Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 12 czerwca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2019 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko M. M.

o zapłatę kwoty 36 304,47

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko M. M.

o zapłatę kwoty 51 695,53 zł

1.  zasądza od pozwanego M. M. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 36 304,47 zł (trzydzieści sześć tysięcy trzysta cztery złote 47/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

- 25 771,80 zł od dnia 3.03.2018r do dnia zapłaty.

- 10 532,67 zł od dnia 15.03.2018r do dnia zapłaty oraz kwoty 1816 zł (tysiąc osiemset szesnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów sądowych i 3617 zł ( trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

2.  zasądza od pozwanego M. M. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 51 695,53 zł (pięćdziesiąt jeden tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt pięć złotych 53/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

- 171,78 zł od dnia 31.12.2017r do dnia zapłaty.

- 23 016,55 zł od dnia 31.01.2018r do dnia zapłaty,

- 28 507,20 zł od dnia 15.02.2018r do dnia zapłaty oraz kwoty 2585 zł (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt pięć złotych ) tytułem zwrotu kosztów sądowych i 5417 zł ( pięć tysięcy czterysta siedemnaście złotych złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 1817/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 maja 2018r. pełnomocnik powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w M. kwoty 36.304,47 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 25.771,80 zł od dnia 3 marca 2018r. do dnia zapłaty i od kwoty 10.532,67 zł od dnia 15 marca 2018r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży paliw oraz innych towarów na stacjach paliw. W ramach tej działalności sprzedał pozwanemu towary, w związku z czym wystawił faktury VAT, które zostały pozwanemu przekazane niezwłocznie po sprzedaży. Pozwany nigdy nie kwestionował prawidłowości wykonania umowy przez powoda ani prawidłowości wystawionych faktur VAT objętych pozwem. Faktury te zostały w całości zaksięgowane przez pozwanego. Powód wezwał pozwanego do dobrowolnego spełnienia świadczenia wezwaniem do zapłaty z dnia 21 maja 2018r. Należności z faktur VAT objętych pozwem nie zostały uregulowane.

Do pozwu załączono umowę stron z dnia 1 stycznia 2018r., faktury VAT i wezwanie do zapłaty.

Sprawa została skierowana do rozpoznania w postepowaniu upominawczym i w dniu 15 czerwca 2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 2912/18 którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Zachowując ustawowy termin pełnomocnik pozwanego wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu wskazał, że powództwo zasługuje na oddalenie. Zarzucił, że powód nie wykazał jakoby wykonał umowę na rzecz pozwanego. Zgodnie z § 2 punkt 4 umowy każda transakcja miała być potwierdzana podpisem przez upoważnioną osobę ze strony kupującego na dokumencie wydania. Powód nie przedstawił dokumentów WZ potwierdzających sprzedaż towarów, a w szczególności ich dostawę. Załączone przez powoda faktury VAT nie zostały podpisane ani przez powoda ani przez pozwanego, lub choćby osobę upoważnioną do ich odbioru. Powód nie udowodnił również, że wezwanie do zapłaty zostało pozwanemu doręczone. Przedstawienie później tych dowodów przez powoda będzie spóźnione.

Wobec wniesienia przez pozwanego sprzeciwu nakaz zapłaty stracił moc, a sprawę zarejestrowano w repertorium GC pod sygnaturą VGC 1817/18.

Pozwem z dnia 30 maja 2018r. pełnomocnik powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w M. kwoty 51.695,53 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 171,78 zł od dnia 31 grudnia 2017r. do dnia zapłaty, od kwoty 23.016,55 zł od dnia 31 stycznia 2018r. do dnia zapłaty i od kwoty 28.507,20 zł od dnia 15 lutego 2018r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży paliw oraz innych towarów na stacjach paliw. W ramach tej działalności sprzedał pozwanemu towary, w związku z czym wystawił faktury VAT, które zostały pozwanemu przekazane niezwłocznie po sprzedaży. Pozwany nigdy nie kwestionował prawidłowości wykonania umowy przez powoda ani prawidłowości wystawionych faktur VAT objętych pozwem. Faktury te zostały w całości zaksięgowane przez pozwanego. Powód wezwał pozwanego do dobrowolnego spełnienia świadczenia wezwaniem do zapłaty z dnia 21 maja 2018r. Należności z faktur VAT objętych pozwem nie zostały uregulowane.

Do pozwu załączono umowę stron z dnia 1 stycznia 2018r., faktury VAT i wezwanie do zapłaty.

Sprawa została skierowana do rozpoznania w postepowaniu upominawczym i w dniu 15 czerwca 2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 2911/18 którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Zachowując ustawowy termin pełnomocnik pozwanego wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu wskazał, że powództwo zasługuje na oddalenie. Zarzucił, że powód nie wykazał jakoby wykonał umowę na rzecz pozwanego. Zgodnie z § 2 punkt 4 umowy każda transakcja miała być potwierdzana podpisem przez upoważnioną osobę ze strony kupującego na dokumencie wydania. Powód nie przedstawił dokumentów WZ potwierdzających sprzedaż towarów, a w szczególności ich dostawę. Załączone przez powoda faktury VAT nie zostały podpisane ani przez powoda ani przez pozwanego, lub choćby osobę upoważnioną do ich odbioru. Powód nie udowodnił również, że wezwanie do zapłaty zostało pozwanemu doręczone. Przedstawienie później tych dowodów przez powoda będzie spóźnione.

Wobec wniesienia przez pozwanego sprzeciwu nakaz zapłaty stracił moc, a sprawę zarejestrowano w repertorium GC pod sygnaturą VGC 1818/18.

W dniu 12 września 2018r. pełnomocnik powoda złożył wnioski o zabezpieczenie powództw w obu sprawach.

Postanowieniami z dnia 10 grudnia 2018r. Sąd na podstawie art. 219 k.p.c. zarządził połączenie przedstawionych wyżej spraw do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz uwzględnił wnioski pełnomocnika powoda o zabezpieczenie powództw.

W piśmie procesowym z dnia 8 marca 2019r., ustosunkowując się do sprzeciwów od nakazów zapłaty, zgodnie ze zobowiązaniem Sądu, pełnomocnik powoda podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, a na okoliczność wydania towaru pozwanemu, przedłożył dokumenty WZ wraz z ich zestawieniami wskazującymi numery faktur VAT, których dotyczą poszczególne dokumenty WZ.

Pełnomocnik pozwanego ani jego pełnomocnik nie stawiali się na rozprawach ani nie zakwestionowali złożonych dokumentów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 stycznia 2018r. strony zawarły „Umowę sprzedaży Flota AP K.”, której przedmiotem była sprzedaż paliw na stacjach AP w K.. W § 2 pkt 1 umowy strony ustaliły, że sprzedaż paliw odbywać się będzie w formie bezgotówkowej, na podstawie dokumentu WZ. Sprzedający (powód) zagwarantował jakość sprzedawanych paliw zgodną z jakością wymaganą obowiązującymi przepisami prawa (punkt 2). W § 2 punkt 3 wskazano, że fakturowanie sprzedaży następować będzie dwa razy w miesiącu, a w punkcie 4, że kupujący (pozwany) przedstawi sprzedawcy pełnomocnictwa oraz wykaz osób upoważnionych do odbierania towarów i do podpisywania faktur VAT, co jest warunkiem rozpoczęcia sprzedaży. Kupujący został zobowiązany do bieżącego aktualizowania wykazu i przekazywania go sprzedawcy. Negatywne skutki braku aktualizacji wykazu obciążają kupującego. Każda transakcja potwierdzana miała być podpisem przez upoważnioną osobę ze strony kupującego na dokumencie wydania.

W § 3 umowy pozwany upoważnił powoda do wystawiania faktur VAT bez podpisu odbiorcy i przesyłania na adres kupującego.

W § 4 pozwany zobowiązał się do zapłaty należności za pobrany towar przelewem na konto powoda wskazane w fakturze w ciągu 14 dni, licząc od daty wystawienia faktury.

Dowód: umowa z dnia 1.01.2018r. (k. 10 – 11 akt)

Powód prowadzi stację paliw w K. przy ulicy (...). Pozwany prowadzi firmę transportową. Zgodnie z podpisaną umową sprzedaży pozwany mógł tankować swoje samochody ciężarowe bez konieczności każdorazowego rozliczania się. W wyniku tankowania kierowca otrzymywał dokument WZ, który podpisywał jeżeli tankował w godzinach pracy stacji. Dokumenty WZ były podstawą wystawienia faktury obejmującej okres od 1 – 15 dnia miesiąca a także od 16 do ostatniego dnia miesiąca. Dokumenty WZ przekazywane były do księgowości powoda raz w miesiącu. Na podstawie dokumentów WZ ujętych w systemie komputerowym generowane były faktury VAT. Drukował je kierownik stacji, a odbierał pozwany na stacji, gdy przyjeżdżał tankować swój samochód osobowy. Dokumenty WZ były już wcześniej pobrane przez kierowców. Faktury nie były podpisywane ani przez pracowników powoda ani przez pozwanego.

Dowód: zeznania świadka T. L. ( 00:08:24 – 00:25:33

minuta rozprawy z dnia 1.03.2019r. )

W dniu 16 grudnia 2017r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę Nr (...) z tytułu dostawy towaru w okresie od 1 grudnia 2017r. do 15 grudnia 2017r. na kwotę 31.833,04 zł, płatną przelewem do dnia 30 grudnia 2017r. W fakturze powołano dokumenty (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),(...), (...), (...).

Dowód: duplikat faktury nr (...) z dnia 16.12.2017r. (k. 69 akt)

W dniu 16 stycznia 2018r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę Nr (...) z tytułu dostawy towaru w okresie od 5 stycznia 2018r. do 15 stycznia 2018r. na kwotę 23.016,55 zł, płatną przelewem do dnia 30 stycznia 2018r. W fakturze powołano dokumenty (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...).

Dowód: duplikat faktury nr (...) z dnia 16.01.2018r. (k. 68 akt),

zestawienie WZ dla faktury nr (...) (k. 131 akt), powołane

dokumenty WZ (k. 132 – 141 akt)

W dniu 31 stycznia 2018r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę Nr (...) z tytułu dostawy towaru w okresie od 19 stycznia 2018r. do 29 stycznia 2018r. na kwotę 28.507,20 zł, płatną przelewem do dnia 14 lutego 2018r. W fakturze powołano dokumenty (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...).

Dowód: duplikat faktury nr (...) z dnia 31.01.2018r. (k. 67 akt),

zestawienie WZ dla faktury nr (...) (k. 142 - 143 akt), powołane

dokumenty WZ (k. 144 – 153 akt)

W dniu 16 lutego 2018r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę Nr (...) z tytułu dostawy towaru w okresie od 2 lutego 2018r. do 12 lutego 2018r. na kwotę 25.771,80 zł, płatną przelewem do dnia 2 marca 2018r. W fakturze powołano dokumenty (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...).

Dowód: duplikat faktury nr (...) z dnia 16.02.2018r. (k. 13 akt),

zestawienie WZ dla faktury nr (...) (k. 154- 155 akt), powołane

dokumenty WZ (k. 156 – 165 akt)

W dniu 28 lutego 2018r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę Nr (...) z tytułu dostawy towaru w okresie od 16 lutego 2018r. do 19 lutego 2018r. na kwotę 10.532,67 zł, płatną przelewem do dnia 14 marca 2018r. W fakturze powołano dokumenty (...), (...), (...), (...).

Dowód: duplikat faktury nr (...) z dnia 28.02.2018r. (k. 12 akt),

zestawienie WZ dla faktury nr (...) (k. 166 akt), powołane

dokumenty WZ (k. 167 – 170 akt)

Pozwany przestał spłacać faktury, ale ich nie kwestionował. Powód nie wypowiedział umowy mimo zadłużenia ponieważ pozwany deklarował spłatę. W połowie marca 2018r. powód wstrzymał jednak wydawanie paliwa, a pozwany mógł kupować paliwo jedynie za gotówkę. Pozwany kupował w ten sposób paliwo do końca maja 2018r. Nigdy nie kwestionował prawidłowości rozliczenia go z pobranego paliwa i obiecywał zapłatę. Cały czas zapewniał przedstawiciela handlowego, że ureguluje te należności.

Dowód: zeznania świadka T. L. ( 00:25:33 – 00:32:33

minuta rozprawy z dnia 1.03.2019r. )

W dniu 21 maja 2018r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 88.000 zł z tytułu faktur VAT nr (...).

Dowód: wezwanie do zapłaty z 21.05.2018r. z dowodem nadania (k. 14 – 15,

70 - 71 akt)

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów oraz zeznań świadka T. L.. Przedstawione przez powoda dokumenty WZ zostały doręczone w terminie wyznaczonym przez Sąd do ustosunkowania się do sprzeciwów i nie mogą być uznane za spóźnione. Wydane wcześniej przez Sąd takie zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane i doręczone pełnomocnikowi powoda.

Pozwany nie wykonał zobowiązania Sądu do przedłożenia ksiąg rachunkowych za okres od lutego do maja 2018r. Przedstawił jedynie podsumowanie przychodów, kosztów i dochodów w okresie od stycznia do maja 2018r. Pozwany nie wykazał braku zaksięgowania faktur VAT załączonych do pozwu i nie zaprzeczył twierdzeniom powoda, że faktury te zaksięgował.

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyły umowy sprzedaży, przez które sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art.535 kodeksu cywilnego).

Postępowanie dowodowe wykazało, że powód sprzedał pozwanemu paliwo w ilościach i za cenę wyszczególnioną w fakturach VAT oraz dokumentach WZ. Pozwany nie kwestionował prawidłowości wystawionych przez powoda dokumentów, nie kwestionował ilości i jakości zakupionych towarów objętych fakturami załączonymi do pozwu.

W sprzeciwach od nakazów zapłaty pozwany podniósł zarzut braku udowodnienia roszczenia. Z zarzutem tym nie można się zgodzić. Zdaniem Sądu przedstawione przez powoda dowody w sposób wystarczający wykazują zasadność jego roszczeń. Podpisane przez pracowników pozwanego dokumenty WZ, na podstawie których wystawiono faktury nie zostały zakwestionowane przez pozwanego i stanowią potwierdzenie prawidłowości ich wystawienia. Wystawiane przez powoda dokumenty zostały wystawione zgodnie z zasadami określonymi w umowie stron podpisanej przez pozwanego. Zasady te nie były kwestionowane w okresie współpracy i pozwany nie miał aż do momentu otrzymania nakazów zapłaty wątpliwości do prawidłowości rozliczenia pobranego przez siebie paliwa.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że powód prawidłowo wykonał ciążące na nim obowiązki wynikające z umów sprzedaży. Przeniósł na pozwanego własność zakupionych przez niego towarów i wydał mu je. Spełnił swoje świadczenia wynikające z umów na podstawie których wystawiono faktury VAT załączone do pozwu prawidłowo. Pozwany towary odebrał i jego obowiązkiem była zapłata ceny w terminach określonych w fakturach.

Powództwo podlegało więc uwzględnieniu.

Uwzględnieniu podlegało również żądanie powoda zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wymagalności faktur.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (tj. z dnia 10 maja 2016r. Dz.U. z 2016r. poz.684) w transakcjach handlowych – z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny – wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione następujące warunki:

1)  wierzyciel spełnił swoje świadczenie,

2)  wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

Przesłanką naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie jest popadnięcie dłużnika w stan opóźnienia. Przepis ten reguluje zasady naliczania odsetek za opóźnienie w stosunku do zobowiązań wynikających z transakcji handlowych, w których termin zapłaty oznaczono w umowie. Podstawy do naliczania odsetek za opóźnienie należy doszukiwać się w treści art. 481 §1 k.c., zgodnie z którym jeżeli bowiem dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i obciążył nimi w całości przegrywającego spór pozwanego. Na koszty, które pozwany ma obowiązek zwrócić powodowi złożyły się opłaty sądowe w wysokości 1816 zł i 2.585 zł oraz wynagrodzenia pełnomocnika powoda ustalone w oparciu o § 2 pkt 5 i 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie – Dz.U. z 2015, poz.1800 wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś