Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 49/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Ż. M.

Oskarżona w dniu 6 grudnia 2021 r. w korespondencji przesłanej drogą mailową do Okręgowej Rady Adwokackiej w P. pomówiła N. B. o dokonywanie kradzieży warzyw z pracowniczych ogródków działkowych, nadużywanie alkoholu, niezrównoważone, agresywne zachowania, nieopłacanie rachunków za najem, sfałszowanie umowy najmu, co naraziło pokrzywdzoną na utratę zaufania potrzebnego dla zawodu prawnika, tj. o czyn z art. 212 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona Ż. M. jest córką W. P..

wyjaśnienia oskarżonej

72

W 2017 roku właścicielem budynku mieszkalnego położonego w K. przy ul. (...) był W. P.. Budynek ten stanowi zabudowę bliźniaczą, w której znajdują się po dwa mieszkania (łącznie 4). W dniu 5 listopada 2017 r. W. P. i oskarżycielka posiłkowa N. B. zawarli umowę najmu lokalu mieszkalnego w jednej z części budynku na parterze na czas nieoznaczony. Oskarżycielka posiłkowa zobowiązała się do zapłaty czynszu najmu na rzecz wynajmującego w wysokości 1.200 zł, przy czym czynsz miał być płatny z góry w terminie do 1. każdego miesiąca.

umowa najmu lokalu mieszkalnego

wyjaśnienia oskarżonej

14-16

71v

N. B. ukończyła studia prawnicze i jest obecnie aplikantem adwokackim.

zeznania pokrzywdzonej

90

Razem z oskarżycielką posiłkową w w/w lokalu mieszkała jej matka E. B. (1).

pismo oskarżycielki posiłkowej do (...) w P.

8

Kobiety dbały o otoczenie; urządziły z własnych nakładów ogród, zasadziły tuje, kwiaty, warzywa, trawę.

zeznania świadków: A. K.

W. K.

zdjęcia

136v

137

29-35

N. B. i jej matka dostawały warzywa od A. i W. małż. K., z którymi utrzymywały przyjazne kontakty międzysąsiedzkie.

zeznania świadków: A. K.

W. K.

136v

137

Przez okres 4 lat zamieszkiwania oskarżycielki posiłkowej i jej matki niejednokrotnie zmieniali się ich sąsiedzi, zamieszkujący w tym samym budynku. Dochodziło do konfliktów między mieszkańcami w/w budynku dotyczących użytkowania ogrodu, palenia w piecu, organizowania domówek czy grillów, a także z powodu spożywania alkoholu przez matkę pokrzywdzonej, w której obronie stawała pokrzywdzona.

zeznania świadków T. T. (1)

P. S. (1)

M. S.

E. B. (2)

158v-159v

159v-160v

161v-162

161v

Pod adresem K., ul. (...) podejmowano interwencje funkcjonariuszy Policji:

- 03.08.2019 r. – ze zgłoszenia T. T. (1) dotyczącej dwóch nietrzeźwych sąsiadek mających się odgrażać zgłaszającej, interwencja ta zakończyła się poinformowaniem stron konfliktu

- 15.12.2021 r. – ze zgłoszenia P. S. (2)

- 16.01.2022 r. – ze zgłoszenia W. P.

krótki raport działań

51-55 Ds. (...).2022)

W dniu 4 listopada 2021 r. W. P. wystosował do N. B. wezwanie do natychmiastowego opuszczenia lokalu. Jako powód wskazał, iż na skutek notorycznego zakłócania spokoju i miru rodzinnego pozostałym lokatorom zamieszkujących w sąsiednich mieszkaniach nie została oskarżycielce przedłużona umowa najmu i jest zobowiązana do opuszczenia najmowanego mieszkania.

wezwanie

9

Część sąsiadów z ul. (...) tj. nr 18A, 40B, 34, 38, 28A, 26A, 22 i 28 podpisali oświadczenie, że E. i N. B. nie zakłócają spokoju miru domowego, nie są uciążliwe ani kłopotliwe w stosunku do sąsiadów.

kopia oświadczenia z 10.11.2021 r.

11

W dniu 10 grudnia 2021 r. oskarżona Ż. M. napisała e-maila do Okręgowej Rady Adwokackiej w P., w którym podała, że N. B. dokonuje kradzieży warzyw z pracowniczych ogródków działkowych, nadużywa alkoholu, jej zachowanie jest niezrównoważone i agresywne, nie płaci rachunków za najem, sfałszowała umowy najmu.

kopia e-maila wraz z załącznikiem

6-7

N. B. wystosowała do Okręgowej Rady Adwokackiej odpowiedź na skargę oskarżonej, w której kwestionowała w/w pomówienia.

pismo oskarżycielki posiłkowej do (...) w P.

8 i verte

Okręgowa Rada Adwokacka w P. nie uznała zasadności skargi Ż. M. i nie podjęła wobec oskarżycielki posiłkowej dalszych działań służbowych, w tym nie wszczęła w tej sprawie postępowania dyscyplinarnego. Stwierdzono bowiem, iż oskarżona na poparcie swoich twierdzeń nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów, czy też argumentów. Uznano zatem, iż obiektywna ocena wzajemnych racji i argumentów pozwala jedynie na wyciągniecie wniosku, iż miedzy Ż. M. a N. B. i jej matką istnieje konflikt, w związku z wykonywaniem umowy najmu lokalu mieszkalnego.

odpowiedź (...) w P. na skargę

97

W grudniu 2021 r. pokrzywdzona wraz z matką wyprowadziły się z wynajmowanego lokalu.

zeznania pokrzywdzonej

90

Praca, jaką wykonywała N. B. jako aplikant adwokacki była oceniana jako bardzo dobra. Miała dobre opnie i klienci byli z niej zadowoleni. Bezpośrednio po złożeniu skargi przez oskarżoną do (...) w P. oraz po telefonie do ówczesnego patrona pokrzywdzonej pierwszy z patronów odmówił pokrzywdzonej zawarcia umowy pod pretekstem redukcji etatów. Po tym pokrzywdzona nie mogła przez kolejne miesiące znaleźć patrona. Od marca 2022 r. została zatrudniona przez kolejnego adwokata, która jak się później okazało wiedziała o złożonej skardze. Od stycznia 2023 r. pokrzywdzona ma nowego patrona. Aplikację odbywa poza K., ponieważ obawia się ewentualnych plotek na jej temat jej osoby

zeznania pokrzywdzonej

kopia oświadczenia

formularz opinii o aplikancie

wydruki sms

88v-90v

98-99

100-101

103-128

Strażnicy Straży Miejskiej K. w latach 2021-2022 nie podejmowali interwencji pod adresem gdzie mieszkała oskarżycielka posiłkowa, a ona i jej matka nie były legitymowane przez strażników.

pismo Straży Miejskiej K.

18 (II Kp 256/23)

Przy oskarżonej żadne z negatywnych zachowań N. B. nie miały miejsca.

wyjaśnienia oskarżonej

72v

W dniu 14 sierpnia 2022 r. do Prokuratury Rejonowej w Kaliszu wpłynęło zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w porozumieniu i współdziałaniu w okresie miedzy listopadem 2017 r. a sierpniem 2022 r. w K., przez Ż. M. oraz W. P. przestępstwa z art. 190 k.k.190a §1 i 2 k.k., art. 245 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na szkodę N. N.-B. oraz E. B. (1) oraz usiłowania popełnienia przez W. P. w dniu 11 października 2021 r. przestępstwa z art. 199 § 1 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na szkodę N. B..

zawiadomienie

1-7 (II Kp 256/23)

W dniu 15 maja 2023 r. N. B. oraz E. N.-B. wniosły zażalenie na postanowienie z dnia 29 marca 2023 r. o umorzeniu śledztwa. Sprawę zarejestrowano w Sądzie Rejonowym w Kaliszu, pod sygn. II Kp 256/23. Sprawa jest w toku.

zażalenie z 15.05.2023 r.

190-194 (II Kp 256/23)

Oskarżona Ż. M. jest osobą zamężną, ma jedno dziecko pełnoletnie, nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiada wykształcenie średnie techniczne. Z zawodu jest krawcową. Prowadzi własną działalność gospodarczą, jest stylistką paznokci, z miesięcznym dochodem w kwocie 2.000 zł miesięcznie. Ponadto uzyskuje dochody z najmu nieruchomości. Ż. M. nie była dotychczas karana.

wyjaśnienia oskarżonej

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

informacja z K.

59

65-66

63

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane

za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z

pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1. wyjaśnienia oskarżonej

2. zeznania oskarżycielki posiłkowej

3. zeznania świadków:

E. B. (1)

A. K.

W. K.

T. T. (1)

P. S. (1)

L. K.

M. S.

4. nagranie

5. dokumenty zgromadzone w aktach sprawy

Oskarżona nie przyznała się do stawianego jej zarzutu, mimo że potwierdziła wysłanie przedmiotowej wiadomości e-mailowej. Oskarżona jednak nie przedłożyła żadnych dowodów, które świadczyłyby, iż w/w zachowanie N. B. miały miejsce lub były jednostronne: nie wykazała, iż oskarżycielka posiłkowa kradła warzywa z ogródków działkowych, nadużywała alkoholu, nie opłacała rachunków za najem czy sfałszowała umowę najmu. Nie wykazała również, aby zachowanie oskarżycielki posiłkowej było niezrównoważone czy agresywne, a przede wszystkim jednostronne. Podkreślić przy tym należy, iż Sąd dostrzegł między stronami istnieje konflikt. Jednak oskarżona pytana o zachowanie pokrzywdzonej w jej obecności przyznała, że „przy nas nigdy żadne z niewłaściwych zachowań nie miały miejsca”. Świadkowie obrony nie potrafili przypisać konkretnych nagannych zachowań pokrzywdzonej poza powoływaniem się przez oskarżycielkę w trakcie konfliktów na to, iż jest prawnikiem. Należy zauważyć iż w zeznaniach tych świadków osoby matki pokrzywdzonej i samej pokrzywdzonej „zlewały” się w jedność.

W ocenie Sądu zeznania oskarżycielki prywatnej zasługują na wiarę niemal w całości, bowiem korespondują zarówno z nieosobowym materiałem dowodowym, jak i zeznaniami E. B. (1), A. K., W. K. i L. K., P. S. (1), M. S..

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków T. T. (1), L. K. w ograniczonym zakresie. Zauważyć należy, iż świadkowie z uwagi na zakres znajomości tworzą określone frakcje towarzyskie i w związku z tym akcentują w wybrany sposób większą lub mniejszą aktywność poszczególnych uczestników. Wszystkie te zeznania wskazują na konflikt pomiędzy mieszkańcami nieruchomości, każda strona miała swoje racje i nie potrafiła wypracować porozumienia. Tu należy zaznaczyć, iż świadkowie zeznawali, że pokrzywdzona i jej matka często zgłaszały interwencje Policji, jednak znajdujący się aktach Ds1854.2022 wykaz interwencji tego nie potwierdza.

Sąd dał wiarę zeznaniom L. K., który podał, że kobiety obawiały się sąsiadów. Należy podkreślić, iż świadek opierał się jedynie na twierdzeniach pokrzywdzonej i jej matki.

Na nagraniu została zarejestrowana kłótnia między mężczyzną (wg świadka T. T. (1) sąsiadem o nazwisku L.), w której uczestniczy również matka pokrzywdzonej oraz pokrzywdzona. Należy zauważyć, iż nagranie to nie przedstawia całości zdarzenia, zaczyna się w trakcie kłótni, nie sposób na podstawie tego nagrania ustalić, kto tę kłótnię wywołał, co było jej przedmiotem. Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, a przede wszystkim zeznania świadków w ocenie Sądu nagranie jedynie potwierdza istniejące konflikty między mieszkającymi przy ul. (...) w K..

Jako wiarygodne Sąd uznał dowody z dokumentów, albowiem ich autentyczność i wiarygodność w większości nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stała w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budziła wątpliwości. Jedynie co do umowy z 05.11.2017 r. oskarżona „podejrzewała”, że została sfałszowana. Jednak nie zostało to w żaden sposób udowodnione.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania T. T. (2)-skiej

Sąd w dużej części uznał za niewiarygodne zeznania T. T. (1). Ujawnia się w nich duża niechęć do pokrzywdzonej i jej matki. Twierdzenia świadka są niewiarygodne – np. „nie było dnia żeby te panie nie spożywały alkoholu”. Samo spożywanie alkoholu nie jest zabronione, ale wypowiedź ta pomija okoliczność, iż w tamtym czasie oskarżycielka była aplikantką adwokacką i oznaczałoby to wykonywanie obowiązków pod wpływem alkoholu, a dowodów na takie zarzuty oskarżona i jej obrońca nie przedstawili. Również zeznania świadka w części opisującej zatrucie się przez sąsiada rzekomo jakąś szkodliwą substancją znajdującą się w wyrzuconym kawałku mięsa i rzekomo umieszczona tam przez pokrzywdzoną i jej matkę nie zasługuje na wiarę. Z zeznań tych nie wynika, aby sąsiad ten podjął jakieś działania w postaci uzyskania pomocy medycznej, skoro miał się zatruć jakąś substancją niewiadomego pochodzenia.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

