Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kaliszu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 817/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1

K. G. (1)

I.  w dniu 8 stycznia 2019 w K. woj. (...) znajdując się z stanie nietrzeźwości, nie mniej niż 1,03 promila alkoholu we krwi, kierował samochodem osobowym marki N. (...) nr. rej. (...) będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 21 grudnia 2017 roku sygn. II K 1029/17 za popełnienie czynu z art. 178a§1 kk i wobec orzeczenia zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat

tj. o czyn z art. 178a§ 4 kk

II.  w dniu 3 grudnia 2018 roku w K. kierując samochodem marki N. (...) nr rej. (...) po drodze publicznej w strefie ruchu lądowego, nie stosował się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 21 grudnia 2017 roku sygn. II K 1029/17 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat

tj. o czyn z art. 244 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 8 stycznia 2019 roku około godz. 19.00 oskarżony K. G. (1) jechał w miejscowości K. ul. (...) kierując samochodem marki N. (...) o nr rej. (...). Oskarżony był po spożyciu 250 ml wódki 40 % i 500 ml piwa 6% około godziny 17:00. Oskarżony jechał razem z D. W.. Na ul. (...) na jezdnię tuż przed pojazd oskarżonego wkroczyła K. B.. Oskarżony nie zdążył wyhamować i doszło do uderzenia samochodem w pieszą. Po zdarzeniu oskarżony nie zwolnił i nie zatrzymał się. W wyniku zdarzenia K. B. zmarła po przewiezieniu jej do szpitala.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. G. wyjaśnienia oskarżonego D. W.

notatka urzędowa protokół oględzin miejsca,

szkic sytuacyjny nagranie

protokół otwarcia zwłok

protokół odtworzenia zapisu,

materiał poglądowy opinia biegłego,

opinia

zeznania świadka Ł. W.

A. J.,

T. W. K. P. M.

R. S. R. M.

k. 139 – 141, 338, 466, 536 - 537,

k. 87 – 88, 143 – 144, 150, 258, 459 – 461, 536,

k. 1 – 2, 27

k. 4 – 5

6

128

k. 130 – 134, 217 - 222

k. 163 – 166

k. 323 – 324

k. 361 – 370

k. 285 – 286, 426 – 428, 431- 433,

k. 117 – 118, 193 – 195,

k. 92 – 94, 215 – 216

k. 8 -9

k. 11 – 12

k. 14 – 15

k. 98 – 100

k. 145

K. G. (1) razem z D. W. postanowili ukryć się i kierowany przez niego pojazd. Kierowani przez S. P. pojechali do miejscowości S., w pobliże (...). Wymontowali z pojazdu radio, akumulator, 4 kołpaki, tablice rejestracyjną, zabrali z pojazdu skrzynkę z narzędziami i kurtkę oskarżonego G.. D. W. rozpylił wewnątrz pojazdy gaśnice proszkową. Następnie K. G. (1) wezwał taksówkę. Po powrocie do K. w mieszkaniu D. W. około godziny 00:00 spożyli alkohol w postaci 0,5 litra wódki. Gdy zabrakło im alkoholu postanowili pojechać na stację benzynową i go zakupić. Wsiedli do samochodu C. (...), którym kierował D. W. i pojechali na stację paliw PKN (...) położoną na ul (...) . Tam zostali zatrzymani przez patrol policji.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. G. wyjaśnienia oskarżonego D. W.,

notatka urzędowa protokół zatrzymania. protokół oględzin pojazdu

protokół zatrzymania rzeczy

protokół przeszukania

protokół oględzin

płyty z zapisem monitoringu

protokół odtworzenia zapisu

materiał poglądowy

wydruk trasy przejazdu wydruk logowań

zeznania świadka S. P. A. H. (2)

B. P.

k. 139 – 141, 338, 466, 536 - 537,

k. 87 – 88, 143 – 144, 150, 258, 459 – 461, 536

k. 1 – 2, 27

k. 26,38

k. 33- 34, 57 – 59a,

k. 61 – 68, 106 – 111,

k. 69 – 72,122 – 1

k. 103 – 105, 309 – 322, 358 – 359, 388 – 389,

k. 169, 200, 290

k. 170 – 177, 291 – 298

k. 183- 189, 325 - 326, 328 – 329a, 330c – 331, 332c – 333,

k. 202- 207

k. 299 – 303, 355 – 357, 392 – 394,

197, 538

538

545

Oskarżony K. G. (1) został poddany w dniu 9 stycznia 2019 r. przez funkcjonariuszy policji badaniu zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu z następującymi wynikami :

I badanie 1:43 – 0,93 mg/l

II badanie 1:46 – 0,93 mg/l

Na podstawie oznaczonych badań oraz stwierdzonych poziomów alkoholu we krwi można oznaczyć iż stężenie alkoholu u oskarżonego o godz. 19.03 wynosiło pomiędzy 1,03 a 1,56 promila we krwi.

protokół użycia alkotestu,

świadectwo wzorcowania, sprawozdanie z badań krwi

opinia

k. 23

k. 24

k. 274 – 281, 414 – 416,

k. 285 – 286, 426 – 428, 431- 433

Oskarżony D. W. został poddany w dniu 9 stycznia 2019 r. przez funkcjonariuszy policji badaniu zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu z następującymi wynikami :

I badanie 1:26 – 0,82 mg/l

II badanie 1:44 – 0,79 mg/l

III badanie 2:22 – 0,68 mg/l

IV badanie 2:28 – 0,70 mg/l

V badanie 3:00 – 0,67 mg/l

VI badanie 3:31 – 0,62 mg/l

protokół użycia alkotestu

świadectwo wzorcowania

k. 28 - 29,

k. 30, 31

Oskarżony K. G. (1) w dniu 3 grudnia 2018 r. w K. o godz. 7:05 kierował pojazdem marki N. (...) o nr rej. (...). Został zatrzymany do kontroli przez parol policji. Oskarżony był trzeźwy. Oskarżony był wcześniej karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 21 grudnia 2017 r. w sprawie sygn.. akt II K 1029/17 za czyn z art. 178a § 1 k.k. w którym orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 lat.

wyjaśnienia oskarżanego K. G. (1)

notatka urzędowa

odpis wyroku,

protokół użycia alkotestu

świadectwo wzorcowania

zeznania E. G.

B. P.

k. 139 – 141, 338, 466, 536 - 537,

237

k. 85, 243

238

239

537v

545

Oskarżony K. G. (1) ma 41 lat, wykształcenie zawodowe, z zawodu stolarz. Kawaler, ma na utrzymaniu 1 dziecko w wieku 15 lat. Utrzymuje się z prac dorywczych, z których osiąga dochód w wysokości 1500 złotych miesięcznie. Oskarżony był wcześniej karany. K. G. (1) jest osobą uzależnioną od alkoholu, narkotyków i leków psychotropowych. Obecnie pozostaje w abstynencji i leczy się w (...) w K..

wyjaśnienia oskarżonego K. G. (1)

dane o karalności

odpis wyroku, dokumentacja medyczna,

opinia

k., 139 – 141, 338, 466, 536 - 537,

52 – 53

k. 85, 243

k. 372 - 378

k. 439 - 440

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2,3,5,6

wyjaśnienia oskarżonego K. G. (1)

Oskarżony K. G. (1) w toku postępowania przygotowawczego początkowo nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 178a § 4 kk, przyznał się natomiast do popełnienia drugiego zarzucanego mu czynu. W toku postępowania sądowego oskarżony złożył wyjaśnienia w których wskazał jaki alkohol i o której godzinie spożywał oraz w jakich ilościach. Nie przyznał się jednocześnie do popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 178a § 4 kk. Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za częściowo wiarygodne, gdyż odzwierciedlają ustalony stan faktyczny, a także wzajemnie uzupełniają się z zebranymi dowodami w postaci zeznań świadków oraz dokumentów, w tym protokołem użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu oraz opinią biegłego. Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim podał, iż spożył jedynie 250 ml wódki przed zdarzeniem. (zresztą w trakcie rozprawy kilkakrotnie zmieniał swoje stanowisko w tej sprawie za każdym razem wskazując inną ilość spożytego wówczas alkoholu). Wyjaśnienia te pozostają w sprzeczności z wiarygodnymi wyjaśnieniami współoskarżonego D. W. oraz opiniami biegłego A. T.. Sąd uznał również za niewiarygodne wyjaśnienia K. G. (1) w których wskazał, iż po zdarzeniu na ul. (...) zamienił się z D. W. i dalej to on kierował pojazdem. Wyjaśnienia te pozostają w sprzeczności z zeznaniami S. P., która opisała swoją rozmowę z D. W. z dnia 8 stycznia 2019 r. Świadek podała jednoznacznie, iż słyszała jak D. W. dawał K. G. (1) wskazówki w którą stronę ma jechać i gdzie skręcić. Wskazuje to zatem, iż to K. G. (1) kierował pojazdem marki N. (...) do miejscowości S..

1,2,3,4,5,

wyjaśnienia D. W.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego D. W. złożone w postępowaniu przygotowawczym. Oskarżony na rozprawie skorzystał z prawa odmowy składania wyjaśnień i wyraził skruchę. Oskarżony w złożonych wyjaśnieniach początkowo zaprzeczał aby brał udział w jakimkolwiek zdarzeniu. Następnie dokładanie opisał przebieg zdarzenia. Opisał szczegółowo czas i ilość spożywanego przez oskarżonych alkoholu. Podał gdzie, o której godzinie oraz w jaki sposób się przemieszczali. Opisał sposób zachowania się każdego z nich. W żaden sposób nie próbował przy tym przedstawić swojej osoby w lepszym świetle. Podał dokładnie jakie czynności wykonywał w miejscowości S. w celu zacierania śladów oraz przyznał, iż mimo spożytego alkoholu wsiadł za kierownicę samochodu marki C. i wyjechał nim na drogę publiczną. Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego D. W. za w pełni wiarygodne, gdyż odzwierciedlają ustalony stan faktyczny, a także wzajemnie uzupełniają się z zebranymi dowodami w postaci zeznań świadków oraz dokumentów, w tym protokołami użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu.

1,2,3,4,5,6

Zeznania świadków

Za wiarygodne należało uznać zeznania przesłuchanych w toku postępowania świadków odnośnie przebiegu zdarzenia z udziałem oskarżonych. Zeznania świadków są spójne, logiczne oraz wzajemnie się uzupełniają. Sąd uznał zeznania złożone przez wyżej wymienionych świadków za wiarygodne i zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Zeznania te nie były wymuszane i stanowiły swobodną oraz wyczerpującą relację dotyczącą świadków zachowania oskarżonych, które świadkowie mogli zaobserwować. Świadkowie w swych zeznaniach opisali zaobserwowany przez nich sposób zachowania oskarżonych zarówno przed zdarzeniem, jak i po jego zakończeniu.

1,2,3,4,5,6

Opinia biegłych psychiatrów

Sąd uznał za trafną i przydatną dla rozstrzygnięcia jako sporządzoną zgodnie z zasadami sztuki opinię biegłych lekarzy psychiatrów w zakresie stwierdzenia czy w chwili dokonania zarzucanego czynu K. G. (1) miał zachowaną lub ograniczoną zdolność do rozpoznania jego znaczenia lub pokierowania swym postępowaniem. Biegli w oparciu o analizę akt sprawy, dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania psychiatrycznego wskazali, iż nie stwierdzili u oskarżonego zaburzeń psychicznych mogących wpływać na zaburzenia świadomości i w chwili popełnienia czynu jego poczytalność nie budziła wątpliwości.

