Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 116/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

O. D.

I. w dniu 14 maja 2020 roku w K. podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych przez funkcjonariusza publicznego Komendy Miejskiej Policji w K. M. F. (1), znieważył go poprzez ubliżanie, używanie wyzwisk i słów powszechnie uznanych za obelżywe, a nadto działając w celu zmuszenia M. F. (1) do zaniechania prawnej czynności służbowej, tj. przeprowadzenia badań na zawartość alkoholu w organizmie, groził mu pozbawieniem życia i zdrowia, przy czym groźby te wzbudziły w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, tj. czyn z art. 224 § 2 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

II. w dniu 14 maja 2020 roku w K. podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych przez funkcjonariusza publicznego Komendy Miejskiej Policji w K. B. P., znieważył go poprzez ubliżanie, używanie wyzwisk i słów powszechnie uznanych za obelżywe, tj. czyn z art. 226 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 14 maja 2020 r. około godziny 23:30 wobec oskarżonego O. D. funkcjonariusze Policji podejmowali czynności w związku z podejrzeniem, iż oskarżony będąc w stanie nietrzeźwości kierował w K. na ul. (...) samochodem osobowym marki B. o nr. rejestracyjnym (...), który to pojazd wjechał w ogrodzenie posesji. (...) udzielali funkcjonariusze M. F. (1) i B. P..

Oskarżony miał pretensje do P. F., że ten zgłosił zdarzenia na Policję.

Oskarżony nie stosował się do wydawanych mu przez funkcjonariuszy poleceń służbowych, odmówił poddania się badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, nie chciał wsiąść do radiowozu. Funkcjonariusze wobec tego zastosowali wobec oskarżonego środki przymusu bezpośredniego.

Oskarżony został przewieziony do Komendy Miejskiej Policji w K., gdzie został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Tym badaniom oskarżony poddał się dopiero, gdy zagrożono mu przewiezieniem go na badania krwi do (...) szpitala. W trakcie tych badań pokazywał w kierunku funkcjonariuszy wulgarne gesty, ubliżał funkcjonariuszom M. F. (1) i B. P. i ich znieważał – jak na k. 11, nadto funkcjonariuszowi M. F. (1) groził pozbawieniem życia. Zarzucał funkcjonariuszom, iż to oni mu ubliżali.

Oskarżony w trakcie zdarzenia był nietrzeźwy. Oskarżony został zatrzymany

1. notatka urzędowa

2. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

3. zeznania M. F. (1)

4. zeznania B. P.

5. zeznania M. F. (2)

6. zeznania P. F.

7. zeznania N. K.

8. protokół badania trzeźwości

9. protokół zatrzymania

1. k. 1, 8

2. k. 36, 49-50, 125,

3. k. 11, 158-159

4. k. 15-16, 142

5. k. 26, 143

6. k. 29-30, 143

7. k. 66, 167

8. k. 3-4

9. k. 21

Oskarżony O. D. ma 40 lat. Ma wykształcenie podstawowe. Jest żonaty (według prawa Romów). Na utrzymaniu ma dwoje dzieci. Utrzymuje się z prac dorywczych, z których uzyskuje dochód w wysokości ok. 700-800 zł, żona również pracuje dorywczo i zarabia ok. 1000-1200 zł miesięcznie. Według oświadczenia nie posiada żadnego majątku.

Był karany za czyn z art. 286 § 1 k.k.

1. dane osobowe

2. dane o karalności

1. k. 35, 125

2. k. 136

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

O. D.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ubliżanie oskarżonemu przez funkcjonariuszy Policji.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania A. B.

zeznania D. P.

zeznania N. K.

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. notatka urzędowa

2. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

3. zeznania M. F. (1)

4. zeznania B. P.

5. zeznania M. F. (2)

6. zeznania P. F.

7. zeznania N. K.

8. protokół badania trzeźwości

9. protokół zatrzymania

Sąd dał wiarę wymienionym zeznaniom świadków M. F. (1), B. P., M. F. (2), P. F. w całości oraz wyjaśnieniom oskarżonego O. D. i zeznaniom świadków A. B., N. K. w zakresie w jakim podali oni, iż w dniu 14 maja 2020 r. doszło do zdarzenia drogowego na ul. (...), że na miejsce zostali wezwani funkcjonariusze Policji, że oskarżony nie chciał podporządkować poleceniom funkcjonariuszy.

Sąd zauważa, iż w postępowaniu przed Sądem zeznania świadków – funkcjonariuszy Policji, M. F. (2) oraz P. F. były bardziej lakoniczne, świadkowie wskazywali, iż wynika to z upływu czasu. Tymczasem świadkowie A. B., N. K. twierdzili – z iż z bliżej nieokreślonych powodów, mimo upływu znacznego okresu czasu, zeznania złożone przed Sądem polegają na prawdzie.

Sąd dał wiarę dokumentom zgromadzonym w aktach sprawy ponieważ nie ujawniły się okoliczności nakazujące zakwestionować ich rzetelność lub autentyczność.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1. zeznania D. P.

2. zeznania A. B.

3. częściowo wyjaśnienia O. D.

4. częściowo zeznania N. kamińskiej

Sąd nie wziął pod uwagę zeznań D. P., który nie był świadkiem zdarzenia a o tym, iż oskarżony miał być wyzywany przez funkcjonariuszy Policji dowiedział się od samego oskarżonego.

