Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 283/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. W.

I. w dniu 18 listopada 2019 roku w K. dokonał umyślnego uszkodzenia mienia poprzez wyrwanie wyłącznika awaryjnego drzwi wejściowych do sklepu, czym spowodował starty w łącznej wysokości 1307,33 zł na szkodę (...) Sp. z o.o.

- tj. o czyn z art. 288 § 1 kk

II. w dniu 18 listopada 2019 roku w K. groził słownie pozbawieniem życia i zdrowia pracownikowi ochrony sklepu (...), przy czym wypowiedziane groźby wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 18 listopada 2019r. w godzinach rannych oskarżony R. W. przebywał na terenie sklepu (...) w K.. Był wtedy nietrzeźwy i chodził po sklepie w towarzystwie innego mężczyzny Wzięli z regału dwie butelki alkoholu (...) po 0,5 l. Następnie kierując się w stronę kas jedną z tych butelek odłożyli na inny regał, a drugą butelkę oskarżony wyniósł poza strefę linii kas nie płacąc za nią.

2. Około godz. 08:35 został zatrzymany przez pracownika ochrony i poproszony wraz ze swoim znajomym do pokoju ochrony celem zwrócenia towaru. R. W. zwrócił butelkę alkoholu, którą miał ukrytą w swoich ciuchach, po czym chciał wyjść z pomieszczenia. Wtedy ochroniarz P. C. oznajmił mu, że w związku z dokonaną kradzieżą towaru wzywa policję. Oskarżony wpadł w szał i zaczął się awanturować używając słów wulgarnych, ubliżając ochroniarzowi sklepu i wymachując rękoma w jego kierunku. W pewnym momencie uderzył go z lewej pięści w okolice prawego oka. Oskarżony chciał uciec, a w momencie gdy ochroniarz próbował go zatrzymać on szarpał się z nim i ciągnął ochroniarza za odzież. Wyszedł z zaplecza na teren sklepu próbując uciec, a ochroniarz próbując udaremnić jego oddalenie się próbował go zatrzymać. Ten znowu szarpał się z ochroniarzem, ubliżał mu, a w pewnym momencie wypowiedział w stosunku do niego groźbę pozbawienia życia i zdrowia używając słów wulgarnych (k. 5 tiret 21-22). Wskazał przy tym, że dokona tego z kolegami jak ochroniarz skończy pracę. Wypowiedziane słowa wzbudziły u ochroniarza obawę, że zostaną spełnione oraz obawę o zdrowie i życie. Oskarżony nie mógł opuścić sklepu, z uwagi na ich zablokowanie, dlatego podszedł do przycisku służącego do awaryjnego otwierania drzwi, pociągnął go i wyszedł. Po jego wyjściu okazało się, że przycisk do awaryjnego otwierania drzwi został przez oskarżonego wyrwany.

3. Na miejsce ok. godz. 11:40 przyjechali funkcjonariusze K. w K., którzy wcześniej otrzymali informacje, że chodzi o sprawców kradzieży i uszkodzenia mienia. Odebrali oświadczenie od pokrzywdzonego ochroniarza P. C. oraz ustalili telefonicznie z Dyrektorem K. prawdopodobną wartość straty związanej z naprawą mechanizmu drzwi na kwotę ok. 550,00 zł. Funkcjonariusze udali się w poszukiwaniu oskarżonego, którego w tym samym dniu zatrzymali o godz. 12:00. Przebadano go wtedy na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem Alkometr A2.0 z wynikiem 1,22 mg/l o godz. 12:22. Następnie osadzono go w (...) w K.. W obecności funkcjonariuszy oskarżony R. W. był agresywny i używał słów wulgarnych. Później funkcjonariusze wrócili na miejsce i przeprowadzili dalsze czynności, w tym dokonano oględzin uszkodzonego przycisku awaryjnego drzwi wejściowych sklepu. W późniejszym czasie pokrzywdzony wskazał, że wartość naprawienia wyłącznika awaryjnego drzwi wejściowych do sklepu wyniosła 1307,33 złotych.

4. Według biegłych psychiatrów oskarżony R. W. w momencie zdarzenia posiadał w pełni zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem mimo tego, że oskarżony podawał, że leczy się psychiatrycznie. Nie stwierdzono u niego choroby psychicznej, czy upośledzenia umysłowego, a jedynie zaburzenia zachowania i emocji na podłożu ZZA i nieprawidłową osobowość. Podczas badania oskarżony podawał, że jest uzależniony od alkoholu, odbył trzy terapie zamknięte i uczęszcza na grupy AA. W opinii biegli wskazali, że oskarżony mógł przewidzieć skutki i działanie alkoholu, gdyż spożywał go w sposób świadomy.

5. Oskarżony R. W. jest synem J. i B. zd. N., ma 37 lata. Posiada wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest murarzem. Jest kawalerem, posiadającym dwie osoby nas swoim utrzymaniu w wieku 13 i 12 lat. Bezrobotny, nie zarejestrowany w Urzędzie Pracy. Utrzymujący się z oszczędności. Bez majątku. Uprzednio wielokrotnie karany, w tym trzykrotnie za przestępstwa przeciwko mieniu.

wyjaśnienia oskarżonego R. W.

zeznania świadka P. C.

zeznania świadka P. C.

zeznania świadka A. W.

zeznania świadka P. B.

zeznania świadka J. S.

płyta z monitoringu

protokół odtworzenia zapisu plus zdjęcia

notatka urzędowa

protokół zatrzymania

protokół badania stanu trzeźwości

świadectwo wzorcowania

protokół oględzin rzeczy

zeznania świadka J. S.

Faktura

opinia sądowo – psychiatryczna

dane osobo – poznawcze oskarżonego

notatka urzędowa

dane o karalności

informacja o pobytach i orzeczeniach,

odpis wyroku

k. 27-28, 51-53, 76-77,

k. 4-5, 13-14, 34-35, 129-129v

k. 4-5, 13-14, 34-35, 129-129v,

k. 17-18, 129v -130,

k. 39, 130,

k. 130v,

k. 40,

k. 55-61

k. 1,

k. 7

k. 8

k. 10,

k. 19- 20

k. 43-44, 130v,

k. 45,

k. 71-72

k. 128,

k. 30

k. 36-37

k. 64-65 ,

k. 68-70

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania świadków

dowodu z dokumentów

Oskarżony R. W. trzykrotnie przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym podczas każdego przesłuchania przyznał się do zarzucanych mu czynów. Wyjaśniając po raz pierwszy wskazał, że wiele nie pamięta, bo był pod wpływem alkoholu ale żałuje tego co zrobił. W toku postępowania sądowego podał, że nie jest pewny czy to on wyrwał ten przycisk mimo tego, że wtedy go użył. Podał jednak, że pociągnął go delikatnie i wtedy drzwi się otworzyły i on wyszedł. W zakresie gróźb karanych wyjaśnił, że używał wtedy słów wulgarnych, jednakże nie groził pokrzywdzonemu utratą życia. Ponieważ ochroniarz go szarpał za odzież i zepsuł jego kurtkę to on faktycznie użył w stosunku do niego wulgarnych słów ale nie mówił mu, że coś mu zrobi. Policjant podczas przesłuchania powiedział mu, że nie może się przyznać tylko do jednej rzeczy, a do drugiej nie dlatego w postępowaniu przygotowawczym złożył takie wyjaśnienia. Dodał, że tak go pouczono zarówno przy pierwszym, drugim, jak i trzecim przesłuchaniu.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego złożone w postępowaniu przygotowawczym, w momencie kiedy trzy razy przesłuchiwany podawał, że przyznaje się do zarzucanych mu czynów. Zatem jako zupełnie niewiarygodne jawią się jego wyjaśnienia złożone przed sądem, kiedy podaje, że nie wypowiedział on w stosunku do ochroniarza żadnych gróźb karalnych oraz nie jest pewny, czy to on uszkodził przycisk awaryjny do otwierania drzwi.

Wyjaśnienia złożone przed sądem są po pierwsze sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego złożonymi w postępowaniu przygotowawczym, a ponadto z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie. Stanowią one zatem – w ocenie sądu – przyjętą przez oskarżonego linię obrony.

Jako wiarygodne i polegające na prawdzie sąd ocenił zeznania świadków P. C., A. W., P. B. i J. S., bowiem są one spójne ze sobą oraz z pozostałym materiałem dowodowym, w tym z zapisem monitoringu, na którym to nagraniu widać bezsprzecznie zachowanie oskarżonego, który podchodzi do tzw. „grzybka” i pociąga go celem awaryjnego otworzenia drzwi oraz protokołem oględzin uszkodzonego mienia, z którego ewidentnie wynika, że został on uszkodzony. Według zeznań pracowników sklepu, w szczególności J. S., przed zdarzeniem nie był on uszkodzony. Ustalony stan faktyczny został w szczególności oparty na zeznaniach pokrzywdzonego P. C., które sąd uznał za bardzo wiarygodne. Świadek ten nie miał żadnych powodów aby składać fałszywe zeznania, a poza tym oskarżony trzykrotnie w postępowaniu przygotowawczym, przyznając się do zarzucanych mu czynów, potwierdził wersje przedstawioną przez tego właśnie świadka. W ocenie sądu polegają również na prawdzie jego twierdzenia, że obawiał się on groźby wypowiedzianej wtedy przez oskarżonego, który będąc osobą agresywną i wulgarną, a przy tym nietrzeźwą groził mu pozbawieniem życia lub pobiciem. Wskazał przy tym, że zrobi to z kolegami, kiedy ochroniarz skończy pracę.

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie sądu wątpliwości. Za wiarygodną w szczególności sąd uznał sporządzoną w sprawie opinię biegłych psychiatrów. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania tejże opinii. Została ona bowiem sporządzona rzetelnie, przez uprawnione podmioty w zakresie ich kompetencji.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

j.w

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

R. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czynu z art. 288 § 1 kk dopuszcza się ten, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku. Przedmiotem przestępstwa jest cudza rzecz ruchoma. Przestępstwo to chroni zatem integralność, nienaruszalność oraz zdolność do zgodnego z ich przeznaczeniem użytkowania rzeczy cudzych, a więc takich do których określonemu podmiotowi przysługuje prawo własności, który jest posiadaczem rzeczy lub któremu przysługują inne uprawnienia do rzeczy. Przestępstwo to jest przestępstwem materialnym, co oznacza że do jego znamion należy określony skutek w postaci zniszczenia, uszkodzenia lub uczynienia cudzej rzeczy niezdatnej do użytku. Ma charakter umyślny w formie zamiaru bezpośredniego, jak i wynikowego. Sprawca musi obejmować swoim zamiarem skutek w postaci zniszczenia, uszkodzenia lub uczynienia niezdatną do użytku rzecz.

Jeśli chodzi o przestępstwo gróźb karalnych opisanych w art. 190 § 1 kk to godzi ono w wolność człowieka w sferze psychicznej (wolności od strachu, zastraszenia). Jego treścią jest grożenie innej osobie popełnieniem przestępstwa (zbrodni lub występku) na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej. Przedmiotem ochrony w określeniu czynu zabronionego z art. 190 § 1 kk jest wolność człowieka przed obawą popełnienia przestępstwa na jego szkodę lub szkodę osoby mu najbliższej. W przepisie tym chronione jest więc poczucie bezpieczeństwa jednostki. Groźba jest oddziaływaniem na psychikę drugiej osoby przez przedstawienie zagrożonemu zła, które go spotka ze strony grożącego. Aby przestępstwo mogło być dokonane, groźba musi dotrzeć do pokrzywdzonego i wywołać u niego określony stan psychiczny. Pokrzywdzony musi więc potraktować groźbę poważnie, uważając jej spełnienie za prawdopodobne. Treścią groźby musi być zapowiedź popełnienia czynu bezprawnego. Może być ona wyrażona za pomocą wszystkich środków mogących przekazać do świadomości odbiorcy jej treść. Może być dokonana ustnie, a także za pomocą gestu, czy też innego zachowania np. wyjęcia niebezpiecznego narzędzia i pokazania jaki zostanie zrobiony z niego użytek.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. W.

