Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2024r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Michał Włodarek

Protokolant: Anna Dulas

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 października 2024r. w K.

sprawy z powództwa J. S. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...).C. J. S. z/s we W. (NIP (...))

przeciwko pozwanemu (...) S.A. z/s w W. (KRS (...))

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z/s w W. na rzecz powódki J. S. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...).C. J. S. z/s we W. kwotę 1.359,39zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt dziewięć złotych 39/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 29 grudnia 2023r. do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu tytułem zwrotu części nieuiszczonych wydatków:

- od powódki J. S. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...).C. J. S. z/s we W. kwotę 209,79zł (dwieście dziewięć złotych 79/100),

- od pozwanego (...) S.A. z/s w W. kwotę 924,21zł (dziewięćset dwadzieścia cztery złote 21/100),

4.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z/s w W. na rzecz powódki J. S. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...).C. J. S. z/s we W. kwotę 740,71zł (siedemset czterdzieści złotych 71/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości w stosunku rocznym odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

sędzia Michał Włodarek

Sygn. akt I C 469/24

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2023r. powódka J. S. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...).com J. S. z/s we W. skierowała do tut. Sądu w stosunku do pozwanego (...) S.A. z/s w W. żądanie zasądzenia kwoty 1.668,04zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia następnego po wniesieniu pozwu do dnia zapłaty, a ponadto żądanie zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, iż w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 18 lutego 2020r. uległ uszkodzeniu pojazd m – ki T. (...) o nr rej. (...) należący do W. M., a przyznana przez pozwanego w wyniku przeprowadzonego postępowania szkodowego w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej Ubezpieczyciela sprawcy szkody z tytułu odpowiedzialności cywilnej kwota pieniężna w łącznej wysokości 584,25zł, tj. za 5 dni po 95,00zł netto (116,85zł brutto) za 1 dobę najmu, nie rekompensuje rzeczywiście poniesionych wydatków, w szczególności wobec zaniżenia przez pozwanego wartości dobowej stawki najmu pojazdu i odmowy wypłaty należności za podstawienie i odbiór pojazdu zastępczego.

Powódka podniosła, iż na dochodzoną pozwem należność składają się kwota 1.297,65zł stanowiąca dalszą należność z tytułu wydatków za najem pojazdu zastępczego za 9 dni, przy stawce dziennej na kwotę 116,85zł brutto oraz kwota 246,00zł brutto z tytułu kosztów podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego, a ponadto odsetki w wysokości 370,39zł liczone od kwoty 1.297,65zł od dnia 29 grudnia 2020r. do dnia 29 grudnia 2023r., tj. do dnia złożenia pozwu.

Wierzytelność z tytułu zwrotu wydatków na najem pojazdu zastępczego i zwrotu dalszych wydatków była przedmiotem cesji.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 1 lutego 2024r. w sprawie o sygn. akt I Nc 77/24 uwzględniono w całości roszczenia powództwa i rozstrzygnięto o kosztach postępowania.

Pozwany (...) S.A. z/s w W. skierował sprzeciw od przedmiotowego orzeczenia.

Pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu tego pisma procesowego pozwany podniósł, iż niezasadne jest w części, tj. ponad przyznaną kwotę roszczenie powoda, co do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w zakresie czasu, w którym poszkodowany był uprawniony do korzystania z tego pojazdu w związku z zaistnieniem szkody komunikacyjnej, a ponadto co do zwrotu dalszych wydatków, w tym z tytułu podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego jako skutków zdarzenia szkodowego.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko procesowe.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powódka J. S. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...).com J. S. z/s we W..

Przedmiotem działalności tego przedsiębiorstwa jest m.in. wynajem samochodów osobowych.

Poszkodowany W. M. jest właścicielem samochodu osobowego m – ki T. (...) o nr rej. (...).

W dniu 18 lutego 2020r. doszło do zdarzenia drogowego na skutek, którego nastąpiło uszkodzenie w/w pojazdu.

