Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2020r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Michał Włodarek

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Dulas

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2020r. w K.

sprawy z powództwa T. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...)” z/s w O. (...)

przeciwko pozwanemu U. (...) z/s w W. ((...)

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego U. z/s w W. na rzecz powoda T. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...)” z/s w O. kwotę 626,69zł (sześćset dwadzieścia sześć złotych 69/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 21 lutego 2018r. do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu tytułem części nieuiszczonych wydatków:

- od powoda T. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...)” z/s w O. kwotę 951,47zł (dziewięćset pięćdziesiąt jeden złotych 47/100),

- od pozwanego U. z/s w W. kwotę 335,64zł (trzysta trzydzieści pięć złotych 64/100),

4.  zasądza od powoda T. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...)” z/s w O. na rzecz pozwanego U. (...) z/s w W. kwotę 334,69zł (trzysta trzydzieści cztery złote 69/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2018r. powód T. G. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...), T. G.” z/s w O. skierował do tut. Sądu Rejonowego żądanie zasądzenia od pozwanego U. (...) z/s w W. kwoty 1.565,00zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 21 lutego 2018r. do dnia zapłaty, a ponadto żądanie zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, iż w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 10 września 2017r. uległ uszkodzeniu pojazd m – ki F. (...) o nr rej. (...) należący do A. L., a przyznana poszkodowanemu przez pozwany zakład ubezpieczeń w wyniku przeprowadzonego postępowania szkodowego w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej Ubezpieczyciela sprawcy szkody z tytułu odpowiedzialności cywilnej kwota z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1.264,00zł nie rekompensuje rzeczywiście poniesionych wydatków.

Wierzytelność z tytułu zwrotu wydatków na najem pojazdu zastępczego była przedmiotem cesji.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 25 maja 2018r. w sprawie o sygn. akt V GNc 2487/18 uwzględniono w całości roszczenia powództwa i rozstrzygnięto o kosztach postępowania.

Pozwany U. (...) z/s w W. wniósł skutecznie sprzeciw od opisanego wyżej orzeczenia i zaskarżył je w całości. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu tego pisma procesowego pozwany podniósł, iż zanegował w części roszczenie powoda, co do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w zakresie ustalenia wysokości stawki dobowej czynszu najmu pojazdów odpowiadających co do jakości samochodowi uszkodzonemu w wyniku zdarzenia drogowego oraz czasookresu uzasadniającego uprawnienie do korzystania z pojazdu zastępczego.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powód T. G. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...), T. G.” z/s w O..

Przedmiotem działalności tego przedsiębiorstwa jest m.in. wynajem samochodów osobowych.

A. L. była właścicielem samochodu osobowego m – ki F. (...) o nr rej. (...).

W dniu 10 września 2017r. doszło do zdarzenia drogowego na skutek którego nastąpiło uszkodzenie w/w samochodu.

We wskazanej dacie w K. na ul. (...), kierujący pojazdem C. o nr rej. (...) wytworzył stan niebezpieczeństwa w ruchu, w ten sposób, że niewłaściwie obserwował przedpole jazdy i omyłkowo wcisnął pedał gazu zamiast pedału hamulca, co spowodowało uderzenie m.in. w pojazd m – ki F. (...).

Sprawca zdarzenia w momencie kolizji nie posiadał zawartej z ubezpieczycielem umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów.

Kierujący pojazdem m – ki C. o nr rej. (...) został ukarany w trybie mandatowym za wykroczenie z art. 97 kw.

( notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym k. 28, zeznania świadka A. S. (1) k. 55-56 00:16:39-00:49:23, zeznania świadka A. S. (2) k. 56-57 00:49:23-01:08:20)

W związku ze zdarzeniem i uszkodzeniem pojazdu A. L. zawarła w dniu 12 12 września 2017r. z powodem T. G. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...), T. G.” z/s w O. umowę najmu pojazdu zastępczego m – ki S. (...) o nr rej. (...).

W dacie powstania szkody A. L., poza opisanym wyżej pojazdem, nie posiadała w swoim gospodarstwie innych samochodów, z których mogłaby korzystać w ramach bieżących potrzeb.

Koszt dzienny najmu ustalono na kwotę 100,00zł netto stawki dobowej.

A. L. korzystała z pojazdu zastępczego przez okres 23 dni, od dnia 12 września 2017r. do dnia 4 października 2017r.

Koszt najmu pojazdu zastępczego i dodatkowych obciążeń został określony przez wynajmującego na łączną kwotę 2.300,00zł netto, tj. kwotę 2.829,00zł brutto.

( umowa najmu samochodu zastępczego k. 7, faktura k. 8, zeznania świadka A. S. (2) k. 56-57 00:49:23-01:08:20)

W wyniku zdarzenia drogowego w pojeździe F. (...) zakwalifikowano do wymiany: zderzak przedni, reflektor lewy kompletny, kierunkowskaz lewy, kierunkowskaz prawy, błotnik przedni lewy, błotnik przedni prawy, mocowanie błotnika przedniego prawego, wykładzina nadkola przedniego prawego, natomiast do lakierowania zaliczono: zderzak przedni (LE1), błotnik przedni lewy (LE), błotnik przedni prawy (LE), drzwi prawe (L).

Technologiczny czas naprawy uszkodzonego samochodu m – ki F. (...) o nr rej. (...) wynosi 2 dni, przy czym nie uwzględnia on zachowania ciągłości naprawy pojazdu w rozbiciu na pracy blacharskie i prace lakiernicze.

Naprawa samochodu oparta na technologii naprawy uwzględniającej prace blacharskie i prace lakiernicze, trwała od dnia powstania szkody, tj. 10 września 2017r. do dnia 29 września 2017r., czyli 19 dni.

Czas likwidacji szkody przez Ubezpieczyciela wyniósł 107 dni.

F. (...) zaliczany jest do segmentu A pojazdów, natomiast S. (...) stanowi segment (...) pojazdów.

Średnia cena wynajmu pojazdów segmentu A określona na podstawie funkcji trendu rozkładu tych cen wynikających z notowań z kwietnia 2018r., czerwca 2019r. oraz z grudnia 2019r. wynosiła 80,90zł netto, natomiast średnia cena wynajmu pojazdów segmentu (...) określona na podstawie funkcji trendu rozkładu tych cen wynikających ze stycznia 2016r., kwietnia 2018r. oraz grudnia 2019r. wynosiła 93,60zł netto.

( opinia biegłego k. 90-101)

Sprawca szkody nie posiadał zawartej z ubezpieczycielem umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów.

Powyższe spowodowało zaktualizowanie się odpowiedzialności pozwanego U. (...) z/s w W..

Powód dokonał zgłoszenia u pozwanego zaistnienia szkody w pojeździe w celu przeprowadzenia postępowania szkodowego w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej z tytułu odpowiedzialności cywilnej. Postępowanie szkodowe zostało zarejestrowane pod numerem (...).

W związku ze zgłoszeniem pozwany przeprowadził i zakończył postępowanie szkodowe.

Decyzją z dnia 20 sierpnia 2018r. nr (...) pozwany U. (...) z/s w W. przyznał powodowi T. G. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...), T. G.” z/s w O. odszkodowanie z tytułu zwrotu poniesionych kosztów najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1.264,00zł brutto. Za uzasadniony i pozostający ze szkodą czas najmu pozwany oznaczył na 16 dni, przy ustaleniu stawki dobowej czynszu najmu na kwotę 79,00zł brutto.

Wierzytelność z tytułu roszczenia pieniężnego zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej z tytułu umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów była przedmiotem umowy cesji pomiędzy A. L. a powodem T. G. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...), Pomoc (...), T. G.” z/s w O..

( przelew wierzytelności k. 9-10, decyzja k. 11, protokół szkody w pojeździe k. 29-36)

Za wiarygodne należało uznać zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zgromadzone w postępowaniu albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Na wstępie należy wskazać, iż powód wykazał istnienie po stronie pozwanej atrybutu legitymacji procesowej biernej.

Pozew jest pismem procesowym, które zawiera powództwo, tj. skierowany do sądu wniosek o udzielenie sądowej ochrony prawnej dokładnie określonemu żądaniu, uzasadnionemu i skonkretyzowanemu przytoczonymi okolicznościami faktycznymi. Żądanie pozwu jest tzw. roszczeniem formalnym (procesowym), którego treścią jest twierdzenie powoda o przysługującym mu i podlegającym ochronie prawnomaterialnym interesie.

Legitymacja procesowa wskazuje kwalifikację materialną podmiotów prowadzących spór, w tym znaczeniu, że powód jest uprawniony do występowania z żądaniem udzielenia mu ochrony prawnej w stosunku do pozwanego, a ten zobowiązany do określonego zachowania się.

W niniejszym postępowaniu powód wykazał, że pozwany spełnia materialnoprawną przesłankę procesu, która decyduje o dopuszczalności badania i ustalania prawdziwości jego twierdzeń, że wymieniony w powództwie stosunek prawny istnieje i co jest jego przedmiotem.

W przedmiotowym postępowaniu istnieje zatem możliwości określenia, że w procesie występują w charakterze stron te podmioty, które są jednocześnie podmiotami stosunku prawnego będącego przedmiotem procesu.

Przed oceną merytoryczną sprawy Sąd zawsze z urzędu ustala czy strony występujące w procesie posiadają legitymację, jej brak zawsze skutkuje oddaleniem powództwa bez potrzeby, a dokładniej bez możliwości merytorycznej oceny roszczenia.

Zgodnie z treścią art. 98 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. (...) i P. (...) (Dz. U. 2019.2214 – j.t. ze zm.) do zadań Funduszu należy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2, w granicach określonych na podstawie przepisów rozdziałów 2 i 3, za szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na osobie, w mieniu, w mieniu i na osobie, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, natomiast na podstawie art. 34 ust. 1 ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia, a na podstawie art. 36 ust. 1 zd. 1 cyt. ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Cytowany przepis jest wyrazem tendencji ustawodawcy, aby umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej stwarzała możliwie szeroki zakres ochrony ubezpieczeniowej zarówno ubezpieczonemu sprawcy szkody przed konsekwencjami osobistego ponoszenia odpowiedzialności cywilnej, jak i poszkodowanemu, przez zapewnienie mu pełnej kompensaty ze strony ubezpieczyciela szkody wyrządzonej przez ponoszącego odpowiedzialność cywilną sprawcę. W konsekwencji odpowiedzialność ubezpieczyciela determinowana jest odpowiedzialnością sprawcy wypadku – por. wyrok s. apel. w P. (...)z dnia 4 lutego 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 1093/14, opubl. L. (...) nr (...), wyrok s. apel. w G. (...) z dnia 4 grudnia 2014r. w sprawie o sygn. akt V ACa 673/14, opubl. L. (...)nr (...).

Świadczenie pieniężne, które wypłaca ubezpieczyciel w ramach odpowiedzialności przewidzianej przez cyt. powyżej przepisy, jest ustalane według reguł rządzących cywilnym prawem odszkodowawczym, a więc o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od ubezpieczyciela decydują przepisy kodeksu cywilnego, zwłaszcza art. 361 – 363 kc, z tą jednak istotną różnicą, że w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wyłącznym sposobem naprawienia szkody jest odszkodowanie pieniężne – por. wyrok s.apel. w Ł. (...) z dnia 24 lipca 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 134/14, opubl. L. (...)nr (...)

Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego – por. uchwała SN z dnia 17 listopada 2011r. w sprawie o sygn. akt III CZP 5/11, opubl. L., uchwała SN z dnia 22 listopada 2013r. w sprawie o sygn. akt III CZP 76/13, opubl. L..

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela w tym zakresie również pogląd prawny zaprezentowany przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 12 kwietnia 2012r. w sprawie o sygn. akt III CZP 80/11, opubl. OSNC 2012/10/112 oraz w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2012r. w sprawie o sygn. akt III CZP 85/11, opubl. OSNC 2013/3/37.

Szkoda majątkowa musi pozostawać w normalnym związku przyczynowym z wypadkiem w rozumieniu art. 361 § 1 kc – por. wyrok s.apel. w Lublinie z dnia 20 maja 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 968/14, opubl. L. (...) nr (...) wyrok s.apel. w B. (...)z dnia 8 kwietnia 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 959/14, opubl. L. (...)nr (...), wyrok s.apel. w Warszawie z dnia 4 listopada 2014r. w sprawie o sygn. akt VI ACa 68/14, opubl. LEX nr 1624064, wyrok s.apel. w Łodzi z dnia 28 października 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 824/14, opubl. LEX nr 1554766, wyrok s.apel. w Lublinie z dnia 13 lutego 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 785/13, opubl. L. (...) nr (...)

Możliwość korzystania z samochodu zastępczego o standardzie zbliżonym do uszkodzonego mieści się w zakresie znaczeniowym pojęcia normalnych następstw działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

Charakter odpowiedzialności ubezpieczyciela uzasadnia bowiem przyjęcie, że obok bezpośrednich skutków zdarzenia, w ramach normalnego związku przyczynowego, mogą znajdować się pośrednie działania odpowiedzialnego, powodujące uszczerbek majątkowy związany ze zdarzeniem powodującym szkodę (stratę), która także powinna być wyrównana.

Szkodą jest niemożność korzystania z uszkodzonego pojazdu przez czas trwania naprawy (por. wyroki SN z dnia 26 listopada 2002r., V CKN 1397/00, L., z dnia 2 lipca 2004r., II CK 412/03, L., z dnia 8 września 2004r., IV CK 672/03, L., z dnia 5 listopada 2004r., II CK 494/03, B. (...), Nr 3, poz. 11, uchw. SN(7) z dnia 17 listopada 2011r., III CZP 5/11, L.).

Postulat pełnego odszkodowania przemawia za przyjęciem stanowiska o potrzebie zwrotu przez ubezpieczyciela tzw. wydatków koniecznych potrzebnych na czasowe używanie zastępczego środka komunikacji w związku z niemożliwością korzystania z niego wskutek zniszczenia z tym, że tylko za okres między dniem zniszczenia a dniem w którym poszkodowany może nabyć analogiczny pojazd nie dłuższy jednak niż za czas do zapłaty odszkodowania. Termin wydatków koniecznych oznacza przy tym wydatek niezbędny dla korzystania z innego pojazdu w takim samym zakresie w jakim poszkodowany korzystałby ze swego środka lokomocji gdyby mu szkodę nie wyrządzono. Poszkodowany mógłby zatem żądać tylko zwrotu wydatków poniesionych za korzystanie z pojazdu zastępczego pomniejszonych o sumę jaką wydatkowałby na koszty eksploatacji własnego pojazdu.

Poniesione wydatki powinny być niezbędne w danych okolicznościach i odzwierciedlać używanie pojazdu w takim samym zakresie, w jakim korzystałby z niego, gdyby szkoda nie powstała. Niezasadne byłoby jednak wynajęcie samochodu zastępczego tylko dla zasady, bez zamiaru jego wykorzystywania, np. gdy poszkodowany posiada więcej pojazdów mechanicznych, którymi może zaspokajać swe usprawiedliwione potrzeby, lub też nie jest w stanie kierować samochodem, gdyż doznał poważnych obrażeń w wypadku, w którym uszkodzeniu uległ jego pojazd. Zasadność i wysokość wydatków podlega udowodnieniu przez poszkodowanego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 10 września 2017r. uległ uszkodzeniu pojazd A. L..

Faktyczny czas uzasadniający potrzebę korzystania przez poszkodowaną z najmu pojazdu zastępczego, przy uwzględnieniu czasookresu likwidacji szkody wynosił 19 dni, tj. od dnia 10 września 2017r. do dnia 29 września 2017r., a średnia cena wynajmu pojazdów należących do segmentu uszkodzonego samochodu wynosiła 80,90zł netto dziennie – 99,51zł brutto, co stanowiło cenę rynkową najmu tego typu pojazdów. Zatem koszt najmu pojazdu zastępczego w okresie 19 dni od dnia 10 września 2017r. do dnia 29 września 2017r. wynosił 1.537,10zł netto (80,90zł x 19), tj. 1.890,69zł brutto, co przy uwzględnieniu wysokości wypłaty w postępowaniu likwidacyjnym w kwocie 1.264,00zł stanowi kwotę 626,69zł – por. uchwała SN z dnia 25 sierpnia 2017r. III CZP 20/17, opubl. L., uchwała z dnia 14 września 2006r. w sprawie o sygn. akt III CZP 65/06, opubl. L..

Stosownie do treści uchwały w sprawie III CZP 20/17 wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

Należy stwierdzić, że nie mogą być uznane za celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki, które nie są konieczne do wyeliminowania negatywnego następstwa majątkowego w postaci utraty możliwości korzystania z uszkodzonego (zniszczonego) pojazdu, gdyż następstwo to może być wyeliminowane - bez uszczerbku dla godnych ochrony interesów poszkodowanego - w inny, mniej uciążliwy dla dłużnika sposób. Jeżeli zatem ubezpieczyciel proponuje poszkodowanemu - we współpracy z przedsiębiorcą trudniącym się wynajmem pojazdów - skorzystanie z pojazdu zastępczego równorzędnego pod istotnymi względami pojazdowi uszkodzonemu albo zniszczonemu (zwłaszcza co do klasy i stanu pojazdu), zapewniając pełne pokrycie kosztów jego udostępnienia, a mimo to poszkodowany decyduje się na poniesienie wyższych kosztów najmu innego pojazdu, koszty te - w zakresie nadwyżki - będą podlegały indemnizacji tylko wtedy, gdy wykaże szczególne racje, przemawiające za uznaniem ich za „celowe i ekonomicznie uzasadnione”, co nie zostało w pełni wykazane przez stronę powodową w warunkach przedmiotowej sprawy.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 232 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 kc).

Dobór dowodów należy do strony, to ona powinna wskazywać wyłącznie takie, które są dopuszczalne i wiarygodne. Rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia spraw.

Przepis prawa materialnego – art. 6 kc określa na czyje ryzyko idzie nieudowodnienie określonego faktu. Z kolei art. 232 kpc stanowi procesowe narzędzie za pomocą, którego strony mogą osiągnąć skutek w postaci udowodnienia dla nich korzystnych faktów istotnych z punktu widzenia dochodzonego roszczenia w znaczeniu materialnoprawnym. Art. 6 kc zawiera normę decyzyjną, pozwalającą ocenić wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego.

Obowiązkiem stron było przytoczenie okoliczności faktycznych, z których wywodzi roszczenie (art. 187 § 1 pkt 2 kpc) i wskazanie na dowody, których przeprowadzenie potwierdzi zasadność jego twierdzeń o faktach (art. 232 kpc i art. 6 kc), czemu sprostały każdy z nich jedynie w części. Zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar gromadzenia materiału dowodowego spoczywa na stronach (art. 232 kpc, art. 3 kpc, art. 6 kc). Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem (por. wyrok s.apel w B. z dnia 28sierpnia 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 286/14, opubl. L. (...)nr (...)).

Pomimo, iż pozwany stawkę czynszu najmu pojazdów zastępczych segmentu A zaniżył przez przyjęcie jej wartości dobowej w wysokości 79,00zł brutto, to powód nie udowodnił, że stosowana przez niego stawka najmu była stawką rynkową, a nadto celową i ekonomicznie uzasadnioną. Nie ulega przy tym wątpliwości, że oferta powoda była o 19,10zł netto wyższa za każdą rozpoczętą dobę najmu niż średnia cena wynajmu pojazdów segmentu A z tamtego okresu, i która wynosiła 80,90zł netto. Dysproporcja ta nie znajduje żadnego usprawiedliwienia w treści przepisów o odpowiedzialności cywilnej. Wręcz przeciwnie na poszkodowanym ciąży obowiązek minimalizacji szkody. Wybór istotnie wyższej oferty powoda stanowi zatem naruszenie przepisu art. 354 § 2 kc. Poszkodowany nie ma wprawdzie obowiązku poszukiwać najtańszej oferty na rynku, ale skoro poszkodowany miał możliwość i złożono mu propozycję skorzystania z tańszych usług najmu i z niej nie skorzystał to nie może kosztami swych decyzji o charakterze nieekonomicznym i zwiększającym rozmiar szkody obciążać pozwanego.

Dłużnik popada w opóźnienie, jeżeli nie spełnia świadczenia w terminie, w którym stało się ono wymagalne.

Opóźnienie świadczenia odszkodowawczego następuje, jeżeli dłużnik nie spełni świadczenia niezwłocznie po wezwaniu go przez wierzyciela i od tej chwili należą się wierzycielowi odsetki. W razie wyrządzenia szkody odsetki należą się poszkodowanemu już od chwili zgłoszenia roszczenia o zapłatę odszkodowania, w tej bowiem chwili staje się, zgodnie z art. 455 kc, wymagalny obowiązek spełnienia świadczenia odszkodowawczego.

Wymagalne roszczenie o odszkodowanie powoduje stan opóźnienia po jego sprecyzowaniu co do wysokości i wezwaniu dłużnika do zapłaty konkretnej kwoty z tego tytułu

O roszczeniu ubocznym orzeczono w oparciu o treść art. 481 § 1 i 2 - 2 ^{( 4 )}kc, przy uwzględnieniu art. 817 kc i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. (...) i P. (...) (Dz. U. 2019.2214 – j.t. ze zm.).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108 § 1 kpc w z art. 100 kpc oraz na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015.1800 ze zm.) oraz w oparciu o treść art. 13 ust. 1 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2020.755 – j.t. ze zm.) i art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2019.1000 – j.t. ze zm.).

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.