 1 odsyła wprost do art. 6 ust. 1 uzależniającego działalność w zakresie gier na automatach od uzyskania koncesji na prowadzenie kasyna oraz do art. 14 ust. 1 zezwalającego na urządzenie takich gier wyłącznie w kasynach. Przepis dotyczący rejestracji jest koniunktywnie powiązany z obowiązkiem posiadania koncesji, a zatem kierowany jest do takich adresatów, którzy tą koncesję posiadają i ten obowiązek rejestracji mogą spełnić. Art. 23a ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie może więc samodzielnie uzupełniać zakresu znamion art. 107§1 k.k.s. Nie można bowiem czytać powołanych przepisów autonomicznie i w oderwaniu od pozostałych przepisów określających warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach. Nie można oskarżonym skutecznie zarzucać postępowania wbrew art. 23a ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie zauważając, iż przywołany przepis adresowany jest wyłącznie do podmiotów posiadających koncesje lub zezwolenie na prowadzenie działalności m.in. w zakresie gier na automatach. Tylko takie podmioty mogą bowiem ubiegać się u naczelnika urzędu celnego o zarejestrowanie takiego urządzenia.( por. postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 12.01.2017 w sprawie VII Kz 603/16, wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 20.01.2017 w sprawie VI Ka 302/16 ).

W realiach przedmiotowej sprawy konkretyzację przepisu art. 107 § 1 kks stanowią zatem art. 6 ust 1 i 14 ust 1 ustawy z dnia 9 listopada 2009 r. o grach hazardowych w brzmieniu na dzień popełnienia czynu, które stanowiły, iż działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry a urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry. Oskarżeni prowadzili działalność w zakresie gier, jednak żaden z nich nie miał udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Wszyscy oskarżeni urządzali albo prowadzili gry na automatach poza kasynem gry.

Oskarżony M. W. (2) pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. H. F. W. z siedzibą w P. w okresie od dnia 3 października 2015r. do 22 października 2015 roku w K. wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. tj. bez koncesji na prowadzenie kasyna gry i poza nim urządzał w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K., poprzez udostępnienie do publicznego korzystania dwóch automatów do gier o nazwach i numerach: A. G. nr (...), A. nr (...), o charakterze komercyjnym i losowym czym wypełnił dyspozycję art. art. 107§1 k.k.s. w zw. art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. i art. 2§2 k.k.s. Oskarżony wydzierżawił powierzchnię użytkową i zainstalował na niej stanowiące jego własność automaty w celu udostępnienia ich do publicznego korzystania.

Oskarżony K. D. pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. D. z siedzibą w K. w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K. wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. tj. bez koncesji na prowadzenie kasyna gry i poza nim prowadził poprzez udostępnienie do publicznego korzystania : w okresie od dnia 01 października 2015r. do 22 października 2015 roku, dwóch automatów do gier o nazwach i numerach: D. G. numer ZZ-00-102, H. (...) numer ZZ-00-101 oraz w okresie od dnia 03 października 2015r. do 22 października 2015 roku, dwóch automatów do gier o nazwach i numerach: A. G. nr (...), A. nr (...), o charakterze komercyjnym i losowym wyczerpując dyspozycję art. art. 107§1 k.k.s. w zw. art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. i art. 2§2 k.k.s. Oskarżony wydzierżawił powierzchnię użytkową i zainstalował na niej automaty stanowiące własność innych podmiotów i udostępnił przedmiotowe urządzenia do publicznego korzystania.

Oskarżony G. W. prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą GO.G. G. W. z siedzibą w U. w okresie od dnia 01 października 2015r. do 22 października 2015 roku w K. wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. tj. bez koncesji na prowadzenie kasyna gry i poza nim urządzał w lokalu Punkt Gier, ul. (...) w K. poprzez udostępnienie do publicznego korzystania dwóch automatów do gier o nazwach i numerach: D. G. numer ZZ-00-102, H. (...) numer ZZ-00-101 o charakterze komercyjnym i losowym wyczerpując dyspozycję art. z art. 107§1 k.k.s. w zw. z art. w zw. art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. w zw. z art. 2§2 k.k.s. . Oskarżony wydzierżawił powierzchnię użytkową i zainstalował na niej stanowiące jego własność automaty w celu udostępnienia ich do publicznego korzystania.

Oskarżeni prowadząc działalność gospodarczą winni z należytą starannością zapoznać się z przepisami obowiązującymi w zakresie prowadzonej działalności. Oskarżeni winni zatem wiedzieć, iż do prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach niezbędne jest uzyskanie koncesji na prowadzenie kasyna gry oraz prowadzenie ich w siedzibie kasyna gry. Nie można bowiem skutecznie powoływać się na niezawinioną nieznajomość prawa, jeżeli z ustalonych faktów wynika, że sprawca nie tylko nie starał się w sposób należyty zapoznać z obowiązującym uregulowaniem, choć miał możność to uczynić u przedstawicieli właściwych organów, ale wręcz w sposób wyraźny z takiej możliwości zrezygnował.( por. wyrok SN z 3.02.1997 r. II KKN 124/19 opubl. OSNKW 1997/5-6/46) Z ustalonego i nie kwestionowanego stanu faktycznego wynika bowiem niezbicie, że oskarżeni powinni byli zapoznać się z unormowaniami obowiązującymi w zakresie ustawy o grach hazardowych. Podjęte przez nich działania nie spełniają kryterium należytej staranności. Oskarżeni mogli zwrócić się do organów celnych o podanie wiążącej informacji celnej – warunku tego nie spełnia informacja w zakresie podatku VAT. Winni byli to zrobić tym bardziej, iż sposób działania przedmiotowych automatów odbiegał w swej zasadzie od treści załączonych do nich opinii. Oskarżeni wiedzieli, że przedmiotowe automaty dokonują wypłaty należnej wygranej. Tym samym wiedzieli, iż gry na w/w automaty wyczerpują definicje automatów do gier z ustawy w dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych, a co za tym idzie do prowadzenia tych gier niezbędne jest uzyskanie koncesji na prowadzenie kasyna gry oraz prowadzenie ich w siedzibie kasyna gry.

Z treści art. 6 ust 1 ustawy o grach hazardowych wynika, że zakaz w nim określony jest adresowany do wszystkich podmiotów, a zatem zarówno osób fizycznych jak i prawnych oraz niezależnie od tego, czy posiadają one koncesję na prowadzenie kasyna gry, czy też nie. Działalność w zakresie gier na automatach, w rozumieniu art. 2 ust. 3 - 5 cyt. ustawy, urządzana bez stosownej koncesji, jest więc zawsze działalnością nielegalną. Dlatego też, każdy kto spełnia powyższe kryteria zakwalifikowania go jako prowadzącego/urządzającego grę hazardową, bez względu na formę prawną narusza przepisy ustawy karnoskarbowej. Regulacje ustawy o grach hazardowych są w tym zakresie jednoznaczne i nie ulega wątpliwości, że każda działalność w zakresie gier na automatach może być prowadzona jedynie na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry ( por. wyrok SN z 22.02.2017 IV KK 282/16 opubl. LEX 2258048)

Oskarżeni jako przedsiębiorcy działający na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w obszarze szeroko rozumianego hazardu mieli obowiązek nie tylko znać przepisy prawa polskiego, ale i do nich się stosować. Na stan świadomości oskarżonych nie mogą też mieć wpływu przedłożone w toku postępowania opinie techniczne, albowiem świadczą one jedynie o tym, że interpretacja kwestionowanych przepisów już wówczas była sporna. Ponadto niezależnie od treści opinii, jak już wskazano wyżej oskarżeni wiedzieli, iż automaty wypłacają wygrane pieniężne. Spowodowało to przyjęcie, iż oskarżeni co najmniej godzili się na to, że popełniają czyn zabroniony ( art. 4 § 2 kks).

Zarzucane oskarżonym czyny były przez nich zawinione, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę. Oskarżeni mieli zdolność rozpoznania znaczenia czynu i nie zachodziła żadna nadzwyczajna sytuacja motywacyjna.

Stopień winy oskarżonych i społecznej szkodliwości czynu należy określić jako nieznaczny. Oskarżeni działali z zamiarem ewentualnym, gdyż wiedząc, że prowadzenie gry na przedmiotowych automatach bez koncesji poza kasynem gry może być zabronione, godzili się na to. Ich czyny godziły w dobro jakim jest organizacja gier hazardowych. Okres w którym doszło do popełnienia przestępstwa nie był jednak długi.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 13 k.k.s, uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, oraz rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynów zabronionych wymierzył oskarżonym karę grzywny : M. W. (2) w wysokości 150 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 100 złotych, K. D. w wysokości 70 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 70 złotych, G. W. w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 100 złotych.

Sąd uznał, iż są one adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonym kara w pełni zrealizuje wobec nich funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość. Oskarżeni mają stałe źródło dochodu. Z uwagi na wymienione wyżej okoliczności Sąd uznał, iż wymierzenie kary pozbawienia wolności, nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania byłoby niewspółmierne do popełnionego przez oskarżonych przestępstwa. Sąd uzależnił ilość orzeczonych stawek dziennych od rodzaju naruszenia obowiązku finansowego oraz sposobu zachowania się oskarżonych. M. W. (2) i G. W. urządzili gry hazardowe wbrew przepisom ustawy dostarczając niezbędne do tego urządzenia. Natomiast K. D. przez krótki okres czasu prowadził gry hazardowe w sposób opisany wyżej. Wszyscy trzej oskarżeni był uprzednio karani. Przy wymiarze wysokości stawek dziennych grzywny, na podstawie art. 23 §3 k.k.s sąd uwzględnił sytuację majątkową, rodzinną i osobistą oskarżonych.

Na podstawie art. 30§5 k.k.s. w zw. z art. 2 § 2 kks sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa wobec oskarżonych - M. W. (2) urządzeń przeznaczonych do gier w postaci automatów A. G. nr (...), i A. nr (...), przechowywanych w magazynie depozytowym Urzędu Celnego w K. (pozycja D (...) księgi depozytowej) oraz G. W. urządzeń przeznaczonych do gier w postaci automatów D. G. numer ZZ-00-102, i H. (...) numer ZZ-00-101, przechowywanych w magazynie depozytowym Urzędu Celnego w K. (pozycja D (...) księgi depozytowej) oraz znajdujących się w nich środków pieniężnych na sumę 145,00 (sto czterdzieści pięć 00/100), przechowywanych za pokwitowaniem PL/MF/AL nr (...), (...) w kasie d. Oddziału Celnego w K..

Na podstawie art. 627 kpk sąd obciążył oskarżonych kosztami postępowania w kwotach: M. W. (2) – 1573,33 zł, K. D. – 563,33 zł, G. W. – 1073,33 zł.

SSR Marta Przybylska