pkt. 1 - 5

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego ustalonego w niniejszej sprawie należy stwierdzić, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił przedmiotową stronę występku z art. 288 § 1 k. k. oraz z art. 190 § 1 k. k., bowiem w dniu 18 listopada 2019 roku w K. dokonał umyślnego uszkodzenia mienia poprzez wyrwanie wyłącznika awaryjnego drzwi wejściowych do sklepu, czym spowodował starty w łącznej wysokości 1307,33 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., a wcześniej uciekając ze sklepu groził słownie pozbawieniem życia i zdrowia pracownikowi ochrony sklepu (...), przy czym wypowiedziane groźby wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem oceny i analizy sądu, pozwolił na przypisanie oskarżonemu R. W. winy za zarzucane mu czyny albowiem w czasie swojego bezprawnego, karalnego i karygodnego czynu mając możliwość zachowania zgodnego z wymogami prawa, nie dał posłuchu normom prawnym. Nie zachodzą żadne przewidziane w ustawie karnej okoliczności wyłączające winę i bezprawność zachowania oskarżonego. Oskarżony działał umyślnie i to z zamiarem bezpośrednim. W chwili dokonania zarzucanego mu czynu rozumiała jego znaczenie i mógł pokierować swoim postępowaniem. Miał zdolność rozpoznania bezprawności swoich czynów i zachodziła normalna sytuacja motywacyjna. Oskarżony doskonale zdawał sobie sprawę z tego co robi. Stopień społecznej szkodliwości czynu należało uznać za znaczny, z uwagi na działanie umyślne i to z zamiarem bezpośrednim.

Przy wymiarze kary sąd wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające działanie w sposób publiczny, agresywny i bez powodu okazując przy tym rażące lekceważenie porządku prawnego, a ponadto uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego. Nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących.

Sąd uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z art. 288 § 1 k.k.i z art. 190 § 1 kk, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k. k., na podstawie art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37a kk wymierzył oskarżonemu R. W. karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, a na podstawie art. 190 § 1 kk wymierzył mu również karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Następnie w miejsce orzeczonych kar wymierzył mu karę łączną ograniczenia wolności w wymiarze 10 miesięcy po 30 godzin w stosunku miesięcznym uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej w pkt. 3 wyroku kary łącznej ograniczenia wolności okres zatrzymania od dnia 18.11.2019r. godz. 12:00 do dnia 19.11.2019r. godz. 14:59 przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

Wskazać w tym miejscu należy, iż biorąc pod uwagę uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego wymierzenie kary łagodniejszego rodzaju od kary pozbawienia wolności - przewidzianej jako jedyna kara w przypadku przestępstwa z art. 288 § 1 kk i jako jedna z kar przewidzianych w art. 190 § 1 kk , która to kara w przypadku oskarżonego byłaby karą bezwzględną – stanowi dla oskarżonego R. W. swoistą szansę odbycia kary w warunkach wolnościowych. Dając oskarżonemu taką możliwość sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. Sp. k. z/s we W. kwoty 1307,33 złotych.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. 6 i 7

O kosztach sądowych i opłacie sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalniając oskarżonego, z uwagi na jego trudną sytuację materialną, od ponoszenia kosztów sądowych w przedmiotowym postępowaniu. Jednocześnie sąd orzekł o kosztach związanych z ustanowieniem obrońcy z urzędu, dlatego w pkt. 6 wyroku sąd zasądził na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Ł. L. kwotę 600,00 złotych wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

1Podpis

sędzia Joanna Urbańska –Czarnasiak

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1147/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

F. G. (1)

X. w okresie od 10 lipca 2018r. do 11 lipca 2018r. w K. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z F. G. (1), po uprzednim podważeniu ościeżnicy okna dostał się do wnętrza budynku a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki L. o wartości 1720 zł oraz dwóch butelek whisky B. o pojemności 0,7 l i 0,5 l wartości 150 złotych łącznie, jednocześnie w tym samym miejscu i czasie dokonał umyślnego uszkodzenia okna wartości 984 złotych czym spowodował łączne straty w kwocie 2.854 zł na szkodę K. M.,

- tj. o czyn z art. 279 § 1 kk i art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.8.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.9.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.10.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt. 6

F. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czynu z art. 278 § 1 kk dopuszcza się ten, kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą. Znamiona przestępstwa kradzieży wyczerpuje bezprawny zabór cudzego mienia, przedstawiającego wartość materialną, w zamiarze przywłaszczenia. Ów zabór mienia następuje bezprawnie, bez żadnej do tego podstawy i bez zgody właściciela lub osoby, od której mienie zabrano. Kradzież z włamaniem jest kwalifikowanym typem kradzieży i zachodzi wówczas, gdy sprawca zabiera mienie w celu przywłaszczenia w następstwie usunięcia przeszkody materialnej, będącej częścią konstrukcji pomieszczenia zamkniętego lub specjalnym zabezpieczeniem chroniącym dostęp do mienia (por. wyrok SN z dnia 3 lutego 1999 r., V KKN 566/98, Orz. Prok. i Pr. 1999, nr 7-8). Nie ulega wątpliwości, że do znamion przestępstwa włamania określonego w art. 279 § 1 kk należy, obok kradzieży mienia, usunięcie przeszkody materialnej zamykającej dostęp do tego mienia.

Czynu z art. 288 § 1 kk dopuszcza się ten, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku. Przedmiotem przestępstwa jest cudza rzecz ruchoma. Przestępstwo to chroni zatem integralność, nienaruszalność oraz zdolność do zgodnego z ich przeznaczeniem użytkowania rzeczy cudzych, a więc takich do których określonemu podmiotowi przysługuje prawo własności, który jest posiadaczem rzeczy lub któremu przysługują inne uprawnienia do rzeczy. Przestępstwo to jest przestępstwem materialnym, co oznacza że do jego znamion należy określony skutek w postaci zniszczenia, uszkodzenia lub uczynienia cudzej rzeczy niezdatnej do użytku. Ma charakter umyślny w formie zamiaru bezpośredniego, jak i wynikowego. Sprawca musi obejmować swoim zamiarem skutek w postaci zniszczenia, uszkodzenia lub uczynienia niezdatną do użytku rzecz.

☐

1.11.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.12.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.13.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.14.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. G. (1)

pkt. 6 - 9

pkt. 11

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego – w tym przyznanie się oskarżonego do winy - pozwala na przyjęcie w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżony F. G. (1) dopuścił się zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. X aktu oskarżenia a tym samym uznanie, że swym zachowaniem wypełnił ustawowe dyspozycje przestępstwa kwalifikowane z art. 279 § 1 kk i art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk albowiem w okresie od 10 lipca do 11 lipca 2018 roku wspólnie i w porozumieniu z P. P., po uprzednim podważeniu ościeżnicy okna dostał się do wnętrza budynku a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki L. o wartości 1720 zł oraz dwóch butelek whisky B. o pojemności 0,7 l i 0,5 l wartości 150 złotych łącznie, jednocześnie w tym samym miejscu i czasie dokonał umyślnego uszkodzenia okna wartości 984 złotych, czym spowodował łączne straty w kwocie 2.854 zł na szkodę K. M.. W związku z tym, iż w akcie oskarżenia wskazano, iż czynu tego dokonał wspólnie i w porozumieniu z F. G. (1) sąd w pkt. 6 wyroku zobligowany był zmienić w tym zakresie opis czynu.

Biorąc pod uwagę ustalony stan faktyczny, wskazać należy, że nie budzi wątpliwości sądu okoliczność, iż oskarżony jest winny popełnienia opisanego wyżej czynu, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej. Zarzucany oskarżonemu czyn były przez niego zawiniony, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę. Oskarżony w chwili dokonania czynów rozumiał znaczenie swojego czynu i mógł pokierować swoim postępowaniem.

Stopień społecznej szkodliwości czynu F. G. (1) należało określić jak znaczny, albowiem oskarżony godził w dobro, jakim jest mienie innej osoby, w celu uzyskania dla siebie korzyści majątkowej. Co istotne przed dokonaniem kradzieży laptopa i wódki, włamał się uprzednio do wnętrza budynku niszcząc przy tym okno, a więc nie licząc się w żaden sposób z cudzą własnością.

Jako okoliczność obciążającą w stosunku do oskarżonego F. G. (1) sąd potraktował nagminność przestępstw skierowanych przeciwko mieniu oraz rodzaj i rozmiar ujemnych następstw wywołanych zachowaniem oskarżonego. Jako okoliczność łagodzącą sąd uwzględnił przyznanie się oskarżonego do winy, jego uprzednia niekaralność oraz wiek oskarżonego, który w momencie wydania wyroku miał 23 lata.

Mając powyższe na uwadze, sąd kierując się określonymi w art. 53 § 1 k.k. dyrektywami wymiaru kary wymierzył oskarżonemu F. G. (1) na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 4 § 1 kk tj. za czyn zagrożony karą od 1 roku do 10 lat pozbawienia, karę 1 roku pozbawienia wolności uznając, że wymierzona kara jest adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu, nie przekracza stopnia winy, a także czyni zadość celom w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Jednocześnie stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr.

Wskazać w tym miejscu należy, iż z uwagi na zmiany wprowadzone do kodeksu karnego z dniem 24 czerwca 2020r. dotyczące art. 12 kk tj. związane z wprowadzeniem art. 57b kk i obostrzeniem kary dla czynów ciągłych sąd zgodnie z treścią art. 4 § 1 kk orzekając w niniejszej sprawie sąd zastosował ustawę poprzednią tj. obowiązującą do dnia 23 czerwca 2020r. jako względniejszą dla sprawcy tj. w szczególności dla drugiego sprawcy P. P.. Ustawa względniejsza to taka, która stwarza możliwość korzystniejszego dla interesów sprawcy osądu (korzystniejszej oceny prawnokarnej czynu), skutkując tym samym przyjęciem mniej surowych reguł odpowiedzialności lub zastosowaniem mniej dotkliwych sankcji.

Biorąc pod uwagę uprzednią niekaralność oskarżonego F. G. (1) oraz fakt, że jest osobą młodą, która dotychczas nie wchodziła w konflikt z prawem sąd uznał, że zachodzą w jego przypadku podstawy do warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej oskarżonemu kary na okres 2 lat próby, uznając, że pomimo nie wykonania orzeczonej kary jej cele zapobiegawcze i wychowawcze zostaną osiągnięte, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Okres warunkowego zawieszenia kary w wymiarze 2 lat podyktowany jest koniecznością weryfikacji przyjętej prognozy. Jednocześnie na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 kk sąd zobowiązał oskarżonego do informowania sądu o przebiegu okresu próby pisemnie w terminie co 3 miesiące. W pkt. 9 wyroku na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary okres zatrzymania w sprawie od dnia 13.07.2018r. godz. 17:00 do dnia 14.07.2018r. godz. 11:51.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony F. G. (2) wspólnie i w porozumieniu z P. P. dopuścili się zarzucanego im czynu i swoimi czynem wyrządzili w mieniu K. M. szkodę, zarówno z tytułu ukradzionego mienia, jak również z tytułu uszkodzenia okna, sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do solidarnego z P. P. naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, przez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego kwoty 2.854,00 zł. (pkt. 11 wyroku).

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

8.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. 13

Orzekając o kosztach postępowania karnego sąd wziął pod uwagę fakt, że oskarżony F. G. (1) jest osobą nie posiadającą żadnego majątku i utrzymująca się jedynie z prac dorywczych. Dlatego sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszym postępowaniu uznając, iż brak jest jakichkolwiek możliwości uiszczenia ich przez oskarżonego, czy też ściągnięcia tych kosztów w drodze postępowania egzekucyjnego.

1Podpis

sędzia Joanna Urbańska –Czarnasiak