Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2019r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: SSR Michał Włodarek

Protokolant: sekr. sąd. Anna Dulas

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2019r.

sprawy z powództwa (...) W. (...) z/s w W. ( (...) 908)

przeciwko pozwanej A. R. (PESEL (...))

o zapłatę

oddala powództwo w całości.

Sygn. akt I C 4418/18

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2018r. powód (...) W. (...)Zamknięty z/s w W. skierował do tut. Sądu żądanie zasądzenia od pozwanej A. R. kwoty 1.919,78zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód przytoczył okoliczności wskazujące na jego legitymację czynną powołując się w tym zakresie na przelew uprawnień oraz oznaczył źródło zobowiązania, jego wysokość oraz wymagalność podając, iż dochodzone roszczenie stanowi należność wynikającą z nienależycie wykonanej umowy o limit kredytowy i o kartę kredytową łączącej pozwaną z poprzednikiem prawnym powoda.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 28 maja 2009r. pozwana A. R. zawarła z poprzednikiem prawnym powoda (...) W. (...)z/s w (...) Bank S.A. z/s we W. umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) i umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej Furora nr (...).

Pozwana nie wykonała w całości postanowień umowy i posiadała wobec poprzednika prawnego powoda zaległości, co spowodowało w dniu 18 czerwca 2010r. wypowiedzenie pozwanej postanowień łączącego strony kontraktu.

Poprzednik prawny powoda po wypowiedzeniu warunków umowy wszczął i prowadził w stosunku do pozwanej postępowanie klauzulowe i w tym celu w dniu 16 listopada 2010r. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), któremu postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 7 września 2011r. w sprawie o sygn. I Co 4800/11 nadano klauzulę wykonalności.

Postępowanie egzekucyjne Km 11246/11 wszczęte i prowadzone w stosunku do pozwanej na podstawie opisanego wyżej bankowego tytułu egzekucyjnego zostało wobec jego bezskuteczności zakończone umorzeniem w dniu 25 stycznia 2012r. Również kolejna próba przymusowego ściągnięcia wierzytelności od pozwanej w postępowaniu o sygn. akt Km 297/12 okazała się częściowo bezskuteczna, co stanowiło podstawę umorzenia postępowania egzekucyjnego postanowieniem z dnia 4 stycznia 2013r.

W wyniku przelewu na podstawie umowy z dnia 27 czerwca 2014r. powód (...) W. (...)z/s w W. nabył wierzytelność przysługującą względem pozwanej A. R. uprzednio po przekształceniu (...) Bank S.A. z/s we (...) Bank (...) S.A. z/s we W..

Wierzytelność dochodzona przez powoda w stosunku do pozwanej była już przedmiotem postępowania przed Sądem Rejonowym w Kaliszu na skutek przekazania sprawy o sygn. akt Nc – e (...), wszczętej w dniu 19 września 2014r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym, które zostało, na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 kpc, umorzone w sprawie o sygn. akt I C 2419/14 postanowieniem z dnia 15 grudnia 2014r..

( wyciąg z ksiąg rachunkowych k. 11, postanowienie I Co 4800/11 k. 12, (...) k. 13, postanowienie I C 2419/14 k. 14, umowa k. 15-16, postanowienie k. 17-18, oświadczenie k. 19, umowa przelewu wierzytelności k. 20-47, płyta Cd k. 61 – wykaz wierzytelności, z akt SR w Kaliszu I Co 4800/11: wniosek o nadanie klauzuli wykonalności k. 2, (...) k. 3, umowa k. 7-8, wypowiedzenie umowy o limit kredytowy i kartę k. 9, postanowienie k. 11, z akt SR w Kaliszu I C 2419/14: pozew Nc – e (...) k. 2-4, zarządzenie k. 4v, postanowienie k. 5, 12)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Powództwo podlega oddaleniu w całości.

Przepisy o przedawnieniu mają charakter stabilizujący stosunki prawne i gwarantują ich pewność, dopuszczenie bowiem możliwości realizowania roszczeń bez jakiegokolwiek ograniczenia w czasie prowadziłoby do sytuacji, w której strony pozostawałyby przez dziesiątki lat w niepewności co do swej sytuacji prawnej (por. wyrok. s.apel. w Katowicach z dnia 14 lutego 2013r. w sprawie o sygn. akt I ACa 1007/12, opubl. LEX nr 1289406).

Terminem przedawnienia jest taki termin, który ogranicza pod względem czasowym dochodzenie roszczenia majątkowego, a skutkiem jego bezskutecznego upływu nie jest wygaśnięcie roszczenia, lecz niemożność jego dochodzenia (por. wyrok s.apel. w Warszawie z dnia 13 września 2012r. w sprawie o sygn. akt I ACa 120/12, opubl. LEX nr 1281086).

Na podstawie art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Przerwanie biegu terminu przedawnienia może wynikać z zachowania wierzyciela lub dłużnika.

Przyczynami przerwania biegu terminu przedawnienia mogą być zarówno zdarzenia (czynności) w znaczeniu materialnoprawny, jak i o charakterze procesowym.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale z dnia 21 listopada 2013r. w sprawie o sygn. akt III CZP 66/13, opubl. Legalis zgodnie, z którym wytoczenie powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym zakończonym umorzeniem postępowania na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 kpc przerywa bieg terminu przedawnienia.

Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu oraz wniosek egzekucyjny co do zasady również przerywają bieg przedawnienia.

W razie cesji wierzytelności na nabywcę przechodzi ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, wszystkie właściwości, przywileje i braki, a więc ustawodawca zakłada identyczność wierzytelności cesjonariusza z wierzytelnością cedenta (art. 509 § 2 kc). Co do zasady, nabywca wstępuje w sytuację prawną cedenta, w tym również w zakresie przedawnienia, zbycie wierzytelności jest bowiem irrelewantne dla jego biegu. W przypadku wierzytelności objętej bankowym tytułem wykonawczym sytuacja prawna cesjonariusza kształtuje się jednak odmiennie od sytuacji prawnej nabywcy wierzytelności objętej innym tytułem wykonawczym.

Nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.

Przerwanie biegu przedawnienia na skutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności jest związane tylko z podmiotami uczestniczącymi w tym postępowaniu i na podstawie tego tytułu, w granicach ukształtowanych klauzulą wykonalności.

Ponadto jak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19 lutego 2015r. w sprawie o sygn. akt III CZP 103/14 i w uchwale z dnia 29 czerwca 2016r. w sprawie o sygn. akt III CZP 29/16 umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela - banku, prowadzącego egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego klauzulą wykonalności - niweczy skutki przerwy biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji, a nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (art. 123 § 1 pkt 2 kc) - por. wyrok SN z dnia 21 lipca 2017r. w sprawie o sygn. akt I CSK 6/17, opubl. Legalis, uchwała SN z dnia 19 lutego 2015r. w sprawie o sygn. akt III CZP 103/14, opubl. Biul. SN 2015 nr 2, uchwała SN z dnia 29 czerwca 2016r. w sprawie o sygn. akt III CZP 29/16, opubl. Biul. SN 2016 nr 6, wyrok SN z 19 listopada 2014r. w sprawie o sygn. akt II CSK 196/14, Legalis, uchwała SN z 19 lutego 2015r. w sprawie o sygn. III CZP 103/14, Legalis, uchwała SN z 16 stycznia 2004r. w sprawie sygn. akt III CZP 101/03, OSN 2005, Nr 4, poz. 58, wyrok SN z 23 listopada 2011r. w sprawie o sygn. akt IV CSK 156/11, Legalis, wyrok 12 stycznia 2012r. w sprawie o sygn. akt II CSK 203/11, Legalis, wyrok SN z dnia 12 stycznia 2012r. w sprawie o sygn. akt II CSK 203/11, opubl. LEX nr 1125087, wyrok s.apel. w Katowicach z dnia 1 lutego 2013r. w sprawie o sygn. akt V ACa 663/12, opubl. LEX nr 1280272.

Biorąc pod uwagę ustalony w sprawie stan faktycznych, w szczególności datę wymagalności całego zobowiązania, tj. dzień 18 czerwca 2010r., datę wystawienia przez poprzednika prawnego powoda tytułu egzekucyjnego w postaci (...), tj. dzień 16 listopada 2010r. i zaopatrzenia go przez Sąd w klauzulę wykonalności w dniu 7 września 2011r. oraz datę wszczęcia postępowania egzekucyjnego i datę oraz przyczyny jego zakończenia po raz pierwszy w dniu 25 stycznia 2012r. i w drugim postępowaniu w dniu 4 stycznia 2013r., a także datę wszczęcia postępowania w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 19 września 2014r., to trzyletni okres przedawnienia upłynął przed wniesieniem powództwa w sprawie o sygn. akt I C 2419/14, co powoduje, że zaistniały podstawy do uznania dochodzonego w sprawie roszczenia za przedawnione w całości.

Zatem nawet zainicjowanie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt I C 2419/14 (uprzednio Nc – e (...)) nie mogło doprowadzić do przerwania biegu terminu przedawnienia, w szczególności wobec treść art. 118 kc w brzmieniu nadanym mu przez ustawę z dnia 13 kwietnia 2018r. o zmianie ustawy – kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018.1104) i przy uwzględnieniu przepisów intertemporalnych – por. art. 5 w/w ustawy.

Przedawnieniu uległy również należności uboczne.

Sąd rozpoznający przedmiotową sprawę w pełni podziela stanowisko wyrażone w treści uchwały Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 26 stycznia 2005r. w sprawie o sygn. akt III CZP 42/04, opubl. OSNC 2005/9/149.

Roszczenie o odsetki za opóźnienie jest roszczeniem akcesoryjnym w stosunku do roszczenia głównego, gdyż akcesoryjność ta wyraża się uzależnieniem ich powstania od istnienia niespełnionego w terminie roszczenia o świadczenie pieniężne (roszczenia głównego). Roszczenie o odsetki za opóźnienie, po jego powstaniu, uzyskuje samodzielny byt niezależny od długu głównego i ulega przedawnieniu odrębnie od niego, osobno za każdy dzień, w ustanowionym w art. 118 kc trzyletnim terminie dla roszczeń okresowych, jednak najpóźniej w chwili przedawnienia się roszczenia głównego (por. wyrok SN z dnia 17 lutego 2005r. w sprawie o sygn. akt IV CK 579/04, opubl. LEX nr 176005, wyrok SN z dnia 29 kwietnia 2005r. w sprawie o sygn. akt V CK 50/05, opubl. LEX nr 511028).

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.