Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 171/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Z. B.

I. w dniu 12 grudnia 2018r w miejscowości L. 20 gm. B., groził słownie szwagrowi Z. D. pozbawieniem życia, przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, tj. czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

II. w dniu 15 grudnia 2018r w miejscowości (...) gm. B.- teren sklepu (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,46 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu groził słownie M. S. pozbawieniem życia, przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem, tj. czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony Z. B. jest szwagrem pokrzywdzonego Z. D. i znajomym M. S.. Oskarżony zamieszkuje na jednej posesji wraz z dwoma braćmi i matką.. Nad jednym z nich opiekę sprawuje A. D. (2) – siostra oskarżonego. W opiece tej pomaga jej mąż Z. D..

1. Zeznania Z. D.

2. Zeznania A. D. (2),

3. wyjaśnienia oskarżonego,

4. zaświadczenie

1. k. 105-106

2. k. 106-107

3. k. 34, 36,

4. k. 71-74

2.  Od wielu lat oskarżony nadużywa alkoholu.. przyjmuje także leki psychiatryczne. Okresowo oskarżony zaprzestaje przyjmowania tych leków, wtedy zachowuje się agresywnie szczególnie wobec Z. D.. Mimo iż Z. D. nie daje oskarżonemu powodów, jego obecność wywołuje u oskarżonego nieuzasadnioną agresję. Agresja ta ujawnia się w postaci gróźb kierowanych pod adresem pokrzywdzonego, niszczenia wyposażenia dom. W dniu 12 grudnia 2018 r. oskarżony zirytował się, że musi poprosić o klucze Z. D., to było przyczyną skierowania pod adresem pokrzywdzonego gróźb pozbawienia go życia. Pokrzywdzony unika oskarżonego.

1. Zeznania Z. D.,

2. Zeznania A. D. (2)

3. wyjaśnienia oskarżonego

1. k. 105-106

2. k. 106-107

3. k. 34, 36,

3.  W dniu 15 grudnia 2018 r. ok. godz. 10.30 bez powodu oskarżony w sklepie w J., w obecności ekspedientki groził pozbawieniem życia M. S.. Pokrzywdzony w żaden sposób nie sprowokował agresywnego zachowania Z. B.. Oskarżony zabraniał przychodzenia pokrzywdzonemu do tego sklepu, groził, że go zabije jeśli pojawi się ponownie sklepie.

1.  Zeznania M. S.,

2.  Zeznania J. J. (2)

1.  k. 44-45, 114,

2.  k. 47

4.  Oskarżony Z. B. ma 53 lata. Ma wykształcenie podstawowe, nie ma wyuczonego zawodu. Jest stanu wolnego, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Sam utrzymuje się z zasiłku, nie podejmuje prac dorywczych. Był karany.

Biegli psychiatrzy w postępowaniu przygotowawczym stwierdzili u oskarżonego chorobę psychiczną w postaci schizofrenii paranoidalnej i wnioskowali o przymusową terapię w warunkach szpitalnych. Ponieważ w okresie od sporządzenia tej opinii do orzekania oskarżony przebywał na terapii, postanowiono o dowodzie z kolejnej opinii biegłych psychiatrów oraz w związku z wnioskami poprzedniej opinii także psychologa.

Z wniosków ponownej opinii wynika, iż rozpoznanie schizofrenii paranoidalnej nie jest pewne, gdyż jest maskowane przez alkoholizm oskarżonego w połączeniu z deficytem intelektu. Jednocześnie wieloletnie uzależnienie spowodowało u oskarżonego wtórne organiczne zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym. Biegli wskazywali na konieczność odbycia przez oskarżonego terapii odwykowej w trybie stacjonarnym.

1.  dane osobowe,

2.  Akta sprawy II K 1077/20,

3.  Opinia psychiatryczna,

4.  Opinia psychiatryczno-psychologiczna

1. k. 33

3. k. 59-60,

4. k. 178-187, 200, 217, 252

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

7.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.-4.

1. Zeznania Z. D.

2. Zeznania A. D. (2),

3. wyjaśnienia oskarżonego,

4. zaświadczenie

5. Zeznania M. S.,

6. Zeznania J. J. (2)

7. dane osobowe,

8. akta sprawy II K 1077/20,

9. opinia psychiatryczna,

10. opinia psychiatryczno-psychologiczna

Wymienione dowody są w pełni wiarygodne, na ich podstawie można w sposób jednoznaczny odtworzyć przebieg zdarzeń, bez istotnych luk. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, złożył krótkie wyjaśnienia, które korespondują z pozostałym wymienionym materiałem dowodowym.

Pewne rozbieżności zawierają wnioski opinii psychiatrycznej oraz psychiatryczno-psychologicznej, jednak nie negują one konieczności stacjonarnego leczenia oskarżonego. .

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

Z. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 190 § 1 k.k. karze podlega ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Obaj pokrzywdzeni, tj. Z. D. oraz M. S. byli niejednokrotnie świadkami agresywnych zachowań oskarżonego. Przy czym jak wynika z zeznań Z. D. ale także wyjaśnień oskarżonego Z. B., nie lubił pokrzywdzonego, nie podobało mu się, że jest członkiem jego rodziny. Pokrzywdzeni mieli świadomość, że zachowanie oskarżonego wynika ze stanów upojenia alkoholowego ewentualnie z procesu chorobowego, te agresywne zachowania nie były prowokowane przez pokrzywdzonych. Oskarżony jest postrzegany jako osoba nieprzewidywalna. Zatem obawy pokrzywdzonych, iż oskarżony spełni groźby pozbawienia ich życia były w pełni uzasadnione. Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, jednak w warunkach art. 31 § 2 k.k., tzn. mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność do rozpoznania znaczenia zarzucanych mu czynów oraz pokierowania swoim postępowaniem. Z uwagi na ustalenie, ze oskarżony działał w krótkich odstępach czasu oraz z wykorzystaniem podobnej sposobności, Sąd przyjął, iż oskarżony działał w warunkach art. 91 § 1 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Z. B.

1., 2.

3.

6.

I, II

I

1., 2. Wymierzając oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd miał na uwadze znaczną społeczna szkodliwość czynu oskarżonego. Były to działania godzące w cudzą wolność. Oskarżony dopuścił się tych czynów bez żadnego powodu, co sam przyznał. Jednocześnie z zeznań świadków Z. i A. małż. D., M. S. wynika, iż podobnych czynów oskarżony dopuszczał się już wcześniej jednak znosili oni cierpliwie jego ekscesy z uwagi na stan zdrowia oskarżonego. Do zgłoszeń doszło gdyż oskarżony groził Z. D. pozbawieniem życia siekierą a M. S. trzymając w ręku butelkę. Okolicznością łagodzącą jest przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożenie wyjaśnień. W momencie dokonywania tych czynów oskarżony był osobą niekaraną jednak na moment wyrokowania Sąd ustalił, iż w okresie postępowania w sprawie II K 171/19, oskarżony dopuścił się czynu z art. 288 § 1 k.k. również na szkodę Z. D.. Oskarżony faktycznie do chwili obecnej nie poniósł realnych konsekwencji swojego bezprawnego działania.

Dotychczas wdrożone przymusowe leczenie odwykowe nie przyniosło pożądanych skutków.

Biegli psychiatrzy i psycholog wnioskowali o orzeczenie tytułem środka zabezpieczającego stacjonarnej terapii uzależnienia. W ocenie Sądu treść art. 93f k.k. nie pozwala Sądowi na orzeczenie stacjonarnej terapii uzależnień. Jednocześnie biegli wskazywali, iż niezbędne jest pozbawienie oskarżonego jakiegokolwiek dostępu do alkoholu. Dopiero przeprowadzenie stacjonarnej skutecznej terapii odwykowej pozwoli na prawidłową ocenę stanu psychicznego oskarżonego. Ponieważ, jak wynika z zeznań Z. D. (k. 245) stosowane na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 20 stycznia 2021 r. w sprawie III RNs 562/20 leczenie odwykowe w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego nie przyniosło oczekiwanych skutków – oskarżony powrócił do używania i nadużywania alkoholu, Sąd wymierzył oskarżonemu karę bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, z jednej strony kara ta ma uświadomić oskarżonemu realne konsekwencje jego zachowań a tym samym wpłynąć na niego wychowawczo, z drugiej natomiast strony ma zadziałać zapobiegawczo, tzn. ma odsunąć oskarżonego od możliwości spożywania alkoholu i jednocześnie umożliwić podjęcie działań korekcyjnych, tak aby po opuszczeniu zakładu karnego oskarżony był gotowy do podjęcia terapii w trybie ambulatoryjnym. Wszyscy biegli byli zgodni, iż oskarżony wymaga leczenia stacjonarnego, gdyż w przeciwnym wypadku zachodzi duże prawdopodobieństwo iż ponownie dopuści się czynów zabronionych.

3. na podstawie art. 41a § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego Z. D. na odległość mniejszą niż 20 m przez okres 4 lat; w ocenie Sadu do uzyskania pomyślnych wyników terapii należy odizolować oskarżonego od pokrzywdzonego a tym samym zapewnić względne bezpieczeństwo pokrzywdzonemu.

6. W celach rekompensacyjnych Sąd orzekł na podstawie art. 46 § 1 k.k.

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Z. B.

4., 5.

Na podstawie art. 63 § 1 k § 3 k.k. orzeczono o zaliczeniach okresu zatrzymania na poczet kary pozbawienia wolności oraz stosowania środka zapobiegawczego na poczet środka karnego w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego Z. D..

7.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7., 8.

7. O kosztach obrońcy z urzędu orzeczono w oparciu o treść § 17 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 3 oraz § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu.

O kosztach pełnomocnika z urzędu orzeczono w oparciu o treść § 17 ust. 2 pkt 3 oraz § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

8. O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624 § 1 k.p.k.

7.Podpis