I C 168/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2018-04-11

Sygnatura akt I C 168/18

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 11-04-2018 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Katarzyna Porada-Łaska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Żukowska

po rozpoznaniu w dniu 11-04-2018 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko P. D.

o zapłatę 2 303,61 zł

oddala powództwo.

SSR Katarzyna Porada-Łaska

Sygn. akt I C 168/18

UZASADNIENIE

W dniu 30.10.2017r. powód (...) S.A. z siedzibą we W., wystąpił z powództwem przeciwko pozwanemu P. D. o zapłatę kwoty 2.303,61 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że na podstawie umowy cesji zawartej w dniu 03.02.2017r. z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. nabył wierzytelność przysługującą temu podmiotowi w stosunku do pozwanego z tytułu umowy pożyczki z dnia 21.07.2016r. o nr klienta (...). Powód wyjaśnił, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się następujące wierzytelności:

-należność główna w wysokości 1.500 zł,

-odsetki umowne naliczone przez pierwotnego wierzyciela w wysokości 75,00 zł,

-odsetki karne naliczone za opóźnienie w spłacie zobowiązania przez pierwotnego wierzyciela w wysokości 51,51 zł,

-koszty i prowizje naliczone przez wierzyciela pierwotnego w wysokości 600 zł,

-odsetki ustawowe za opóźnienie naliczone przez powoda od dnia 04.02.2017r. do dnia 29.10.2017r. w wysokości 77,10 zł.

Jednocześnie powód dochodzi w niniejszej sprawie po nabyciu wierzytelności odsetek ustawowych za opóźnienie, mając na względzie dyspozycję przepisu art. 481 k.c.

Postanowieniem z dnia 22.11.2017r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Kaliszu.

Pozwany P. D. mimo prawidłowego wezwania nie stawił się na pierwszą rozprawę, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swojej nieobecności ani też nie składał w sprawie wyjaśnień ustnie lub na piśmie (przesyłka została prawidłowo awizowana).

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 03.02.2017r. została zawarta pomiędzy powodem a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowa sprzedaży wierzytelności, na mocy której (...) sp. z o.o. sprzedała powodowi wierzytelności wynikające z tytułu niewykonania umów pożyczek przez kontrahentów sprzedającego, według wykazu w papierowej wersji stanowiącego załącznik nr 1A do umowy. Jako jeden z dłużników w załączniku nr 1A do ww. umowy został wymieniony pozwany P. D., wobec którego wierzytelności w łącznej kwocie 2.226,51 zł wynikały z umowy nr (...) z dnia 21.07.2016r., w tym:

- kapitał w wysokości 1.500,00 zł,

-odsetki kapitałowe w wysokości 75,00 zł,

- prowizja podstawowa w wysokości 375,00 zł,

- prowizja roczna w wysokości 225,00 zł,

-odsetki karne w wysokości 51,51 zł.

(dowód: umowa cesji z załącznikami k.17-28)

Powód znajduje się w posiadaniu papierowego formularza określonego jako „Ramowa Umowa Pożyczki nr (...)”, w którym jako strony tej umowy wymieniono (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością jako pożyczkodawcę oraz pozwanego P. D. jako pożyczkobiorcę.

W punkcie 5 części ww. ramowej umowy pożyczki stwierdzono, iż w celu złożenia wniosku i otrzymania pożyczki pożyczkobiorca zobowiązany jest dokonać:

a)  samodzielnej rejestracji na stornie internetowej, na której utworzone zostaje konto użytkownika, podając wszystkie informacje wymagana na stanie internetowej (...) w tym adres poczty e-mail pożyczkobiorcy i hasło za pomocą którego pożyczkobiorca potwierdzi tożsamość i będzie mógł zalogować się na się koncie użytkowania (wraz z dokonaniem rejestracji na stronie internetowej pożyczkobiorcą potwierdza zgodę na przetwarzania sowich danych osobowych przez pożyczkodawcę w zakresie niezbędnym do zawarcia umowy); lub

b)  telefonicznej rejestracji na stronie internetowej za pośrednictwem konsultanta pożyczkodawcy, stosownie do procedury opisanej w ust. 5.3.

Procedura samodzielnej rejestracji przez pożyczkobiorcę na stronie internetowej jest opisana w ust. 5.1 (od 5.2.1. do 5.2.5.), zgodnie z którym rejestracja następuje poprzez wypełnienie formularza rejestracji znajdującego się na stronie internetowej pożyczkodawcy. Po poprawnym wypełnieniu formularza rejestracji pożyczkobiorcy miały zostać przekazane za pośrednictwem strony internetowej dane niezbędne do dokonania przelewu za rozpatrzenie wniosku o rejestrację: dane odbiorcy, numer rachunku bankowego odbiorcy, kwota przelewu zgodnie z tabelą opłat oraz tytuł przelewu. W celu potwierdzenia rejestracji pożyczkobiorca był zobowiązany do dokonania przelewu opłaty za rozpatrzenie wniosku o rejestrację na rachunek bankowy pożyczkodawcy wpisując w tytule przelewu tekst zawierający unikalny kod, który pożyczkobiorca otrzymał na pocztę elektroniczną po poprawnym wypełnieniu formularza rejestracji.

Procedura telefonicznej rejestracji na stronie internetowej została opisana w ust. 5.1. umowy ramowej (od 5.3.1. do 5.3.4). Zgodnie z ust. 5 .3.2. dokonanie potwierdzenia rejestracji telefonicznej przez pożyczkobiorcę możliwe było jedynie poprzez dokonanie przelewu opłaty za rozpatrzenie wniosku o rejestrację na rachunek bankowy pożyczkodawcy wpisując w tytule przelewu tekst zawierający unikalny kod, który pożyczkobiorca otrzymał na pocztę elektroniczną po poprawnym wypełnieniu formularza rejestracji.

W momencie dokonania rejestracji na stronie internetowej pożyczkobiorca jednocześnie składa wniosek o pierwsza pożyczkę wskazując propozycję indywidualnych warunków umowy tj. kwoty pożyczki, liczbę rat oraz terminu spłaty pożyczki (7.1 umowy ramowej).

Kwota pożyczki miała zostać przekazana przelewem na rachunek bankowy pożyczkobiorcy niezwłocznie po wysłaniu przez pożyczkodawcę do pożyczkobiorcy elektronicznego powiadomienia o wysokości udzielonej pożyczki, harmonogramie uwzględniającym liczbę i terminy płatności poszczególnych rat oraz dacie spłaty pożyczki przy pomocy wiadomości SMS wysłanej na numer telefonu komórkowego pożyczkobiorcy i/lub wysłaniu wiadomości e-mail na dres e-mail pożyczkobiorcy podany na kocie użytkownika (7.5. umowy ramowej).

Złożenie wniosku w sposób przewidziany w umowie ramowej oznacza, że pożyczkobiorca wyraża chęć otrzymania pożyczki zgodnie z postanowieniami umowy pożyczki i wnioskiem, zapoznał się z ramową umową pożyczki oraz – niezwłocznie po podjęciu decyzji przez pożyczkodawcę- wymaga od pożyczkodawcy wykonania zobowiązań umownych tj. przelania pożyczki na rachunek bankowy pożyczkobiorcy.

W załączniku nr 1 do ramowej umowy pożyczki (...) sp. z o.o. zawarto tabelę opłat, zgodnie z którą opłata za rozpatrzenie wniosku wynosiła 1grosz w przypadku przelewu na konta bądź 1 zł w przypadku weryfikacji przez B. M..

(dowód: formularz umowy ramowej z załącznikiem k. 29-33v, OWU k.40-41 )

Powód jest w posiadaniu dokumentu zatytułowanego „formularza informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego” udzielonego przez (...) sp. z o.o. w W. w wysokości 1.500 zł. Z tego dokumentu nie wynika kto jest pożyczkobiorcą.

(dowód: formularz k.34-36)

Powód jest w posiadaniu dokumentu o nazwie „harmonogram” sporządzonego dnia 21.07.2016r., z którego wynika, że pożyczkobiorcy została wpłacona kwota 1.500 zł, a całkowita kwota do zapłaty wynosi 2.175 zł w miesięcznych 6 ratach po 362,50 zł. Z tego dokumentu nie wynika jaki podmiot jest zobowiązany do spłaty pożyczki.

(dowód: harmonogram k. 37)

Pismem z dnia 17.02.2017r. powód poinformował pozwanego, że na mocy umowy cesji wierzytelności z dnia 03.02.2017r. zawartej z (...) sp. z o.o. nabył zobowiązanie wynikające z umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 21.07.2016r. oraz wezwał go do zapłaty kwoty łącznej w wysokości 2.230,54 zł. Brak jest dowodu doręczenia tego wezwania pozwanemu.

(dowód: pismo k.42)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przytoczonych wyżej dowodów, których prawdziwość i wiarygodność nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako bezzasadne podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W postępowaniu sądowym oznacza to, że to na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie.

W przedmiotowej sprawie powód powinien wykazać powstanie i wysokość wierzytelności mającej być przedmiotem przelewu, a w drugiej kolejności wykazać, iż doszło do skutecznego przelewu tej wierzytelności przez pierwotnego wierzyciela na powoda. Jeżeli chodzi o pierwszą z tych kwestii, to powód nie przedstawił żadnych dowodów, z których mogłoby wynikać zawarcie umowy pożyczki przez (...) sp. z o.o. w W. a pozwanym. W tym zakresie za dowody zawarcia umowy nie mogą być uznane nie podpisane przez nikogo dokumenty w postaci ramowej umowy pożyczki nr (...) wraz z regulaminem.

Powód nie przedłożył dokumentów w postaci potwierdzenia wypłaty środków tytułem umowy pożyczki na konto pozwanego oraz potwierdzenia zawarcia umowy – wydruku z konta cedenta. Co więcej, powód nie wykazał, aby pozwany wpłacił na konto (...) sp. z o.o. tzw. opłaty za rozpatrzenie wniosku w wysokości 1 grosz (jeżeli opłata była dokonywana przelewem na konto) lub kwoty 1 zł (weryfikacja za pośrednictwem portalu B. M.). Powód nie wykazał więc zachowania procedury zawierania umowy pożyczki przez (...) sp. z o.o. opisanej w formularzu ramowej umowy pożyczki oraz w regulaminie, który przewidywał rejestrację w dwóch formach (telefonicznej lub samodzielnej rejestracji na stronie internetowej (...) weryfikację podanych danych oraz dokonaniu przelewu opłaty za rozpatrzenie wniosku o rejestrację. W momencie bowiem dokonania rejestracji pożyczkobiorca składał jednocześnie wniosek o pierwszą pożyczkę (umowa ust. 7.1.). Skoro brak jest dowodu na to, że pozwany dokonał rejestracji zgodnie z procedurą zawartą w ramowej umowie pożyczki, to w konsekwencji nie mógł złożyć wniosku o udzielenie mu pożyczki.

Przelew wierzytelności jest czynnością prawną o charakterze kauzalnym, co oznacza, iż uzyskanie wierzytelności przez cesjonariusza musi mieć odpowiednią podstawę prawną. Jeśli takiej podstawy nie ma, to sam przelew nie wywołuje skutków prawnych (art. 509 k.c.). Obowiązkiem powoda było udowodnienie, iż przysługuje mu wierzytelność wobec pozwanego, wysokości tej wierzytelności i terminu płatności. Dowodem na przelew wierzytelności nie mogą być jedynie wezwanie do zapłaty z dnia 17.02.2017r. (k.42), w którym powód wzywa pozwanego do zapłaty zadłużenia i zawiadomienie o przelewie wierzytelności na rzecz powoda, nota bene bez dowodu nadania czy doręczenia ich pozwanemu.

Przy tak zgromadzonym materiale dowodowym nie można uznać aby powód wykazał posiadanie legitymacji czynnej w niniejszej sprawie (podobnie rozstrzygnął w zbliżonej sprawie Sąd Okręgowy w Kaliszu, sygn. akt II Ca 123/17 nie publ.).

W postępowaniu cywilnym obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.) (por. wyrok SN z 17 grudnia 1996r., sygn. akt ICKU 45/96, publ. OSNC 1997/6-7/76). Fakty nie udowodnione zostaną pominięte i nie wywołają skutków prawnych z nimi związanych. Sąd z urzędu zobowiązany jest zbadać legitymację procesową strony.

Podsumowując, powód nie wykazał zasadności roszczenia, a Sąd nie ma też obowiązku wymuszać na powodzie przeprowadzenie tego dowodu ani też przeprowadzać dowodu w z urzędu na korzyść powoda w tej sytuacji, gdy powodem jest podmiot profesjonalny, korzystający z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, a pozwanym jest konsument. Moc dowodowa dokumentów cesji jest ograniczona jedynie do wykazania tego, że cedent i cesjonariusz złożyli oświadczenia o przelewie wierzytelności, natomiast nie są to samoistne dowody na istnienie wierzytelności. Ta ostatnia okoliczność powinna znaleźć potwierdzenie poprzez wykazanie jej odpowiednim dokumentem źródłowym, zwłaszcza w sytuacji gdy od początku powoływano się na istnienie takiego dokumentu.

Zgodnie z art. 339 § 1 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, Sąd wyda wyrok zaoczny, zaś zgodnie z § 2 w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Twierdzenia pozwu budzą uzasadnione wątpliwości, jeżeli nie odpowiadają one w pełni rzeczywistości lub nie zawierają jej pełnego obrazu, co występuje w przedmiotowej sprawie.

Zaznaczyć jeszcze trzeba, że strona powodowa jest przedsiębiorcą korzystającym z profesjonalnej obsługi prawnej. Bezczynność pozwanego nie zwalnia Sądu z obowiązku krytycznego ustosunkowania się do twierdzeń pozwu. W razie nastręczających się wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda, Sąd przeprowadza z urzędu postępowanie dowodowe. Uznanie przez Sąd twierdzeń powoda za prawdziwe, nie zwalnia Sądu od obowiązku dokonania prawidłowej oceny zasadności żądania pozwu, opartego na twierdzeniach, ze stanowiska prawa materialnego (por. SN z 15.09.1967 r., II CRN 175/67, OSN 1968, Nr 8-9, poz. 142, SN z 1999-03-31, I CKU 176/97, publ: Prokuratura i Prawo rok 1999, Nr 9, poz. 30).

Zważywszy na powyższe, powództwo podlegało oddaleniu.

SSR Katarzyna Porada – Łaska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Jędrzejak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Sądu Rejonowego Katarzyna Porada-Łaska
Data wytworzenia informacji: