Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1524/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. G.

I. w dniu 20 października 2021 r. w K. kierował w strefie ruchu lądowego po drodze publicznej samochodem osobowym marki P. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości – 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o przestępstwo z art. 178a§1 kk

II. w okresie od 17 marca 2022 roku do dnia 05 lipca 2022 roku w K. popełnił w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem tej samej sposobności następujące występki:

- w dniu 17 marca 2022 roku w K., kierował w strefie ruchu lądowego po drodze publicznej pojazdem mechanicznym m-ki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

III. w dniu 05 lipca 2022 roku w K., kierował w strefie ruchu lądowego po drodze publicznej pojazdem mechanicznym m-ki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,46 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

przy czym wyżej wymienionych przestępstw stanowiących ciąg przestępstw z art. 178 a §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony P. G. w dniu 20 października 2021r., około godziny 13:20 został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Policji w rejonie szkoły podstawowej na ulicy (...) w K., Kierował samochodem marki P. (...) o nr rej. (...).

Z uwagi na wyczuwalną woń alkoholu funkcjonariusze Policji zadecydowali o przeprowadzeniu badania na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu.

W ramach przeprowadzonego przy pomocy analizatora wydechu badania, uzyskano wyniki: 0,37 mg/l (pierwsze badanie o godzinie 13:54) następnie 0,269 mg/l (drugie badanie, 14:38), kolejne z wynikiem 0,274 mg/l (o godzinie 14:42).

W dniu 17 marca 2022r. około godziny 9:00 w rejonie ulicy (...) w K., funkcjonariusze Policji zatrzymali ponownie samochód marki P. (...) o nr rej. (...), kierowany przez P. G..

Badanie stanu trzeźwości kierującego wykazało stan nietrzeźwości na poziomie: I-1,00 mg/l (godz. 09:20),II-następnie 0,83 mg/l (godz.9:35),III- 0,871 mg/l (godz. 10:04), IV- 0.940 mg/l (o godz. 14:42.).

W dniu 5 lipca 2022r. około godz. 17:15 w K. na ulicy (...) funkcjonariusze Policji zatrzymali do kontroli samochód marki B. (...) o nr rej. (...), którym kierował P. G.. Badanie stanu trzeźwości kierującego wykazało zawartość alkoholu na poziomie: 0,46mg/l o godz. 17:20, 0,43 mg/l o godz. 17:35, 0,408 mg/l o godz. 17:57 i 0,396 mg/l o godz. 17:59.

W momencie popełnienia czynów oskarżony był poczytalny.

Protokoły badania stanu trzeźwości

Wyjaśnienia oskarżonego P. G.

Protokoły badania stanu trzeźwości

Opinie biegłych psychiatrów sądowych

k. 2 - 4

k. 4-5

k. 57-58 ( II K 1524/21)

(55 i 57)

44

Oskarżony P. G. ma 41 lat. Posiada wyksztalcenie średnie. Nie posiada wyuczonego zawodu. Prowadzi działalność gospodarczą z której uzyskuje dochód 1500 zł miesięcznie. Żonaty. Na utrzymaniu dwoje dzieci. Właściciel domu jednorodzinnego o powierzchni 160m ² i wartości 500.000 zł. Dotychczas niekarany sądownie za przestępstwa. Oskarżony figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy obowiązujące w ruchu drogowym.

Wyjaśnienia oskarżonego

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

k. 14,

k. 11

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 i 2.

Wyjaśnienia oskarżonego P. G.

Oskarżony na rozprawie przyznał się do w winy i złożył zwięzłe wyjaśnienia wskazując na problemy zdrowotne a także okoliczność, iż do zatrzymań dochodziło w okolicach jego miejsca zamieszkania. Nie negował kierowania pojazdami w stanie nietrzeźwości w każdym z opisywanych przypadków.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, albowiem znalazły one odzwierciedlenie w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Jednocześnie Sąd dał wiarę oskarżonemu w zakresie przedstawionej przez niego sytuacji zdrowotnej a także rodzinnej.

1 i 2

Dokumenty

Opinie biegłych

Sąd dokumenty znajdujące się w aktach sprawy uznał za wiarygodne, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, zgodnie z przepisami warunkującymi sposób ich sporządzenia, jak również ich treść.

Prawdziwość i autentyczność tych dokumentów nie wzbudziła w ocenie Sądu żadnych wątpliwości, nie były one również kwestionowane przez którąkolwiek ze stron w ramach postępowania.

