Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 07-06-2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Porada-Łaska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Bartosik

po rozpoznaniu w dniu 07-06-2017 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W.

przeciwko A. G.

o zapłatę

oddala powództwo.

SSR Katarzyna Porada-Łaska

Sygn. akt I C 3629/16

UZASADNIENIE

(...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny siedzibą w W., wystąpił z powództwem przeciwko A. G. o zapłatę 1.809,33 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód stwierdził, że na podstawie umowy cesji zawartej z (...) S.A., powód nabył wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu świadczonej przez poprzednika prawnego powoda umowy przewozu.

Sąd Rejonowy w Lublinie wydał nakaz zapłaty w dniu 2.11.2016 r. Pozwany wniósł sprzeciw od tego orzeczenia i sprawa została przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

Pozwany w piśmie 9.05.2017 r. wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia.

Zarządzeniem z 15.05.2017 r. (k. 133v) wraz z doręczeniem pełnomocnikowi powoda odpisu pisma procesowego pozwanego z 9.05.2017 r., zobowiązano powoda do zajęcia stanowiska w terminie 3 dni pod rygorem skutków z art. 230 k.p.c. tj. przyjęcia za przyznany zarzut przedawnienia.

W odpowiedzi na powyższe powód, w piśmie z 24.05.2017 r., cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia, nie odnosząc się do zarzutu przedawnienia.

Na rozprawie w dniu 7.06.2017 r. pozwany nie wyraził zgody na cofnięcie pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany w dniu 17.12.2013 r zajął miejsce w należącym do (...) S.A., środku transportu. W wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, iż pozwany nie posiadał ważnego biletu. Wobec tego w dniu 17.12.2013 r. wystawiono wobec pozwanego protokół/wezwanie do zapłaty (...), który pozwany przyjął i podpisał. W tym wezwaniu/protokole wyznaczono 14-dniowy termin do zapłaty – od daty wystawienia protokołu/wezwania.

(dowód: protokół/wezwanie k. 47)

Termin ten upłynął bezskutecznie.

(okoliczność niesporna)

W dniu 6.11.2015 r. została zawarta pomiędzy powodem a (...) S.A., umowa cesji, na mocy której powód nabył wierzytelności z tytułu niewykonania umów według wykazu stanowiącego jeden z załączników do umowy, w tym wierzytelność przysługującą stosunku do pozwanego.

(okoliczności niesporne)

Roszczenia powoda wynikające z przedmiotowej umowy uległy przedawnieniu.

(okoliczność przyznana)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przytoczonych wyżej dowodów, których prawdziwość i wiarygodność nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego, aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Zatem po rozpoczęciu rozprawy skuteczność cofnięcia pozwu zależy od zgody pozwanego.

W przedmiotowej sprawie w dniu 15.05.2017 r. doszło do rozpoczęcia rozprawy. Pozew został cofnięty bez zrzeczenia się roszczenia po rozpoczęciu rozprawy – w piśmie z 24.05.2017 r. Skoro pozwany nie wyraził zgody na cofnięcie pozwu, Sąd postanowieniem z 7.06.2017 r. - wydanym na rozprawie – uznał cofnięcie pozwu za bezskuteczne i merytorycznie rozpoznał sprawę.

Powództwo podlega oddaleniu, gdyż zarzut przedawnienia roszczenia podniesiony przez pozwanego jest uzasadniony.

Na podstawie art. 117 § 2 k.c. po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzekł się zarzutu przedawnienia. W myśl art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi 10 lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczenia wynikające z prowadzenia działalności gospodarczej (...) lata.

W myśl art. 77 ust. 1 roszczenia dochodzone na podstawie ustawy z 15.11.1984 r. prawo przewozowe (Dz.U. 1984, nr 53, poz.272 ze zm.), roszczenia dochodzone na podstawie tej ustawy przedawniają się z upływem roku. Ust. 3 p. 4) art. 77 powołanej ustawy stanowi, że przedawnienie dla roszczeń z tytułu zapłaty lub zwrotu należności biegnie – od dnia zapłaty, a gdy jej nie było – od dnia, w którym powinna była nastąpić.

Zgodnie z art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, Sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane.

Powód, wezwany do zajęcia stanowiska w przedmiocie podniesionego zarzutu przedawnienia, pod rygorem skutków z art. 230 k.p.c. tj. przyjęcia za przyznany zarzut przedawnienia, nie odniósł się do zarzutu pozwanego.

W przedmiotowym protokole/wezwaniu wystawionym w dniu 17.12.2013 r. wskazano 14-dniowy termin do zapłaty – od daty wystawienia protokołu/wezwania. Uznano zatem, że zapłata powinna nastąpić najpóźniej w dniu 31.12.2013 r.

Biorąc pod uwagę wyniki całego postepowania, uprawnione jest więc przyjęcie przez Sąd, iż okolicznością przyznaną przez powoda jest przedawnienie jego roszczeń, skoro przedmiotowy pozew wpłynął w dniu 28.07.2016 r. Powód nie powoływał się na to, że doszło do przerwy w biegu terminu przedawnienia, a tym bardziej tego nie udowodnił.

Wobec tego, orzeczono jak w sentencji.

SSR Katarzyna Porada - Łaska