1,2,3,4,

1,2,3,4,5,6

Opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

dowody z dokumentów

Sąd uznał za trafną i przydatną dla rozstrzygnięcia jako sporządzoną zgodnie z zasadami sztuki opinie biegłego A. T. w zakresie stężenia alkoholu w organizmie K. G. (1) w dniu 8 stycznia 2019 r. Biegły na podstawie dokumentacji medycznej i wyjaśnień oskarżonych w zakresie ilości spożywanego alkoholu i przyjmowanych posiłków wskazał, iż stężenie alkoholu u oskarżonego o godz. 19:03 wynosiło pomiędzy 1,03 a 1,56 promila we krwi. Oskarżony i jego obrońca kwestionowali przedmiotowe opinie wskazując, iż są to wyliczenia czysto hipotetyczne i oparte na wyjaśnieniach oskarżonego D. W., które nie polegają na prawdzie. Podkreślić należy, iż biegły w przedmiotowej sprawie sporządził 3 opinie uwzględniając dane w zakresie spożytego przez oskarżonych alkoholu wynikające ze zgromadzonego materiału dowodowego. Na żadnym etapie postępowania obrońca nie kwestionował sposobu wyliczeń, a jednie przyjęte do tych wyliczeń dane. Zdaniem sądu dane zawarte opinii z dnia 8 maja 2019 r. ( k.a.426 – 428) które stały się podstawą wskazania poziomu stanu nietrzeźwości określonego w zarzucie aktu oskarżenia odzwierciedlają rzeczywisty przebieg zdarzenia. Znajdują one potwierdzenie częściowo w wyjaśnieniach samego oskarżonego G., jak i współoskarżonego D. W.. D. W., jak już wyżej wskazano w swych wyjaśnieniach rzeczowo wskazał jaki alkohol obydwaj spożywali i o której godzinie. Nie miał przy tym podstaw do wskazywania błędnie na niekorzyść K. G. (1) jakichkolwiek danych. Kwestia ilości spożytego przez K. G. (1) alkoholu i jego ilości pozostaje bowiem bez znaczenia dla zakresu odpowiedzialności D. W..

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet

materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości. Ponadto nie budziła wątpliwości także sprawność urządzenia, za pomocą którego dokonywano pomiaru zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż posiadało ono ważne świadectwo legalizacji.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

X

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1,4

K. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Artykuł 178a § 1 k.k. penalizuje czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających. Zgodnie z art. 115 § 16 k. k. człowiek znajduje się w stanie nietrzeźwości, gdy zawartość alkoholu w jego krwi przekracza 0, 5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego te wartość, lub gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0, 25 mg, albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Występek przewidziany w art. 178a § 1 k. k. jest przestępstwem formalnym, które może nastąpić bez względu czy zaistniał jakikolwiek skutek. Stronę podmiotową tego występku stanowi umyślność.

Zgodnie z art. 178 § 4 k.k. surowszą odpowiedzialność ponosi sprawca jeżeli czynu określonego w § 1 dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Oskarżony K. G. (1) wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 178a § 4 k. k., gdyż po spożyciu alkoholu, mając nie mniej niż 1,03 promila alkoholu we krwi, będąc uprzednio skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wsiadł za kierownicę samochodu i wyjechał nim na drogę. Oskarżony miał pełną świadomość, iż znajduje się w stanie nietrzeźwości. Świadczy o tym fakt, że jako dorosły mężczyzna przewidywał, że po wypiciu 250 ml wódki i 0,5 litra piwa około godziny 17:00 w dniu zdarzenia, znajduje się w stanie nietrzeźwości. Analiza dowodów zebranych w sprawie wskazuje, iż oskarżony działał umyślnie z zamiarem ewentualnym, gdyż zdając sobie sprawę, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, przewidywał możliwość popełnienia przestępstwa i godził się na to. Oskarżony miał również świadomość tego, iż był uprzednio skazany za czyn z art. 178a § 1 kk i orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny Sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa i nie dał posłuchu normie prawnej.

Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako znaczny. Przemawia za tym postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonego dobra jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji.

Artykuł 244 kk penalizuje zachowanie polegające na nie stosowaniu się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie, prowadzenia pojazdów, wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych, wstępu na imprezę masową, przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami, zakazu zbliżania się do określonych osób lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, zakazu posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt albo nie wykonywaniu zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany.

Oskarżony K. G. (1) wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 244 kk albowiem dniu 3 grudnia 2018r w K. prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej samochód osobowy marki N. (...) o nr rej. (...) pomimo orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 21 grudnia 2017 r. w sprawie o sygn.. akt II K 1029/17 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 4 lat.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny Sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako duży. Przemawia za tym postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonego dobra. Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do winy.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

K. G. (1)

1

1

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu Sąd wymierzył mu karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu orzeczona kara jest sprawiedliwa i słuszna w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr. K. G. (1) mimo wcześniejszego skazania za czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz orzeczeniu wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w dniu 8 stycznia 2019 r. kierował pojazdem będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym co najmniej 1,03 promila alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony wyjechał kierowanym przez siebie pojazdem na drogę publiczną. W czasie kierowania przez niego pojazdem doszło do zdarzenia drogowego. Mimo iż K. G. (1) wiedział ,że doszło do potrącenia pieszej nie zwolnił i nie zatrzymał pojazdu. Pojechał do miejscowości S., gdzie razem z D. W. wymontował części swojego pojazdu. Po powrocie do K. dalej spożywał alkohol i ponownie wiedząc, iż D. W. jest w stanie nietrzeźwości i nie może kierować pojazdem wsiadł z nim do samochodu i pojechał zakupić alkohol. Oskarżony w toku postępowania nie wyraził skruchy. Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony wykazał się rażącym lekceważeniem zasad ruchu drogowego, ale także zasad współżycia społecznego, stwarzając zagrożenie dla innych użytkowników ruchu drogowego. Wymierzona kara ma znaczenie zarówno w zakresie indywidualnego oddziaływania kary na sprawcę, jak i także nie pozostaje bez znaczenia z uwagi na względy prewencji ogólnej związanej z wydźwiękiem, jaki zapadły w sprawie wyrok wywołać powinien w środowisku, w którym żyje oskarżony.

2

1

Zgodnie z art. 43a § 2 kk sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

3

1

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k., Sąd na podstawie art. 42 § 3 k. k. orzekł w stosunku do K. G. (1) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Przy wymiarze środka karnego chodzi nie tylko o kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa, ale w pierwszym rzędzie o cele, które zakaz ma osiągnąć wobec oskarżonego, przede wszystkim cele zapobiegawcze, wysunięte przed cele wychowawcze. Taka hierarchia celów została przyjęta przez ustawodawcę także przy orzekaniu środków karnych (zob. art. 56 k.k. w zw. z art. 53 § 1 k.k.). Jasne jest więc, że obligatoryjny przecież zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych dożywotnio służy faktycznemu wyeliminowaniu z ruchu jako kierowców tych osób, które dopuściły się przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. wymienionego w art. 42 § 3 k.k.. Analizując realia przedmiotowej sprawy sąd nie znalazł żadnych wyjątkowych okoliczności, które mogły by wpłynąć na inny wymiar orzeczonego środka karnego.

4

2

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd na podstawie art. 244 kk wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara w pełni zrealizuje wobec niego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

5

2

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 244 kk, a czyn oskarżonego polegał na niezastosowaniu się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, Sąd na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 k. k. orzekł w stosunku do K. G. (1) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym wyznaczając okres zakazu na 2 lata.

6,8

15

1,2

Na podstawie art. 85 § 1 k.k i art. 86 § 1 k.k. w miejsce z osobna orzeczonych oskarżonemu jednostkowych kar sąd wymierzył K. G. (1) karę łączną 2 lat pozbawienia wolności. Orzekając karę łączną, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzona kara ma znaczenie zarówno w zakresie indywidualnego oddziaływania kary na sprawcę, jak i także nie pozostaje bez znaczenia z uwagi na względy prewencji ogólnej związanej z wydźwiękiem, jaki zapadły w sprawie wyrok wywołać powinien w środowisku, w którym żyje oskarżony. W zakresie okoliczności obciążających w pierwszej kolejności należy uznać uprzednią karalność oskarżonego. Stopień winy oraz społecznej szkodliwości zarzucanych oskarżonemu czynów należy ocenić jako znaczny. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego oskarżony nawet przez chwilę nie pomyślał o osobie, która doznała potrącenia. Kierował pojazd jadąc przez kilka kilometrów drogą publiczną będąc w stanie nietrzeźwości. Wymontował części pojazdu i po spryskaniu go gaśnicą proszkową przez D. W. wrócił z nim do K. i dalej spożywał alkohol. Gdy zabrakło im alkoholu po raz kolejny wsiadł, tym razem jako pasażer, z nietrzeźwym D. W. jako kierowcą i pojechał kupić alkohol. W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, iż wymierzone kary i kara łączna pozbawienia wolności są adekwatne do winy i stopnia społecznej szkodliwości sprawcy. Oskarżony nie ma głębszej refleksji dotyczącej swojego postępowania. W takiej sytuacji sięgnięcie po łagodniejszą karę pozbawienia wolności nie stanowiłoby wystarczającego instrumentu skłaniającego do rzeczywistej zmiany jego postępowania, a w odbiorze społecznym potraktowane byłoby jako nieuzasadniony przejaw pobłażliwości. W ocenie Sądu tylko bezwzględna kara pozbawienia wolności we wskazanym powyżej wymiarze uświadomi oskarżonemu wagę naruszonych norm prawnych i skłoni do refleksji nad dotychczasowym postępowaniem.

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i 90 § 2 kk w miejsce z osobna orzeczonych oskarżonemu K. G. (1) w pkt 3 i 5 wyroku środków karnych sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkich kategorii prawa jazdy dożywotnio. Obligatoryjny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych dożywotnio służy faktycznemu wyeliminowaniu z ruchu jako kierowców tych osób, które dopuściły się przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. wymienionego w art. 42 § 3 k.k.. Analizując realia przedmiotowej sprawy sąd nie znalazł żadnych wyjątkowych okoliczności, które mogły by wpłynąć na inny wymiar orzeczonego środka karnego.

Na podstawie art. 43b k.k. sąd orzekł podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez umieszczenie jego odpisu na miejscowych portalach internetowych calisia.pl. oraz faktykaliskie.pl. (...) wyroku i wymierzona kara ma znaczenie z uwagi na względy prewencji ogólnej związanej z wydźwiękiem, jaki zapadły w sprawie wyrok wywołać powinien w środowisku.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

K. G. (1)

7

1,2

Zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 k.k., na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary ograniczenia wolności lub dwóm dziennym stawkom grzywny. Zaliczeniu podlega każde rzeczywiste pozbawienie wolności w sprawie, a zatem także okres zatrzymania.

16

1

Na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd zwrócił K. G. (1) dowody rzeczowe w postaci 2 fragmentów ramki tablicy rejestracyjnej, elementu plastikowego w kolorze szarego chromu oraz tablicy rejestracyjnej o nr (...) zapisane pod numerem bieżącym 33/19 księgi depozytów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

18

Na podstawie art. 624 § 1 kpk uwzględniając sytuację rodzinną i finansową oskarżonego sąd zasądził od oskarżonego kwotę 2000 zł tytułem zwrotu części kosztów postępowania i zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych w pozostałej części oraz uiszczenia opłaty.

8. PODPIS