Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1276/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. G.

w dniu 30 lipca 2022r. w K. dokonał kradzieży rozbójniczej w ten sposób, że wykorzystując nieuwagę sprzedawczyni kwiaciarni znajdującej się przy ul. (...) w K. z drewnianej kasetki znajdującej się na stole zabrał pieniądze w kwocie nie niższej niż 20,00 zł a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionych pieniędzy, groził metalowym nożem właścicielowi kwiaciarni T. B., który próbował udaremnić kradzież mienia, czym spowodował straty w kwocie nie niższej niż 20,00 zł na szkodę T. B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od dnia 18 czerwca 2014r roku do dnia 18 czerwca 2019 roku kary pozbawienia wolności w wymiarze 10 miesięcy orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 20 grudnia 2017 roku w sprawie III K 65/17 za umyślne przestępstwo podobne,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

T. B. jest właścicielem kwiaciarni mieszczącej się w K. przy ulicy (...). W dniu 30 lipca 2022 r. oskarżony S. G. około godziny 17.12 przyszedł do kwiaciarni pokrzywdzonego położonej naprzeciwko cmentarza. Zamówił bukiet czerwonych róż za który zapłacił. Podczas gdy obsługująca go sprzedawczyni N. C. udała się na zaplecze w celu realizacji zamówienia, oskarżony zabrał z drewnianej kasetki pieniądze w kwocie nie niższej niż 20 zł. Pracownik po usłyszeniu dźwięku monet podejrzewał, że mogło dojść do kradzieży pieniędzy z niezamkniętej kasetki znajdującej się na stole za tzw. wystawką. Gdy N. C. wyszła na zewnątrz zauważyła stojącego oskarżonego przy stole z kasetką. Zapytała go czy nie zabrał pieniędzy z kasetki, czemu oskarżony zaprzeczył. Podejrzewając, że dokonano kradzieży, poinformowała natychmiast o zdarzeniu przebywającego niedaleko pracodawcę, sugerując kontrolę monitoringu w celu wyjaśnia wątpliwości. T. B. – po stwierdzeniu zasadności podejrzenia dokonania kradzieży - niezwłocznie udał się na miejsce zdarzenia. Po dotarciu do oddalającego się oskarżoneg, podjął pościg za sprawcą kradzieży. Gdy go dogonił, apelował do niego aby oddał skradzione pieniądze. Oskarżony trzepnął bukietem pokrzywdzonego w głowę. Pokrzywdzony używał gazu łzawiącego. Oskarżony zaprzeczył dokonaniu kradzieży i gdy usłyszał zapowiedź wezwania Policji zaczął uciekać. Podczas zajścia S. G. gdy znalazł się z T. B. na środku ulicy, wyjął nóż i zaczął nim wymachiwać w kierunku pokrzywdzonego w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionych pieniędzy. T. B. zrobił wówczas krok wstecz. Oskarżony przeszedł na chodnik i wówczas po zatelefonowaniu do nieustalonej osoby, powiedział pokrzywdzonemu, że jego ziomki go dojadą, co pokrzywdzony odebrał jako groźbę. Z uwagi na powstałą sytuację, pokrzywdzony T. B. zrezygnował z kontynuacji pościgu, po czym wrócił po telefon i zawiadomił odpowiednie służby.

Na skutek podjęcia działań, S. G. został zatrzymany przez patrol funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w K.. W wyniku przeszukania mieszkania zajmowanego przez sprawcę odnaleziono nóź. Po przeszukaniu osoby S. G. zatrzymano również portfel m.in. z gotówką w kwocie 170 zł (w banknotach o nominale 2 x 10, 3 x 50) i monetach 16,70 zł.

protokół zawiadomienia

protokół oględzin miejsca

zeznania świadków: T. B.

N. C.

protokół przeszukania mieszkania

protokół przeszukania osoby

protokół zatrzymania osoby

protokół oględzin noża

nagranie z monitoringu (nośnik płyta CD) , protokół odtworzenia zapisu

materiał poglądowy

5-6

7-8

338-339

339-339v

9-11

20-22

19, 20-22

46-51

36-38, 155-157

48-51

S. G. urodził się w (...)r. Z zawodu jest kucharzem o wykształceniu średnim. Zatrudniony w firmie (...) na 1/4 etatu z wynagrodzeniem 1000 zł miesięcznie. Kawaler. Na utrzymaniu posiada dwoje dzieci: córki w wieku 8 i 10 lat. Wielokrotnie karany sądownie w latach 2005-2017r. w tym przez Sąd Okręgowy w Kaliszu na kary pozbawienia wolności. Ostatnio odbywał karę 10 lat pozbawienia wolności na mocy wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 20.12.2017r. sygn. akt III K 65/17 do dnia 18.06.2019 r.

wyjaśnienia oskarżonego w zakresie danych osobowych

337

Informacja z K.

wywiad kuratora

informacja o pobytach i orzeczeniach

odpisy orzeczeń

86-88

313-315

95-98

89-152

163-164

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

S. G.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Okoliczności nieudowodnione a przedstawione w wyjaśnieniach oskarżonego:

- brak użycia noża, gdyż miał znajdować się w plecaku konkubiny a oskarżony po zdarzeniu nie wchodził do domu ,

- użycie kamienia i pokazanie go pokrzywdzonemu,

- zaproponowanie pokrzywdzonemu zwrotu ukradzionych pieniędzy.

Powyższym elementom wyjaśnień sąd nie dał wiary, gdyż przeczą im wiarygodne zeznania pokrzywdzonego T. B..

338-339

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Zeznania pokrzywdzonego

T. B.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd oparł się na konsekwentnych zeznaniach pokrzywdzonego, które w zasadniczych kwestiach były konsekwentne, logicznie i przez to przekonywujące. Przy czym zeznania świadka miały charakter spontaniczny. Korelują przy tym z zeznaniami N. C. i dokumentami w postaci protokołów z przeszukania osoby oskarżonego i jego miejsca zamieszkania. Pokrzywdzony w sposób jednoznaczny, kategoryczny i wolny od jakichkolwiek przypuszczeń wskazuje na jednoznaczny zamiar działania oskarżonego w zakresie utrzymania się w posiadaniu ukradzionych pieniędzy. Nie miał wątpliwości, że sprawca użył nóż w określonym celu.

Zeznania N. C.

Nie sposób również odmówić waloru wiarygodności świadkowi, gdyż treść jego zeznań znajduje potwierdzenie w obiektywnym dowodzie w postaci zapisu z monitoringu a nadto w fragmencie wyjaśnień oskarżonego co do faktu kradzieży pieniędzy z kasetki.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

S.

G.

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się w części do popełnienia zarzucanego mu czynu w zakresie kradzieży pieniędzy. Powyższe koreluje z dowodem w postaci nagrania z monitoringu a nadto z zeznaniami N. C. i T. B.. Powyższe przyznanie wynikało z faktu, iż oskarżony wiedział już na etapie składania wyjaśnień o istnieniu dowodu w postaci nagrania z monitoringu kwiaciarni.

Protokoły w tym przeszukań, oględzin.

Powyższe dokumenty urzędowe sporządzone zostały przez upoważnione osoby w ramach przyznanych im kompetencji. Nie były one podważane tak pod względem formalnym jak i merytorycznym w toku postępowania przez strony.

Opinia sądowo – psychiatryczna

Opinia biegłych psychiatrów jest pełna, jasna i wewnętrznie niesprzeczna. Dowód ten przeprowadzony był na podstawie wszechstronnej analizy akt sprawy, dokumentacji lekarskiej i jednorazowego badania psychiatrycznego. Biegli wypowiedzieli się w sposób klarowny i odpowiedzieli na wszelkie pytania mające zasadnicze znaczenie w kwestiach określonych w art. 31 §1 i 2 k.k.

Informacja z K. odpisy wyroków, wywiad środowiskowy,

Dokumenty powyższe wystawione były przez upoważnione podmioty i w ramach przyznanych im kompetencji, których treść i forma nie były negowane przez żadną ze stron.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

zeznania

M. D. (1)

Oskarżony zanegował, jakoby używał wobec pokrzywdzonego noża - który miał według jego wyjaśnień - znajdować się wówczas w plecaku konkubiny w mieszkaniu. Idąc dalej za nieprawdziwe sąd uznał także twierdzenia o użytym kamieniu i proponowaniu zwrotu pieniędzy pokrzywdzonemu, co nie znalazło odzwierciedlenia w pozostałych dowodach uznanych za wiarygodne, przy jednoczesnych konsekwentnych zeznaniach pokrzywdzonego. Reasumując Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w części, która nie pokrywa się z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. Są one bowiem sprzeczne ze zgromadzonym w sprawie pozostałym materiałem dowodowym, który sąd uznał za podstawę swoich ustaleń a których wymowa jest jednoznaczna.

Sąd uznał zeznania konkubiny oskarżonego M. D. (2) za nieprawdziwe w zakresie w jakim świadek zeznał, że jej konkubent nie posiadał w czasie zarzuconego mu czynu noża, który w czasie zdarzenia miał znajdować się w jej plecaku. Zarazem zeznała, że w/w nie wchodził od mieszkania i siedział cały czas na klatce schodowej - co zdaniem sądu - miało uwiarygodnić przedstawioną przez tego świadka wersję.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

S. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Według art.281 k.k. że kto, w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy, bezpośrednio po dokonaniu kradzieży, używa przemocy wobec osoby lub grozi natychmiastowym jej użyciem albo doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. W judykaturze i literaturze przedmiotu podkreśla się, że byt kradzieży rozbójniczej jako przestępstwa dwuaktowego, zależy jednak od więzi czasowo-sytuacyjnej między tymi dwoma czynnościami, a więc jest tu wymagane, aby podejmowane przez sprawcę środki w celu utrzymania się w posiadaniu rzeczy były podjęte zaraz po kradzieży lub miały miejsce podczas pościgu za sprawcą, podjętym i trwającym nieprzerwanie po kradzieży (wyr. SN z 12.9.2013 r., V KK 205/13, L.).

Ponadto wskazuje się na istotne przedmioty ochrony ustalone tym przepisem tj. własność lub posiadanie rzeczy oraz w wolność, nietykalność cielesną, zdrowie lub wręcz życie. Kradzież rozbójnicza wymaga zachowania winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim kierunkowym i taki zamiar został oskarżonemu udowodniony. Przy tej szczególnej odmianie kradzieży, wymagane jest tu dokonanie zaboru cudzej rzeczy w celu jej przywłaszczenia, a ponadto następne podjęcie czynności w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy. Występuje tu więc podwójna kierunkowość działania sprawcy (tak M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas, w: A. Zoll, KK. Komentarz. Część szczególna, t. 3, 2008, s. 161). Istotne jest, aby sprawca, oddalając się z miejsca czynu, był w posiadaniu zabranej pokrzywdzonemu rzeczy. Natomiast nie ma tu znaczenia, czy zasadniczym motywem jego działania jest chęć udaremnienia pościgu, czy też wyłącznie utrzymanie się w posiadaniu zabranej rzeczy. Oczywiste jest bowiem, że chęć udaremnienia pościgu, przy posiadaniu przez sprawcę zabranej rzeczy, wiąże się jednocześnie z zamiarem utrzymania się w jej posiadaniu (por. wyr. SN z 28.11.1990 r., II KR 97/90, OSNKW 1991, Nr 7–9, poz. 40).

Przy ocenie czynu sprawcy nie ma znaczenia okoliczność, czy próby zatrzymania i odzyskania rzeczy po kradzieży, podejmuje osoba pokrzywdzona kradzieżą, czy też próby te podejmuje inna osoba. Ponadto z mocy art. 130 § 3 k.w. kradzież rozbójnicza – podobnie jak rozbój - nie jest objęty przepołowieniem i stanowi przestępstwo niezależnie od wartości skradzionej rzeczy.

Zgodnie z art. 64 § 1 k.k. recydywa specjalna podstawowa zachodzi, gdy sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności, w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary, umyślnie popełnia przestępstwo podobne do tego, za które był już skazany. Wszystkie przesłanki mają równoważny charakter i muszą być spełnione kumulatywnie.

O podobieństwie przestępstw, z uwagi na kryterium tożsamości rodzajowej, decydujące znaczenie będzie miało ustalenie, czy porównywane w konkretnej sprawie przestępstwa były skierowane przeciwko temu samemu szczególnemu dobru prawnemu, będącemu przedmiotem ochrony. Tożsamość rodzajowa przestępstw wynika z znamiona przestępstw przypisanych skazanemu w opisie czynu, w tym sposób działania sprawcy, charakter naruszonego dobra prawnego. Nie ma znaczenia, że dochodzi do naruszenia – ponad tożsamego – jeszcze innego dobra prawnego. Skazany odbywał karę pozbawienia wolności w wymiarze powyżej 6 miesięcy za przestępstwa przeciwko mieniu i w ciągu 5 lat od jej odbycia popełnił umyślne przestępstwo podobne.

Artykuł 53 §1 k.k. stanowi, iż sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, zwłaszcza w razie popełnienia przestępstwa na szkodę osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego. § 2

Sąd, uwzględniając znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu a także dyrektywy określone z art. 53 k.k. uznał, że karą adekwatną do winy S. G., będzie kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara pozbawienia wolności w orzeczonym rozmiarze pozwoli zrealizować wobec sprawcy cele zapobiegawcze i w ocenie Sądu uwzględnia również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Jako okoliczność obciążającą sąd potraktował wielokrotną karalność oskarżonego w tym w za przestępstwa przeciwko mieniu, popełnienie przestępstwa godzącego w istotne według ustawodawcy dobra chronione (życie, zdrowie, mienie) a także działanie z niskich pobudek. Stopień winy potęguje wcześniejsza karalność i obecne działanie w ramach recydywy szczególnej podstawowej. S. G. to osoba niepoprawna, która nie wyciąga oczekiwanych wniosków wobec uruchomionej wobec niego prawnokarnej reakcji organów wymiaru sprawiedliwości. Pomimo długotrwałej izolacji w warunkach więziennych bezrefleksyjnie powraca na przestępczą drogę. Oskarżony jest osobą – ponad wszelka wątpliwość – poczytalną. Nie było podstaw do stwierdzenia zaburzeń psychicznych w typie psychozy, istotnych zaburzeń nastroju oraz upośledzenia umysłowego. Według biegłych psychiatrów sądowych stwierdzono jedynie uzależnienie od środków psychoaktywnych oraz osobowość dyssocjalną a powyższe nie mogło stanowić podstawy uznania zajścia przesłankę z art. 31 § 1 i 2 k.k.( vide : opinia sądowo – psychiatryczna 190–195 k.). Posiadał pełna świadomość podejmowanych czynów i zdawała sobie sprawę z ich naganności i karygodności a pomimo tego w ramach realizacji swojego umyślnego bezpośredniego zamiaru, konsekwentnie wypełnił znamiona występku z art. 281 k.k. co ponad wszelką wątpliwość dowiodło przeprowadzone postępowanie karne.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. G.

2

3

Na podstawie art. 63§1 k.k. sąd na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył okres od dnia 30. 07.2022r godz. 19:15, gdyż taka data wskazana została w protokole zatrzymania osoby (vide: k .19.). Brak wskazania daty końcowej wynikał z chronologii podejmowanych czynności przez sąd a dotyczących kwestii dalszego stosowania tymczasowego aresztowania.

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. Sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego w postaci rozkładanego noża. Przepis wskazany wyżej przyznaje sądowi kompetencję do orzeczenia (fakultatywną i obligatoryjną w wypadkach wskazanych w ustawie) przepadku przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa. Z opisu czynu nieprawomocnie przypisanego oskarżonemu ewidentnie wynika podstawa do zakwalifikowania tego dowodu jako przedmiotu, który służył do popełnienia przestępstwa. Ugruntowane jest stanowisko w judykaturze stanowiące, iż artykuł 44 § 2 k.k. daje sądowi możliwość orzeczenia przepadku przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa. Przepadkowi ulegają wyłącznie przedmioty pochodzące z przestępstwa rozpoznawanego w sprawie. Przedmiot służy do popełnienia przestępstwa, jeśli został specjalnie w tym celu wytworzony, jak i wówczas, gdy przedmiot ten co do zasady wykorzystywany jest w celach użytkowych, jednak in concreto posłużono się nim do popełnienia przestępstwa. Jest to zatem przedmiot, którego zastosowanie warunkuje popełnienie przestępstwa, por. Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrok z dnia 4 czerwca 2018 r., II AKa 71/18, L..

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach postępowania orzeczono w oparciu o dyspozycję art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 624 k.p.k. zwalniając oskarżonego od obowiązku ich uiszczenia. Stan majątkowy i osobisty oskarżonego uzasadnia, że nie jest on w stanie uiścić tych kosztów bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny. Jego dochód to 1000 zł miesięcznie a na utrzymaniu ma dwoje małoletnich dzieci na które płaci alimenty po 400 zł na każde z nich. Nie posiada majątku.

7.  Podpis