Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 19 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2020 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko (...) Logistyka Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Logistyka Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz powoda Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 2251,04 zł (dwa tysiące dwieście pięćdziesiąt jeden 04/100 złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 kwietnia 2019r do dnia zapłaty ,

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30 zł (trzydzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

3.  oddala wniosek pozwanego o rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 1330/19

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. pozwem z dnia 4 marca 2019r. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie o zasądzenie od pozwanego (...) Logistyka Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. kwoty 2.251,04 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że strony łączyły umowy ubezpieczenia z dnia 27 lutego 2018r. nr (...), której przedmiotem jest Rej. (...) M. i z dnia 23 maja 2018r. nr (...), której przedmiotem jest Rej.- P. S. S.. Łączące strony umowy ubezpieczenia były związane z prowadzoną przez pozwanego działalnością gospodarczą. Pozwany nie wywiązał się z umów i nie opłacił składek w terminie. Na skapitalizowaną kwotę 2.251,04 zł dochodzoną pozwem składa się kwota 1.953 zł tytułem należności głównej - rata nr 3 składki ubezpieczenia nr umowy (...), której termin zapłaty minął w dniu 27 sierpnia 2019r., kwota 81,28 zł tytułem niezapłaconych odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 28 sierpnia 2018r. do dnia 1 kwietnia 2019r. od kwoty należności głównej raty nr 3 składki ubezpieczenia nr umowy (...), 205 zł tytułem należności głównej rata nr 1 składki ubezpieczenia obowiązkowego nr umowy (...), której termin zapłaty minął w dniu 6 czerwca 2018r., 11,76 zł tytułem niezapłaconych odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 7 czerwca 2018r. do dnia 1 kwietnia 2019r. Mimo wezwania do zapłaty pozwany nie uiścił żądanej kwoty.

W dniu 10 maja 2019r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie wydała nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

Nakaz zapłaty stracił moc na skutek sprzeciwu od nakazu zapłaty, w którym pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa.

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2019r. sprawę przekazano Sądowi Rejonowemu w Kaliszu.

Ustosunkowując się do sprzeciwu pełnomocnik powoda, załączył polisy ubezpieczeniowe i przedsądowe wezwanie do zapłaty.

W piśmie procesowym z dnia 19 grudnia 2019r. pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości ewentualnie o rozłożenie dochodzonej należności na 20 rat miesięcznych w wysokości 112,55 zł., płatnych do 20 dnia każdego miesiąca. W uzasadnieniu pism pozwany zaprzeczył wszelkim twierdzeniom powoda, zakwestionował powództwo co do zasady i co do wysokości. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa jako przedwczesnego i bezprzedmiotowego w związku z prowadzonymi między stronami ustaleniami w przedmiocie likwidacji szkody, w szczególności wypłaty tylko częściowego odszkodowania, a co za tym idzie w przedmiocie sald, terminów płatności oraz sposobu rozliczeń. Pracownik pozwanego na terenie firmy (...) w Niemczech uszkodził szlaban wjazdowy. Pozwany otrzymał fakturę VAT z tytułu kosztów, jakie w/w firma poniosła w związku z naprawą i likwidacją uszkodzeń na kwotę w wysokości 3.687,22 euro. Firma (...), na terenie której doszło do uszkodzeń, wystąpiła do powoda o wypłatę odszkodowania. Powód, co wynika z informacji uzyskanej od tej firmy dokonał wypłaty odszkodowania w kwocie, która odpowiada zaledwie 1/3 części kosztów naprawy uszkodzeń – tj. w kwocie 1.574,25 euro. Różnicę kwoty kosztów naprawy i kwoty wypłaconego odszkodowania zapłacił pozwany albowiem kwota ta została skompensowana z należnościami pozwanego. Wniosek o rozłożenie na raty pozwany uzasadnił sytuacją majątkową i otwarciem przyśpieszonego postępowania układowego, co nie pozwala na jednorazową zapłatę należności. Do pisma załączono fakturę w języku niemieckim na kwotę 3.687,22 euro.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W polisie ubezpieczeniowej nr (...) z dnia 27 lutego 2018r., zawartej przez strony, objęto ochroną ubezpieczeniową na okres ubezpieczenia od 1 marca 2018r. do 28 lutego 2019r. samochód marki M. (...).440 D20 TG-A – ciągnik siodłowy rok produkcji 2008 o numerze rejestracyjnym (...). W umowie wskazano wysokość składki na kwotę 7.813 zł, płatną 4 ratach przy czym pierwsza rata w kwocie 1954zł płatna do 13 marca 2018r., pozostałe raty w kwotach po 1953 zł miały być zapłacone do dnia 27 maja 2018r., 27 sierpnia 2018r. i 27 listopada 2018r.

Dowód: polisa ubezpieczeniowa z 27.02.2018r. (k.32 akt)

W polisie ubezpieczeniowej nr (...) z dnia 23 maja 2018r. zawartej przez strony objęto ochroną ubezpieczeniową na okres ubezpieczenia od 30 maja 2018r. do 29 maja 2019r. naczepę model S. S. (...).62 MB M. rok produkcji 2008 o numerze rejestracyjnym (...). W umowie wskazano wysokość składki na kwotę 205 zł, płatną jednorazowo do dnia 6 czerwca 2018r.

Dowód: polisa ubezpieczeniowa z 23.05.2018r. (k.33 akt)

Pozwany prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług transportowo – spedycyjnych. Pozwany posiada samochody powyżej 3,5 tony. Dwie umowy załączone do pozwu dotyczą zestawu ciągnik i naczepa, który funkcjonuje zawsze razem. Ciągnik i naczepa były ubezpieczone w różnych okresach. Pozwany zapłacił dwie składki z tytułu ubezpieczenia ciągnika siodłowego, nie została natomiast zapłacona trzecia rata składki ubezpieczeniowej w kwocie 1953 zł oraz składka należna z tytułu ubezpieczenia naczepy. W dniu 6 września 2018r. przedmiotowy ciągnik wykonywał usługę na terenie Niemiec i w trakcie manewrowania kierowca uszkodził szlaban wjazdowy na terenie firmy (...). Firma ta miała zwrócić się do powoda, jako ubezpieczyciela pozwanego o wypłatę odszkodowania. W wyniku zgłoszenia szkody uzyskała jednak jedynie kwotę 1.574,25 euro, w pozostałej części należność nie został uregulowana i firma (...) zwróciła się o zapłatę do pozwanego. Firma (...) pozostała część odszkodowania potrąciła sobie z rozrachunku z pozwanym z tytułu wykonywanych usług transportowych. Pozwany wstrzymał zapłatę pozostałych rat składki ubezpieczeniowej z uwagi na to, że powód nie pokrył całości szkody wobec firmy (...).

Dowód: zeznania pozwanego (00:10:03 – 00:29:35 minuta rozprawy z dnia

19.02.2020r. k. 55v akt)

W dniu 19 grudnia 2018r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 212,67 zł z tytułu polisy nr (...).

Dowód: wezwanie do zapłaty z 19 grudnia 2018r. (k. 34 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów oraz pozwanego.

Sąd na podstawie art. 302 § 1 k.p.c. ograniczył dowód z zeznań stron do przesłuchania pozwanego wobec niestawiennictwa powoda na rozprawie.

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyła umowa ubezpieczenia przez którą ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (art. 805 §1 i § 2 pkt 1 kodeksu cywilnego).

Umowa ubezpieczenia jest umową odpłatną, dwustronnie zobowiązującą i losową, ale nie wzajemną. Ubezpieczający opłaca składkę w zamian za ochronę ubezpieczeniową (causa obligandi), ubezpieczyciel zaś świadczy w celu zwolnienia się z zobowiązania (causa solvendi). Świadczenie ubezpieczającego jest bezwarunkowe, natomiast świadczenie ubezpieczyciela jest uzależnione od zajścia przewidzianego w umowie wypadku, tj. zdarzenia losowego.

Zgodnie jednak z art. 809 § 1 k.c. ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia.

Roszczenie dochodzone pozwem powód wywiódł na podstawie umów potwierdzonych polisami z dnia 27 lutego 2018r. i 23 maja 2018r.

Pozwany brak zapłaty składek wynikających z umów uzasadnił nieuwzględnieniem przez powoda całości roszczeń podnoszonych przez poszkodowanego – firmę (...) z Niemiec, wobec której pozwany jako sprawca szkody zmuszony został poprzez potrącenie do pokrycia nieuwzględnionej przez powoda kwoty poniesionej na naprawę uszkodzonego urządzenia. Z zeznań pozwanego nie wynika jednak aby wystąpił on wobec powoda z roszczeniem o zapłatę kwoty, którą uiścił wobec poszkodowanego. Na podniesione okoliczności pozwany nie przedstawił żadnych dowodów z dokumentów, które potwierdzałyby dokonaną zapłatę. Pozwany nie wykazał również zasadności roszczeń poszkodowanego do otrzymania kwoty przekraczającej kwotę wypłaconego przez powoda odszkodowania. Pozwany nie złożył również oświadczenia o potrąceniu wynikającej z tego tytułu wierzytelności wobec powoda z należnymi powodowi składkami ubezpieczeniowymi wynikającymi z zawartych umów. Wierzytelność pozwanego wobec powoda nie została nawet precyzyjnie określona.

Zgodnie z art. 498 § 1 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Zgodnie zaś z art. 499 k.c. potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się wymagalne.

Z uwagi na okoliczność, że wierzytelność pozwanego nie jest wymagalna i pozwany nie złożył oświadczenia o jej potrąceniu, zgłaszany przez niego zarzut nie miał wpływu na wykazaną załączonymi przez powoda dokumentami wierzytelność.

Roszczenie powoda należało więc w całości uwzględnić.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c., zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążono nimi w całości przegrywającego spór pozwanego. Na koszty złożyła się opłata sądowa w wysokości 30 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone w oparciu § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz.U. z 2015r., poz.1804 ze zm. wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

Sąd oddalił wniosek pozwanego o rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia, złożony na podstawie art. 320 k.p.c. albowiem pozwany nie wykazał, że w sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek pozwalający na uwzględnienie tego wniosku.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś