Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 311/25

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1

M. Ś.

W dniu 27 marca 2024 roku w K. wbrew przepisom ustawy posiadała substancje psychotropowe w postaci alfa - (...) o masie 0,599 gram netto, tj. o przestępstwo określone w art. 62 ust. 1 ustawy „ o przeciwdziałaniu narkomanii” z dnia 29 lipca 2005 r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 27 marca 2024 roku funkcjonariusze K. w K. podjęli interwencję na ulicy (...) w K. wobec oskarżonej M. Ś.. Oskarżona posiadała przy sobie jeden woreczek z zawartością suszu roślinnego substancji psychotropowej w postaci alfa - (...) o masie 0,599 gram netto,

Oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, odmówiła składania wyjaśnień. Oskarżona w chwili czynu nie miała zaburzeń wyłączających zdolność rozpoznania znaczenia czynu ani pokierowania swoim postępowaniem. U oskarżonej nie stwierdzono objawów choroby psychicznej, stwierdzono uzależnienie od nikotyny i dopalaczy. W chwili czynu miał zachowaną zdolność do rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim zachowaniem.

Oskarżona była wcześniej karana, nie uzyskuje dochodów, pozostaje na utrzymaniu swojej matki, posiada dwoje dzieci w wieku 5 i 2 lat.

Notatka urzędowa

Protokół zatrzymania osoby

Protokół przeszukania osoby

Protokół użycia testera narkotykowego

Opinia biegłego

Wyjaśnienia oskarżonej

Informacja o sobie z K.

Opinia sądowo- psychiatryczna

1

3

4-5

7

28-33

16-17

24-27, 84-85

50-53

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Notatka urzędowa

Protokół przeszukania osoby

Protokół użycia testera narkotykowego, informacja z K.

Wyjaśnienia oskarżonej

Opinia biegłego z zakresu analizy kryminalnej i przestępczości narkotykowej,

Opinia sądowo-psychiatryczna,

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty wymienione w rubryce obok. Zostały one sporządzony przez uprawnionych funkcjonariuszy policji w wykonaniu ich obowiązków służbowych i w ramach przysługujących im kompetencji. Wskazać trzeba, iż nie były one przez żadną ze stron kwestionowane, a sąd nie znalazł podstaw, aby czynić to z urzędu.

Wyjaśnienia oskarżonego sąd uznał za wiarygodne, stanowiły one wersję spójną ze zgromadzonym materiałem dowodowym, także
w zakresie dotyczącym jego obecnej sytuacji życiowej, ekonomicznej.

Sąd w pełni dał wiarę i oparł się na opinii biegłego z zakresu chemii i fizykochemii wskazanej w rubryce obok. Została ona sporządzona przez biegłego dysponującego wiadomościami specjalnymi w celu stwierdzenia danej okoliczności, na jaką dowód ten został dopuszczony i przeprowadzony. Opinia jest zupełna, jasna i nie zawiera wniosków wewnętrznie sprzecznych. Żadna ze stron nie kwestionowała opinii, sąd również nie dopatrzył się powodów aby odmówić im waloru wiarygodności.

Sąd w pełni dał wiarę i oparł się na załączonej do akt opinii biegłych z zakresu psychiatrii. Opinia została sporządzone przez biegłych dysponujących wiadomościami specjalnymi w celu stwierdzenia danej okoliczności, na jaką dowód ten został dopuszczony i przeprowadzony. Opinia pozwala na ustalenie i zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów. Strony opinii nie kwestionowały, a sąd nie dopatrzył się powodów aby odmówić jej waloru wiarygodności.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

M. Ś.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżona jest sprawcą zarzucanego jej czynu. Czyn ten jest czynem zabronionym, bezprawnym i karalnym. Sąd nie znalazł okoliczności wyłączających winę oskarżonego. Jest ona osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Miała pełną możliwość rozpoznania bezprawności czynu i owej bezprawności była świadoma. Dokonując czynu oskarżona działała w normalnej sytuacji motywacyjnej, sąd wykluczył możliwość zaistnienia któregoś z kontratypów. Oskarżona miała możliwość zachować się w zgodzie z panującym porządkiem prawnym, a jednak nie zrobiła tego. Z uwagi na to Sąd uznał oskarżoną za winną zarzucanego jej czynu z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2020r., poz. 2050 – t.j.). Czyn ten był przez oskarżoną zawiniony, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonej. Oskarżona w chwili dokonania zarzucanego jej czynu rozumiała jego znaczenie i mogła pokierować swoim postępowaniem, zachodziła normalna sytuacja motywacyjna.

Przepis art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje zachowanie sprawcy polegające na posiadaniu środków odurzających lub substancji psychotropowych, wbrew przepisom ustawy. Znamię czasownikowe „posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo nad rzeczą. Jego synonimem jest słowo „mieć” (B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. II, red. A. Ważny, Warszawa 2019). Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do ustalenia, iż oskarżony posiadał substancje psychotropowe w postaci 4-C. o masie 0,206 gram netto oraz mieszaniny alfa (...) z śladową ilością amfetaminy o łącznej masie 0,643 gram netto. W uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2011 r., I KZP 24/10 (OSNKW 2011, z. 1, poz. 2), przyjęto, że "Posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia ". W uzasadnieniu tej uchwały Sąd Najwyższy w sposób szczegółowy i kompleksowy odniósł się do kwestii wykładni znamienia "posiada", wskazując, że zarówno wykładnia językowa (która - sama w sobie - była wystarczająca do prawidłowej interpretacji tego znamienia), jak i wykładnia celowościowa, systemowa i historyczna wskazują na to, że posiadanie, o jakim mowa w art. 62 ust. 1 u.p.n. to każde władanie środkiem lub substancją, obejmujące również władanie nimi związane z ich użyciem lub zamiarem użycia. Sąd Najwyższy podkreślił, że przepisy ustawy precyzyjnie określają cele, w których dopuszcza się posiadanie narkotyków (medyczny, przemysłowy, badawczy i lecznictwo zwierząt) przez określone w ustawie podmioty, a ich katalog jest w przepisach prawa wskazany wyczerpująco. Przemawiało to dodatkowo za tym, że każde inne posiadanie, w tym związane z zażywaniem narkotyków, jest niezgodne z prawem. Taki stan prawny utrzymywany jest już od prawie 40 lat (od ustawy z 1985 r.) i do dzisiaj ustawodawca nie zdecydował się na wprowadzenie przepisu, który dopuszczałby posiadanie na własny użytek nawet najmniejszej ilości narkotyku (w tym zakresie przewidziano szczególną instytucję umorzenia postępowania przed wydaniem postanowienia o jego wszczęciu - art. 62a u.p.n.).

