Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 132/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

2

Ł. K.

W dniu 15 sierpnia 2022 roku w K. działając wspólnie i w porozumieniu z Z. A. (1) i M. Ł. (1) dokonał pobicia M. B. w ten sposób, że trzymając w ręku szklaną butelkę uderzył nią jednokrotnie w głowę pokrzywdzonego, a w tym samym miejscu i czasie Z. A. (1) kopał pokrzywdzonego m.in. w jego lewą rękę natomiast M. Ł. (1) używał siły fizycznej w postaci uderzania pięściami w twarz pokrzywdzonego powodując u niego obrażenia ciała w postaci złamania trzonu lewej kości łokciowej, stłuczenia przedramienia lewego, rany tłuczonej okolicy potylicznej, zasinienie okolicy oczodołu prawego z otarciem naskórka, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej siedmiu dni, tj. o czyn z art. 158 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 15 sierpnia 2022 roku pokrzywdzony M. B. przebywał do godzin wieczornych wraz z partnerką K. P. (1) i jej 8 letnim synem na działce. Potem wrócili do mieszkania partnerki położonego w K. na ul. (...). Pierwsza wróciła K. P. (1), a dopiero po pewnym czasie pokrzywdzony M. B., który pojechał jeszcze do bankomatu.

W momencie gdy K. P. (1) wracała do domu, na środku ulicy stali Ł. K., M. Ł. (1) i Z. A. (1). Nie mogła przejechać, więc zaczęła trąbić i wtedy usłyszała obelgi z ich strony w jej kierunku. Kiedy zeszli z ulicy ona przejechała i po lewej stronie drogi zaparkowała samochód, a następnie szła w kierunku mieszkania wraz z synem. Zatrzymała się przy stojącej na chodniku sąsiadce M. S. i zaczęła z nią rozmawiać. Była tam również K. Ł.. Po chwili podeszli mężczyźni, którzy wcześniej byli na drodze. Oskarżony Ł. K. trzymał w rękach butelki wódki żubrówki 100 ml. K. Ł. schowała się za samochodem, kiedy podchodzili mówiąc, że nie chce żeby pili u niej wódkę. Po chwili mężczyźni wypili wódkę, a potem poszli do sklepu.

W tym czasie przyjechał M. B., który po zaparkowaniu samochodu szedł w kierunku czekającej na niego na drodze partnerki. Kiedy szedł w jej kierunku ze sklepu wyszli Ł. K., Z. A. (1) i M. Ł. (1). Ł. K. trzymał w ręku butelki z alkoholem. Zaczepili ustnie M. B.. Podeszli do niego i w pewnej chwili Z. A. (1) kopnięciem w lewą rękę wytrącił pokrzywdzonemu z ręki telefon i dokumenty.

Kiedy M. B. schylił się po swoje rzeczy Z. A. (1) ponownie kopał pokrzywdzonego. W tym samym miejscu i czasie M. Ł. (1) używał siły fizycznej w postaci uderzania pięściami w twarz pokrzywdzonego, a Ł. K. trzymając w ręku szklaną butelkę uderzył nią jednokrotnie w głowę pokrzywdzonego.

W tym czasie partnerka pokrzywdzonego krzyczała do atakujących mężczyzn, żeby przestali i do swojej córki, która obserwowała zdarzenie z mieszkania, żeby rzuciła jej gaz łzawiący. Kiedy córka rzuciła jej gaz, K. P. (1) podała go partnerowi, a ten rozpryskał gaz w kierunku atakujących, a sam oddalił się szybko w kierunku mieszkania. W tym czasie przyszła partnerka Z. A. (1) i zabrała go do domu, a Ł. K. wraz z M. Ł. (1) poszli za pokrzywdzonym i jego partnerką. Próbowali dostać się do mieszkania. K. P. (1) zadzwoniła na policję prosząc o pomoc.

Na miejsce przybyli funkcjonariusze, którzy nie zastali na miejscu atakujących mężczyzn.

Pokrzywdzony udał się na Szpitalny Oddział Ratunkowy Wojewódzkiego Szpitala (...) w K., przy ul. (...). Okazało się, że ma złamany trzon lewy kości łokciowej, stłuczenie przedramienia lewego, ranę tłuczoną okolicy potylicznej, zasinienie okolicy oczodołu prawego z otarciem naskórka.

Notatka urzędowa

Zeznania świadka M. B.