Ż. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy pozwala na przypisanie oskarżonej czynu, polegającego na tym, że w dniu 6 grudnia 2021 r. w korespondencji przesłanej drogą mailową do Okręgowej Rady Adwokackiej w P. pomówiła N. B. o dokonywanie kradzieży warzyw z pracowniczych ogródków działkowych, nadużywanie alkoholu, niezrównoważone, agresywne zachowania, nieopłacanie rachunków za najem, sfałszowanie umowy najmu, co naraziło pokrzywdzoną na utratę zaufania potrzebnego dla zawodu prawnika.

Przepis art. 212 § 1 k.k. opisuje czyn zabroniony, który polega na pomówieniu innego podmiotu (indywidualnego lub zbiorowego) o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Przez pomawianie rozumie się przypisywanie, zarzucanie, posądzanie lub oskarżanie innej osoby o określone postępowanie lub właściwości, które zawierają negatywną oceną mającą jednak w konsekwencji prowadzić do poniżenia pomawianego w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Treścią pomówienia będą zazwyczaj rozgłaszane informacje nieprawdziwe. Pomówienie może polegać zarówno na twierdzeniu określonej okoliczności, jak i na przeinaczeniu okoliczności prawdziwej (wyr. SN z 12.9.1938 r., 3 K 3152/37, Zb.Orz. 1939, poz. 29). Istotą czynu jest zatem spowodowanie uszczerbku na czci pokrzywdzonego w sensie jego poniżenia w opinii publicznej lub narażenia na utratę zaufania skutkującego podważeniem jego kompetencji.

Ponadto ustawodawca w art. 212 § 2 k.k. wprowadził kwalifikowany typ przestępstwa zniesławienia polegający na dopuszczeniu się tego czynu za pomocą środków masowego komunikowania. Środkami masowego komunikowania będą te wszystkie środki, których działanie sprowadza się do masowego przekazywania rozmaitych treści. Czyli do środków tych wypadnie zaliczyć nie tylko prasę drukowaną, przekaz radiowy i telewizyjny, lecz także książkę, plakat, film oraz przekaz przy pomocy Internetu (post. SN z 7.5.2008 r., III KK 234/07, Biul. PK 2008, Nr 10, poz. 33). Nie ma znaczenia jakość środków masowego komunikowania ani ich charakter, istotne jest jedynie to, aby były zdolne zakomunikować określone informacje szerszej – niż wynika to z pomówienia w typie podstawowym – grupie ludzi. Zgodnie z doktryną sieć internetowa jest zaliczana do środków masowego komunikowania się, jeśli taką komunikację rzeczywiście zapewnia lub stanowi alternatywę np. dla prasy. Natomiast jeśli komunikacja odbywa się w ściśle określonym kręgu, np. na forum o ograniczonej dostępności, należałoby raczej kwalifikować ewentualne zniesławienie w typie podstawowym tego przestępstwa.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż oskarżona działaniem swym wyczerpała dyspozycję przepisu art. 212 § 1 kk. Zdaniem Sądu formułowanie pod adresem oskarżycielki prywatnej twierdzeń jakoby dokonywała kradzieży warzyw z pracowniczych ogródków działkowych, nadużywała alkoholu, nie opłacała rachunków za najem, sfałszowała umowę najmu, a jej zachowanie było niezrównoważone i agresywne bezsprzecznie godziło w dobre imię N. B.. Nie może budzić wątpliwości, iż słowa oskarżonej o pokrzywdzonej wypowiedziane wobec Okręgowej Rady Adwokackiej w P., były poniżające dla pokrzywdzonej i naraziły ją na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu prawnika. Pokrzywdzona została bowiem pomówiona nie tylko o zachowanie niezgodne z prawem, ale również z zasadami etyki zawodowej. Zarzuty te poddawały w wątpliwość kompetencje oskarżonej jako prawnika. Przy czym Sąd nie znalazł okoliczności wyłączających winę oskarżonej. Jest ona osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Miała ona możliwość rozpoznania bezprawności czynu i tej bezprawności była świadoma. Dokonując czynu oskarżona działała w normalnej sytuacji motywacyjnej, sąd wykluczył możliwość zaistnienia któregoś z kontratypów. Oskarżona miała możliwość zachować się w zgodzie z panującym porządkiem prawnym, tj. np. zawiadomić o podejrzeniu popełnienia przestępstwa kradzieży, wystąpić na drogę postępowania cywilnego w przypadku roszczeń finansowych, a jednak nie zrobiła tego. Jak wynika z korespondencji prowadzonej przez Ż. M. z pokrzywdzoną za pomocą komunikatora, spór między nimi miał charakter sporu cywilnego i na takiej drodze winien być rozstrzygnięty. Tymczasem oskarżona uciekła się do zachowania mającego całkowicie zdyskredytować pokrzywdzoną. Należy zauważyć, iż ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika, by to właśnie pokrzywdzona zachowywała się w sposób szczególnie uciążliwy, materiał ten wskazuje raczej na niepoprawne zachowania matki oskarżonej (np. na nagraniu zachowuje się w sposób wskazujący, iż znajduje się pod wpływem alkoholu, świadkowie zgodnie opisywali, iż to matka pokrzywdzonej podejmowała różne działania znajdując się pod wpływem alkoholu). W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na przyjęcie, iż którykolwiek z zarzutów postawiony pokrzywdzonej w korespondencji do Okręgowej Rady Adwokackiej był prawdziwy. Z uwagi na to Sąd uznał oskarżoną za winną wskazanego czynu.

W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżoną jest znaczna. Dokonując tej oceny Sąd wziął pod uwagę, iż oskarżona czynem swym naruszyła dobro prawne jakim jest cześć innej osoby. Sąd miał też na uwadze motywację oskarżonej oraz postać zamiaru. Oskarżona działała umyślnie w zamiarze bezpośrednim, mając na celu poniżenie oskarżycielki prywatnej w opinii publicznej, a jednocześnie utratę zaufania koniecznego do zajmowanego przez nią stanowiska.

Ponieważ Sąd uznał, iż korespondencja oskarżonej, mimo iż za pomocą środka masowej komunikacji skierowana była do bardzo wąskiego kręgu osób nie przypisano oskarżonej popełnienia czynu z art. 212 § 2 k.k.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

8.środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ż. M.

1

1

W myśl przepisu art. 212 § 1 k.k.
za popełnienie przestępstwa zniesławienia sprawca podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Miarkując karę w stosunku do oskarżonej Ż. M. sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w przepisie art. 53 k.k. Sąd uwzględnił jako okoliczność łagodzącą uprzednią niekaralność oskarżonej. Wymierzając karę oskarżonej sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, które to ocenił jako znaczne.

W ocenie Sądu karą adekwatną do wagi popełnionego czynu, stopnia społecznej szkodliwości oraz stopnia winy, jest kara 200 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu jednej stawki na kwotę 10 zł. Kara ta jest sprawiedliwa i słuszna w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr, takie orzeczenie kary jest adekwatnym dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 zł sąd miał na uwadze, stosownie do treści przepisu art. 33 § 3 k.k., dochody oskarżonej, jej sytuację osobistą, rodzinną oraz majątkową, a także jej możliwości zarobkowe.

Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł od oskarżonej na rzecz pokrzywdzonej N. B. zadośćuczynienie w kwocie 2.000,00 zł.

Z ustalonego przez sąd stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowe zdarzenie stanowiło dużą dolegliwość, nadszarpnęło opinię o oskarżycielce posiłkowej, przez co naraziło na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu prawnika i spowodowało trudności w znalezieniu patrona dla niej, jako aplikanta adwokackiego. Zdaniem sądu wysokość zadośćuczynienia w kwocie 2.000,00 zł jest odpowiednia.

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pokrzywdzonej przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu orzeczono zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie opłat przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz.U. 2023 poz. 2631) oraz wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 kwietnia 2020r. (sygn. akt SK 66/19). Dlatego też Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata kwotę 1.680 zł powiększoną o należną stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżycielce prywatnej z urzędu - uwzględniając nakład pracy oraz ilość odbytych rozpraw.

4

Sąd mając na uwadze treść art. 628 pkt 2 k.p.k. zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa wydatki ustalone na podstawie art. 618 k.p.k., od których uiszczenia oskarżycielka posiłkowa została zwolniona, tj. związane z reprezentowaniem pokrzywdzonej przed sądem oraz opłatę od skargi prywatnej.

7.Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko