Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

Dnia 2 października 2024r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Michał Włodarek

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2024r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. Z. (1)

przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) z/s w W.

o zapłatę

w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie i kosztów postępowania

postanawia

1.  umorzyć postępowanie w sprawie,

2.  zasądzić od pozwanego Towarzystwa (...) z/s w W. na rzecz powoda P. Z. (1) kwotę 1.017,00zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 900,00zł (dziewięćset złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, wraz z odsetkami w wysokości w stosunku rocznym odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

sędzia Michał Włodarek

Sygn. akt I C 1404/24

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2024r. powód P. Z. (2) skierował do tut. Sądu w stosunku do pozwanego Towarzystwa (...) z/s w W. żądanie zasądzenia kwoty pieniężnej w wysokości 1.530,00zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 1.000,00zł od dnia 19 listopada 2022r. do dnia zapłaty i od kwoty 530,00zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew pozwany Towarzystwo (...) z/s w W. uznał powództwo w całości oraz wniósł o umorzenie postępowania oraz na zasadzie art. 101 kpc o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W piśmie procesowym z dnia 30 września 2024r. powód cofnął powództwo wraz ze zrzeczeniem się roszczenia oraz wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Postanowieniem z dnia 2 października 2024r. Sąd Rejonowy w Kaliszu w sprawie o sygn. akt I C 1404/24 umorzył postępowanie w sprawie oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.017,00zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 900,00zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje.

Mając na uwadze treść art. 203 § 1 i § 2 kpc należało uznać, iż w przedmiotowej sprawie cofnięcie pozwu jest dopuszczalne. Okoliczności sprawy wskazują, że oświadczenie woli o cofnięciu pozwu jest skuteczne, zgodne z prawem, zasadami współżycia społecznego i nie zmierza do obejścia prawa, co pozostaje w zgodzie z treścią art. 203 § 4 kpc.

W związku z powyższym, na podstawie art. 355 kpc, należało orzec jak w pkt 1. sentencji postanowienia.

O kosztach procesu, w tym kosztach zastępstwa procesowego w pkt 2 sentencji postanowienia orzeczono na podstawie art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 98 § 1 – 1 ¹ i 3 kpc i w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2023.1964 – t.j. ze zm.) oraz w oparciu o treść art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2024.959 – t.j. ze zm.) i art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2023.2111 – t.j.).

Powód wykazał w niniejszym postępowaniu, że wystąpienie z pozwem było niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony i faktycznie doszło do jego zaspokojenia w toku procesu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż podjęcie przez powoda czynności procesowej polegającej na cofnięciu pozwu wiązało się ze swoistym jego zaspokojeniem w toku postępowania. Powyższa czynność procesowa, która wiązała się z rezygnacją z żądania pierwotnie ukształtowanego utworzyła po stronie Sądu możliwości umorzenia postępowania w myśl art. 355 kpc w całości. Kwalifikacja przesłanek dokonanej oceny była uwarunkowana okolicznościami, które stanowiły motywację działania powoda.

W zaprezentowanych warunkach zachowanie powoda nie może być w żaden sposób traktowane jako rezygnacja z ochrony prawnej, której domagał się inicjując postępowanie sądowe i która pociąga za sobą skutki przewidziane 203 § 2 kpc, a stanowiło jedynie realizację uprawnień procesowych.

Zatem za stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu przepisów o kosztach procesu należało uznać pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie w całości, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa. Podobnie pozwany, który płaci dochodzoną należność po wniesieniu pozwu, chociaż przed otrzymaniem jego odpisu, z punktu widzenia przepisów kpc o kosztach procesu uważany jest za przegrywającego sprawę i w konsekwencji zobowiązany są zwrócić powodowi poniesione koszty – por. postanow. SN z dnia 6 listopada 1984r. IV CZ 196/84, opubl. Legalis, postanow. SN z dnia 20 sierpnia 1979r. I CZ 92/79, opubl. Legalis, postanow. SA w Szczecinie z dnia 4 września 2014r. I ACa 346/14, opubl. Legalis, postanow. SN z dnia 12 stycznia 2012r. IV CZ 117/11, opubl. Legalis, postanow. SN z dnia 10 lutego 2011 r., IV CZ 111/10, opubl. Legalis.

Należy również wskazać, iż zaniechanie powoda polegające na braku cofnięciu pozwu skutkowałoby wydaniem przez Sąd orzeczenia, co do meriti kończącego postępowanie oddalającego powództwo w całości – por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2014 r. III CZP 119/13, orzeczenie SN z dnia 21 lipca 1951r. C 593/51, opubl. Legalis, orzeczenie SN z dnia 21 sierpnia 1951r. C 733/51, opubl. Legalis.

Nie jest przy tym trafny zarzut pozwanego, iż uruchomienie postępowania sądowego w niniejszej sprawie winno zostać poprzedzone uprzednim skierowaniem do zobowiązanego wezwania do zapłaty.

Pomimo konieczności dążenia do polubownego zakańczania postępowań cywilnych, to w sytuacji wydania przez pozwanego w dniu 31 października 2022r. decyzji kończącej sprawę (...) i zawartym tam pouczeniem o drodze sądowej dochodzenia roszczeń uzupełniających pozwany winien liczyć się, że wobec braku zaakceptowania wysokości przyznanego dotychczas odszkodowania uprawniony może poszukiwać ochrony przed sądem.

Jednocześnie należy podnieść, że celem postępowania likwidacyjnego jest między innymi ustalenie wysokości szkody i świadczenia zakładu ubezpieczeń. To właśnie w postępowaniu likwidacyjnym winno nastąpić ustalenie wysokości odszkodowania, a rolą sądu w ewentualnym procesie jest kontrola prawidłowości ustalenia wysokości odszkodowania.

Ubezpieczony nie może ponosić skutków działań ubezpieczyciela, które okazały się nietrafne, gdy chodzi o ustalenie wysokości należnego ubezpieczonemu odszkodowania, co miało miejsce w realiach niniejszej sprawy wobec uznania w całości i bez zastrzeżeń dochodzonego pozwem roszczenia pieniężnego – por. wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2003r. w sprawie o sygn. akt III CKN 1512/00, opubl. Legalis.

W tym miejscu należy wskazać, iż w ocenie Sądu po stronie pozwanego nie ujawniły się okoliczności warunkujące skorzystanie z zasady słuszności z art. 102 kpc, czy też dopuszczające rozstrzygniecie o kosztach przez pryzmat normy z art. 101 kpc.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji postanowienia.

sędzia Michał Włodarek