Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2024r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Michał Włodarek

Protokolant: Anna Dulas

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 października 2024r. w K.

sprawy z powództwa M. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) z/s w C. (NIP (...))

przeciwko pozwanemu (...) S.A. z/s w W. (KRS (...))

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z/s w W. na rzecz powoda M. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) z/s w C. kwotę 3.200,00zł (trzy tysiące dwieście złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 25 marca 2020r. do dnia zapłaty,

2.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu tytułem zwrotu nieuiszczonych wydatków od pozwanego (...) S.A. z/s w W. kwotę 1.134,00zł (jeden tysiąc sto trzydzieści cztery złote 00/100),

3.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z/s w W. na rzecz powoda M. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) z/s w C. kwotę 1.117,00zł (jeden tysiąc sto siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 900,00zł (dziewięćset złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości w stosunku rocznym odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

sędzia Michał Włodarek

Sygn. akt I C 467/24

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2023r. powód M. G. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) z/s we C. skierował do tut. Sądu w stosunku do pozwanego (...) S.A. z/s w W. żądanie zasądzenia kwoty 3.200,00zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 25 marca 2020r. do dnia zapłaty, a ponadto żądanie zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, iż w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 8 lutego 2020r. uległ uszkodzeniu pojazd m – ki A. o nr rej. (...) należący do M. N., a pozwany w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej Ubezpieczyciela sprawcy szkody z tytułu odpowiedzialności cywilnej drugiego ze współsprawców wypadku komunikacyjnego nie wypłacił uprawnionemu 50% odszkodowania obejmującego zwrot wydatków z tytułu najmu pojazdu zastępczego.

Wierzytelność z tytułu zwrotu wydatków na najem pojazdu zastępczego była przedmiotem cesji.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 29 stycznia 2024r. w sprawie o sygn. akt I Nc 85/24 uwzględniono w całości roszczenia powództwa i rozstrzygnięto o kosztach postępowania.

Pozwany (...) S.A. z/s w W. skierował sprzeciw od przedmiotowego orzeczenia.

Pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany podniósł zarzut braku legitymacji czynnej po stronie powodowej oraz zakwestionował powództwo co do zasady i wysokości.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko procesowe.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powód M. G. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) z/s we C..

Przedmiotem działalności tego przedsiębiorstwa jest m.in. wynajem samochodów osobowych.

Poszkodowany M. N. był właścicielem samochodu osobowego m – ki A. (...) o nr rej. (...).

W dniu 8 lutego 2020r. doszło do zdarzenia drogowego na skutek, którego nastąpiło uszkodzenie w/w pojazdu.

Stan niebezpieczeństwa w ruchu wytworzyli kierujący innymi pojazdami.

M. N. na trasie (...) O. W.. – K. (słupek hektometryczny 4/8) wyprzedzał w dozwolonym miejscu pojazd m – ki T. (...) o nr rej. (...). W trakcie manewru wyprzedzania kierowca pojazdu T. także zaczął wyprzedzać inny pojazd i doprowadził do kolizji uszkadzając przód samochodu m – ki A. o nr rej. (...). Z tyłu w samochód A. o nr rej. (...) uderzył natomiast pojazd m – ki B. (...). Kierujący samochodem m – ki T. przyznał się do sprawstwa zdarzenia i winy oraz został ukarany za wytworzenie stanu niebezpieczeństwa w ruchu w postępowaniu mandatowym, natomiast kierujący pojazdem m – ki B. (...) odmówił przyjęcia mandatu.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrowie W.. z dnia 11 grudnia 2020r. w sprawie o sygn. akt II W 194/20 kierującego autem m – ki B. (...) uznano za winnego tego że w dniu 8 lutego 2020r., o godz. 20:00, na obwodnicy N., DK nr (...), na wysokości słupka hektometrycznego 4/8, kierując samochodem m – ki A. (...) o nr rej. (...), jadąc w kierunku miejscowości K. nie zachowując należytej ostrożności stworzył zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że zjechał na lewy pas ruchu celem wykonania manewru wyprzedzania kilku pojazdów bezpośrednio za wykonującym już taki manewr samochodem m – ki A. (...) o nr rej. (...) prowadzonym przez M. N., i kontynuując go bez pełnej możliwości obserwowania drogi i zachowania bezpiecznego odstępu od poprzedzającego samochodu m – ki A., gdy samochodowi A. zajechał drogę inny wyprzedzany pojazd, nie był w stanie zatrzymać się przed A., przez co najechał na jego tył, powodując jego uszkodzenia tej jego części, tj. wykroczenia z art. 86 § 1 kw.

Po zdarzeniu pojazd m – ki A. (...) o nr rej. (...) nie był zdatny do dalszego użytkowania.

( okoliczności bezsporne, dokumenty akt szkodowych – płyta Cd. k. 39, zeznania świadka M. N. k. 72 00:02:22-00:15:36)

Poszkodowany M. N. realizował uprawnienia z tytułu odszkodowania w pojeździe m – ki A. (...) na warunkach Autocasco w Towarzystwie (...) S.A. z/s w W.. Szkoda była rozliczana w postępowaniu nr (...)-01. Po stwierdzeniu szkody całkowitej wypłacono uprawnionemu odszkodowanie w wysokości 26.650,00zł brutto.

W związku ze zdarzeniem i uszkodzeniem pojazdu m – ki A. (...) o nr rej. (...) poszkodowany M. N. zawarł w dniu 11 lutego 2020r. z powodem M. G. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) z/s we C. umowę najmu pojazdu zastępczego m – ki A. (...).

Poszkodowany oświadczył, że w dacie powstania szkody, poza opisanym wyżej pojazdem nie dysponował dla własnych potrzeb osobistych, rodzinnych i zawodowych żadnym autem, którym mógłby się posługiwać w ramach zabezpieczenia bieżących oraz koniecznych i celowych potrzeb.

Poszkodowany korzystał z pojazdu zastępczego przez okres 25 dni, tj. od dnia 11 lutego 2020r. do dnia 6 marca 2020r. Koszt dobowy najmu pojazdu zastępczego ustalono na kwotę 299,00zł netto, tj. kwotę 367,77zł brutto. Koszt najmu pojazdu zastępczego za okres 25 dni został określony przez wynajmującego na kwotę 7.475,00zł netto, tj. 9.194,25zł brutto, z terminem płatności do dnia 24 marca 2020r. Powyższe koszty zostały ujęte w fakturze Vat nr (...) z dnia 9 marca 2020r. z terminem płatności do dnia 24 marca 2020r.

( umowa najmu k. 12-13, faktura k. 14, dokumenty akt szkodowych – płyta Cd. k. 39, zeznania świadka M. N. k. 72 00:02:22-00:15:36)

Sprawcy szkody, tj. kierujący dwoma pojazdami m – ki T. (...) o nr rej. (...) oraz m – ki A. (...) o nr rej. (...) posiadali zawarte umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów z (...) S.A. z/s w S. oraz pozwanym (...) S.A. z/s w W.

Poszkodowany dokonał zgłoszenia u w/w Ubezpieczycieli zaistnienia zdarzenia drogowego i powstania szkody w pojeździe w celu przeprowadzenia postępowania szkodowego w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej z tytułu odpowiedzialności cywilnej. Postępowania szkodowe zostały zarejestrowane przez (...) S.A. z/s w S. pod nr (...), natomiast przez pozwanego (...) S.A. z/s w W. pod nr (...).

W związku ze zgłoszeniem w/w Towarzystwa (...) przeprowadziły postępowanie szkodowe.

Decyzją z dnia 24 marca 2020r. (...) S.A. z/s w S. przyznało poszkodowanemu, przyjmując 50% udział w szkodzie jako podmiot odpowiedzialny z tytułu ubezpieczenia pojazdu m – ki T. (...) o nr rej. (...), zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w kwocie 3.200,00zł brutto, uznając za zasadny czas najmu pojazdu zastępczego 25 dni i stawkę dobową najmu w wysokości 256,00zł brutto.

Pozwany (...) Zakład (...) pomimo ustalenia prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrowie W.. w sprawie o sygn. akt II W 194/20 współsprawcą zdarzenia kierującego pojazdem m – ki A. (...) o nr rej. (...), któremu udzielał ochrony ubezpieczeniowej z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów do chwili obecnej nie rozstrzygnął w przedmiocie wypłaty odszkodowania w pozostałej części z tytułu zwrotu wydatków za najem pojazdu zastępczego.

Pojazd m – ki A. (...) należy do segmentu samochodów klasy (...).

Zasadny czas najmu pojazdu zastępczego wynosił 24 dni, tj. od dnia 11 lutego 2020r. do dnia 5 marca 2020r.

W okresie zdarzenia średnia cena wynajmu pojazdów standardu (...) wynosiła za 1 dobę 392,38zł brutto za 1 dzień najmu, natomiast koszt najmu przyjęty przez wynajmującego wyniósł 299,00zł netto, tj. 367,77zł brutto.

Koszt najmu pojazdu zastępczego w okresie od dnia 11 lutego 2020r. do dnia 5 marca 2020r. (24 dni) wynosił 8.826,48zł brutto (7.176,00zł netto) – 24 dni x 367,77zł brutto (299,00zł netto) za każdy dzień najmu.

( decyzja k. 15, przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 16-17, opinia biegłego k. 82-101, dokumenty akt szkodowych – płyta Cd. k. 39, zeznania świadka M. N. k. 72 00:02:22-00:15:36)

Wierzytelność z tytułu roszczeń pieniężnych zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego i dalszych kosztów w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej z tytułu umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów była przedmiotem cesji pomiędzy poszkodowanym M. N. a powodem M. G. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) z/s we C..

( umowa cesji wierzytelności k. 11, dokumenty akt szkodowych – płyta Cd. k. 39, zeznania świadka M. N. k. 72 00:02:22-00:15:36)

Sąd uznał za przydatną do ustalenia stanu faktycznego opinię sporządzoną przez biegłego z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych i wyceny wartości pojazdów, albowiem jest ona pełna, jasna, zrozumiała, wyczerpująca i kompleksowa oraz wewnętrznie spójna. Biegły w opinii udzielił odpowiedzi na wszystkie postawione w tezie dowodowej pytania, sformułowania zawarte w treści opinii pozwalają na zrozumienie wyrażonych w nich ocen i poglądów oraz sposobu dochodzenia do nich, a ponadto biegły przedstawił metodę badawczą i materiał badawczy, na którym się oparł. Wnioski końcowe opinii są zwięzłe i precyzyjne, a ponadto wnioski opinii są logiczne i znajdują oparcie w przeprowadzonych przez biegłego badaniach i nie budzą zastrzeżeń, co do ich trafności w porównaniu z podanym w opinii materiałem badawczym.

Przedmiotowa opinia nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Za wiarygodne należało uznać zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zgromadzone w postępowaniu, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Na wstępie należy stwierdzić, iż w niniejszym postępowaniu po stronie pozwanej i po stronie powodowej zachodzą cechy legitymacji czynnej i biernej.

Pozew jest pismem procesowym, które zawiera powództwo, tj. skierowany do sądu wniosek o udzielenie sądowej ochrony prawnej dokładnie określonemu żądaniu, uzasadnionemu i skonkretyzowanemu przytoczonymi okolicznościami faktycznymi. Żądanie pozwu jest tzw. roszczeniem formalnym (procesowym), którego treścią jest twierdzenie powoda o przysługującym mu i podlegającym ochronie prawnomaterialnym interesie. Legitymacja procesowa wskazuje kwalifikację materialną podmiotów prowadzących spór, w tym znaczeniu, że powód jest uprawniony do występowania z żądaniem udzielenia mu ochrony prawnej w stosunku do pozwanego, a ten zobowiązany do określonego zachowania się. W niniejszym postępowaniu powód wykazał, że spełnia materialnoprawną przesłankę procesu, która decyduje o dopuszczalności badania i ustalania prawdziwości jego twierdzeń, że wymieniony w powództwie stosunek prawny istnieje i co jest jego przedmiotem. W przedmiotowym postępowaniu istnieje możliwości określenia, że w procesie występują w charakterze stron te podmioty, które są jednocześnie podmiotami stosunku prawnego będącego przedmiotem procesu.

Na podstawie art. 436 § 1 kc odpowiedzialność przewidzianą w art. 435 kc ponosi samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody.

Zgodnie z treścią art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2023.2500 – t.j. ze zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia, natomiast na podstawie art. 36 ust. 1 zd. 1 cyt. ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Cytowany przepis jest wyrazem tendencji ustawodawcy, aby umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej stwarzała możliwie szeroki zakres ochrony ubezpieczeniowej zarówno ubezpieczonemu sprawcy szkody przed konsekwencjami osobistego ponoszenia odpowiedzialności cywilnej, jak i poszkodowanemu, przez zapewnienie mu pełnej kompensaty ze strony ubezpieczyciela szkody wyrządzonej przez ponoszącego odpowiedzialność cywilną sprawcę. W konsekwencji odpowiedzialność ubezpieczyciela determinowana jest odpowiedzialnością sprawcy wypadku – por. wyrok s. apel. w Poznaniu z dnia 4 lutego 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 1093/14, opubl. LEX nr 1681964, wyrok s. apel. w Gdańsku z dnia 4 grudnia 2014r. w sprawie o sygn. akt V ACa 673/14, opubl. LEX nr 1651861.

Świadczenie pieniężne, które wypłaca ubezpieczyciel w ramach odpowiedzialności przewidzianej przez cyt. powyżej przepisy, jest ustalane według reguł rządzących cywilnym prawem odszkodowawczym, a więc o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od ubezpieczyciela decydują przepisy kodeksu cywilnego, zwłaszcza art. 361 – 363 kc, z tą jednak istotną różnicą, że w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wyłącznym sposobem naprawienia szkody jest odszkodowanie pieniężne – por. wyrok s.apel. w Łodzi z dnia 24 lipca 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 134/14, opubl. LEX nr 1498945.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego – por. uchwała SN z dnia 17 listopada 2011r. w sprawie o sygn. akt III CZP 5/11, opubl. Legalis, uchwała SN z dnia 22 listopada 2013r. w sprawie o sygn. akt III CZP 76/13, opubl. Legalis.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela w tym zakresie również pogląd prawny zaprezentowany przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 12 kwietnia 2012r. w sprawie o sygn. akt III CZP 80/11, opubl. OSNC 2012/10/112 oraz w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2012r. w sprawie o sygn. akt III CZP 85/11, opubl. OSNC 2013/3/37.

Szkoda majątkowa musi pozostawać w normalnym związku przyczynowym z wypadkiem w rozumieniu art. 361 § 1 kc – por. wyrok s.apel. w Lublinie z dnia 20 maja 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 968/14, opubl. LEX nr 1770850, wyrok s.apel. w Białymstoku z dnia 8 kwietnia 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 959/14, opubl. LEX nr 1667508, wyrok s.apel. w Warszawie z dnia 4 listopada 2014r. w sprawie o sygn. akt VI ACa 68/14, opubl. LEX nr 1624064, wyrok s.apel. w Łodzi z dnia 28 października 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 824/14, opubl. LEX nr 1554766, wyrok s.apel. w Lublinie z dnia 13 lutego 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 785/13, opubl. LEX nr 1469375.

Możliwość korzystania z samochodu zastępczego o standardzie zbliżonym do uszkodzonego mieści się w zakresie znaczeniowym pojęcia normalnych następstw działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

Charakter odpowiedzialności ubezpieczyciela uzasadnia bowiem przyjęcie, że obok bezpośrednich skutków zdarzenia, w ramach normalnego związku przyczynowego, mogą znajdować się pośrednie działania odpowiedzialnego, powodujące uszczerbek majątkowy związany ze zdarzeniem powodującym szkodę (stratę), która także powinna być wyrównana.

Szkodą jest niemożność korzystania z uszkodzonego pojazdu przez czas trwania naprawy (por. wyroki SN z dnia 26 listopada 2002r., V CKN 1397/00, Legalis, z dnia 2 lipca 2004r., II CK 412/03, Legalis, z dnia 8 września 2004r., IV CK 672/03, Legalis, z dnia 5 listopada 2004r., II CK 494/03, BSN 2005, Nr 3, poz. 11, uchw. SN(7) z dnia 17 listopada 2011r., III CZP 5/11, Legalis).

Postulat pełnego odszkodowania przemawia za przyjęciem stanowiska o potrzebie zwrotu przez ubezpieczyciela tzw. wydatków koniecznych potrzebnych na czasowe używanie zastępczego środka komunikacji w związku z niemożliwością korzystania z niego wskutek zniszczenia z tym, że tylko za okres między dniem zniszczenia a dniem, w którym poszkodowany może uzyskać naprawę uszkodzonego pojazdu lub nabyć analogiczny pojazd, nie dłuższy jednak niż za czas do zapłaty odszkodowania. Termin wydatków koniecznych oznacza przy tym wydatek niezbędny dla korzystania z innego pojazdu w takim samym zakresie w jakim poszkodowany korzystałby ze swego środka lokomocji, gdyby mu szkodę nie wyrządzono. Poszkodowany mógłby zatem żądać tylko zwrotu wydatków poniesionych za korzystanie z pojazdu zastępczego pomniejszonych o sumę jaką wydatkowałby na koszty eksploatacji własnego pojazdu.

Poniesione wydatki powinny być niezbędne w danych okolicznościach i odzwierciedlać używanie pojazdu w takim samym zakresie, w jakim korzystałby z niego, gdyby szkoda nie powstała. Niezasadne byłoby jednak wynajęcie samochodu zastępczego tylko dla zasady, bez zamiaru jego wykorzystywania, np. gdy poszkodowany posiada więcej pojazdów mechanicznych, którymi może zaspokajać swe usprawiedliwione potrzeby, lub też nie jest w stanie kierować samochodem, gdyż doznał poważnych obrażeń w wypadku, w którym uszkodzeniu uległ jego pojazd. Zasadność i wysokość wydatków podlega udowodnieniu przez poszkodowanego.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011r. w sprawie o sygn. akt III CZP 5/11, opubl. Legalis (por. też uchwała SN z dnia 25 sierpnia 2017r. III CZP 20/17, opubl. Legalis, uchwała SN z dnia 14 września 2006r. w sprawie o sygn. akt III CZP 65/06, opubl. Legalis) odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego.

Należy więc przyjąć, że wydatki muszą być konieczne – niezbędne do egzystencji poszkodowanego, przy uwzględnieniu obowiązku minimalizacji szkody z art. 354 kc i stosowania środków zaradczych w sposób proporcjonalny.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 8 lutego 2020r. uległ uszkodzeniu należący do poszkodowanego M. N. pojazd m – ki A. o nr rej. (...).

Faktyczny czas uzasadniający potrzebę korzystania przez poszkodowanego z najmu pojazdu zastępczego wynosił 24 dni, od dnia 11 lutego 2020r. do dnia 5 marca 2020r., a cena wynajmu pojazdu należących do segmentu uszkodzonego samochodu wynosiła 392,38zł brutto dziennie.

Zatem koszt najmu pojazdu zastępczego w okresie od dnia 11 lutego 2020r. do dnia 5 marca 2020r. (24 dni) wynosił 8.826,48zł brutto (24 dni x 367,77zł za 1 dzień najmu), natomiast przy uwzględnieniu dobowej stawki najmu oszacowanej przez biegłego 9.417,12zł (24 dni x 392,38zł brutto za 1 dzień najmu), a biorąc pod uwagę stawkę zastosowaną przez (...) S.A. z/s w S. 6.144,00zł brutto (24 dni x 256,00zł brutto za 1 dzień najmu). Powyższą kwotę należało pomniejszyć o wysokość wypłaty w postępowaniu likwidacyjnym w kwocie 3.200,00zł, co stanowi kwotę 5.626,48zł brutto (8.826,48zł – 3.200,00zł) – por. art. 321 § 1 kpc, uchwała SN z dnia 25 sierpnia 2017r. III CZP 20/17, opubl. Legalis, uchwała SN z dnia 14 września 2006r. w sprawie o sygn. akt III CZP 65/06, opubl. Legalis.

Zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar gromadzenia materiału dowodowego spoczywa na stronach (art. 232 kpc, art. 3 kpc, art. 6 kc). Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem (por. wyrok s.apel. w Białymstoku z dnia 28 sierpnia 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 286/14, opubl. LEX nr 1511625).

O roszczeniu ubocznym orzeczono w oparciu o treść art. 481 § 1 i 2 - 2 ⁴ kc, przy uwzględnieniu art. 817 kc i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2023.2500 – t.j. ze zm.).

O kosztach procesu, w tym kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 98 § 1 – 1 ¹ i 3 kpc i art. 100 kpc i w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2023.1964 – t.j. ze zm.) oraz w oparciu o treść art. 13 ust. 1 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2024.959 – t.j. ze zm.) i art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2023.2111 – t.j.).

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.

sędzia Michał Włodarek