W konsekwencji powyższych rozważań, nie ulega wątpliwości, iż oskarżona M. Ś. posiadając w dniu 27 marca 2024 roku przy sobie środki odurzające, które po wykonanych badaniach okazały się być substancją psychotropowe w postaci 4 alfa (...) wyczerpała znamiona czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Analizując stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonej sąd wziął pod uwagę kwantyfikatory określone w art. 115 § 2 kk. W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżoną jest wysoka. Dokonując tej oceny Sąd wziął pod uwagę, iż oskarżona czynem swym naruszyła dobro prawne jakim jest życie i zdrowie publiczne, jak również życie i zdrowie konkretnej osoby. Sąd uwzględnił też ilość posiadanych przez oskarżoną środków. Sąd miał też na uwadze motywację oskarżonej oraz postać zamiaru. Oskarżona M. Ś. działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Ś.

1

3

4

1

W myśl przepisu art. 62 ust. 1 ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii za popełnienie przestępstwa posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych wbrew przepisom ustawy, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. W ocenie sądu zrealizowały się w niniejszej sprawie przesłanki zastosowania art. 37 § 1a k.k., który to przewiduje możliwość orzeczenia zamiast kary pozbawienia wolności kary wolnościowej – grzywny albo ograniczenia wolności, jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a orzeczona kara pozbawienia wolności nie byłaby dłuższa od roku, jeżeli orzeka się jednocześnie środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek, a orzeczona kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza niż jeden rok. Mając powyższe na uwadze sąd wymierzył oskarżonej karę

o charakterze wolnościowym – karę 4 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, która to kara w ocenie sądu jest odpowiednią z punktu widzenia jej celów. Sąd uznał, iż wymierzenie kary pozbawienia wolności byłoby niewspółmierne do popełnionego przez oskarżoną przestępstwa. Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność oskarżonej, jako okoliczność łagodzą przyznanie się do winy. Ponadto sąd miał na uwadze stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, która w ocenie sądu nie była wysoka. Sąd uwzględnił, iż oskarżona godziła w dobro prawne, jakim jest jakim jest życie i zdrowie publiczne. Sąd uwzględnił też ilość posiadanych przez oskarżoną środków. Sąd miał też na uwadze motywację oskarżonej oraz postać zamiaru. Oskarżona działała umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Orzeczona kara jest sprawiedliwa i słuszna w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr. Wskazać należy, iż oskarżona jest osobą młodą, zdrową, nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu swojej matki, Sąd miał także na uwadze okoliczność, iż na utrzymaniu oskarżonej pozostaje dwoje małoletnich dzieci.

Uwzględniając postawę oskarżonej, jej warunki osobiste i dotychczasowy sposób życia Sąd uznał, iż takie orzeczenie kary jest adekwatnym dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

W razie skazania za przestępstwo z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka się przepadek przedmiotu przestępstwa oraz przedmiotów i narzędzi, które służyły lub przeznaczone do jego popełnienia, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy (art. 70 ust 1 ustawy). W toku postępowania przygotowawczego, zabezpieczono dowody rzeczowe, w postaci posiadanych przez oskarżoną środków. Sąd orzekł przepadek tych dowodów rzeczonych, na podstawie art. art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 44 § 2 k.k.

Zgodnie z treścią art. 70 ust. 4a ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 53 ust. 1, 1a lub 2, art. 55 ust. 1, 2 lub 3, art. 56 ust. 1, 2 lub 3, art. 58 ust. 1 lub 2, art. 59 ust. 1, 2 lub 3, art. 61, art. 62 ust. 1 lub 2, art. 62b ust. 2, art. 63 ust. 1, 2 lub 3 sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 Kodeksu karnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 1000 złotych, do wysokości 60 000 złotych. Z uwagi na powyższe, Sąd zasądził wobec oskarżonej świadczenie w wysokości 1.000 złotych.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Ś.

2

1

Oskarżona była zatrzymana w okresie od 27 marca 2024r. godz. 14:15 do godz.16:10, stąd stosownie do przepisu art. 63 § 1 kk zaliczono okres zatrzymania na poczet orzeczonej wobec oskarżonej kary ograniczenia wolności.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

6

Oskarżona był w niniejszym postępowaniu, na etapie postępowania przed sądem reprezentowany przez obrońcę ustanowionego z urzędu. Sąd przyznał obrońcy koszty pomocy prawnej świadczonej z urzędu, których wysokość ustalono w oparciu o przepis § 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz.U 2024.763).

Sąd zwolnił oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych mając na uwadze jej sytuację życiową i ekonomiczną, o czym orzekł na podstawie art. 624 kpk

8. PODPIS

sędzia Marlena Hofman