Kserokopia zaświadczenia lekarskiego

Kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego

Zeznania świadka K. P. (1)

Tablica poglądowa nr 1

Wydruk korespondencji

Zeznania świadka K. Ł.

Zeznania świadka M. S.

Opinia sądowo-lekarska nr 705/22

Zeznania świadka K. P. (2)

Wyjaśnienia oskarżonego M. Ł. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego Ł. K.

Raport

Raport zatrzymania rzeczy

Spis i opis rzeczy

Odpis z notatnika służbowego

Kserokopia notatnika służbowego

Protokół oględzin rzeczy

Dokumentacja fotograficzna

Płyta

Zeznania świadka M. M. (4) (uprzednio Tabaka)

Zeznania świadka M. R.

Zeznania świadka R. K.

k. 1, 23, 24, 25, 109, 116, 124

k. 4-5, 14-15, 122-123, 257-258

k. 6

k. 7

k. 9-10, 18-19, 258-259, 328, 329

k. 16

k. 20-21

k. 31-32, 260-261, 328-329

k. 35-36, 261-262

k. 377

k. 39-40, 260

k. 46-48, 61-62, 128-129

k. 72-73, 81-82, k. 256-257

k. 108

k. 117-118

k. 119

k. 133, 138

k. 134-137, 139-142

k. 146-147

k. 148-155, 253-255

k. 156

k. 312-313

k. 313

k. 313

Oskarżony Ł. K. ma obecnie 42 lata. Posiada wykształcenie podstawowe, a z zawodu jest ślusarzem-konserwatorem. Jest rozwodnikiem, posiadającym na swoim utrzymaniu 4 dzieci. Utrzymujący się z prac dorywczych bez umowy o pracę z dochodem około 5000,00 złotych. Nie posiada żadnego majątku. Dotychczas nie leczony psychiatrycznie, wielokrotnie karany.

Dane osobopoznawcze

Notatka dot. ustalenia stanu majątkowego

Karta karna

k. 72, 256

k. 75

k. 112-113, 243-245, 306-308, 325-327

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2

Zeznania świadka M. B.

Sąd uznał zeznania wskazanego świadka, który jest jednocześnie pokrzywdzonym za w pełni wiarygodne. Zeznania świadka są logiczne i spójne. Świadek w sposób szczegółowy opisał przebieg zdarzenia, podał w jaki sposób i w jakich okolicznościach został zaatakowany przez oskarżonego i jego kolegów. Jego zeznania korespondują ze sobą i pozostałym materiałem dowodowym, chociażby w postaci dokumentów świadczonych o doznanych przez niego obrażeniach, tj. dokumentacji z leczenia szpitalnego i opinią sądowo – lekarską. Wersja wydarzeń została również potwierdzona przez innych, naocznych świadków, którym sąd dał wiarę w osobach K. P. (1) i K. P. (2). O tym, że doszło na drodze do jakiegoś zajścia z udziałem pokrzywdzonego mówiły również K. Ł. i M. S., choć ewidentnie nie chciały wskazać jak dokładnie przebiegało zdarzenie tj. kto i w jaki sposób uderzał pokrzywdzonego.

2

Zeznania świadka K. P. (1)

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne i oparł na nich stan faktyczny. Jej zeznania są spójne, logiczne i szczegółowe. Świadek składała swoje zeznania zarówno w toku postępowania przygotowawczego i przed sądem. K. P. (1) była naocznym świadkiem zdarzenia. Opisała przebieg ataku na jej partnera. Ponadto w trakcie gdy M. B. był atakowany przez oskarżonego i jego kolegów podała mu gaz łzawiący, aby mógł się obronić. Jej zeznania korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności w postaci dokumentacji zgromadzonej na gruncie niniejszej sprawy oraz zeznaniami świadków M. B. i K. P. (2).

2

Zeznania świadka K. Ł., M. S.

Sąd uznał zeznania świadków za częściowo wiarygodne. M. S. potwierdziła, że doszło do szarpaniny między pokrzywdzonym a Ł. K., choć twierdziła, że nie widziała żadnego uderzenia butelką w głowę. Widziała również jak pozostali mężczyźni bili się z pokrzywdzonym. Wprawdzie wersja przedstawiona przez świadka nie jest w pełni spójna z wersją przedstawioną przez świadków M. B., K. P. (1) i K. P. (2), niemniej jednak jest również sprzeczna z wyjaśnieniami oskarżonego, który twierdził, że między nim, a pokrzywdzonym wogóle nie doszło do szarpaniny. Zauważyć należy, że w tym zakresie jest również sprzeczna z zeznaniami K. Ł., która zeznała, że miedzy pokrzywdzonym a oskarżonym Ł. K. nie doszło do żadnej szarpaniny, a oskarżonego trzymała tylko na wszelki wypadek, żeby do niczego nie doszło. Według M. S. doszło do szarpaniny, dlatego jej córka odciągała Ł. K.. Treść zeznań świadka M. S. i jej córki K. Ł., której zeznania nie są dla sądu w pełni wiarygodne wskazuje, że obie kobiety w swych zeznaniach próbowały umniejszyć udział oskarżonego Ł. K. w zdarzeniu, ale zrobiły to w sposób niespójny. Próbowały go chronić. M. S. zna oskarżonego od dzieciństwa, tak samo jak jej córka, która wychowywała się razem z Ł. K.. Sąd uznał za wiarygodne zeznania ww. świadków, choć nie w pełnym zakresie, bowiem świadek M. S. twierdzi, że doszło między nimi jedynie do wymiany słów i szarpaniny. Córka weszła w środek i odsuwała K., żeby nie było awantury. Podała, że córka odciągała Ł. K. bo zaczął się szarpać z Panem M.. Widziała, że jeden z mężczyzn podszedł do pokrzywdzonego i kopnął go, a potem poszli na róg i tam się bili ale to było po tym, jak K. dostał gazem. Podała, że nie widziała, żeby ktoś uderzył go w twarz lub butelką w głowę. Nie widziała żeby Ł. K. uderzył go butelką w głowę. Wie, że po zdarzeniu miał złamaną rękę i podbite oko i że pojechali do szpitala. Podała, że zna Ł. K. od małego dziecka, a jej córka wychowywała się razem z nim. K. Ł. zeznała, że nie widziała żeby Ł. K. uderzył czy też szarpał pokrzywdzonego, a trzymała go jedynie na wszelki wypadek, żeby do niczego nie doszło i wtedy razem z Ł. K. dostali gazem. Zeznaniom ww. świadków przeczą zeznania pokrzywdzonego, jak również dwóch naocznych świadków K. P. (1) i K. P. (2). Ponadto z dokumentacji medycznej pokrzywdzonego jednoznacznie wynika jakich obrażeń doznał i zupełnie niewiarygodne jest to, żeby tego typu obrażenia powstały jedynie w wyniku takiej wersji wydarzeń o których mówią w swych wyjaśnieniach oskarżeni oraz wspierające oskarżonego Ł. K. świadkowie M. S. i K. Ł..

2

Zeznania świadka K. P. (2)

Zeznania świadka są dla sądu w pełni wiarygodne i bardzo spójne ze sobą i z pozostałym, zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Świadek opisała w sposób szczegółowy przebieg zdarzenia jaki udało jej się zaobserwować z okna mieszkania. Jej zeznania korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności w postaci dokumentacji zgromadzonej na gruncie niniejszej sprawy oraz zeznaniami świadków M. B. i K. P. (1).

2

Zeznania świadka M. R., R. K.

Wskazani świadkowie są funkcjonariuszami Policji. Uczestniczyli w interwencji z dnia zdarzenia. Świadkowie wskazali, iż sprawcy oddalili się z miejsca. Funkcjonariusze dokonali penetracji terenu z wynikiem negatywnym. Świadkowie nie pamiętali, czy pokrzywdzony miał jakieś ślady. Interwencja dotyczyła dobijania się do mieszkania pokrzywdzonego, a nie pobicia.

2

Dokumenty

Sąd jako wiarygodne ocenił znajdujące się w aktach dokumenty, albowiem nie zaistniały jakiekolwiek względy podające w wątpliwość stwierdzoną w nich treść.

W zakresie, w jakim miały one charakter dokumentów urzędowych, nie ujawniły się podstawy do obalenia domniemań legalności. Zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty w ramach przysługujących im kompetencji i zgodnie z obowiązującymi przepisami, w przepisanej przez przepisy formie. Nie były one jednocześnie kwestionowane przez którąkolwiek ze stron.

Opinia biegłego sądowego została sporządzona po przeprowadzonym badaniu, a nadto zgodnie z zasadami sztuki lekarskiej. Uwzględnia ona całokształt istotnych dla badania okoliczności. Sformułowane w niej wnioski są przekonująco uzasadnione przez biegłego. Nie ujawniły się jednocześnie jakiekolwiek wątpliwości czy zastrzeżenia co do kwalifikacji biegłego czy ich rzetelności lub bezstronności.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2

Wyjaśnienia oskarżonego Ł. K.

Oskarżony Ł. K. w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed sądem nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że tego dnia wypił piwo i jego koledzy również wypili jakiś alkohol. Potem stali na ulicy i on rozmawiał z koleżanką K.. Pokrzywdzony chciał żeby zeszli, a on powiedział, że za chwilę. Potem wymienili kilka słów i pokrzywdzony wyciągnął gaz i psiknął ich gazem. Dostał on i jego koleżanka K.. Jak dostał gazem to odszedł i nie widział, czy ktoś się szarpał, czy ktoś się bił. Podał, że nie było takiej sytuacji, żeby uderzył pokrzywdzonego butelką w głowę.

Wobec zebranego w sprawie materiału dowodowego sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu za zupełnie niewiarygodne. Są one sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonego M. B., świadka K. P. (1), świadka K. P. (2), którym to sąd dał wiarę w pełni oraz częściowo z zeznaniami świadka M. S.. Są również sprzeczne ze sporządzoną w sprawie opinią, z której wynika jakich dokładnie obrażeń doznał pokrzywdzony, a zakres i rodzaj tych obrażeń koresponduje z zeznaniami ww. świadków.

2

Wyjaśnienia oskarżonego M. Ł. (1)

Sąd nie oparł stanu faktycznego na wyjaśnieniach oskarżonego M. Ł. (2), który to jedynie wskazał, iż tego dnia spożywał alkohol w towarzystwie dwóch pozostałych oskarżonych i nie pamięta przebiegu zdarzenia.

2

Zeznania świadka M. M. (4) (uprzednio Tabaka)

Sąd uznał, iż zeznania świadka co do zasady są wiarygodne, jednak nie oparł na nich stanu faktycznego, albowiem nie była ona naocznym świadkiem zdarzenia i nie miała wiedzy na temat jego przebiegu. Usłyszała jedynie o zdarzeniu od swojego partnera. Jej zeznania nie były przydatne.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

2

Ł. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 158 § 1 k.k. penalizuje czyn polegający min. na pobiciu tj. czynnej napaści dwóch lub więcej osób na inną osobę lub osoby, przy czyn w zdarzeniu tym występuje wyraźny podział ról na napastników i napadnięty. Znamię udziału w pobiciu wypełnia nie tylko zadawanie ciosów, lecz także inne formy zachowania, które w zbiorowym działaniu przyczyniają się do niebezpiecznego charakteru zajścia. Udział w pobiciu określonym w w/w przepisie jest przestępstwem umyślnym, które wymaga zamiaru bezpośredniego co do samego uczestnictwa w zajściu. Jest to przestępstwo materialne (skutkowe) i warunkiem odpowiedzialności jest wina sprawcy oraz związek przyczynowy między zachowaniem się sprawcy, a spowodowanym skutkiem. Przy czym w myśl orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26.06.2015r. (II AKa 112/15, LEX nr 1789989) za udział w popełnieniu przestępstwa z art. 158 § 3 k.k. należy uznać samą obecność wśród osób czynnie występujących przeciwko pokrzywdzonemu, przy braku jednoznacznie wyrażonego nieakceptowania takiego zachowania. Osoba, która dopuszcza się czynu z art. 158 § 1 k.k. podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5, natomiast w sytuacji, gdy sprawca bierze udział w bójce lub pobiciu człowieka używając broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 (art. 159 § 1 k.k.).

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego ustalonego w niniejszej sprawie należy stwierdzić, iż oskarżony Ł. K. swoim zachowaniem wypełnił znamiona zarzucanego mu czynu. Oskarżony w dniu 15 sierpnia 2022 roku w K. działając wspólnie i w porozumieniu z Z. A. (1) i M. Ł. (1) dokonał pobicia M. B. w ten sposób, że trzymając w ręku szklaną butelkę uderzył nią jednokrotnie w głowę pokrzywdzonego, a w tym samym miejscu i czasie Z. A. (1) kopał pokrzywdzonego powodując u niego obrażenia ciała w postaci złamania trzonu lewej kości łokciowej, stłuczenia przedramienia lewego, rany tłuczonej okolicy potylicznej, zasinienie okolicy oczodołu prawego z otarciem naskórka, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej siedmiu dni.

Materiał dowodowy zgromadzony w toku niniejszego procesu prowadzi do nie budzącego wątpliwości przekonania o winie Ł. K.. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem oceny i analizy sądu, pozwolił na przypisanie oskarżonemu winy za zarzucany mu czyn albowiem w czasie swojego bezprawnego, karalnego i karygodnego czynu mając możliwość zachowania zgodnego z wymogami prawa, nie dał posłuchu normom prawnym. Nie ma żadnych okoliczności wyłączających winę i bezprawność. Stronę podmiotową jego działania stanowiła umyślność.

Stopień społecznej szkodliwości czynu należało uznać za duży albowiem oskarżony godził w dobro jakim jest zdrowie człowieka. Oskarżony zaatakował pokrzywdzonego bez żadnej przyczyny, zadając mu wraz z M. Ł. (1) i Z. A. (1) ciosy, których następstwem były poważne obrażenia ciała i negatywne skutki zdrowotne, z którymi przez długi okres czasu pokrzywdzony się borykał. Oskarżony musiał zdawać sobie doskonale sprawę, że ciosy które zadał wraz z innymi osobami, mogły spowodować poważne obrażenia.

Jako okoliczności obciążające sąd uznał działanie oskarżonego bez żadnego powodu i to w agresywny sposób, poprzez uderzenie szklaną butelką pokrzywdzonego w głowę. Oskarżony nie był skonfliktowany z pokrzywdzonym, a mimo tego pokrzywdzony stał się bez powodu ofiarą jego napadu agresji. Obrażenia jakich doznał pokrzywdzony w wyniku pobicia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej dni siedmiu. Podkreślić przy tym należy, iż działanie pod wpływem alkoholu w żaden sposób nie umniejsza winy oskarżonego i nie stanowi żadnej okoliczności łagodzącej. Jako okoliczność obciążającą sad potraktował również uprzednią karalność oskarżonego. Nie dopatrzył się okoliczności łagodzących.

Wskazać również należy, iż należało dokonać zmiany opisu czynu wobec oskarżonego z uwagi na to, że uprzedni opis nie uwzględniał wszystkich okoliczności czynu.

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. K.

2

2

Czyn spenalizowany w art. 158 § 1 k.k. zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Mając na uwadze powyżej wskazane okoliczności wraz z dużym stopnieniem społecznej szkodliwości czynu, dużym stopniem zawinienia i w korelacji z dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 kk., sąd wymierzył oskarżonemu Ł. K. za przypisany mu czyn z art. 158 kk karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, uwzględniając okoliczności obciążające i łagodzące, a także postawę oskarżonego, jego warunki osobiste i dotychczasowy sposób życia. Sąd uznał, iż takie orzeczenie kary jest adekwatnym dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Ł. K.

9

2

Zgodnie z art. 46 § 2 k.k. jeżeli orzeczenie obowiązku określonego w § 1 jest znacznie utrudnione, sąd może orzec zamiast tego obowiązku nawiązkę w wysokości do 200 000 złotych na rzecz pokrzywdzonego, a w razie jego śmierci w wyniku popełnionego przez skazanego przestępstwa nawiązkę na rzecz osoby najbliższej, której sytuacja życiowa wskutek śmierci pokrzywdzonego uległa znacznemu pogorszeniu. W razie gdy ustalono więcej niż jedną taką osobę, nawiązki orzeka się na rzecz każdej z nich. Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy oraz treść ww. przepisu należało orzec od każdego z oskarżonych na rzecz pokrzywdzonego M. B. nawiązkę w kwocie po 3000,00 złotych.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. K.

7

2

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej w pkt 2 wyroku kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniu 18 sierpnia 2022 roku od godz. 12:20 do godz. 14:54 przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

10

Biorąc pod uwagę, iż w niniejszej sprawie oskarżyciel posiłkowy był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika z wyboru należało zasądzić solidarnie od oskarżonych na rzecz M. B. kwotę 1176,00 złotych tytułem zwrotu kosztów udzielonej oskarżycielowi posiłkowemu pomocy prawnej.

11

Biorąc pod uwagę sytuację finansową oraz rodzinną oskarżonego Sąd uznał za zasadne zasądzenie od oskarżonego kwoty 305,40 złotych tytułem uiszczenia kosztów sądowych, orzekając o tym na podstawie art. 627 kpk.

8. PODPIS

sędzia Joanna Urbańska – Czarnasiak