Opinie biegłych z dziedziny psychiatrii nie budziły wątpliwości przez pryzmat przesłanek z art. 201 k.p.k. są one jasne i pełne a wnioski końcowe zostały prawidłowo i wyczerpująco umotywowane.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

J. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zdaniem sadu, brak jest wątpliwości w zakresie tego, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu w akcie oskarżenia przestępstw z art. 178 § 1a k.k.

Przestępstwo art. 178a § 1 k.k. penalizuje prowadzenie, w ruchu lądowym (wodnym lub powietrznym) pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, przy czym ostanie znamiona mają charakter alternatywny.

Przepis ten chroni bezpieczeństwo w ruchu, mając na uwadze, że prowadzenie pojazdu pod wpływem środka odurzającego lub stanu nietrzeźwości stwarza istotne zagrożenie dla bezpieczeństwa w komunikacji, jak też dla indywidualnych dóbr prawem chronionych, a mianowicie życia i zdrowia uczestników ruchu (zob. G. Bogdan [w:] W. Wróbel (red.), A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom II. Część I. Komentarz do art. 117-211a, LEX 2017, komentarz do art. 178a, uwaga 1). Nie ulega wątpliwości, że oskarżony za każdym z trzech wypadków, prowadził pojazd mechaniczny w ruchu drogowym. Nadto z protokołów badania stanu trzeźwości, wynika bezspornie, że w chwili czynów znajdował się on w stanie nietrzeźwości. Przypomnieć należy, że stan nietrzeźwości, w myśl kodeksu, to sytuacja, w której zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Wskaźniki 0,37, 1.00 i 0,46 mg/l, uzyskane przez oskarżonego w wydychanym powietrzu, przewyższają przyjętą przez kodeks granicę.

Przestępstwo prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości jest typem umyślnym (post. Sądu Najwyższego z dnia 26 lipca 2017 r., V KK 125/17). Może być popełnione w obu postaciach zamiaru: zarówno w zamiarze bezpośrednim, gdy sprawca chce je popełnić, jak też w zamiarze ewentualnym, gdy sprawca, przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. Przy czym sąd zmodyfikował kwalifikację prawna poprzez objecie wszystkich czynów instytucją ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. W konsekwencj należy stwierdzić, że swoim zachowaniem P. G. wypełnił znamiona strony przedmiotowej zarzucanych mu czynów. Wobec powyższego należało następnie ustalić, czy oskarżony zrealizował znamiona strony podmiotowej występów z art. 178a § 1 k.k. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należało wskazać, że P. G. posiadał każdorazowo świadomość możliwości, że narusza on treść normy sankcjonowanej wynikającej z art. 178a § 1 k.k., a tym samym obejmował on swoim zamiarem znamiona tego przestępstwa. Oskarżony miał świadomość, że znajdował się w stanie nietrzeźwości. Powyższe przemawia za uznaniem, że oskarżony swoim działaniem wyczerpał znamiona przestępstw stypizowanych w art. 178a § 1 k.k.

Nadto Sąd uznał, że w sprawie nie zaszła jakakolwiek okoliczność wyłączająca bezprawność, karalność ani winę, co mogłyby, w konsekwencji, wykluczać przypisanie P. G. sprawstwa zarzuconych mu przestępstw. Oskarżony, w chwili popełnienia czynu, mógł pokierować swoim postępowaniem, znajdował się w normalnej sytuacji motywacyjnej, mógł przewidzieć konsekwencje przedsiębranego działania i, rozumiejąc treść nakazu ustawy, postąpić zgodnie z jego treścią, nie podejmując decyzji o prowadzeniu pojazdu w stanie nietrzeźwości.

Oceniając, w myśl kwantyfikatorów zawartych w art. 115 § 2 k.k., stopień społecznej szkodliwości zachowania przypisanego oskarżonemu, Sąd uznał, że jest on znaczny.

Swoimi zachowaniami naruszył regułę ostrożności (zabraniającą prowadzenia w stanie nietrzeźwości) obowiązującą w ruchu drogowym i naruszył istotną wartość chronioną przez prawo karne, jaką jest bezpieczeństwo w komunikacji mające na celu zabezpieczenie istnienia dóbr indywidualnych. Sąd wziął także pod rozwagę okoliczności, w jakich doszło do podjęcia przez oskarżonego decyzji o prowadzeniu pojazdu, mimo spożywania wcześniej alkoholu, uznając je za naganne i nieusprawiedliwione. Dopuścił się wielu czynów w tym kolejnych dwóch, pomimo wcześniejszych interwencji policji. Powyższe determinowało ocenę stopnia społecznej szkodliwości przypisanemu oskarżonemu czynu.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. G.

1

1

Uwzględniając realizację przez oskarżonego znamion przedmiotowych i podmiotowych zarzuconych przestępstw, należało zważyć, co następuje.

Występek z art. 178 § 1a k.k. jest zagrożony, alternatywnie, karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Stosownie do art. 53 k.k. sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Nadto, wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, zwłaszcza w razie popełnienia przestępstwa na szkodę osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynów przypisanych oskarżonemu, oceniana w myśl okoliczności określonych w zamkniętym katalogu z art. 115 § 2 k.k., była znaczna. Sąd, ustalając ich rozmiar ujemnej zawartości kryminalnej, wziął pod uwagę ilość czynów i godzenie w istotny przedmiot ochrony, tj. bezpieczeństwo w ruchu lądowym.

Sąd, w ramach okoliczności łagodzących uwzględnił prowadzenie ustabilizowanego trybu życia oraz uprzednią niekaralność oskarżonego.

Mając to na uwadze, Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki na kwotę 20 zł.

Sąd uznał, że wymierzenie kary grzywny, przy alternatywnych karach stanowiących ustawowe zagrożenie przypisanego występku, jest wystarczające dla realizacji celów trafnej reakcji karnej.

Według Sądu wymierzona oskarżonemu kara spełni przepisane przez kodeks cele kary. Dolegliwość ta jest jednocześnie sprawiedliwa i słuszna przy uwzględnieniu zagrożonych przez P. G. dóbr podlegających karnoprawnej ochronie.

Orzeczona kara jest zgodna z wiążącymi dyrektywami jej wymiaru, odpowiada także stopniowi społecznej szkodliwości oraz jest adekwatna do stopnia zawinienia i z tej przyczyny, spełnia ona wymogi prewencji zarówno generalnej, realizując społeczne potrzeby oddziaływania i kształtowania świadomości prawnej, jak i prewencji indywidualnej, stanowiąc wystarczające ostrzeżenie na przyszłość, nie tylko dla oskarżonego.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w pkt 1 wyroku.

P. G.

2

1

W myśl art. 42 § 2 k.k. sąd orzeka, na czas nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1, a zatem przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, był w stanie nietrzeźwości.

Mając na uwadze powyższe, w tym fakt uznania oskarżonego za winnym, orzeczenie zakazu, na czas nie krótszy niż 3 lata, było w myśl powołanego przepisu obligatoryjne, sąd uznał za zasadne orzeczenie tego środka na okres 5 lat. Aczkolwiek jest to utrudnienie dla funkcjonowania oskarżonego i jego rodziny, to ma ona charakter typowej konsekwencji prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wymaganej przez ustawodawcę. Jednocześnie orzeczenie zakazu pojazdów określonego rodzaju, w ocenie Sądu, byłby niecelowy i nie spełniałby funkcji penalnej środka karnego.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w pkt 2 wyroku.

P. G.

3

1

Stosownie do art. 43a § 2 k.k. w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w między innymi art. 178a k.k. sąd orzeka świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 39 k.k., na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5 000 zł.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należało zważyć, że wobec skazania oskarżonego za trzykrotne prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości, a zatem za czyny wypełniające z osobna dyspozycję art. 178a § 1 k.k., orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz wskazanego funduszu było, w myśl ustawy, obligatoryjne a wymierzona kwota powinna być adekwatna to stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynów i sytuacji materialnej oskarżonego.

Dlatego uznał, że wobec sytuacji osobistej oskarżonego kwota 7000 zł, a zatem w dolnej granicy orzekania tego środka kompensacyjnego, jest wystarczająca.

Wobec powyższego orzeczono jak w pkt 4. wyroku.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. G.

4

1

Sąd, w myśl art. 63 § 1 k.k., zaliczył oskarżonemu na poczet grzywny okres zatrzymania.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 627 k.p.k., obciążając nimi oskarżonego w kwocie 3 661,30 zł.

Na orzeczoną kwotę tytułem wydatków złożyły się: wydatki, ryczałt za doręczenia w postępowaniu karnym oraz opłata od wymierzonej kary grzywny.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w pkt 5 wyroku.

6.  Podpis

sędzia Daniel Hudak