Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2023r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Michał Włodarek

Protokolant: Anna Dulas

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 czerwca 2023r.

sprawy z powództwa Grupy (...) Sp. z o.o. z/s w N. (KRS (...))

przeciwko pozwanemu (...) Sp. z o.o. z/s w K. (KRS (...))

o nakazanie

nakazuje pozwanemu (...) Sp. z o.o. z/s w K. ażeby wydał powodowi Grupie (...) Sp. z o.o. z/s w N. znajdujący się w jego posiadaniu fragment prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr (...), położonej w K., przy ul. (...), pow. K., woj. (...), dla której Sąd Rejonowy w Kaliszu VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...), na odcinku pomiędzy nieruchomością stanowiącą działkę nr (...) zapisaną w księdze wieczystej Kw nr (...), a nieruchomością stanowiącą działki o nr (...), położoną w K., przy ul. (...), pow. K., woj. (...), dla której Sąd Rejonowy w Kaliszu VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...), w przebiegu granic w/w nieruchomości – na odcinku pomiędzy punktami granicznymi nr (...) – 2 poprzez punkty graniczne 3490 – (...), przedstawionymi w opinii biegłego sądowego z dziedziny geodezji i kartografii przy Sądzie Okręgowym w Kaliszu – T. M. z dnia 19 grudnia 2022r. wraz z załącznikami – w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku,

nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu tytułem zwrotu nieuiszczonych wydatków od pozwanego (...) Sp. z o.o. z/s w K. kwotę 5.350,44zł (pięć tysięcy trzysta pięćdziesiąt złotych 44/100),

zasądza od pozwanego (...) Sp. z o.o. z/s w K. na rzecz powoda Grupy (...) Sp. z o.o. z/s w N. kwotę 5.831,00zł (pięć tysięcy osiemset trzydzieści jeden złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600,00zł (trzy tysiące sześćset złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości w stosunku rocznym odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

sędzia Michał Włodarek

Sygn. akt I C 212/22

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2022r. powód Grupa (...) Sp. z o.o. z/s w N. skierował w stosunku do pozwanego (...) sp. z o.o. z/s w K. żądanie nakazania, ażeby pozwany wydał powodowi 239,89m ² fragmentu prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości (działki nr (...)) położonej wzdłuż działek (...) na długości 72,62 mb, znajdującej się w K. przy ulicy (...), oznaczonej nr ewid. 11/67 obręb (...) R., o pow. całkowitej działki wynoszącej 0,0829ha, której powód jest użytkownikiem wieczystym, a dla której Sąd Rejonowy w Kaliszu VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...), a także żądanie zasądzenia kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, iż powodowa spółka w dniu 29 grudnia 2021r. na podstawie aktu notarialnego Rep. A (...) nabyła między innymi prawo użytkowania wieczystego działki nr (...), dla której prowadzona jest obecnie księga wieczysta KW nr (...), która to działka sąsiaduje między innymi z działką nr (...), której użytkownikiem wieczystym od 2003r. jest (...) Sp. z o.o. z/s w K.. Zarówno powód jak i pozwany nabyli te nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego) od tego samego poprzednika prawnego, czyli Wytwórni (...) S.A. z/s w K..

Powodowa spółka po nabyciu działki nr (...) oraz w celu wykonania ciążących na niej zobowiązań wobec poprzednika prawnego rozpoczęła proces jej zagospodarowania który polegał między innymi na usunięciu starego ogrodzenia wykonanego z siatki ogrodzeniowej, który rozgraniczać miał działkę powoda nr (...) od działek pozwanego nr (...). Pozwany sprzeciwił się działaniom powoda. Strony podjęły nieudaną próbę ugodowego zakończenia sporu.

Jako podstawę prawną żądania strona powodowa oznaczyła treść art. 222 § 1 kc.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Sp. z o.o. z/s w K. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu tego kwalifikowanego pisma procesowego pozwany podniósł, iż kwestionuje powództwo co do zasady i co do wysokości oraz uznaje je za przedwczesne, albowiem w akcie notarialnym wskazano, że przekazanie zakupionych przez powoda nieruchomości nastąpić ma najpóźniej do dnia 31 maja 2022r., a powód nie przedstawił protokołu zdawczo – odbiorczego nabytych nieruchomości.

Pozwany wskazał, iż od czasu nabycia przez niego nieruchomości jej sporny fragment znajdował się w jego posiadaniu i pozwany władał nim bez żadnej ingerencji z zewnątrz. Pozwany podał, że do czasu wytoczenia powództwa nie miał świadomości, że formalne granice działek różnią się od granic naniesionych na mapach.

Strona pozwana podniosła, że zasiedziała sporny fragment nieruchomości i obecnie jest jego właścicielem. Według strony pozwanej nieruchomość wraz ze spornym terenem od zawsze stanowiła jedną całość i była ogrodzona. W takim stanie jako całość i w całości ogrodzona została pozwanemu wydana po sprzedaży przez poprzedniego właściciela. Pozwany od tego czasu tak jak jego poprzednicy nieprzerwanie jest w posiadaniu ogrodzonej nieruchomości i użytkuje ją jak właściciel. Ten stan trwa od miesiąca maja 2000r.

W piśmie procesowym z dnia 14 kwietnia 2022r. powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie i zanegował przedwczesność powództwa oraz podniesiony przez stronę pozwaną zarzut zasiedzenia spornego fragmentu nieruchomości stanowiącego działkę nr (...).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powód jest przedsiębiorcą, który prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Grupa (...) Sp. z o.o. z/s w N., natomiast pozwany jest przedsiębiorcą działającym pod nazwą (...) Sp. z o.o. z/s w K..

(odpis KRS k. 6, 7, 71-77)

W dniu 29 października 2021r. powód Grupa (...) Sp. z o.o. z/s w N. zawarł z Wytwórnią (...) S.A. z/s w K. w formie aktu notarialnego Rep. A (...) umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego oraz prawa własności:

- prawa użytkowania wieczystego zabudowanej działki oznaczonej nr eweid. 11/108 o pow. 0,2779ha,

- niezabudowanych działek oznaczonych nr eweid. 11/67 o pow. 0,0829ha i 11/112 o pow. 0,1442ha,

położonych w K. przy ul. (...), zapisanych w księdze wieczystej KW nr (...).

Dla w/w nieruchomości została założona i jest prowadzona nowa księga wieczysta KW nr (...).

(...) te zostały przekazane powodowi w dniu 29 października 2021r.

Działka nr (...) o pow. 0,0829ha z przeznaczeniem pod drogę wewnętrzną powstała na podstawie decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia 14 lipca 2009r. nr (...)-171-1/08 w wyniku podziału nieruchomości położonej w K. przy ul. (...) oznaczonej w ewid. gruntów jako działka nr (...) zapisanej w księdze wieczystej nr (...)//1.

Pozwanemu (...) Sp. z o.o. z/s w K., na podstawie umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego gruntu i prawo własności budynków z dnia 10 września 2003r. Rep. A 2481/2003, przysługuje prawo użytkowania wieczystego oraz prawo własności budynków stanowiących odrębną nieruchomość oznaczonych jako działki ewid. o nr 11/20, 11/105 i 11/106 o łącznej pow. 0,1759ha, położonych w K. przy ul. (...), zapisanych w księdze wieczystej KW nr (...).

Poprzednikami prawnymi pozwanego, którym przysługiwało prawo użytkowania wieczystego oraz prawo własności budynków stanowiących odrębną nieruchomość jako działki ewid. 11/20 i 11/21 o łącznej pow. 0,1760ha zapisanych w księdze wieczystej KW nr (...) byli E. M. na podstawie umowy sprzedaży z dnia 17 października 2000r. Rep. A 3362/2000, które nabył od Wytwórni (...) S.A. z/s w K., a następnie M. N. (1) i M. N. (2) na podstawie umowy sprzedaży z dnia 6 czerwca 2002r. Rep. A 1904/2002.

Działki nr (...) o pow. 0,0735ha i nr 11/21 o pow. 0,1025ha powstały na podstawie decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia 31 sierpnia 2020r. nr (...) w wyniku podziału nieruchomości położonej w K. przy ul. (...) oznaczonej w ewid. gruntów jako działka nr (...) zapisanej w księdze wieczystej KW nr (...).

Działka powoda o nr 11/67 graniczy z działkami pozwanego o nr 11/20, 11/106 i 11/105. Działki należące do pozwanego stanowiły uprzednio część większej nieruchomości, której tytuł prawny przysługiwał Wytwórni (...) S.A. z/s w K., przy czym działka o nr (...) stanowi drogę dojazdową do nieruchomości położonej na działce nr (...).

(akt notarialny Rep. A (...) k. 8-23, 183-189, wydruk KW nr (...) k. 24-37, wydruk KW nr (...) k. 35-42, 146-147, pisma stron k. 43, 44, wezwanie do wydania fragmentu nieruchomości k. 50-51, zdjęcia k. 78-80, 239-240, 251-255, umowa sprzedaży Rep. A 1904/2002 k. 81-83, umowa przenosząca prawo użytkowania wieczystego gruntu i prawo własności budynków z Rep. A 2481/2003 k. 84-87, umowa sprzedaży Rep. A 3362/2000 k. 88-93, 169-172, protokół przekazania k. 110-112, 136-138, decyzja k. 130-132, 158-159, 160-162, 181-182, 192, oświadczenie (...) S.A. K. k. 157, 214, deklaracja na podatek od nieruchomości k. 163-168, 173-176, 177-180, 215-229, nota księgowa k. 190, 191, kopia wniosku k. 209, wypis i wyrys k. 209v, opis i mapa k. 210, oświadczenie k. 211, kopia KW k. 212, zawiadomienie k. 213, pismo UM K. k. 243, protokół oględzin k. 246, decyzja k. 258-260, decyzja SKO k. 261-264, operat szacunkowy k. 271-295, dokumenty akt KW nr 49165, dokumenty akt KW nr KZ1A/00054153/8, dokumenty akt KW nr (...), dokumenty akt KW nr (...)zeznania świadka K. P. k. 120-120v 00:08:48-00:34:41, zeznania świadka E. M. k. 120v 00:34:41-00:57:24, zeznania świadka Z. M. k. 196-196v 00:02:57-00:16:53, zeznania świadka W. K. k. 196v-197 00:16:53- 00:47:49, zeznania świadka M. P. k. 197-197v 0:47:49-00:57:51)

Granice pomiędzy nieruchomościami powoda i pozwanego zapisanymi w księgach wieczystych nr KW (...) i KW (...), w obszarze styku działek o nr ewidencyjnych (...) położonych w K. przy ulicy (...) (przebieg granic działki ewidencyjnej nr (...) z działkami nr (...)) przebiegają z północy na południe począwszy od punktu granicznego nr (...) (stanowiącego punkt na styku działek nr (...)) do punktu granicznego nr (...) (stanowiącego punkt na styku pomiędzy działkami nr(...)) poprzez punkty graniczny nr (...) (stanowiącego punkt na styku pomiędzy działkami nr (...)) i (...) (stanowiącego punkt na styku pomiędzy działkami nr (...)).

Konstrukcja budowlana w postaci ogrodzenia trwałego istniała w całym swym zakresie na działce ewidencyjnej nr (...) zapisanej obecnie w księdze wieczystej KW nr (...) stanowiącej własność Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym powoda Grupa (...) Sp. z o.o. z/s w N..

Wynika to z dokumentów znajdujących się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym.

Przebieg granic pomiędzy działkami o nr ewidencyjnych (...) nie ulegał zmianie od czasu powstania tych działek.

Obszar o powierzchni 239,89m ² fragmentu prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości działki nr (...) obecnie jak i wcześniej znajdował się na terenie działki nr (...), a wcześniej nr (...)

(opinia biegłego z dziedziny Geodezji i kartografii k. 307-322, 350-351)

Sąd uznał za przydatną do ustalenia stanu faktycznego opinię sporządzoną przez biegłego z zakresu geodezji i kartografii, albowiem jest ona pełna, jasna, zrozumiała, wyczerpująca i kompleksowa oraz wewnętrznie spójna. Biegły w opinii udzielił odpowiedzi na wszystkie postawione w tezie dowodowej pytania, sformułowania zawarte w treści opinii pozwalają na zrozumienie wyrażonych w nich ocen i poglądów oraz sposobu dochodzenia do nich, a ponadto biegły przedstawił metodę badawczą, materiał badawczy, na którym się oparł. Wnioski końcowe opinii są zwięzłe i precyzyjne, a ponadto wnioski opinii są logiczne i znajdują oparcie w przeprowadzonych przez biegłego badaniach i nie budzą zastrzeżeń, co do ich trafności w porównaniu z podanym w opinii materiałem badawczym.

Ponadto biegły w sposób fachowy i rzeczowy ustosunkował się do wszystkich zarzutów skierowanych w stosunku do opinii wypowiadając się szczegółowo w obszarze każdego zastrzeżenia odwołując się przy tym do dokumentarnego materiału dowodowego oraz reguł postępowania przy sporządzaniu takiego typu operatów.

Podnoszone przez stronę pozwaną uwagi należy w tych warunkach uznać jedynie za polemikę z prawidłowo i właściwie sporządzonym dokumentem procesowym i nie stanowią podstawy do reformacji albo odrzucenia czy to w całości lub w części tak przeprowadzonych w postępowaniu rozpoznawczym czynności procesowych.

Za wiarygodne należało uznać zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zgromadzone w postępowaniu, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Powództwo jako zasadne podlegało uwzględnieniu w całości.

Na wstępie trzeba podnieść, iż powód sprostał obowiązkowi dowodowemu w zakresie wykazania wymagalności dochodzonego pozwem roszczenia i tym samym możliwości skutecznej realizacji roszczenia windykacyjnego w postępowaniu sądowym.

Wymagalność to bowiem cecha roszczenia (stan), wyrażająca się w istnieniu prawnej możliwości skutecznego żądania przez wierzyciela spełnienia przez dłużnika świadczenia

Dalej należy wskazać, iż nie podlega uwzględnieniu podniesiony przez stronę pozwaną w postępowanie zarzut zasiedzenia części nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr (...).

Nabycie własności w trybie zasiedzenia jest nabyciem pierwotnym a orzeczenie stwierdzające w postępowaniu szczególnym z art. 609 kpc takie nabycie własności staje się skuteczne wobec wszystkich (erga omnes), przy czym w niniejszym postępowaniu Sąd badał przesłanki stwierdzające ewentualne nabycie przez pozwanego prawa własności części nieruchomości przez zasiedzenie jedynie w celu zweryfikowania podniesionego zarzutu hamującego do zgłoszonego w pozwie roszczenia windykacyjnego.

Co istotne przy tym strona pozwana w toku trwania przedmiotowej sprawy nie wystąpiła do Sądu w postępowaniu nieprocesowym z wnioskiem stwierdzającym zasiedzenie spornej części nieruchomości.

Do nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie niezbędne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek: posiadania nieruchomości oraz upływu czasu, którego długość zależy od dobrej lub złej wiary posiadacza.

W szczególności należy wskazać, iż pomimo istnienia domniemania dobrej wiary z art. 7 kc, strona powodowa skutecznie je obaliła.

Strona powodowa w ramach dowodu złej wiary w celu obalenia domniemania wynikającego z art. 7 kc wykazała, że pozwany jako rzekomy posiadacz samoistny wiedział, że nie jest właścicielem rzeczy lub ewentualnie nie wiedział, ale wiedziałby, gdyby się zachował z odpowiednią starannością, tak, jak tego można było od niego w danych okolicznościach wymagać.

Powód, poprzez odwołanie się do treści dokumentów geodezyjnych zgromadzonych w poddanych analizie dokumentach ksiąg wieczystych oraz ocenionych przez biegłego w dziedzinie geodezji i kartografii dokumentach źródłowych znajdujący się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym, wykazał okoliczności świadczące o nieistnieniu po stronie pozwanego dobrej wiary rozumianej jako pozostawanie w błędnym, nawet usprawiedliwionym okolicznościami przekonaniu, że jego posiadanie jest zgodne z prawem.

W celu powołania się na dobrą wiarę nie jest bowiem wystarczające subiektywne przeświadczenie posiadacza o przysługiwaniu uprawnienia, lecz konieczne jest istnienie obiektywnych okoliczności usprawiedliwiających takie przekonanie.

Nieustalenie takich okoliczności, przy jednoczesnym braku tytułu prawnego do korzystania z cudzej nieruchomości, jest jednoznaczne ze stwierdzeniem złej wiary.

W złej wierze pozostaje bowiem osoba, która albo wie, że dane prawo jej nie przysługuje, albo nie wie o tym wskutek niedbalstwa, czyli w sytuacji, gdy można jej uczynić zarzut braku wiadomości na ten temat. Dobrą lub złą wiarę posiadacza oceniać należy na datę rozpoczęcia biegu terminu zasiedzenia.

Pozwany jak i jego poprzednicy prawni dysponując dokumentami geodezyjnymi w postaci wypisu i wyrysu oraz opisu i mapy dot. działek o nr (...) służącymi do założenia księgi wieczystej KW nr (...), a także protokołem zdawczo – odbiorczym z przekazania w/w działek odłączonych z części większej nieruchomości Wytwórni (...) S.A. z/s w K. położonej w K. przy ul. (...) zapisanej w księdze wieczystej KW nr (...), dysponowali swobodną możliwością stwierdzenia, iż działka o nr (...), która powstała dopiero w 2009r. na skutek podziału działki nr (...)., czy też którakolwiek jej część nie była objęta przedmiotem umowy sprzedaży z dnia 17 października 2000r. Rep. A 3362/2000, co pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, iż nie byli jej posiadaczami w dobrej wierze.

Obowiązkiem pozwanego, który podniósł zarzut zasiedzenia było przytoczenie okoliczności faktycznych, z których wywodzi żądanie (art. 187 § 1 pkt 2 kpc) i wskazanie na dowody, których przeprowadzenie potwierdzi zasadność jego twierdzeń o faktach (art. 232 kpc i art. 6 kc), czemu nie sprostał. Zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar gromadzenia materiału dowodowego spoczywa na stronach (art. 232 kpc., art. 3 kpc, art. 6 kc). Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem (por. wyrok s.apel w Białymstoku z dnia 28sierpnia 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 286/14, opubl. LEX nr 1511625).

W przedstawionych warunkach windykacyjne roszczenie powództwa jest zasadne i znajduje podstawę prawną w treści art. 222 § 1 kc.

Na podstawie art. 222 § 1 kc właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

Treścią przewidzianego w art. 222 § 1 kc roszczenia windykacyjnego jest przyznane właścicielowi żądanie wydania oznaczonej rzeczy przez osobę, która włada jego rzeczą. Służy ono przywróceniu właścicielowi władztwa nad rzeczą, a więc ochronie jednego z podstawowych atrybutów prawa własności. Konstrukcja roszczenia windykacyjnego służy ochronie prawa własności przed jakimikolwiek naruszeniami pochodzącymi od osób nieuprawnionych do władania rzeczą. Z istoty prawa własności wynika bowiem, że właściciel może z wyłączeniem innych osób korzystać z rzeczy i nią rozporządzać. W tym miejscu należy podkreślić, że w doktrynie prawa cywilnego powszechnie akceptowany jest pogląd, że prawnorzeczowe środki ochrony własności mają charakter obiektywny, zależą bowiem jedynie od naruszenia prawa własności.

Bezspornym jest w niniejszej sprawie, iż powód jest na podstawie czynności prawnej właścicielem (użytkownikiem wieczystym) przedmiotowej nieruchomości stanowiącej działkę o nr (...), a pozwany posiada część tej nieruchomości bez tytułu prawnego.

Wobec konstatacji, że pozwany nie legitymuje się skutecznym względem powoda uprawnieniem do władania częścią spornej nieruchomości Sąd uwzględnił w całości żądanie powództwa w zakresie roszczenia wydobywczego i nakazał pozwanemu (...) Sp. z o.o. z/s w K. ażeby wydał powodowi Grupie (...) Sp. z o.o. z/s w N. znajdujący się w jego posiadaniu fragment prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr (...), położonej w K., przy ul. (...), pow. K., woj. (...), dla której Sąd Rejonowy w Kaliszu VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...), na odcinku pomiędzy nieruchomością stanowiącą działkę nr (...) zapisaną w księdze wieczystej Kw nr (...), a nieruchomością stanowiącą działki o nr (...), położoną w K., przy ul. (...), pow. K., woj. (...), dla której Sąd Rejonowy w Kaliszu VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...), w przebiegu granic w/w nieruchomości – na odcinku pomiędzy punktami granicznymi nr (...) – 2 poprzez punkty graniczne 3490 – (...), przedstawionymi w opinii biegłego sądowego z dziedziny geodezji i kartografii przy Sądzie Okręgowym w Kaliszu – T. M. z dnia 19 grudnia 2022r. wraz z załącznikami – w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 98 § 1 i 3 kpc i art. 100 kpc oraz na podstawie § 2 pkt 5 w zw. z § 7 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2018.265 – t.j. ze zm.) oraz w oparciu o treść art. 13 ust. 1 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2023.1144 – t.j. ze zm.) i art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2022.2142 – t.j.. ze zm.).

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.

sędzia Michał Włodarek