Stan niebezpieczeństwa w ruchu wytworzył kierujący innym pojazdem.

Po zdarzeniu pojazd m – ki T. (...) o nr rej. (...) nie był zdatny do dalszej jazdy, wymagał odholowania z miejsca wypadku.

( okoliczności bezsporne, dokumenty akt szkodowych – płyta Cd. k. 38)

W związku ze zdarzeniem i uszkodzeniem pojazdu m – ki T. (...) o nr rej. (...) poszkodowany W. M. zawarł w dniu 19 lutego 2020r. z powódką J. S. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...).com J. S. z/s we W. umowę najmu pojazdu zastępczego m – ki D. (...) o nr rej. (...).

Poszkodowany oświadczył, że w dacie powstania szkody, poza opisanym wyżej pojazdem nie dysponował dla własnych potrzeb osobistych, rodzinnych i zawodowych żadnym autem, którym mógłby się posługiwać w ramach zabezpieczenia bieżących oraz koniecznych i celowych potrzeb.

Poszkodowany korzystał z pojazdu zastępczego przez okres 14 dni, tj. od dnia 19 lutego 2020r. do dnia 3 marca 2020r.

Koszt najmu pojazdu zastępczego za okres 14 dni został określony przez wynajmującego na łączną kwotę 4.900,00zł netto, tj. kwotę 6.027,00zł brutto.

Koszt dobowy najmu pojazdu zastępczego ustalono na kwotę 350,00zł netto, tj. kwotę 430,50zł brutto, natomiast koszt podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego jako wartość ryczałtowa na kwotę po 100,00zł netto, tj. łącznie 246,00zł brutto.

Powyższe koszty zostały ujęte w fakturze Vat nr (...) z dnia 10 marca 2020r. na łączną kwotę 5.100,00zł netto, tj. 6.273,00zł brutto, z terminem płatności do dnia 17 marca 2020r.

( umowa najmu k. 8, oświadczenie k. 9, upoważnienie k. 10, regulamin k. 19, cennik k. 20, dokumenty akt szkodowych – płyta Cd. k. 38)

Sprawca szkody posiadał zawartą z (...) S.A. z/s w W. umowę odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów.

Poszkodowany dokonał zgłoszenia u pozwanego (...) S.A. z/s w W. zaistnienia zdarzenia drogowego i powstania szkody w pojeździe w celu przeprowadzenia postępowania szkodowego w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej z tytułu odpowiedzialności cywilnej. Postępowanie szkodowe zostało zarejestrowane pod nr (...).

W związku ze zgłoszeniem pozwany (...) S.A. z/s w W. przeprowadził i zakończył postępowanie szkodowe oraz decyzją z dnia 16 marca 2020r. ustalił szkodę całkowitą w pojeździe oraz przyznał poszkodowanemu zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w kwocie 202,95zł brutto, uznając za zasadny czas najmu pojazdu zastępczego 5 dni i stawkę dobową najmu w wysokości 95,00zł netto (116,85zł brutto). Pozwany odmówił wypłaty odszkodowania w pozostałej części, w tym z tytułu zwrotu wydatków za podstawienie i odbiór pojazdu zastępczego.

W dniu 19 lutego 2020r. poszkodowany dokonał zgłoszenia zaistnienia szkody w pojeździe i w tej samej dacie nastąpiło rozpoczęcie najmu pojazdu zastępczego, który powinien zakończyć się w dniu 3 marca 2020r., co stanowi łącznie 13 dni.

Pojazd m – ki T. (...) o nr rej. (...) należy do segmentu samochodów klasy C. Wynajęty przez poszkodowanego od powódki pojazd m – ki D. (...) zaliczany jest również do pojazdów segmentu C.

W okresie zdarzenia średnia cena wynajmu pojazdów standardu C wynosiła za 1 dobę 176,67zł brutto za 1 dzień najmu.

Koszt najmu pojazdu zastępczego w okresie od dnia 19 lutego 2020r. do dnia 3 marca 2020r. (13 dni) wynosił 1.519,05zł brutto (1.295,00zł netto) – 13 dni x 116,85zł brutto (95,00zł netto) za każdy dzień najmu.

Ryczałt ustalony za podstawienie i odbiór pojazdu zastępczego wyniósł 123,00zł brutto (100,00zł netto).

( zgłoszenie szkody k. 12, decyzja k. 13, potwierdzenie transakcji k. 14, tabelka k. 16, oświadczenie k. 17, 18, dokumenty akt szkodowych – płyta Cd. k. 38, opinia biegłego k. 69-89)

Wierzytelność z tytułu roszczeń pieniężnych zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego i dalszych kosztów w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej z tytułu umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów była przedmiotem cesji pomiędzy poszkodowanym W. M. a powódką J. S. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...).com J. S. z/s we W..

( umowa cesji wierzytelności k. 15, dokumenty akt szkodowych – płyta Cd. k. 38)

Sąd uznał za przydatną do ustalenia stanu faktycznego opinię sporządzoną przez biegłego z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych i wyceny wartości pojazdów, albowiem jest ona pełna, jasna, zrozumiała, wyczerpująca i kompleksowa oraz wewnętrznie spójna. Biegły w opinii udzielił odpowiedzi na wszystkie postawione w tezie dowodowej pytania, sformułowania zawarte w treści opinii pozwalają na zrozumienie wyrażonych w nich ocen i poglądów oraz sposobu dochodzenia do nich, a ponadto biegły przedstawił metodę badawczą i materiał badawczy, na którym się oparł. Wnioski końcowe opinii są zwięzłe i precyzyjne, a ponadto wnioski opinii są logiczne i znajdują oparcie w przeprowadzonych przez biegłego badaniach i nie budzą zastrzeżeń, co do ich trafności w porównaniu z podanym w opinii materiałem badawczym.

Przedmiotowa opinia nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Za wiarygodne należało uznać zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zgromadzone w postępowaniu, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Na podstawie art. 436 § 1 kc odpowiedzialność przewidzianą w art. 435 kc ponosi samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody.

Zgodnie z treścią art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2023.2500 – t.j. ze zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia, natomiast na podstawie art. 36 ust. 1 zd. 1 cyt. ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Cytowany przepis jest wyrazem tendencji ustawodawcy, aby umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej stwarzała możliwie szeroki zakres ochrony ubezpieczeniowej zarówno ubezpieczonemu sprawcy szkody przed konsekwencjami osobistego ponoszenia odpowiedzialności cywilnej, jak i poszkodowanemu, przez zapewnienie mu pełnej kompensaty ze strony ubezpieczyciela szkody wyrządzonej przez ponoszącego odpowiedzialność cywilną sprawcę. W konsekwencji odpowiedzialność ubezpieczyciela determinowana jest odpowiedzialnością sprawcy wypadku – por. wyrok s. apel. w Poznaniu z dnia 4 lutego 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 1093/14, opubl. LEX nr 1681964, wyrok s. apel. w Gdańsku z dnia 4 grudnia 2014r. w sprawie o sygn. akt V ACa 673/14, opubl. LEX nr 1651861.

Świadczenie pieniężne, które wypłaca ubezpieczyciel w ramach odpowiedzialności przewidzianej przez cyt. powyżej przepisy, jest ustalane według reguł rządzących cywilnym prawem odszkodowawczym, a więc o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od ubezpieczyciela decydują przepisy kodeksu cywilnego, zwłaszcza art. 361 – 363 kc, z tą jednak istotną różnicą, że w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wyłącznym sposobem naprawienia szkody jest odszkodowanie pieniężne – por. wyrok s.apel. w Łodzi z dnia 24 lipca 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 134/14, opubl. LEX nr 1498945.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego – por. uchwała SN z dnia 17 listopada 2011r. w sprawie o sygn. akt III CZP 5/11, opubl. Legalis, uchwała SN z dnia 22 listopada 2013r. w sprawie o sygn. akt III CZP 76/13, opubl. Legalis.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela w tym zakresie również pogląd prawny zaprezentowany przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 12 kwietnia 2012r. w sprawie o sygn. akt III CZP 80/11, opubl. OSNC 2012/10/112 oraz w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2012r. w sprawie o sygn. akt III CZP 85/11, opubl. OSNC 2013/3/37.

Szkoda majątkowa musi pozostawać w normalnym związku przyczynowym z wypadkiem w rozumieniu art. 361 § 1 kc – por. wyrok s.apel. w Lublinie z dnia 20 maja 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 968/14, opubl. LEX nr 1770850, wyrok s.apel. w Białymstoku z dnia 8 kwietnia 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 959/14, opubl. LEX nr 1667508, wyrok s.apel. w Warszawie z dnia 4 listopada 2014r. w sprawie o sygn. akt VI ACa 68/14, opubl. LEX nr 1624064, wyrok s.apel. w Łodzi z dnia 28 października 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 824/14, opubl. LEX nr 1554766, wyrok s.apel. w Lublinie z dnia 13 lutego 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 785/13, opubl. LEX nr 1469375.

Możliwość korzystania z samochodu zastępczego o standardzie zbliżonym do uszkodzonego mieści się w zakresie znaczeniowym pojęcia normalnych następstw działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

Charakter odpowiedzialności ubezpieczyciela uzasadnia bowiem przyjęcie, że obok bezpośrednich skutków zdarzenia, w ramach normalnego związku przyczynowego, mogą znajdować się pośrednie działania odpowiedzialnego, powodujące uszczerbek majątkowy związany ze zdarzeniem powodującym szkodę (stratę), która także powinna być wyrównana.

Szkodą jest niemożność korzystania z uszkodzonego pojazdu przez czas trwania naprawy (por. wyroki SN z dnia 26 listopada 2002r., V CKN 1397/00, Legalis, z dnia 2 lipca 2004r., II CK 412/03, Legalis, z dnia 8 września 2004r., IV CK 672/03, Legalis, z dnia 5 listopada 2004r., II CK 494/03, BSN 2005, Nr 3, poz. 11, uchw. SN(7) z dnia 17 listopada 2011r., III CZP 5/11, Legalis).

Postulat pełnego odszkodowania przemawia za przyjęciem stanowiska o potrzebie zwrotu przez ubezpieczyciela tzw. wydatków koniecznych potrzebnych na czasowe używanie zastępczego środka komunikacji w związku z niemożliwością korzystania z niego wskutek zniszczenia z tym, że tylko za okres między dniem zniszczenia a dniem, w którym poszkodowany może uzyskać naprawę uszkodzonego pojazdu lub nabyć analogiczny pojazd, nie dłuższy jednak niż za czas do zapłaty odszkodowania. Termin wydatków koniecznych oznacza przy tym wydatek niezbędny dla korzystania z innego pojazdu w takim samym zakresie w jakim poszkodowany korzystałby ze swego środka lokomocji, gdyby mu szkodę nie wyrządzono. Poszkodowany mógłby zatem żądać tylko zwrotu wydatków poniesionych za korzystanie z pojazdu zastępczego pomniejszonych o sumę jaką wydatkowałby na koszty eksploatacji własnego pojazdu.

Poniesione wydatki powinny być niezbędne w danych okolicznościach i odzwierciedlać używanie pojazdu w takim samym zakresie, w jakim korzystałby z niego, gdyby szkoda nie powstała. Niezasadne byłoby jednak wynajęcie samochodu zastępczego tylko dla zasady, bez zamiaru jego wykorzystywania, np. gdy poszkodowany posiada więcej pojazdów mechanicznych, którymi może zaspokajać swe usprawiedliwione potrzeby, lub też nie jest w stanie kierować samochodem, gdyż doznał poważnych obrażeń w wypadku, w którym uszkodzeniu uległ jego pojazd. Zasadność i wysokość wydatków podlega udowodnieniu przez poszkodowanego.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011r. w sprawie o sygn. akt III CZP 5/11, opubl. Legalis (por. też uchwała SN z dnia 25 sierpnia 2017r. III CZP 20/17, opubl. Legalis, uchwała SN z dnia 14 września 2006r. w sprawie o sygn. akt III CZP 65/06, opubl. Legalis) odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego.

Należy więc przyjąć, że wydatki muszą być konieczne – niezbędne do egzystencji poszkodowanego, przy uwzględnieniu obowiązku minimalizacji szkody z art. 354 kc i stosowania środków zaradczych w sposób proporcjonalny.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 18 lutego 2020r. uległ uszkodzeniu należący do poszkodowanego W. M. pojazd m – ki T. (...) o nr rej. (...).

Faktyczny czas uzasadniający potrzebę korzystania przez poszkodowanego z najmu pojazdu zastępczego wynosił 13 dni, od dnia 19 lutego 2020r. do dnia 3 marca 2020r., a cena wynajmu pojazdu należących do segmentu uszkodzonego samochodu wynosiła 95,00zł netto (116,85zł brutto) dziennie.

Zatem koszt najmu pojazdu zastępczego w okresie od dnia 19 lutego 2020r. do dnia 3 marca 2020r. (13 dni) wynosił 1.519,05zł brutto. Powyższą kwotę należało pomniejszyć o wysokość wypłaty w postępowaniu likwidacyjnym w kwocie 584,25zł, co stanowi kwotę 934,80zł – por. uchwała SN z dnia 25 sierpnia 2017r. III CZP 20/17, opubl. Legalis, uchwała SN z dnia 14 września 2006r. w sprawie o sygn. akt III CZP 65/06, opubl. Legalis.

Koszt podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego w związku z zawartą umową najmu wynosi 100,00zł netto, tj. 123,00zł brutto.

Łącznie należne stronie powodowej świadczenie odszkodowawcze wynosi 1.057,80zł brutto.

Wysokość odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty 1.057,80zł brutto (934,80zł brutto + 123,00zł brutto) od dnia 30 grudnia 2020r. do dnia 28 grudnia 2023r. wynosi 301,59zł, co daje sumę 1.359,39zł (1.057,80zł + 301,59zł).

Zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar gromadzenia materiału dowodowego spoczywa na stronach (art. 232 kpc, art. 3 kpc, art. 6 kc). Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem (por. wyrok s.apel. w Białymstoku z dnia 28 sierpnia 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 286/14, opubl. LEX nr 1511625).

W niniejszym postępowaniu pozwany w sposób bezpodstawny przyjął zbyt krótki czas uzasadniający korzystanie przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego oraz bezpodstawnie odmówił wypłaty dalszych kosztów z tytułu podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego.

Wykazanie wysokości szkody w związku ze zdarzeniem komunikacyjnym na pojeździe m – ki T. (...) o nr rej. (...) wobec sporu stron możliwe było więc tylko za pomocą dowodu z opinii biegłego.

O roszczeniu ubocznym orzeczono w oparciu o treść art. 481 § 1 i 2 - 2 ⁴ kc, przy uwzględnieniu art. 817 kc i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2023.2500 – t.j. ze zm.).

O kosztach procesu, w tym kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 98 § 1 – 1 ¹ i 3 kpc i art. 100 kpc i w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2023.1964 – t.j. ze zm.) oraz w oparciu o treść art. 13 ust. 1 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2024.959 – t.j. ze zm.) i art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2023.2111 – t.j.).

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.

sędzia Michał Włodarek