Sąd nie dał wiary zeznaniom A. B. (ojca oskarżonego) złożonym przed Sądem gdyż w zeznaniach składanych w toku postępowania przygotowawczego świadek w ogóle nie wspominał o niewłaściwym zachowaniu funkcjonariuszy Policji wobec syna. W zeznaniach złożonych przed Sądem świadek wskazywał, iż policjanci oprócz tego iż znieważali pokrzywdzonego, to mówili, żeby wyjechał do innego państwa. O tym nie wspominał sam oskarżony, co oznacza, iż zeznania świadka mają wesprzeć linię obrony oskarżonego. Nadto zeznania świadka w tym zakresie nie znajdują potwierdzenia w zeznaniach funkcjonariuszy oraz świadków P. F. i M. F. (2), którzy nie mieli powodów, by składać fałszywe zeznania. Z zeznań tych świadków wynika, iż grupa ludzi związana z oskarżonym była hałaśliwa, robiła „zamieszanie” na miejscu zdarzenia, mimo to funkcjonariusze byli spokojni. Sąd zwrócił uwagę, iż w toku postępowania przygotowawczego świadek złożył zeznania z własnej inicjatywy więc niezrozumiałe jest z jakich przyczyn nie chciał mówić o niewłaściwym zachowaniu funkcjonariuszy. Brak jest również informacji o jakiejkolwiek skardze na sposób przeprowadzenia interwencji. Sąd nie dał wiary zeznaniom N. K. w zakresie w jakim zeznała ona, iż funkcjonariusze im ubliżali. Ogólnie zeznania świadka stoją w sprzeczności z zeznaniami A. B., kto pozostał na miejscu kolizji, kto przyszedł do domu, natomiast nie ma to znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie. Jednak okoliczność ta wskazuje na próbę uzgodnienia wersji zdarzenia. Na taką próbę wskazuje również okoliczność, iż świadek D. P. zeznawał, iż to jemu podczas innej interwencji funkcjonariusze kazali wyjeżdżać do innego kraju, a następnie ten motyw pojawił się w zeznaniach A. B., chociaż oskarżony o tym nie wspominał.

Z tych też przyczyn Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego jakoby jego agresywne zachowanie zostało wywołane niewłaściwym zachowaniem funkcjonariuszy Policji. Sąd zwrócił uwagę na to, iż oskarżony doskonale pamięta, w jaki sposób znieważyli go funkcjonariusze, natomiast nie pamięta w jaki sposób on się do nich zwracał i jednocześnie jest absolutnie pewny, że im nie groził. Taka „wybiórcza” pamięć oskarżonego nakazuje zakwestionować jego zeznania w części opisanej powyżej. Należy również zauważyć, iż wersja o sprowokowaniu przez policjantów oskarżonego nie pojawiła się w trakcie pierwszego jego przesłuchania, bezpośrednio po zdarzeniu.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

O. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 224 § 2 k.k. karze podlega ten, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej, natomiast zgodnie z treścią art. 226 § 1 k.k. karze podlega ten, kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. W ocenie Sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na przypisanie oskarżonemu O. D. czynów w kształcie mu zarzucanym. Oskarżony znieważał funkcjonariuszy publicznych jakim są policjanci (art. 115 § 13 pkt 7 k.k.) oraz groził funkcjonariuszowi M. F. (1) pozbawieniem życia. Czynności tych dopuścił się chcąc wymusić na funkcjonariuszach odstąpienie od czynności służbowych w postaci zbadania stanu trzeźwości oskarżonego oraz odstąpienie od jego zatrzymania, które to czynności były przedsiębrane wobec oskarżonego w związku z uzasadnionym podejrzeniem, iż w dniu 14 maja 2020 r. kierował samochodem osobowym znajdując się w stanie nietrzeźwości. Sąd podzielił stanowisko pokrzywdzonego M. F. (1), w zakresie obaw co do spełnienia przez oskarżonego groźby pozbawienia życia.

Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim, nie znajdował się w żadnej szczególnej sytuacji motywacyjnej. Oskarżony działał w warunkach art. 91 § 1 k.k.

Sąd stosował przepisy w brzmieniu obowiązującym w dniu popełnienia czynu (art. 4 § 1 k.k.) ze względu na treść art. 37a k.k.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

O. D.

1.

I., II.

Wymierzając oskarżonemu karę 5 miesięcy ograniczenia wolności Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary zawartymi w art. 53 § 1 k.k., tj. w granicach przewidzianych w ustawie, z uwzględnieniem stopnia społecznej szkodliwości czynu, okoliczności obciążających i okoliczności łagodzących, oraz by kara odniosła skutek w zakresie społecznego oddziaływania, a także zapobiegawczy oraz by dolegliwość kary nie przekroczyła stopnia winy.

Jak wyżej przyjęto oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Godził w prawidłowe działanie Policji oraz godność funkcjonariuszy Policji. Zachowanie oskarżonego nie zostało w żaden sposób sprowokowane, w szczególności przez wyzywające zachowanie funkcjonariuszy Policji (które nie miało miejsca). Interwencja Policji wynikała z konieczności podjęcia czynności w związku z zawiadomieniem dokonanym przez P. F. – do którego oskarżony miał pretensje o wezwania Policji. Dlatego Sąd określił społeczną szkodliwość czynu oskarżonego jako sporą. Okolicznością miernie łagodzącą jest częściowe przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Okolicznościami są obciążającymi brak skruchy, brak przeprosin pokrzywdzonych oraz działanie w stanie nietrzeźwości. Ilość godzin została określona z uwzględnieniem możliwości wykonywania dodatkowej pracy przez oskarżonego, który pracuje dorywczo a wskazana wysokość zarobków wskazuje, iż nie jest to praca, która pochłania znaczną ilość jego czasu.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

O. D.

2.

I., II.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd na poczet orzeczonej kary Sąd zaliczył oskarżonemu okres jego zatrzymania w postępowaniu przygotowawczym.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 627 k.p.k.

Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko